Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 31 lipca 2012 r.) oraz z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 23 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu dostawy budynków wielorodzinnych wraz z gruntem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu dostawy budynków wielorodzinnych wraz z gruntem. Powyższy wniosek został uzupełniony pismami: z dnia 30 lipca 2012 r. oraz z dnia 23 sierpnia 2012 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz o dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący Komornikiem Sądowym, w sprawie przeciwko dłużnikowi prowadzi postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości gruntowej, składającej się z dwóch działek, zabudowanych dwoma budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi, połączonymi ze sobą, a stanowiącej własność Dłużnika.

W księdze wieczystej nr KW (…) nieruchomość opisana została jako nieruchomość gruntowa. Właścicielem nieruchomości jest Y Spółka Akcyjna z siedzibą w (…). Z aktualnego KRS wynika, że spółka ma siedzibę: (…). W toku postępowania ustalono, że w dniu 2 grudnia 2002 r. poprzedni właściciel tej nieruchomości – Z sp. z o.o. złożyło zawiadomienie o częściowym zakończeniu budowy budynku położonego na nieruchomości, położonej przy (…), a w dniu 14 lutego 2003 r. Urząd Miasta (…) Wydział Urbanistyki i Architektury wydał decyzję pozwolenia na użytkowanie parteru budynku, przy ul. (…), znak sprawy (…). Następnie YY sp. z o.o. uzyskała pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego (apartamentowego) z garażem podziemnym oraz z usługami w części parteru, w tym nadbudowy i przebudowy istniejącego budynku produkcyjno - biurowego na mieszkalny, na mocy decyzji Prezydenta Miasta (…) z dnia 8 października 2007 r., nr decyzji (…) r. Decyzją z dnia 30 listopada 2007 r. przeniesiono decyzję o pozwoleniu na budowę na rzecz Y S.A. Nieruchomość położona jest w części śródmiejskiej (…), przy drodze utwardzonej asfaltem. Nieruchomość składa się z dwóch działek oznaczonych nr 18/3 i 18/4. Powierzchnia nieruchomości gruntowej wynosi 0,1813 ha. Powierzchnia użytkowa budynku położonego na działce o nr 18/3 wynosi 2005,97 m², natomiast budynku położonego na działce nr 18/4 - 3175,15 m². Wspomniana nieruchomość została zabudowana dwoma budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi, na które w przeważającej większości składają się lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 150 m², lokale użytkowe o powierzchni nieprzekraczającej 150 m² oraz parkingi podziemne. Nie stwierdzono, aby w chwili złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji, dokonano zawiadomienia o zakończeniu budowy któregokolwiek z budynków. Nieruchomość odpowiada warunkom egzekucji uproszczonej określonym w przepisie art. 10131 § 1 k.p.c. i w tym też trybie (określonym w art. od 1013 § 1 do art. 1013 § 6 k.p.c.) prowadzona jest przedmiotowa egzekucja.

W dniu 31 lipca 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił opisane zdarzenie przyszłe o następujące informacje:

1. Dłużnik jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Oba budynki, w dacie ich sprzedaży będą w stanie zamkniętym pozwalającym na zamieszkanie lokali mieszkalnych oraz użytkowanie lokali użytkowych.
3. Przedmiotowe budynki sklasyfikowane są według PKOB pod symbolem 112.
4. Transakcja nabycia zabudowanych nieruchomości gruntowych była czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
5. Od momentu częściowego oddania do użytkowania parteru budynku, o którym mowa we wniosku, do momentu sprzedaży nieruchomości znajdujące się tam lokale mieszkalne, jak również użytkowe nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.
6. Dostawa przedmiotowych nieruchomości dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia.
7. W stosunku do obu budynków przy ich nabyciu dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
8. Przedmiotowe lokale nie były ulepszane, lecz niejako budowane od podstaw. Niemniej jednak Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku ze wznoszeniem wszystkich lokali tak użytkowych, jak i mieszkalnych.
9. Wybudowane lokale mieszkalne i użytkowe nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
   
   

Ponadto, w dniu 23 sierpnia 2012 r. uzupełniono wniosek o informację, iż na podstawie umowy sprzedaży z dnia 2 marca 2007 r. (akt notarialny Rep. A nr (…), zaw. przed notariuszem), YY Sp. z o.o. przeniosła własność zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w (…), składającej się z działek 18/3 i 18/4 o łącznym obszarze 0,1813 stanowiącej tereny przemysłowe, na rzecz Y S.A.

Transakcja nabycia przedmiotowej nieruchomości została opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W dacie zawarcia rzeczonej umowy sprzedaży nieruchomość ta zabudowana była dwupiętrowym budynkiem biurowo – produkcyjnym, piętrowym budynkiem warsztatowym, budynkiem portierni oraz garażami (wiatami).

Powyższe zabudowania, poza elewacją frontową budynku biurowo – produkcyjnego, zostały przez Dłużnika rozebrane.

Następnie – w oparciu o decyzję Prezydenta Miasta (…) z dnia 8 października 2007 r. (wydaną pierwotnie YY Sp. z o.o., przeniesioną dnia 30 listopada 2007 r. na rzecz Y S.A.) o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego apartamentowego z garażem podziemnym oraz usługami w części parteru, w tym nadbudowy i przebudowy istniejącego budynku produkcyjno – biurowego na mieszkalny (działki 18/3 i 18/4) –Y S.A. wybudowała połączone ze sobą budynki mieszkalne wielorodzinne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim momencie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu dostawy budynków wielorodzinnych wraz z gruntem...

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, w zakreślonym we wniosku zdarzeniu przyszłym powstanie w dacie uprawomocnienia się postanowienia Sądu o przysądzeniu prawa własności.

Zgodnie z § 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), komornicy sądowi pełniący rolę płatnika, w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik.

Według § 23 ust. 2 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów. Faktura powinna spełniać warunki, o których mowa w § 5 i § 7 ust. 1 rozporządzenia, jak również zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez nie uprawnionych) - ust. 3.

Kopię faktury, o której mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji (ust. 4). Zgodnie natomiast z art. 47 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, terminem płatności dla płatników jest ostatni dzień, w którym, zgodnie z przepisami prawa podatkowego powinna nastąpić wpłata należności z tytułu podatku. Zatem, przy braku odmiennych uregulowań, zapłata podatku przez płatnika, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku od towarów z dnia 11 marca 2004 r., następuje na zasadach przewidzianych ww. ustawie o VAT.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatek VAT należy wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, a w przypadku, gdy podatnik-dłużnik rozlicza się kwartalnie (tj. na zasadach przewidzianych w art. 99 ust. 2 i ust. 3), podatek należy wpłacić w terminie do 25 dnia miesiąca, następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Z kolei terminy powstania obowiązku podatkowego określają przepisy art. 19-21 ustawy oraz wydane na ich podstawie przepisy wykonawcze.

Zasadą jest, że obowiązek w podatku VAT powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1); jeżeli jednak dostawa powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru (ust. 4).

Jeżeli przed wydaniem towaru otrzymano część należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej części (ust. 11).

Powyższe ogólne zasady ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego będą miały zastosowanie m. in. w przypadku dostawy (sprzedaży w trybie egzekucji) dot. nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

Stosownie do treści art. 19 ust. 10 ustawy o podatku VAT, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale lub budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Z uwagi na fakt, iż ewentualną rękojmię i sumę nabycia otrzymaną od licytanta Komornik niezwłocznie zobligowany jest przekazać do depozytu sądowego oraz fakt, iż kwotami tymi nie można rozporządzać do czasu uprawomocnienia się postanowienia Sądu o przysądzeniu własności nie sposób traktować kwot przekazanych do depozytu sądowego jako część bądź całość zapłaty.

Tym samym, w przedmiotowym przypadku istotnym z punktu widzenia podatku VAT będzie wydanie towaru, jako okoliczność konstytuująca moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Przy czym, w przypadku sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości w drodze licytacji, za moment wydania towaru dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy przyjąć moment uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności. Powyższe potwierdza także judykatura (vide: m. in. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 1 czerwca 2011 r., sygn. akt I Sa/Sz 225/11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy, w myśl którego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Od tych ogólnych zasad, ustawodawca określił szereg wyjątków ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

I tak, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki – zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Stwierdzenie, że dana czynność jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz że czynność ta jest wykonywana przez podatnika tego podatku, rodzi konieczność określenia, w którym momencie powstaje obowiązek podatkowy z tym związany. Pojęcie obowiązku podatkowego jest jednym z podstawowych pojęć dla całego prawa podatkowego. Jego definicję zawiera art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) stanowiący, że obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Z przepisu powyższego wynikają dwa elementy charakterystyczne dla obowiązku podatkowego, a mianowicie:

• powstanie obowiązku podatkowego jest konsekwencją zaistnienia zdarzenia określonego w ustawach podatkowych,
• obowiązek ten jest nieskonkretyzowaną powinnością przymusowego świadczenia pieniężnego.
  
  

Z opisu sprawy wynika, iż w komornik prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi skierowane do nieruchomości gruntowej, składającej się z dwóch działek oznaczonych nr 18/3 i 18/4, zabudowanych dwoma budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi, połączonymi ze sobą.

Obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Jednocześnie należy zauważyć, iż jak wynika z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W związku z powyższym, obowiązek wystawiania faktur nie ciąży na podatnikach zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatnikach wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ustawy, ani tym bardziej na podmiotach wykonujących wyłącznie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z § 23 ust. 1 rozporządzenia, organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów.

W myśl ust. 2 powołanego wyżej paragrafu, fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Za osoby uprawnione do wystawiania faktur w imieniu organów egzekucyjnych uważa się kierowników tych organów lub osoby przez nich upoważnione – § 23 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia.

Na podstawie § 23 ust. 4 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać wymogi, o których mowa w § 5 i 7 ust. 1, jak również zawierać:

1. nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1;
2. w miejscu określonym dla sprzedawcy - nazwę i adres dłużnika;
3. imię i nazwisko lub czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury.
   
   

Kopię faktury, o której mowa w ust. 1-4, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji (§ 23 ust. 5 rozporządzenia).

W interpretacji z dnia 24 sierpnia 2012 r. nr ILPP1/443-460/12-5/AWa stwierdzono, iż dostawa przedmiotowych nieruchomości – zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy – będzie opodatkowana obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%. Tym samym, w oparciu o art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie gruntu, na którym posadowione są wskazane obiekty również będzie opodatkowane 8% stawką.

Na podstawie art. 921 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), egzekucja z nieruchomości należy do komornika działającego przy sądzie, w którego okręgu nieruchomość jest położona.

Stosownie do art. 987 Kodeksu postępowania cywilnego, po zamknięciu przetargu sąd w osobie sędziego, pod którego nadzorem odbywa się licytacja, wydaje na posiedzeniu jawnym postanowienie co do przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę, po wysłuchaniu tak jego, jak i obecnych uczestników.

Osoba, na rzecz której udzielono przybicia, uzyskuje, jeżeli wykona warunki licytacyjne, prawo do przysądzenia jej własności nieruchomości (art. 995 Kodeksu postępowania cywilnego).

W myśl art. 998 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Na mocy art. 999 § 1 ww. ustawy, prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości.

Od chwili uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności na rzecz nabywcy należą do niego pożytki z nieruchomości. Powtarzające się daniny publiczne przypadające z nieruchomości od dnia prawomocności postanowienia o przysądzeniu własności ponosi nabywca. Świadczenia publiczno-prawne nie powtarzające się nabywca ponosi tylko wtedy, gdy ich płatność przypada w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności lub po tym dniu (art. 999 § 2 ww. ustawy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż własność nieruchomości na nabywcę przenosi prawomocne postanowienie Sądu o przysądzeniu własności, zatem datą sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie data uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości.

Podkreślenia wymaga, iż moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki został jasno określony w wyżej powołanych przepisach o podatku od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca powinien odprowadzić podatek VAT z tytułu sprzedaży dokonanej w trybie egzekucji komorniczej w terminie powodującym powstanie obowiązku podatkowego od tej czynności.

Wobec powyższego, obowiązek podatkowy w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze postępowania egzekucyjnego powstaje w momencie przeniesienia, mocą prawomocnego postanowienia sądu o przysądzeniu, własności nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji (co stanowi wydanie towaru w rozumieniu art. 19 ust. 1 ustawy), na osobę nabywcy ustaloną w postanowieniu o przybiciu, przy uwzględnieniu postanowień art. 19 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz opis sprawy, stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy – w odniesieniu do dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej dwoma budynkami wielorodzinnymi bez parteru – powstanie, zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, przy czym za moment wydania przyjmuje się uprawomocnienie się postanowienia o przysądzeniu własności, gdyż z tą chwilą nabywca może rozporządzać towarem jak właściciel.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu dostawy budynków wielorodzinnych wraz z gruntem. Natomiast, kwestia dotycząca stawki podatku VAT dla dostawy budynków wielorodzinnych wraz z gruntem została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2012 r. nr ILPP1/443-460/12-5/AWa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Powrót