INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej X, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 14 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2009 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

Pismem z dnia 8 grudnia 2009 r. nr IPIA/071-161/09-2/JP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie – działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stosownie do § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 236, poz. 1632) – przekazał, celem załatwienia zgodnie z właściwością, wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek wpłynął do Biura KIP w Lesznie w dniu 14 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik będzie prowadził działalność w zakresie sprzedaży towarów za pośrednictwem serwisu aukcyjnego oraz w sklepie internetowym. Sprzedawane towary będą wysyłane paczkami za pośrednictwem Poczty Polskiej. w regulaminie aukcji oraz sklepu jest zawarta informacja o pełnomocnictwie, którego klient udziela Spółce na nadanie paczki w jego imieniu, kupując towar. Treść pełnomocnictwa jest następująca: „Kupując na naszych aukcjach udzielasz nam pełnomocnictwa do zawarcia jednorazowej umowy z X na nadanie przesyłki w Twoim imieniu”.

Kwoty otrzymane od klientów na poczet przesłania towaru (doliczone do przekazów pieniężnych za towar) nie będą zaliczone do podstawy opodatkowania i nie będą uwzględnione na dokumentach sprzedaży. Koszty poniesione za te przesyłki nie będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Na serwisie aukcyjnym koszty przesyłki będą wyszczególnione w osobnej pozycji – nie będą doliczone do oferowanej ceny towaru.

W przypadku, gdy rzeczywiste koszty przesyłki będą niższe niż kwota otrzymana od klienta, różnica będzie zaliczona do przychodów. Podatnik podaje, iż prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozwiązania zaproponowane przez podatnika w zakresie ewidencjonowania kosztów przesyłek za towar jest prawidłowe i zgodne ze stanem prawnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zawarcia umowy z X w imieniu klienta podatnik będzie pośrednikiem w dokonywaniu zapłaty za przesyłkę.

Otrzymaną kwotę na poczet przesyłki przekaże bezpośrednio wykonawcy usługi przesyłki (tj. X) nie ujmując tej operacji w przychodach ani kosztach.

W sytuacji, kiedy rzeczywisty koszt usługi X będzie niższy niż kwota otrzymana od klienta, różnica pomiędzy kwotą otrzymaną, a kwotą należną za przesyłkę zostanie zaewidencjonowana jako przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. u. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie nie powstaje przychód w rozumieniu ww. przepisów, gdyż kwoty otrzymane od kupującego nie są kwotami należnymi Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów lub usług, Zainteresowany działając jako pełnomocnik zobowiązany jest do przekazania otrzymanych kwot na rzecz X.

Należy jednak podkreślić, iż warunkiem bezwzględnym i podstawowym dla takiej klasyfikacji kwot otrzymanych od kupującego jest działanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz (rachunek) kupującego na podstawie umowy zawartej z kupującym i udzielonego pełnomocnictwa, bowiem tylko w takiej sytuacji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby – mocodawcy – na mocy którego inna osoba – pełnomocnik – staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, iż w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, a co za tym idzie środki pieniężne, które będą wpływać na rachunek Wnioskodawcy w związku ze zobowiązaniem do wykonania polecenia mocodawcy, tj. kwoty, które Wnioskodawca zobowiązany jest przekazać wskazanemu przez mocodawcę podmiotowi, nie będą stanowiły podstawy opodatkowania.

Z kolei ewentualna nadpłata powstała w wyniku rozliczenia winna być zaliczona do przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka cywilna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne – wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.