INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku po likwidacji Spółki cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku po likwidacji Spółki cywilnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnicy Spółki cywilnej (prowadzący działalność od 1995 r. w formie Spółki cywilnej – czynny podatnik podatku od towarów i usług wykonujący tylko czynności opodatkowane podatkiem VAT) nabyli w 1996 r. prawo wieczystego użytkowania gruntu, a następnie przeznaczyli je na cele związane z prowadzoną działalnością (wpis do ewidencji środków trwałych – nieamortyzowane). W latach 1997-1999, w wyniku prowadzonego procesu inwestycyjnego, na ww. działce Spółka wybudowała budynek (wpisany do ewidencji środków trwałych w 1999 r. i amortyzowany) o wartości 149.800,00 zł (modernizacja w 2001 r. o wartości 3.400,00 zł również wpisana do ewidencji środków trwałych). W trakcie inwestowania i modernizacji Spółka odliczała od podatku należnego podatek VAT z faktur dotyczących ww. procesu inwestycyjnego.

Z dniem 4 czerwca 2009 r. Spółka cywilna została rozwiązana. Wnioskodawca – jako jeden ze wspólników – zamierza w dalszym ciągu prowadzić działalność gospodarczą w niezmienionym zakresie, wykorzystując do tego celu 1/2 nieruchomości przypadającej na niego po likwidacji Spółki (rozpoczęcie działalności na własne nazwisko 11 marca 2009 r.).

W dniu 4 czerwca 2009 r. Spółka sporządziła remanent likwidacyjny obejmujący środki trwałe służące opodatkowanej działalności gospodarczej, m.in.:

1. wartość gruntu (przekształcone odpłatnie prawo wieczystego użytkowania) – 28.000,00 zł,
2. wartość budynku – 152.000,00 zł,
3. łączna wartość nieruchomości – 180.000,00 zł.

Obie pozycje ww. spisu z natury wykazano w deklaracji VAT za miesiąc czerwiec naliczając podatek VAT należny w wysokości 22%. W dniu 5 czerwca 2009 r. Wnioskodawca wpisał do działalności gospodarczej prowadzonej na własne nazwisko ww. nieruchomość (grunt i budynek) w wartości przypadającej na niego, tj. łącznie 90.000,00 zł.

W najbliższym czasie Zainteresowany zamierza odkupić pozostałą część nieruchomości (1/2) od dotychczasowego wspólnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeżeli podatek od towarów i usług jest nienależny, to czy byłym wspólnikom przysługuje zwrot podatku – stosownie do art. 14 ust. 9a i następne ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zapłatą przez zlikwidowaną Spółkę cywilną nienależnego podatku od towarów i usług od remanentu likwidacyjnego, organ podatkowy – stosownie do art. 14 ust. 9a i następne zobowiązany jest do zwrotu podatku wspólnikom zlikwidowanej Spółki cywilnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
       - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy).

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Stosownie do postanowień art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w sytuacji, gdy u podatnika występuje nadwyżka kwoty podatku naliczonego nad podatkiem należnym uprawnienia podmiotu: do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu bezpośredniego tej różnicy, mają charakter równorzędny i od podatnika zależy, z którego uprawnienia skorzysta.

Na podstawie art. art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka, której jednym ze wspólników był Wnioskodawca uległa likwidacji. W dzień rozwiązania Spółki sporządzono remanent likwidacyjny obejmujący środki trwałe służące opodatkowanej działalności gospodarczej, m.in.: wartość gruntu (przekształcone odpłatnie prawo wieczystego użytkowania) – 28.000,00 zł, wartość budynku – 152.000,00 zł. Obie pozycje ww. spisu z natury wykazano w deklaracji VAT za miesiąc czerwiec naliczając podatek VAT należny w wysokości 22%.

Art. 133 § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stanowi, iż stroną w postępowaniu podatkowym w sprawach dotyczących zwrotu podatku od towarów i usług może być wspólnik spółki wymienionej w art. 115 § 1, uprawniony na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług do otrzymania zwrotu podatku.

W Rozdziale 4 ustawy o podatku od towarów i usług, zawarte zostały kwestie dotyczące opodatkowania przy likwidacji działalności spółki i zaprzestaniu działalności przez osobę fizyczną.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (art. 14 ust. 6 ustawy).

Podstawą opodatkowania – na mocy art. 14 ust. 8 ustawy – jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10, czyli cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury (art. 14 ust. 7 ustawy).

W art. 14 ust. 9a ustawy postanowiono, iż osobom fizycznym, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz osobom, które były wspólnikami spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w dniu ich rozwiązania, zwanych dalej „byłymi wspólnikami”, przysługuje prawo zwrotu różnicy podatku wykazanego w deklaracji podatkowej za okres, w którym odpowiednio te osoby lub spółki były podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

W przypadku byłych wspólników – stosownie do art. 14 ust. 9b ustawy – zwrotu różnicy podatku dokonuje się na podstawie złożonej deklaracji podatkowej wraz z załączonymi do tej deklaracji:

1. umową spółki, aktualną na dzień rozwiązania spółki;
2. wykazem rachunków bankowych byłych wspólników w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub rachunków byłych wspólników w spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej, której są członkami, na które ma być dokonany zwrot różnicy podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 9c ustawy, zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w ust. 9b, dokonuje się:

1. w proporcjach wynikających z prawa do udziału w zysku określonego w umowie spółki; jeżeli z załączonej umowy nie wynikają te udziały w zysku, przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe;
2. na rachunki, o których mowa w ust. 9b pkt 2.

Na mocy art. 14 ust. 9d ustawy, do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w ust. 9a, przepisy art. 87 ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 7 stosuje się odpowiednio.

W przypadku niezłożenia dokumentów, o których mowa w ust. 9b, kwota zwrotu różnicy podatku składana jest do depozytu organu podatkowego. W przypadku gdy do deklaracji załączono dokumenty, o których mowa w ust. 9b, ale w wykazie rachunków, o którym mowa w tym przepisie, nie podano rachunków wszystkich byłych wspólników, do depozytu składana jest kwota zwrotu różnicy podatku w części przypadającej byłemu wspólnikowi, którego rachunku nie podano (art. 14 ust. 9e ustawy).

Natomiast, jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, złożenie do depozytu kwoty zwrotu różnicy podatku następuje po zakończeniu weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej (art. 14 ust. 9f ustawy).

W myśl art. 14 ust. 9g ustawy, w przypadku gdy przed upływem terminu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 2 zdanie pierwsze, złożono dokumenty, o których mowa w ust. 9b, a naczelnik urzędu skarbowego przedłużył termin zwrotu zgodnie z art. 87 ust. 2 zdanie drugie, i przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, urząd skarbowy wypłaca byłym wspólnikom należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 9b, złożono na 14 dni przed upływem terminu zwrotu lub później, odsetki, o których mowa w zdaniu pierwszym, są naliczane od 15. dnia po dniu złożenia tych dokumentów. Odsetek nie nalicza się od kwoty zwrotu różnicy podatku w części przypadającej byłemu wspólnikowi, którego rachunku nie podano.

W art. 14 ust. 9h ustawy postanowiono, iż w przypadku osób fizycznych, o których mowa w ust. 9a, w stosunku do których naczelnik urzędu skarbowego przedłużył termin zwrotu zgodnie z art. 87 ust. 2 zdanie drugie, i przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, urząd skarbowy wypłaca tym osobom należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Kwota zwrotu różnicy podatku złożona w depozycie – na podstawie art. 14 ust. 9i ustawy – nie podlega oprocentowaniu, z zastrzeżeniem ust. 9j.

W art. 14 ust. 9j ustawy wskazano, iż oprocentowanie kwoty zwrotu różnicy podatku złożonej w depozycie jest naliczane od 15. dnia po dniu złożenia dokumentów, o których mowa w ust. 9b, lub podania numeru rachunku, o którym mowa w ust. 9e zdanie drugie.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia zwrotu różnicy podatku – w przypadku rozwiązania Spółki cywilnej – osobom, które były wspólnikami tej Spółki, w sytuacji, gdy w ocenie Zainteresowanego, podatek VAT został przez Spółkę nienależnie zapłacony.

Zdaniem tut. Organu, art. 14 ust. 9a w związku z art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować w ten sposób, że pomimo utraty bytu prawnego, spółka cywilna (jej byli wspólnicy) ma prawo do zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym za okres rozliczeniowy, w którym była czynnym podatnikiem podatku VAT. Prawo to ze względu na formalną likwidację spółki cywilnej realizowane jest przez byłych wspólników tej spółki.

Zatem, jeżeli w ostatniej deklaracji podatkowej za okres, w którym Spółka cywilna była czynnym podatnikiem tego podatku, kwota podatku naliczonego była wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawcy jako byłemu wspólnikowi Spółki cywilnej, przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku z uwzględnieniem przepisów art. 14 ust. 9a-9j ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej kwestii zwrotu podatku po likwidacji Spółki cywilnej. Natomiast w części dotyczącej obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego i odprowadzenia podatku VAT przez Spółkę cywilną w związku z jej likwidacją, zostało wydane w dniu 10 lutego 2010 r. odrębne rozstrzygniecie Nr ILPP2/443-1554/09-2/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.