INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12.02.2010 r. (data wpływu 26.02.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 07.05.2010 r. (data wpływu 10.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności przekazania próbek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.02.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności przekazania próbek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”) jest światowym liderem w dziedzinie ochrony zdrowa działającym na rynku produktów medycznych, farmaceutycznych i kosmetycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka współpracuje z salonami optycznymi, którym sprzedaje wyroby optyczne, m. in. soczewki kontaktowe zmieniające kolor oczu (dalej jako „kolorowe”) i niezmieniające koloru oczu, używane do zwykłej korekcji wzroku (dalej jako „niekolorowe”). Ponadto, w zakresie powyższej działalności Spółka przekazuje salonom wersje testowe powyższych soczewek – tzw. soczewki diagnostyczne (kolorowe i niekolorowe). Wspomniane soczewki są dostarczane do salonów optycznych, w których przed dokonaniem zakupu można skorzystać z porady specjalisty (okulisty lub optometrysty).

Soczewki diagnostyczne niekolorowe są oznaczane przez pracowników Spółki naklejkami, na których widnieje napis, iż są to soczewki nieprzeznaczone do sprzedaży (naklejki umieszczane są co do zasady na pojedynczych opakowaniach, w których znajduje się jedna soczewka). Klient salonu optycznego, poprzez dopasowanie przy udziale specjalisty (okulisty/optometrysty) soczewek diagnostycznych niekolorowych, ma możliwość oceny przed dokonaniem zakupu, czy wskazane soczewki, będą dla niego odpowiednie. Natomiast specjalista ocenia: czy soczewki kontaktowe są właściwie dopasowane do oka, czy mają odpowiednią moc oraz udziela pełnego instruktażu, w jaki sposób posługiwać się soczewką kontaktową (jak ją założyć, w jaki sposób ją zdjąć oraz w jaki sposób ją pielęgnować). Należy również podkreślić, iż wspomniane soczewki diagnostyczne mają taki sam skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne, jak soczewki kontaktowe, które ostatecznie zakupuje klient.

Z kolei, soczewki diagnostyczne kolorowe zawierają nadruk w strukturze samej soczewki, iż są to wersje testowe, nieprzeznaczone do sprzedaży (napis jest umieszczony na 1/3 części powierzchni soczewki). Co więcej, soczewki diagnostyczne kolorowe nie mają właściwości poprawiających ostrość widzenia (tj. mają moc optyczną zero dioptrii). W sytuacji, gdy klient salonu optycznego, chciałby zakupić soczewki kontaktowe kolorowe nie tylko zmieniające kolor oczu, lecz również z określoną mocą, nie ma możliwości założenia próbnych soczewek diagnostycznych korygujących ostrość widzenia. Brak tej możliwości wynika z faktu, iż w dużej części przypadków, soczewki kolorowe stosowane są jako soczewki kosmetyczne, które wpływają jedynie na zmianę koloru oczu. Ponadto, ilość dopasowywanych soczewek kolorowych jest znacznie niższa niż soczewek kontaktowych niekolorowych. Jednakże, klient przed dokonaniem zakupu właściwych soczewek kontaktowych kolorowych, poprzez użycie wersji diagnostycznych (mających zero dioptrii) może ocenić, z pomocą okulisty lub optometrysty, wybrane parametry soczewki takie jak: komfort i odpowiedni kolor soczewki. Specjalista ocenia: czy soczewki kontaktowe są właściwie dopasowane do oka oraz udziela pełnego instruktażu, w jaki sposób posługiwać się soczewką kontaktową (jak ją założyć, w jaki sposób ją zdjąć oraz w jaki sposób ją pielęgnować). W celu oceny, jaka soczewka jest właściwa dla jego wady wzroku, klient może – po przymierzeniu soczewek kolorowych – dodatkowo przymierzyć soczewki niekolorowe o wybranej mocy (określonej ilości dioptrii).

Oprócz powyższego, przedmiotowe soczewki diagnostyczne kolorowe występują w jednym rodzaju materiału, z którego są zbudowane: soczewki hydrożelowe, natomiast soczewki niekolorowe występują w dwóch rodzajach materiału: hydrożelowym lub silikonowo-hydrożelowym, jak również mają z góry określony okres wymiany (np. jednodniowe, tygodniowe, dwutygodniowe). Klient po konsultacji ze specjalistą (okulistą/optometrystą) poprzez założenie soczewek diagnostycznych może prawidłowo ocenić, czy soczewki wykonane z danego materiału oraz o określonym okresie wymiany będą dla niego odpowiednie.

Soczewki diagnostyczne dostarczane są do salonów po uprzednim złożeniu zamówienia u przedstawiciela handlowego Spółki bądź w biurze obsługi klienta. Ilość soczewek diagnostycznych, przekazywanych na podstawie zamówienia, jest co do zasady uzależniona od ilości dopasowań soczewek w danym salonie (w odniesieniu do większości soczewek niekolorowych).

Ponadto Spółka nadmienia, iż w ramach prowadzonej działalności rozpoczęła przekazywanie wspomnianych soczewek diagnostycznych jeszcze w okresie przed 1 maja 2004 r. i zamierza kontynuować ich przekazywanie w przyszłości.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka doprecyzowała, iż sprzedaż soczewek do salonów optycznych odbywa się w zbiorczych opakowaniach (ang. case), które mogą zawierać różne ilości sztuk. Zasadniczo Spółka nie sprzedaje soczewek w sztukach tj. opakowaniach zawierających pojedynczą soczewkę (ang. each). Wartości sprzedaży w tym zakresie są znikome.

Spółka wyjaśniła, iż w przypadku soczewek diagnostycznych (testowych), są one przekazywane do salonów:

• w pojedynczych opakowaniach (each) – w większości przypadków; klient przymierza bowiem pojedynczą testową wersję soczewki o danej mocy lub danym kolorze;
• w zbiorczych opakowaniach (case) – jedynie w wybranych uzasadnionych przypadkach.
  
  

Mając na uwadze powyższe, Spółka przedstawiła szczegółowe dane dotyczące stosunku procentowego ilości/wartości przekazywanych soczewek diagnostycznych do ogółu sprzedawanych soczewek z rozróżnieniem zbiorczych i pojedynczych opakowań. Dane zostały przedstawione za przykładowe okresy objęte obecnym stanem prawnym (od 1 czerwca 2005 r.) oraz stanem prawnym (1 maja 2004 r. – 31 maja 2005 r.)

(i) Stan faktyczny w stanie prawnym od 1 czerwca 2005 r.

Zbiorcze opakowania:

• Stosunek ilościowy przekazywanych zbiorczych opakowań soczewek diagnostycznych w 2010 r. (za 4 miesiące, tj. od stycznia do kwietnia 2010 r.) do ogółu sprzedawanych salonom optycznym zbiorczych opakowań soczewek wynosi – 1,8%.
• Stosunek wartościowy przekazywanych zbiorczych opakowań soczewek diagnostycznych w 2010 r. (za 4 miesiące) do ogółu sprzedawanych zbiorczych opakowań soczewek wynosi 3,67%.
• Stosunek ilościowy przekazywanych zbiorczych opakowań soczewek diagnostycznych w 2009 r. do ogółu sprzedawanych salonom optycznym zbiorczych opakowań soczewek wynosi 2,26%.
• Stosunek wartościowy przekazywanych zbiorczych opakowań soczewek diagnostycznych w 2009 r. do ogółu sprzedawanych zbiorczych opakowań soczewek wynosi 4,15%
  
  

Wszystkie opakowania łącznie:

• Spółka przedstawia również ogólny stosunek wartości wszystkich przekazanych soczewek diagnostycznych (zarówno w zbiorczych opakowaniach jak i przekazanych pojedynczych sztuk), do ogółu wartości sprzedanych soczewek kontaktowych, który wynosi:
  – za 2010 rok – 7,6%,
  – za 2009 rok – 11,4%.
• Natomiast w zakresie stosunku ilości wszystkich przekazanych soczewek diagnostycznych do ogółu sprzedanych soczewek, Spółka zwraca uwagę, że są to ilości nieporównywalne (tj. opakowania o różnej ilości sztuk i opakowania zawierające pojedyncze sztuki); stąd, w oparciu o standardowo dostępne dane Spółka nie jest w stanie obliczyć omawianej proporcji.
  
  

Dodatkowo, w oparciu o standardowe dane, którymi dysponuje Spółka, nie jest możliwe przedstawienie wskaźników procentowych wyłącznie dla pojedynczych opakowań, brak jest zasadniczo relewantnych danych porównawczych po stronie sprzedaży (zasadniczo bowiem, klienci – salony optyczne, nie kupują od Spółki pojedynczych soczewek).

(ii) Stan faktyczny zaistniały w stanie prawnym 1 maja 2004 r. – 31 maja 2005 r.

Spółka przedstawia wskaźnik procentowy wartości wszystkich przekazanych soczewek diagnostycznych w ogóle wartości sprzedanych soczewek kontaktowych za okres od lipca do grudnia 2004 r.

Wskaźnik wynosi: – 11,6%

Powyższy wskaźnik nie odbiega zatem znacznie od danych aktualnych (tj. w szczególności od wymienionego wyżej wskaźnika za 2009 r., tj. 11,4%).

Przy rozpatrywaniu przedstawionych powyżej stosunków ilościowych i wartościowych należy wziąć pod uwagę specyfikę oferowanych przez Spółkę produktów. Każdy potencjalny klient salonu optycznego przed nabyciem właściwych soczewek kontaktowych testuje kilka rodzajów soczewek diagnostycznych o różnej mocy dioptrii i wykonanych z różnych materiałów. Dlatego też, klient danego salonu optycznego dopiero po założeniu kilku różnych rodzajów soczewek diagnostycznych ma możliwość zapoznania się z właściwościami danych soczewek i dokonania ostatecznego wyboru. Z powyższego wynika konieczność przekazania do salonów odpowiedniej ilości różnych wersji soczewek diagnostycznych.

Podsumowując, ilość przekazywanych soczewek diagnostycznych jest dostosowana do potrzeb konsumentów w zakresie przymierzania soczewek testowych, i jak wykazano powyżej ich ilość i wartość pozostaje na niskim poziomie w relacji do ilości i wartości sprzedawanych soczewek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opisane w stanie faktycznym soczewki diagnostyczne (kolorowe i niekolorowe) spełniają i spełniały definicję próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT, a ich nieodpłatne przekazanie przez Spółkę, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej jako „podatek VAT”) w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r....
2. Czy opisane w stanie faktycznym soczewki diagnostyczne (kolorowe i niekolorowe) spełniają i spełniały definicję próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT a ich nieodpłatne przekazanie przez Spółkę, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej jako podatek VAT”) w stanie prawnym obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r....
   
   

Zdaniem Spółki:

Ad. 1.

Opisane w stanie faktycznym przekazywanie salonom optycznym soczewek diagnostycznych (niekolorowych i kolorowych) powinno zostać uznane za przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 w związku z art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. i pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Ad. 2.

Opisane w stanie faktycznym przekazywanie salonom optycznym soczewek diagnostycznych (niekolorowych i kolorowych) powinno zostać uznane za przekazane próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 w związku z art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. i pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

UZASADNIENIE

Przepis art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT wskazuje zamknięty katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu VAT w Polsce podlega:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytoriom kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Należy wskazać, że Ustawa o VAT formułuje zasadę, iż warunkiem opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest odpłatność za te czynności. W myśl powyższej zasady, nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji wskazanych w przepisach Ustawy o VAT. W odniesieniu do dostawy towarów, taki wyjątek od powyższej zasady odpłatności wprowadza przepis art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   
   

Ponadto, stosownie do treści art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Definicja próbki określona została w art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT. W brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. miała następującą postać: przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się najmniejszą ilość towaru pobraną z dużej partii, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy. Natomiast w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Mając powyższe przepisy na uwadze, pod pojęciem próbki będziemy rozumieć produkt, który łącznie spełnia poniższe warunki:

1. jest najmniejszą ilością towaru pobraną z dużej partii (zgodnie z art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r.) lub niewielką ilością towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów (zgodnie z art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT w brzmieniu od 1 czerwca 2005 r.),
2. zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru,
3. przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy,
   
   

Ponadto, przekazanie produktów spełniających powyższą definicję próbki zgodnie z art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. powinno być związane bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

1. Najmniejsza ilość towaru pobrana z dużej partii / niewielka ilość towaru reprezentująca określony rodzaj lub kategorię towarów

Z definicji próbki zawartej w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT wynika, iż próbkę stanowi „najmniejsza ilość towaru pobrana z dużej partii” - w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005 r. - i odpowiednio „niewielka ilość towaru” - w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r.

W ocenie Spółki, przekazywane salonom optycznym soczewki diagnostyczne (kolorowe i niekolorowe) spełniają definicję zarówno najmniejszej ilości towaru pobranej z dużej partii, jak i niewielkiej ilości towaru, ponieważ (i.) potencjalny klient salonu optycznego ma możliwość przymierzenia pojedynczej pary soczewek danego rodzaju, (ii.) Spółka co do zasady dostarcza próbki do salonów optycznych w sztukach (w szczególności, aby przekazać wspomniane soczewki diagnostyczne niekolorowe, Spółka rozpakowuje większe opakowania przeznaczone do celów handlowych).

Ponadto interpretując powyższe pojęcia, można posłużyć się stanowiskiem przyjętym w doktrynie, iż sformułowania „najmniejsza ilość towaru pobrana z dużej partii” i „niewielka ilość towaru” należy rozumieć w ten sposób, czy dana próbka towaru jest reprezentatywna dla całości danego rodzaju, czy też danej kategorii (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2009, wyd. III). Odnosząc powyższy pogląd do przedstawionego stanu faktycznego, z całą pewnością można stwierdzić, iż soczewki diagnostyczne (kolorowe i niekolorowe), które przekazywane są salonom optycznym, spełniają warunek reprezentatywności dla określonego rodzaju soczewek kontaktowych ostatecznie trafiających do klienta. Wniosek taki wynika z faktu, iż soczewki diagnostyczne (niekolorowe i kolorowe) stanowią niemal identyczny produkt, jaki zakupuje klient. Co więcej, możliwość dopasowania, przy udziale specjalisty, produktu niemal identycznego, z tym który klient salonu optycznego zamierza kupić umożliwia mu ocenę jego właściwości i zachęca go do zakupu.

Należy również wskazać, iż nieodpłatne przekazanie soczewek diagnostycznych salonom optycznym, zdaniem Spółki, umożliwia klientom tych salonów (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez Spółkę, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku. Dlatego też, w ocenie Spółki, przekazania soczewek opisane w stanie faktycznym spełniają w powyższym zakresie definicję próbki. Stanowisko takie - odnoszące się do podobnego stanu faktycznego - podzielił w interpretacji z dnia 13 maja 2009 r. (sygn. ILPP1/443-183/09-6/BP) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

2. Zachowanie składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizyko-chemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru

Kolejną przesłanką, która pozwała uznać dany towar za próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r., jak i od 1 czerwca 2005 r.) jest zachowanie przez nią składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych lub biologicznych towaru.

W sytuacji opisanej w stanie faktycznym, soczewki diagnostyczne niekolorowe są, pod każdym względem tożsame z soczewkami, które ostatecznie zakupuje klient. Fakt ten umożliwia klientowi salonu optycznego przed dokonaniem zakupu upewnienie się, czy wybrany lub wskazany przez specjalistę rodzaj soczewek jest odpowiedni, np. pod względem odpowiedniej mocy, czy też prawidłowej wielkości lub trwałości.

Powyższa przesłanka uznania danego towaru za próbkę, spełniona jest zasadniczo również w stosunku do soczewek diagnostycznych kolorowych, które są stosowane w dużej części jako soczewki kosmetyczne wpływające wyłącznie na zmianę koloru oczu. Fakt, iż wspomniane soczewki mają w swojej strukturze napis o nieprzeznaczeniu do sprzedaży nie ma zasadniczo wpływu na ich ogólny skład, właściwości fizyczne, fizykochemiczne, czy biologiczne.

Jedynie w sytuacji, gdy klient salonu optycznego rozważa zakup soczewek kontaktowych kolorowych nie tylko zmieniających kolor oczu, ale również o określonej mocy, nie ma możliwości założenia odpowiednich próbek soczewek diagnostycznych kolorowych. W takim przypadku klient może jedynie założyć soczewki diagnostyczne kolorowe o zerowej mocy a następnie dodatkowo przymierzyć soczewki niekolorowe o wybranej mocy, poprawiające ostrość widzenia.

Jednakże, jak wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 8 maja 2008 r. (sygn. akt. III SA/Wa 2185/07), niewypełnienie którejś z przesłanek uznania towaru za próbkę nie może mieć charakteru decydującego o kwalifikowalności danej aplikacji demonstracyjnej jako próbki towaru. W omawianej sprawie, Sąd stwierdził ponadto, iż nie można interpretować przepisu art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT w ten sposób, który „uniemożliwia uznanie towaru ze próbkę, np. w stosunku do wzorników farb - występujących w formie pomalowanego fragmentu drewna, czy płyty - których nie można wykorzystać w żaden inny sposób, jak tylko w charakterze próbek, tylko dlatego, iż taka próbka nie zachowuje wszystkich właściwości fizykochemicznych (występuje w innym stanie skupienia w stosunku do sprzedawanego towaru w postaci proszku czy płynu)”.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, brak określonej mocy soczewek diagnostycznych kolorowych, nie może pozbawiać ich miana próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r., jak i od 1 czerwca 2005 r.). Spółka podkreśla ponadto, iż z biznesowego punktu widzenia nie jest uzasadnione stosowanie soczewek diagnostycznych kolorowych z określoną mocą optyczną jako próbek, gdyż ilość dopasowywanych soczewek kolorowych jest znacznie niższa niż soczewek kontaktowych niekolorowych.

3. Ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy

Oprócz wyżej wspomnianych przesłanek, o uznaniu za próbkę decyduje również zgodnie z art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r., jak i od 1 czerwca 2005 r.) brak handlowego charakteru przekazania. Jak wskazują organy podatkowe, np. w interpretacji z dnia 23 czerwca 2009 r. (sygn. ITPP1/443-291a/09/KM) Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy lub też w interpretacji z dnia 27 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPP1-443-190/09-2/JB) Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, „charakter handlowy przekazania powinien być oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu - odbiorcy w danym okresie.”

Odnosząc powyższy pogląd do opisanej w stanie faktycznym sytuacji Spółki można stwierdzić, iż przekazywane soczewki diagnostyczne nie mogłyby pokryć, ze względu na przekazywaną ilość, potencjalnego zapotrzebowania salonu optycznego na dany towar lub części tego zapotrzebowania. Dlatego też, zdaniem Spółki, wspomniane przekazanie soczewek nie realizuje celów handlowych. Ponadto, zamieszczanie informacji na opakowaniach soczewek diagnostycznych lub w ich strukturze, iż nie są one przeznaczone do sprzedaży, dodatkowo świadczy o tym, że żaden z salonów optycznych nie ma możliwości ich sprzedaży, a tym samym realizowania własnych celów handlowych.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka zwróciła uwagę, że przekazywane przez nią soczewki diagnostyczne z założenia nie są towarem handlowym. W szczególności, odpowiednie oznaczenie komentowanych soczewek ma gwarantować, że będą one wykorzystywane wyłącznie w celach testowych i jednocześnie pozbawiać te soczewki charakteru handlowego. Soczewki kolorowe są oznaczone w postaci napisu umieszczonego w strukturze samej soczewki, natomiast w przypadku soczewek niekolorowych w postaci naklejki umieszczonej na pojedynczym opakowaniu.

W efekcie zdaniem Spółki, skoro soczewki diagnostyczne nie są towarem handlowym, oczywiste jest, że ich przekazanie nie ma charakteru handlowego.

4. Bezpośredni związek z prowadzonym przedsiębiorstwem (stan prawny od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r.)

Należy również wskazać, iż w stosunku do soczewek diagnostycznych przekazywanych salonom optycznym pod rządami Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r., spełniony jest również warunek wynikający z art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, dotyczący przekazania próbek na cele bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Wynika to z faktu, iż główną przesłanką przekazywania próbek jest i było umożliwienie zapoznania się przez potencjalnych klientów salonów optycznych z ofertą Spółki, a w szczególności umożliwienie doboru soczewek o odpowiednim okresie przydatności, właściwej strukturze i mocy widzenia bezpośrednio przed dokonaniem zakupu soczewek przez klienta. Nadrzędnym celem omawianych działań było niewątpliwie zintensyfikowanie sprzedaży soczewek, jak również produktów służących do ich pielęgnacji. Wobec tego, zdaniem Spółki, przekazywanie próbek bezpośrednio wiązało się z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Uwzględniając powyższe argumenty, spółka stoi na stanowisku, iż przekazywane salonom optycznym soczewki spełniały definicję próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 w związku z art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. Przekazywane soczewki spełniały bowiem łącznie poniższe przesłanki:

• były najmniejszą ilością towaru pobraną z dużej partii,
• zachowywały skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru,
• ilość lub wartość ich przekazań nie wskazywała na działanie mające charakter handlowy,
• ich przekazanie miało bezpośredni związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.
  
  

Dlatego też, ich nieodpłatne przekazanie przez Spółkę nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto Spółka stoi na stanowisku, iż przekazywane salonom optycznym soczewki diagnostyczne spełniają definicję próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 w związku z art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. Wniosek ten wynika z faktu, iż przekazywane soczewki spełniają łącznie poniższe przesłanki:

• są niewielką ilością towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów,
• zachowują skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru,
• ilość lub wartość ich przekazań nie wskazuje na działalnie mające charakter handlowy.
  
  

Dlatego też, ich nieodpłatne przekazanie przez Spółkę, nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.