INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia – brak daty (data wpływu 14 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych. Powyższy wniosek uzupełniono pismem w dniu 14 stycznia 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 2007 nabył w celu prowadzenia produkcji roślinnej dwie nieruchomości rolne w miejscowości x o pow. 1,1 ha oraz 1,95 ha. Źródłem finansowania tych zakupów była pożyczka hipoteczna w kwocie 65 000 zł. w lutym 2009 r. również w celu prowadzenia produkcji roślinnej Zainteresowany nabył współwłasność z innymi osobami fizycznymi nieruchomość o pow. 6,6 ha w miejscowości y Źródłem finansowania ponownie była pożyczka hipoteczna w kwocie 220 000 zł. Od około 8 lat Wnioskodawca jest właścicielem mieszkania o powierzchni 37 m2, aktualnie zbyt małego dla czteroosobowej rodziny. w związku z powyższym Zainteresowany podjął decyzję o budowie siedliska. Niestety banki odmówiły finansowania tej inwestycji, uzasadniając decyzję brakiem zdolności kredytowej – Wnioskodawca utrzymuje się z pracy w szkole średniej jako nauczyciel oraz z dodatkowo prowadzonej usługowej działalności gospodarczej, natomiast żona jest pracownikiem samorządu powiatowego. Aktualnie jedyną szansą na pozyskanie środków finansowych na budowę siedliska jest wydzielenie z jednej nieruchomości działek budowlanych i ich sprzedaż.

Z uzupełnienia otrzymanego w dniu 14 stycznia 2010 r. wynika, iż Zainteresowany w roku 2009 nabył grunt rolny w formie umowy kupna-sprzedaży. Początkowo planował wybudować siedlisko w miejscowości X, ale po zakupie nieruchomości rolnej w miejscowości y budowę siedliska chce rozpocząć w tej miejscowości, za względu na mniejszą odległość od miasta. Wnioskodawca podaje, iż przedmiotem sprzedaży będą udziały w gruncie, a po zniesieniu współwłasności – działki. Przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Do tej pory Zainteresowany nie dokonywał jeszcze zbioru i sprzedaży płodów rolnych z zakupionych gruntów. Przez okres ostatnich dwóch lat w przypadku miejscowości X, przygotowywał grunt pod założenie winnicy oraz plantacji drzew iglastych. w przypadku miejscowości y prawo zbioru płodów rolnych miał poprzedni właściciel. w roku bieżącym Wnioskodawca planuje rozpoczęcie prac polowych i założenie plantacji jodły koreańskiej. Zainteresowany nie posiadał ani aktualnie nie posiada jeszcze statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie udostępniał odpłatnie innym osobom posiadanych gruntów. Posiadana nieruchomość rolna w miejscowości x (o obszarze 1,95 ha) była użyczana nieodpłatnie poprzedniemu właścicielowi, który był związany umową z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Wnioskodawca wcześniej nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości. Natomiast wydzielił w miejscowości y z nieruchomości o pow. 6,61 ha dziewięć działek o charakterze budowlanym (o pow. około 1000 m2 każda). Ilość działek przeznaczonych do sprzedaży uzależniona jest od uzyskanej ceny za działkę (z pewnością kilka) – Zainteresowany oczekuje, że pokryją koszty budowy siedliska. Dla przedmiotowej nieruchomości Gmina nie uchwaliła miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy grunt ma przeznaczenie – rola. Dla przedmiotowych działek, w celu podniesienia atrakcyjności, Wnioskodawca wystąpił i uzyskał decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – budownictwo mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w takim przypadku sprzedaż wydzielonych działek będzie wiązała się z zapłatą podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż powyższych działek nie jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej ani zorganizowanej. Zakup ziemi nie był dokonany z zamiarem handlowym, lecz spożytkowania w celach osobistych. Zainteresowany uważa, iż nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży, lecz spożytkowany w celach osobistych. w przypadku gdy sprzedawca nabywał je do majątku prywatnego, dopuszczając wprawdzie możliwość jego odsprzedaży w określonych sytuacjach (przymus ekonomiczny), lecz nie było to jego głównym celem – to wówczas – w zakresie dokonanej sprzedaży gruntów nie powinien być traktowany jako podatnik VAT. Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca twierdzi, iż sprzedaż wydzielonych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzeczeniu WSA we Wrocławiu z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. akt i SA/Wr 98/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z wniosku wynika, iż istotą sprawy jest m. in. zbycie udziałów w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, natomiast po zniesieniu współwłasności sprzedaż działek.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195–221 ustawy Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. w przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 k.c.).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tut. Organ nadmienia, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku VAT jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. u. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). w konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej, to należy rozumieć przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów. w szczególności nie ma znaczenia fakt rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. o kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

W związku z powyższym, nawet w przypadku, gdy sprzedaż dokonywana jest jednorazowo lecz okoliczności wskazują na to, że zamysłem oraz celem sprzedającego jest ponowne wykonywanie tej czynności w przyszłości w sposób częstotliwy, to uznać należy, iż dla potrzeb opodatkowania podatkiem VAT wykonywana jest działalność gospodarcza.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w roku 2009 nabył grunt o pow. 6,6 ha w celu prowadzenia produkcji roślinnej w miejscowości Y. Przedmiotową nieruchomość nabył jako współwłasność z innymi osobami fizycznymi w formie umowy kupna-sprzedaży. z powodu posiadania małego mieszkania, Zainteresowany podjął decyzję o budowie siedliska. Niestety banki odmówiły finansowania tej inwestycji. w związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawca, w celu pokrycia kosztów budowy siedliska, wydzielił z ww. nieruchomości dziewięć działek o charakterze budowlanym (o pow. około 1000 m2 każda). Dla przedmiotowej nieruchomości Gmina nie uchwaliła miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy grunt ma przeznaczenie – rola. Dla przedmiotowych działek, w celu podniesienia atrakcyjności, Wnioskodawca wystąpił i uzyskał decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – budownictwo mieszkaniowe.

Zainteresowany nie posiadał ani aktualnie nie posiada jeszcze statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie udostępniał odpłatnie innym osobom posiadanych gruntów. Wcześniej nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości. Ponadto, Wnioskodawca podaje, iż przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT. w roku bieżącym, w miejscowości Y, Zainteresowany planuje rozpoczęcie prac polowych i założenie plantacji jodły koreańskiej. Natomiast, grunt w miejscowości x Wnioskodawca przez okres od zakupu przygotowywał pod winnicę oraz plantację drzew iglastych.

W związku z powyższym należy wskazać, iż Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przyświecał cel związany z wykorzystaniem działki na potrzeby osobiste (własne), lecz jak wskazał Zainteresowany zakupu dokonano w celu prowadzenia produkcji roślinnej. Ponadto, na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca podaje, iż w roku bieżącym planuje rozpoczęcie plac polowych i założenie plantacji jodły koreańskiej oraz winnicy i plantacji drzew iglastych. Wnioskować zatem należy, że przedmiotowy grunt nabyto z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej.

Należy również stwierdzić, iż dostawa udziałów w działkach, a po zniesieniu współwłasności – działek, będzie realizowana z zamiarem jej powtarzania i zmierza do nadania jej zorganizowanego charakteru. Dostawy dziewięciu działek nie można zaliczyć do czynności jednorazowej. Istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie ma fakt, iż w związku z planowaną sprzedażą Zainteresowany dokonał czynności podziału gruntów na mniejsze działki. Ponadto, wystąpił również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy nieruchomości. Zachowanie takie dodatkowo wskazuje na przygotowanie gruntu do sprzedaży w taki sposób, aby uzyskać jak najwyższą cenę.

Zatem sprzedaż działek podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy uzyska status podatnika podatku VAT już przy dokonaniu pierwszej dostawy. Nie ulega wątpliwości, że taki zamiar występuje w omawianej sprawie i dostawa ww. działek dokonywana będzie w ramach prowadzonej przez sprzedającego samodzielnej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż okoliczności sprawy wskazują na zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy, w przeciwnym bowiem razie dzielenie gruntów w krótkim okresie po zakupie, występowanie o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Zatem tak przewidziana sprzedaż nie ma charakteru incydentalnego czy też sporadycznego, a częstotliwy.

Biorąc pod uwagę planowane dostawy nieruchomości gruntowych, objęta zapytaniem nieruchomość Wnioskodawcy stanowi majątek nabyty w celu wykorzystania w działalności gospodarczej – działalności handlowej.

Czynności wykonywane przez Zainteresowanego wypełniają zatem definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i Wnioskodawca występuje – w związku z dostawą przedmiotowych działek – w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów – ewidencja gruntów.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, iż zakupiony grunt zgodnie z wydaną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu przeznaczony jest pod budownictwo mieszkaniowe, stwierdzić należy, iż dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, zbycie udziałów w wydzielonych działkach, a następnie po zniesieniu współwłasności – działek, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, według podstawowej, 22% stawki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.