INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11.03.2010 r. (data wpływu 18.03.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24.05.2010r. (data wpływu 27.05.2010r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 19.05.2010r. nr IPPP2-443-154/10-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 21.05.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie anulowania faktur VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie anulowania faktur VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 24.05.2010r. (data wpływu 27.05.2010r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 19.05.2010r. nr IPPP2-443-154/10-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 21.05.2010r.). Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz związane z nim zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca specjalizuje się w przetwórstwie tworzyw sztucznych i produkcji wyrobów z PCV i PE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wystawia faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży. Zdarzają się sytuacje, w których:

• faktury wystawione omyłkowo ze względu na zawarte w nich błędy nie są wysyłane do kontrahenta,
• faktura omyłkowo trafiła do kontrahenta, z którym nie zawarto żadnych transakcji udokumentowanych przedmiotową i który do kontrahent odsyła otrzymaną fakturę,
• faktura wraz z towarem trafia do kontrahenta, który odstępuje od zawarcia transakcji (bądź transakcja z innych przyczyn nie dochodzi do skutku) i następnie kontrahent fakturę wraz z towarem odsyła do Spółki,
• zostaje wystawiona dwukrotnie faktura, która dokumentuje tę samą sprzedaż a Spółka jest w posiadaniu oryginału i kopii ww. faktury.
  
  

Spółka przewiduje, że ww. zdarzenia będą również występować w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacjach przedstawionych powyżej, Spółka ma możliwość anulowania faktury poprzez dokonanie adnotacji uniemożliwiającej powtórne wydanie faktury (anulowana faktura, która dokumentuje transakcję do której w rzeczywistości nie doszło nie rodzi obowiązku zapłaty podatku a jeżeli Spółka rozliczyła już VAT należny z takowej faktury ma możliwość złożenia korekty deklaracji VAT w której wykazała podatek)...

Zgodnie z art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej ustawa o VAT), w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest zobowiązany do jego zapłaty.

W ocenie Wnioskodawcy, użyte w ww. przepisie sformułowanie „wystawi fakturę” należy interpretować jako sporządzenie dokumentu i przekazanie kontrahentowi tzn. wprowadzenie do obrotu prawnego, przy czym przez wprowadzenie faktury do obrotu prawnego należy rozumieć przekazanie jej kontrahentowi jego akceptację.

Zdaniem Spółki, faktura która nie została wprowadzona do obrotu prawnego nie rodzi obowiązku podatkowego, zatem istnieje rnożliwość jej anulowania poprzez dokonanie adnotacji uniemożliwiającej powtórne wydanie faktury.

Zwrócić należy uwagę, że przepisy ustawy o VAT ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do niej nie regulują kwestii anulowania wystawionych faktur - jednak praktyka podatkowa ukształtowała pogląd, że anulowanie faktury jest możliwe, gdy nie została ona wprowadzona do obrotu prawnego (por. interpretacje Ministra Finansów np. IPPP1-443-710/09-4/BS z dnia 23 października 2009 roku)

W ocenie Wnioskodawcy, gdy kontrahent nie akceptuje faktury i ją odsyła (a tym samym nie odlicza wykazanego na niej podatku, gdyż nie ma stosownego dokumentu, który daje mu takie prawo), wystawca powinien mieć możliwość jej anulowania - tylko bowiem w takich warunkach zachowana będzie zasada neutralności, ponieważ ww. przypadkach jest utrudnione lub wręcz niemożliwe uzyskanie potwierdzenie odbioru faktury korygującej do odesłanej wcześniej faktury pierwotnej (a tym samym obniżenie podatku należnego).

Mając na uwadze powyższe Spółka reprezentuje stanowisko, że w sytuacjach przedstawionych w niniejszym wniosku istnieje możliwość anulowania faktury poprzez dokonanie adnotacji uniemożliwiającej powtórne wydanie faktury (anulowana faktura, która dokumentuje transakcję, do której w rzeczywistości nie doszło, nie rodzi obowiązku zapłaty podatku a jeżeli Spółka rozliczyła już VAT należny z takowej faktury, ma możliwość złożenia korekty deklaracji VAT, w której wykazała podatek).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz związanego z nim zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę – zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki). Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki. Wystawienie faktury należy zatem rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337 ze zm.) wynika, że podstawową formą korygowania faktury jest – w myśl § 13 i § 14 – wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach zgodnie z § 15 cyt. rozporządzenia – noty korygującej.

Zatem generalna zasada dotycząca korygowania danych zawartych w fakturze polega na wystawieniu faktury korygującej. Podkreślić należy, iż faktury korygujące wystawiane są w sytuacji, kiedy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tj. została odebrana przez nabywcę danego towaru lub usługi. Nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy faktura pierwotna została wystawiona ale nie została wprowadzona do obrotu prawnego (nie została doręczona adresatowi), bowiem nie wywołuje ona wówczas żadnych skutków prawnych.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur. W praktyce jednak – w drodze wyjątku – jest dopuszczalne anulowanie faktury, sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie.

Z przedstawionych w przedmiotowym wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca specjalizuje się w przetwórstwie tworzyw sztucznych i produkcji wyrobów z PCV i PE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wystawia faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży. Zdarzają się sytuacje, w których:

1. faktury wystawione omyłkowo ze względu na zawarte w nich błędy nie są wysyłane do kontrahenta,
2. faktura omyłkowo trafiła do kontrahenta, z którym nie zawarto żadnych transakcji udokumentowanych przedmiotową i który do kontrahent odsyła otrzymaną fakturę,
3. faktura wraz z towarem trafia do kontrahenta, który odstępuje od zawarcia transakcji (bądź transakcja z innych przyczyn nie dochodzi do skutku) i następnie kontrahent fakturę wraz z towarem odsyła do Spółki,
4. zostaje wystawiona dwukrotnie faktura, która dokumentuje tę samą sprzedaż a Spółka jest w posiadaniu oryginału i kopii ww. faktury
   
   

Spółka przewiduje ze ww. zdarzenia będą również występować w przyszłości.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą możliwości anulowania faktur VAT poprzez dokonanie adnotacji uniemożliwiającej powtórne wydanie faktury oraz korekty deklaracji VAT, w której Spółka rozliczyła podatek.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanych przypadkach wymienionych w pkt 1-4 nie doszło do zrealizowania transakcji. Zainteresowany wprawdzie sporządził faktury VAT, jednak nie zostały one wprowadzone do obrotu prawnego. Ponadto z przedstawionych przez Podatnika okoliczności wynika, iż jest On w posiadaniu zarówno oryginału jak i kopii przedmiotowych faktur VAT. Zatem stwierdzić należy, iż Zainteresowany ma prawo do anulowania przedmiotowych faktur. Anulowanie powinno odbyć się poprzez opatrzenie faktur VAT odpowiednią adnotacją o przyczynie i okolicznościach anulowania i pozostawienie ich w dokumentacji podatkowej. Mając na względzie okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż anulowanie faktur będzie skutkowało korektą błędnie wykazanego przez Podatnika obrotu z tytułu tych transakcji, które biorąc pod uwagę okoliczności sprawy nie miały miejsca.

W przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania cyt. art. 108 ust. 1 ustawy. Przepis art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego w efekcie samego wystawienia faktury, wykazującej kwotę podatku od towarów i usług. W analizowanym przepisie został użyty termin: „wystawi” fakturę, który to termin niewątpliwie należy odróżnić od terminu „sporządzi” fakturę. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo dokonać korekty podatku należnego wynikającego z faktur VAT pierwotnie rozliczonych, a ostatecznie niedostarczonych do nabywcy (nie wprowadzonych do obrotu prawnego) w drodze korekty deklaracji VAT-7, bez konieczności wystawiania faktur korygujących.

Końcowo należy zaznaczyć, iż anulowanie faktury VAT powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Tym samym Podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.