Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 13 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• ciążących na Wnioskodawcy w związku z wypłatą należności osobom fizycznym za czynności wykonywane w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3, art. 14f § 1 oraz art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 31 sierpnia 2012 r. znak ILPB3/423-221/12-2/JG, ILPP1/443-544/12-2/NS, ILPB1/415-585/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 września 2012 r., a w dniu 13 września 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 11 września 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej został zarejestrowany w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych, fundacji i publicznych zakładów opieki zdrowotnej przez Sąd Rejonowy pod numerem KRS XX. W rejestrze wskazano, że zarejestrowany podmiot działa w formie samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej w oparciu o przyjęty Statut oraz został utworzony na podstawie uchwały Rady Miasta P. W rejestrze podano również, że organem uprawnionym do reprezentowania podmiotu jest kierownik ZOZu oraz wpisano, że cel działania podmiotu stanowi działalność stacjonarna: szpitalna opieka podstawowa i specjalistyczna oraz działalność ambulatoryjna.

W prowadzonym przez Wojewodę W. rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą, Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej został zarejestrowany pod numerem księgi YY. W rejestrze wskazano, że przedsiębiorstwem podmiotu leczniczego jest Zakład Opieki Zdrowotnej oraz wymieniono następujące jednostki organizacyjne przedsiębiorstw podmiotu leczniczego:

1. Opieka zdrowotna,
2. Apteka szpitalna,
3. Zakłady i pracownia diagnostyczna

oraz komórki organizacyjne:

• Oddział Diabetologii i Chorób Wewnętrznych z salą intensywnego nadzoru kardiologicznego i metabolicznego,
• Oddział Chorób Wewnętrznych i Kardiologii,
• Oddział Otolaryngologiczny,
• Oddział Położniczo-Ginekologiczny z Patologią Ciąży,
• Oddział Noworodkowy,
• I Oddział Chirurgii - Oddział Chirurgii Ogólnej i Urazowej z Salą Urologiczną,
• Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii,
• Oddział Toksykologii z Ośrodkiem Informacji Toksykologicznej,
• Bloki Operacyjne,
• Izba Przyjęć,
• Gabinet Stomatologiczny,
• Psycholog,
• Poradnia Chirurgiczna,
• Poradnia Laryngologiczna,
• Poradnia Kardiologiczna,
• Poradnia Diabetologiczna,
• Poradnia Ginekologiczno - Położnicza,
• Poradnia Noworodkowa,
• Poradnia Odwykowa,
• Apteka Szpitalna,
• Pracownia Audiometryczna,
• Poradnia Endoskopowa,
• Pracownia Holtera i Prób Wysiłkowych,
• Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej,
• Zakład Diagnostyki Obrazowej,
• Pracownia Cytodiagnostyczna,
• Pracownia EKG,
• Poradnia Audiologiczna,
• Pracownia Echokardiografii,
• Pracownia Leczenia Uzależnień (4742 - Ośrodek leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych, HC.1.1. - leczenie stacjonarne),
• Pododdział Chorób Zawodowych,
• Poradnia Anestezjologiczna i Leczenia Bólu,
• Poradnia Histopatologiczna,
• Poradnia Stopy Cukrzycowej,
• Poradnia Leczenia Uzależnień (1740 - poradnia leczenia uzależnień, HC.1.3.3 - leczenie ambulatoryjne specjalistyczne, 30 - psychiatria),
• Pracownia Nieinwazyjnej Diagnostyki Kardiologicznej,
• Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy (43 - diabetologia),
• Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy (05 - chirurgia ogólna, 26 - otolaryngologia),
• Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy (29 - położnictwo i ginekologia),
• Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy (43 - diabetologia).
  
  

W zaistniałym stanie faktycznym nie doszło do przejścia przez przedsiębiorstwa i komórki organizacyjne Wnioskodawcy zakładu pracy w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy, lecz jedynie do wyodrębnienia przedsiębiorstw i komórek organizacyjnych podmiotu leczniczego zgodnie z wymogami ustawy o działalności leczniczej. Pracownicy świadczący pracę w związku z obsługą przedsiębiorstw i komórek organizacyjnych Wnioskodawcy, zawarli umowy o pracę z Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej.

Również osoby wykonujące zadania w związku z obsługą przedsiębiorstw i komórek organizacyjnych Wnioskodawcy na podstawie innych stosunków prawnych (np. umowa zlecenia) zawarli stosowne umowy z Wnioskodawcą.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż wątpliwości Wnioskodawcy zawarte w pytaniach podatkowych wiążą się z koniecznością dostosowania struktury organizacyjnej zakładu opieki zdrowotnej do wymagań ustawowych, w związku z wejściem w życie z dniem 1 lipca 2011 r. ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 Nr 112, poz. 654 z późn. zm.). Zagadnienie dotyczy w szczególności:

• wprowadzonego pojęcia przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego (art. 2 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy) oraz jednostek organizacyjnych wskazanych w art. 12 ust. 1-3 ww. ustawy),
• ustawowego wyodrębnienia rodzajów działalności leczniczej (art. 8 ww. ustawy) i „przypisania” ich do określonych rodzajów jednostek organizacyjnych prowadzonych przez podmioty lecznicze.
  
  

Jest to skomplikowana konstrukcja prawna stworzona przez ustawodawcę, która rodzi wątpliwości Wnioskodawcy co do kwestii - który podmiot, tj. Wnioskodawca jako całość, przedsiębiorstwo w postaci szpitala, czy też poszczególne jednostki organizacyjne, zobligowane są do wykonywania obowiązków podatnika CIT i płatnika PIT oraz dokonywania zgłoszeń identyfikacyjnych lub aktualizacyjnych, a także jaki jest zakres tych obowiązków. Wprowadzając nową regulację prawną, ustawodawca nie unormował w żaden sposób (np. w przepisach przejściowych lub wprowadzających) ww. kwestii.

Zgodnie z art. 204 ust. 2 zd. 2 ustawy o działalności leczniczej - w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. kierownicy tych podmiotów dostosują ich działalność oraz statut i regulamin organizacyjny do przepisów niniejszej ustawy oraz dokonają zgłoszenia do rejestru.

Przepis ten bezpośrednio zobligował Wnioskodawcę do podjęcia działań organizacyjnych, zmierzających do dostosowania struktury do wymagań ww. ustawy, a w szczególności do wyodrębnienia przedsiębiorstwa w postaci szpitala oraz jednostek organizacyjnych (np. ambulatoria), w których wykonywana jest działalność lecznicza innego rodzaju, niż szpitalne świadczenia zdrowotne.

W związku z wyodrębnieniem przedsiębiorstwa w postaci szpitala i jednostek organizacyjnych Wnioskodawcy, nie doszło do zmiany jego formy prawnej. W myśl art. 204 ust. 2 zd. 1 ustawy o działalności leczniczej - publiczne zakłady opieki zdrowotnej działające na podstawie dotychczasowych przepisów stają się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podmiotami leczniczymi niebędącymi przedsiębiorcami. Oznacza to, że zarówno przed wejściem w życie ustawy o działalności leczniczej, jak i po jej wejściu w życie - Wnioskodawca działał niezmiennie w formie SP-ZOZ.

W okresie po wejściu w życie ustawy o działalności leczniczej, Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej nie uczestniczył w łączeniu lub dzieleniu podmiotów leczniczych.

Wyodrębnione przedsiębiorstwo w postaci szpitala i jednostki organizacyjne znajdują się w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o działalności leczniczej – szpital jest przedsiębiorstwem podmiotu leczniczego, w którym podmiot ten wykonuje działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne. Oznacza to, że oddziały szpitalne, Bloki operacyjne oraz Izba Przyjęć stanowią jednostki organizacyjne wchodzące w skład szpitala stanowiącego przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Biorąc pod uwagę treść art. 2 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 8 pkt 2 i art. 12 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej - należy wskazać, że Poradnie Specjalistyczne, Gabinety, Zakłady i Pracownie i pozostałe jednostki organizacyjne nie wchodzą w skład szpitala stanowiącego przedsiębiorstwo Wnioskodawcy.

Oprócz stosunku pracy, osoby fizyczne świadczące pracę najemną w jednostkach organizacyjnych Wnioskodawcy, zostały zatrudnione na podstawie:

• umów zleceń oraz umów o dzieło niewykonywanch w ramach indywidualnej działalności gospodarczej (przychody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 13 pkt 8 ustawy o PIT),
• tzw. kontraktów z lekarzami i pielęgniarkami, wykonującymi zawód w formie praktyk lekarskich i pielęgniarskich, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i pkt 2 lit. a) ustawy o działalności leczniczej, prowadzonych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.
  
  

Wszystkie umowy (o pracę, zlecenia, o dzieło, tzw. kontrakty) z osobami fizycznymi świadczącymi pracę najemną w jednostkach organizacyjnych Wnioskodawcy, zawarte zostały pomiędzy tymi osobami a Wnioskodawcą. Stronami tych umów nie są jednostki organizacyjne Wnioskodawcy.

Osoby fizyczne, świadczące pracę najemną w jednostkach organizacyjnych Wnioskodawcy na podstawie tzw. kontraktów są przedsiębiorcami zarejestrowanymi w ewidencji działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej). Istotę ww. kontraktów stanowi wykonywanie przez ww. osoby usług medycznych na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług medycznych) zawartych z Wnioskodawcą, w ramach indywidualnej działalności gospodarczej (praktyk lekarskich i pielęgniarskich) prowadzonej przez te osoby.

Wynagrodzenie za pracę oraz wynagrodzenie za wykonywanie pracy najemnej na podstawie innych tytułów prawnych, w szczególności na podstawie tzw. kontraktów, osobom fizycznym zatrudnionym w jednostkach organizacyjnych Wnioskodawcy, wypłaca Wnioskodawca. Wynagrodzeń tych nie wypłacają poszczególne jednostki organizacyjne Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ww. przedsiębiorstwa lub komórki organizacyjne (oddziały, przychodnie, poradnie itp.) są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń wypłaconych świadczącym pracę najemną na rzecz tych jednostek, pracownikom i osobom zatrudnionym na podstawie innych tytułów prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorstwa lub komórki organizacyjne (oddziały, przychodnie, poradnie itp.) Wnioskodawcy nie są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń wypłaconych, świadczącym pracę najemną na ich rzecz, pracownikom i osobom zatrudnionym na podstawie innych tytułów prawnych, niż stosunek pracy, które świadczą pracę najemną na rzecz tych jednostek.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 3 Kodeksu pracy - pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W związku z przedstawionym stanem faktycznym, za płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaconych na rzecz pracowników wynagrodzeń za pracę oraz świadczeń z innych umów wypłaconych osobom zatrudnionym na podstawie innych tytułów prawnych, niż stosunek pracy - uznać należy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej. Podmiot ten zawarł bowiem umowy z osobami zatrudnionymi oraz wypłaca im świadczenia za wykonaną pracę i na nim ciążą obowiązki związane z obliczaniem, pobieraniem i wpłacaniem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składaniem deklaracji związanych z wypełnianiem tego obowiązku (PIT-4R).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego obowiązków płatnika:

• ciążących na Wnioskodawcy w związku z wypłatą należności osobom fizycznym za czynności wykonywane w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej – uznaje się za nieprawidłowe,
• w pozostałej części – uznaje się za prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wśród źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 wymienia m.in.:

• stosunek pracy (pkt 1),
• działalność wykonywaną osobiście (pkt 2),
• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3).
  
  

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z dyspozycją art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Stosownie do treści art. 38 ust. 1a cytowanej ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Natomiast zgodnie z art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

   - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższego wynika, iż pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność spełniająca wskazane w ww. art. 5a ust. 6 ww. ustawy przesłanki, o ile ustawa nie kwalifikuje przychodów z tej działalności do innego źródła.

Jednocześnie należy wskazać, iż z powyższych przepisów wynika, że dochody osiągnięte przez osoby wykonujące czynności na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej nie podlegają opodatkowaniu za pośrednictwem płatnika.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 powołanej ustawy do przychodów tych należy zaliczyć przychody z tytułu osobistego wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

   - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W świetle wyżej powołanego przepisu art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozróżnić dwie sytuacje, tj.:

• gdy umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej,
• gdy umowa zlecenia lub umowa o dzieło nie została zawarta przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.
  
  

Tylko w sytuacji, kiedy umowa zlecenia lub umowa o dzieło nie została zawarta przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przychód tak uzyskany może być zakwalifikowany do przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy.

W przypadku świadczenia usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło zawartej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przychody uzyskiwane z realizacji tej umowy stanowią przychody z tej działalności.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 cytowanej ustawy, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Zainteresowany wskazał, iż osoby fizyczne, świadczące pracę najemną w jednostkach organizacyjnych Wnioskodawcy na podstawie tzw. kontraktów są przedsiębiorcami zarejestrowanymi w ewidencji działalności gospodarczej. Istotę ww. kontraktów stanowi wykonywanie przez ww. osoby usług medycznych na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług medycznych) zawartych z Wnioskodawcą, w ramach indywidualnej działalności gospodarczej (praktyk lekarskich i pielęgniarskich) prowadzonej przez te osoby.

W świetle art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 42 ust. 1a ustawy).

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, jako Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, na podstawie regulacji prawnych zawartych w ustawie z dnia xx kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, został zobligowany do podjęcia działań organizacyjnych, zmierzających do dostosowania struktury do wymagań ww. ustawy, a w szczególności do wyodrębnienia przedsiębiorstwa w postaci szpitala oraz jednostek organizacyjnych (np. ambulatoria), w których wykonywana jest działalność lecznicza innego rodzaju, niż szpitalne świadczenia zdrowotne. W związku z wyodrębnieniem przedsiębiorstwa w postaci szpitala i jednostek organizacyjnych Wnioskodawcy, nie doszło do zmiany jego formy prawnej. Zarówno przed wejściem w życie ustawy o działalności leczniczej, jak i po jej wejściu w życie Wnioskodawca działał niezmiennie w formie SP-ZOZ. W okresie po wejściu w życie ustawy o działalności leczniczej, Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej nie uczestniczył w łączeniu lub dzieleniu podmiotów leczniczych. Wyodrębnione przedsiębiorstwo w postaci szpitala i jednostki organizacyjne znajdują się w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy.

Zainteresowany w swoich jednostkach organizacyjnych zatrudnił pracowników w ramach stosunku pracy oraz osoby fizyczne świadczące pracę najemną na podstawie umów zleceń oraz umów o dzieło niewykonywanch w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, a także na podstawie tzw. kontraktów z lekarzami i pielęgniarkami, wykonującymi zawód w formie praktyk lekarskich i pielęgniarskich, prowadzonych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne, świadczące pracę najemną w jednostkach organizacyjnych Wnioskodawcy na podstawie tzw. kontraktów są przedsiębiorcami zarejestrowanymi w ewidencji działalności gospodarczej. Istotę ww. kontraktów stanowi wykonywanie przez ww. osoby usług medycznych na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z Wnioskodawcą, w ramach indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby.

Wynagrodzenie za pracę oraz wynagrodzenie za wykonywanie pracy najemnej na podstawie innych tytułów prawnych, w szczególności na podstawie tzw. kontraktów, osobom fizycznym zatrudnionym w jednostkach organizacyjnych Wnioskodawcy, wypłaca Wnioskodawca.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654 ze zm.), lekarze i pielęgniarki mogą wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych, po wpisaniu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, działalność lecznicza lekarzy może być wykonywana w formie jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem.

W myśl art. 5 ust. 2 pkt 2 lit. a) cytowanej ustawy, działalność lecznicza pielęgniarki może być wykonywana w formie jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka pielęgniarki, indywidualna praktyka pielęgniarki wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki, indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka pielęgniarki wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem lub indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że przedsiębiorstwa lub komórki organizacyjne (oddziały, przychodnie, poradnie itp.), o których mowa we wniosku nie są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń wypłaconych, świadczącym pracę najemną na rzecz tych jednostek, pracownikom i osobom zatrudnionym na podstawie innych tytułów prawnych.

W przedmiotowej sprawie, to na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika, jednakże tylko z tytułu wynagrodzeń wypłaconych przez Niego świadczącym pracę najemną na rzecz ww. przedsiębiorstw lub komórek organizacyjnych, w ramach stosunku pracy, określonego w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz umów zlecenia i o dzieło niewykonywanych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, jako przychodu z działalności wykonywanej osobiście, określonego w art. 13 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast w sytuacji dokonywania przez Zainteresowanego wypłat wynagrodzeń osobom fizycznym świadczącym pracę na rzecz ww. przedsiębiorstw i komórek organizacyjnych na podstawie umów (kontraktów) zawartych w ramach prowadzonej przez te osoby działalności gospodarczej, należności te stanowią dla tych osób przychód z działalności gospodarczej, określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, zostanie rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Powrót