INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2010r. (data wpływu 1 czerwca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej w sytuacji rozliczania świadczonych usług szczególną procedurą określoną w art. 119 ustawy o VAT oraz obowiązku korekty podatku naliczonego w wysokości 30% od części zakupów związanych z tymi usługami - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej w sytuacji rozliczania świadczonych usług szczególną procedurą określoną w art. 119 ustawy o VAT oraz obowiązku korekty podatku naliczonego w wysokości 30% od części zakupów związanych z tymi usługami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jedną z dwóch podstawowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest organizacja kolonii letnich i obozów zimowych z nauką pływania dla dzieci i młodzieży. W związku z różną interpretacją w zakresie klasyfikacji powyższych usług do PKWiU oraz sposobu rozliczania w zakresie podatku VAT, w styczniu br. Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego.

Otrzymana interpretacja IBPP1/443-20/10/AL z dnia 8 kwietnia 2010r. uznała sposób rozliczania podatku VAT w zakresie tej usługi za nieprawidłowy, wskazując, że Wnioskodawca winien stosować szczególną procedurę, określona w art. 119 ustawy o VAT – czyli VAT marżę.

W chwili obecnej Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowe usługi Wnioskodawca prowadzi od roku 2000.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w konsekwencji wskazania w interpretacji indywidualnej szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy o VAT jako właściwej do rozliczania prowadzonej usługi - Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, a jeżeli jest, to czy w myśl art. 111 ust. 2 ustawy musi skorygować podatek naliczony w wysokości 30% od części zakupów związanych z tą usługą i od jakiego okresu powinien taki podatek skorygować...

Zdaniem Wnioskodawcy, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U nr 224, poz. 1797). W załączniku do rozporządzenie, poz. 4 są wymienione świadczone przez Wnioskodawcę usługi o symbolu PKWiU 55.23.11, którą to klasyfikację Wnioskodawca otrzymał z Urzędu Statystycznego w Łodzi. Jest ona jednoznaczna i w kontekście ww. rozporządzenia nie pozostawia wątpliwości co do możliwości skorzystania ze zwolnienia.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że jeżeli jest zobowiązany do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas fiskalnych to nie musi korygować podatku naliczonego myśl art. 111 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ rozlicza się na zasadzie marży, która pozbawia go prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów związanych z rozliczeniem przedmiotowych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie w art. 111 ust. 7 pkt 3 ww. ustawy o VAT zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte zostało w § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Zgodnie z § 2 pkt 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Pod poz. 4 załącznika do ww. rozporządzenia zawierającego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania wymienione zostały, zakwalifikowane pod symbolem PKWiU 55.23.11 - usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci.

Z treści wniosku wynika, iż jedną z dwóch podstawowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest organizacja kolonii letnich i obozów zimowych z nauką pływania dla dzieci i młodzieży. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi sklasyfikowane są w grupowaniu o symbolu PKWiU 55.23.11. Wnioskodawca winien stosować szczególną procedurę, określoną w art. 119 ustawy o VAT – czyli VAT marżę.

W chwili obecnej Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowe usługi Wnioskodawca prowadzi od roku 2000.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotów uzyskanych z tytułu świadczonych usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.23.11.

Należy zauważyć, że rozliczanie podatku VAT według szczególnej procedury opodatkowania marży, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT, nie ma wpływu na obowiązek ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczonych usług w zakresie organizacji koloni letnich i obozów zimowych z nauką pływania dla dzieci i młodzieży. Bez względu bowiem na sposób opodatkowania tych usług, są one zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ponieważ Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, iż organizacja kolonii letnich i obozów zimowych z nauką pływania dla dzieci i młodzieży jest jedną z dwóch podstawowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę, wypada nadmienić, iż zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania pewnych czynności, nie ma wpływu na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

W myśl natomiast § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, zwolnienie podmiotowe traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2009r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Ww. przepisy dotyczące kas rejestrujących wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla konkretnych czynności (przedmiotowe) i zwolnienie dla określonych grup podatników (podmiotowe).

Ustawodawca objął zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej określone czynności, niezależnie od zwolnienia (lub nie) z tego obowiązku podatnika dokonującego tych czynności.

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie.

Zaznaczenia również wymaga, że do ustalenia wysokości obrotu osiągniętego na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla celów prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik świadczący usługi podlegające opodatkowaniu według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT, przyjmuje całą wartość sprzedaży na rzecz tych osób, również dokonanej w imieniu innego podmiotu.

Potwierdza to treść § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. u. Nr 212, poz. 1338.), zgodnie z którym, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W związku z powyższym, należy mieć na uwadze, że w przypadku sprzedaży usług turystycznych do obrotu zobowiązującego do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej należy przyjąć całą wartość usługi turystycznej, a nie tylko kwotę marży.

Powyższe może mieć znaczenie dla ustalenia wysokości obrotu zobowiązującego do rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących w przypadku wykonywania przez Wnioskodawcę czynności nieobjętych zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania.

W sytuacji bowiem gdy Wnioskodawca będzie prowadził wyłącznie sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku, tj. czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, to pomimo przekroczenia kwoty obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych w wysokości 40 000 zł, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Natomiast w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę jakiejkolwiek czynności nieobjętej zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania (niewymienionej w załączniku do rozporządzenia), to po przekroczeniu kwoty obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych w wysokości 40 000 zł będzie on zobowiązany do zaewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Podsumowując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca zwolniony jest z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu świadczenia usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.22.11 bowiem świadczenie tych usług jest zwolnione przedmiotowo z tego obowiązku.

Odnosząc się do zadanego przez Wnioskodawcę pytania należy dodać, iż zgodnie z treścią art. 111 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r., podatnicy naruszający obowiązek określony w ust. 1 do czasu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących tracą prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę stanowiącą równowartość 30% kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

Z dniem 1 grudnia 2008r. powyższy przepis został zmieniony w swej treści mocą przepisów ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). W obecnym brzmieniu, zgodnie z art. 111 ust. 2 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej ustala za okres do momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Ponieważ jak wykazano powyżej Skoro Wnioskodawca nie jest zobowiązany do ewidencjonowania świadczonych usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.22.11 przy zastosowaniu kas rejestrujących to bezprzedmiotowe staje się rozpatrywanie pytania Wnioskodawcy w części dotyczącej obowiązku skorygowania podatku naliczonego w wysokości 30% od części zakupów związanych z tą usługą w myśl art. 111 ust. 2 ustawy o VAT i od jakiego okresu powinien taki podatek skorygować.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących świadczonych usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.22.11 na podstawie § 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.