INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na usługi gastronomiczne w ramach nieodpłatnych szkoleń, organizowanych przez Spółkę dla swych kontrahentów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na usługi gastronomiczne w ramach nieodpłatnych szkoleń, organizowanych przez Spółkę dla swych kontrahentów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży farb graficznych, klisz fotopoliraerowych, wykrojników jak również świadczy usługi projektowania opakowań.

Co do zasady, klientami Spółki nie są tzw. ostateczni konsumenci (tj. osoby fizyczne nabywające towary i usługi w obrocie detalicznym dla celów własnej konsumpcji), ale inne podmioty gospodarcze, prowadzące działalność w wielu rozmaitych branżach.

Jako, że produkowane i dostarczane przez Spółkę towary oraz świadczone przez nią usługi dotyczą relatywnie skomplikowanych i kosztownych procesów dokonywania nadruków technicznych (w szczególności na opakowaniach, w tym np. na całych seriach opakowań danego produktu), obecni i potencjalni kontrahenci Spółki wymagają od niej fachowego doradztwa, indywidualnego podejścia, wymiany informacji i doświadczeń, solidnego serwisu, elastyczności cenowej, etc.

Aby sprostać powyższym wymaganiom, pracownicy Spółki często biorą udział w spotkaniach z jej obecnymi i potencjalnymi kontrahentami (podróżują do ich siedzib, zapraszają ich do siedziby Spółki, spotykają się nimi w innych miejscach). Spółka jest jednym z wiodących podmiotów w swej branży. Do kontrahentów Spółki należą podmioty z terytorium całego kraju oraz z zagranicy.

W związku z powyższym, Spółka ponosi w szczególności wydatki na usługi gastronomiczne w ramach nieodpłatnych szkoleń, organizowanych przez Spółkę dla swych kontrahentów. Szkolenia są organizowane (w siedzibie Spółki) w celu przekazania kontrahentom specjalistycznej wiedzy i doświadczenia w zakresie prawidłowego i efektywnego wykorzystywania towarów i usług Spółki. W związku z faktem, iż szkolenia takie trwają co najmniej kilka godzin, Spółka w trakcie ich przerwy czy też bezpośrednio po nich, jako ich element składowy, zapewnia uczestnikom w pobliskiej restauracji posiłek. Spółka nie dysponuje kuchnią i personelem, przy pomocy których posiłki te mogłyby być przygotowane przez nią we własnym zakresie. Posiłki nie noszą znamion okazałości i wystawności, ale odpowiadają standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy będą stanowić koszty uzyskania przychodów wydatki na usługi gastronomiczne w ramach nieodpłatnych szkoleń, organizowanych przez Spółkę dla swych kontrahentów...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

W opinii Spółki, Wydatki na usługi gastronomiczne w ramach nieodpłatnych szkoleń, organizowanych przez Spółkę dla swych kontrahentów stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, w świetle przepisów art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów będą również wydatki na usługi gastronomiczne, nabywane przez Spółkę w ramach organizowanych szkoleń dla kontrahentów.

Jak Spółka wskazała w powyższym stanie faktycznym, kontrahentami Spółki są liczne podmioty prowadzące działalność gospodarczą i wykorzystujące nabywane od Spółki towary i usługi w relatywnie skomplikowanych i kosztownych procesach drukowania technicznego (w szczególności nadruki na opakowaniach).

W związku z powyższym, kontrahenci Spółki wymagają od niej fachowego doradztwa, które ta realizuje, organizując szkolenia z zakresu efektywnego użytkowania jej asortymentu.

Tego typu szkolenia trwają zasadniczo co najmniej kilka godzin i mają charakter intensywnych wykładów, prezentacji, dyskusji, etc. Ich uczestnikami są kontrahenci z różnych, w tym znacznie oddalonych, miejscowości, dla których szkolenie oraz podróż w obu kierunkach może w praktyce oznaczać upływ „całego dnia".

Zdaniem Spółki, jest oczywistym, iż w ramach szkolenia Spółka zobowiązana jest zapewnić uczestnikom określone warunki, których brak uniemożliwiałby jego przeprowadzenie, takie jak: miejsca parkingowe, krzesła, stoły, toaletę, szatnię, materiały do sporządzania notatek i poczęstunek w postaci posiłku (tj. obiadu lub kolacji).

Wszystkie te elementy, w tym również posiłek, są jedynie elementem koniecznym/ składowym szkolenia, zapewniającym prawidłowy jego przebieg. Nie są one „wymysłem" Spółki ale powszechną praktyką.

Spółka nie dysponuje kuchnią czy też kucharzami, którzy na miejscu mogliby przygotować i podać posiłki. Jedynym zatem alternatywnym rozwiązaniem byłoby poinformowanie kontrahentów, iż jako, że Spółka nie zapewni im wyżywania, są oni zobowiązani zabrać prowiant ze sobą, „wytrzymać" bez posiłku klika czy kilkanaście godzin, odszukać w miejscowości siedziby Spółki restaurację we własnym zakresie (samemu się tam udać i spożyć posiłek), etc.

Powyższy sposób postępowania naraziłby Spółkę na śmieszność i z pewnością skutecznie zniechęciłby jej kontrahentów do uczestnictwa w szkoleniach, a w konsekwencji mógłby negatywnie wpłynąć na przyszłą współpracę ze Spółką.

Jak zatem wynika z powyższego, związek organizowanych szkoleń i nabywanych w ich ramach usług gastronomicznych z przychodami Spółki jest ewidentny. Ponadto, wydatki te nie stanowią reprezentacji, gdyż nie mają cech okazałości, wyniosłości, przepychu, bogactwa, etc. Celem Spółki nie jest również budowanie na tych przesłankach swojego wizerunku.

Wręcz przeciwnie, Spółka jako organizator szkolenia pragnie jedynie zapewnić uczestnikom odpowiednie warunki, które w żaden sposób nie wybiegają poza ramy biznesowego standardu i kanonów kultury.

Twierdzenie, iż posiłek podczas/po szkoleniu stanowi reprezentację musiałaby prowadzić do równie absurdalnego wniosku, iż reprezentacją jest także zapewnienie uczestnikom szkolenia np. miejsc parkingowych, krzeseł, toalety, przysłowiowej kartki papieru na notatki, etc.

Spółka również podkreśla, iż powyższe stanowisko zostało podzielone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lipca 2006 r. o sygn. II FSK 1008/05, w który Sąd stwierdził, iż „nie jest w tym znaczeniu reprezentacją ani też reklamą - działanie podatnika polegające na organizowaniu szkoleń dla kontrahentów /klientów/ firmy, których celem jest zapoznanie się z parametrami technicznymi produktów czy też szkolenie w celu instruktażu obsługi zakupionego towaru. W niniejszej sprawie szkolenia organizowane przez skarżącą niewątpliwie miały charakter instruktażowy bowiem, klienci byli szkoleni w zakresie instalowania, użytkowania, czyszczenia czy też konserwacji skomplikowanych wyrobów nabywanych od Spółki. Celem tych szkoleń nie było pozyskiwanie nowych klientów. W tej sytuacji koszty szkoleń obejmujące wydatki na wynajęcie sali, sprzętu, wynagrodzenie wykładowców oraz wydatki na wyżywienie i zakwaterowanie klientów biorących udział w szkoleniu stanowią koszty uzyskania przychodu dla organizatora szkolenia, jeżeli koszty takie poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów. Okoliczności ta w rozpatrywanej sprawie jest niesporna. Należy je zatem traktować kompleksowo i niezrozumiałym jest dzielenie tych kosztów na koszty przychodu i reprezentacji. W rozumowaniu Sądu wystąpił błąd logiczny”.

Identyczny pogląd prezentują również organy podatkowe. Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 27 marca 2008 r., Znak: ILPB3/423-44/08-5/MC, „(,..) z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje nieodpłatne, wewnętrzne szkolenia zarówno dla pracowników jak i dla osób trzecich świadczących na rzecz Spółki usługi pośrednictwa sprzedaży, w zakresie polityki handlowej. Ich celem jest zaznajomienie uczestników z nowoczesnymi formami sprzedaży, sposobami pozyskiwania klientów, a także udzielanie informacji o nowościach w asortymencie towarów oferowanych przez Spółkę. Umiejętności zdobyte na owych szkoleniach są wykorzystywane przez ww. osoby podczas wykonywania ich obowiązków służbowych. Zatem koszty organizacji ww. szkoleń (wydatki organizacyjne, przejazd, nocleg wyżywienie), odpowiadają kryteriom wynikającym z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania dla celów podatkowych (...)”.

Podobne stanowisko zaprezentowali również:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z interpretacji indywidualnej z dnia 3 września 2009 r., Znak: ILPB3/423-449/08/09-S/MC,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2009 r., Znak: IPPB5/423-601/09-2/JC,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2009 r., Znak: IBPBI/2/423-383/09/PH.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 4, 5 i 6 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.