INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością x przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielania premii pieniężnych na rzecz kontrahentów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielania premii pieniężnych na rzecz kontrahentów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lutego 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (dalej zwany „Spółką”) dokonuje dostaw towarów na rzecz kontrahentów posiadających siedzibę na terytorium Polski, w innych krajach Unii Europejskiej, a także poza jej granicami. Dostawy te są rozpoznawane dla potrzeb podatku VAT odpowiednio jako dostawy krajowe, wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej „WDT”) oraz eksport towarów.

W celu podniesienia wartości sprzedaży swoich towarów Spółka planuje podpisanie ze swoimi kontrahentami specjalnych umów handlowych dotyczących udzielania „premii za przekroczenie określonych wolumenów zakupów” (zwanych dalej „premiami pieniężnymi”).

Na podstawie powyższych umów, Spółka zobowiązuje się, po przekroczeniu przez kontrahenta określonego w umowie wolumenu (wartości) zakupów od Spółki, w danym okresie rozliczeniowym (przykładowo w danym roku kalendarzowym), do wypłaty premii pieniężnej na rzecz tego kontrahenta. Kwota udzielanej premii pieniężnej będzie obliczana na podstawie sumy nabyć dokonanych przez kontrahenta w Spółce w danym okresie rozliczeniowym i nie będzie odnosić się do żadnej pojedynczej transakcji dostawy towarów. Premia pieniężna zostanie określona w ujęciu procentowym, w wysokości uzależnionej od wielkości (wartości) zakupów od Spółki.

W związku z otrzymywaniem „premii pieniężnych” kontrahenci Spółki nie będą zobowiązani do dokonywania żadnych innych dodatkowych czynności niż nabycie towarów od Spółki, w szczególności czynności o charakterze reklamowo-marketingowym. Ponadto, nie będą oni zobowiązani do dokonania zakupów tylko w Spółce i w określonej wysokości. Co więcej z umowy wynikać będzie, że intencją stron nie jest udzielenie przez Spółkę „rabatu” dotyczącego ceny towarów nabywanych przez kontrahentów, a udzielana „premia pieniężna” nie będzie wpływać na cenę towaru określoną pomiędzy stronami. Premia pieniężna ma być formą gratyfikacji, bonusu otrzymywanego w związku z dokonaniem zakupów o określonej wysokości. w związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Spółka pragnie potwierdzić prawidłowe traktowanie na gruncie podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”) udzielanych kontrahentom premii pieniężnych.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku z dnia 18 lutego 2010 r. poinformował, iż wypłacane przez Spółkę premie mają wyłącznie charakter pieniężny i odnoszą się do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta w okresie obowiązywania umowy, choć w wyjątkowych przypadkach premie mogą dotyczyć wszystkich dostaw, ale tylko określonych grup towarów (np. wierteł do metalu). Zainteresowany przyznaje premie za okresy roczne (jest to najczęstsza praktyka), a w wyjątkowych przypadkach premie mogą być przyznawane za okresy kwartalne bądź miesięczne. w większości przypadków warunkiem uzyskania premii pieniężnej jest uzyskanie określonej wielkości obrotów, ale w wyjątkowych przypadkach występują umowy, które nie warunkują przyznania premii od przekroczenia określonego poziomu obrotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielenie premii pieniężnej z tytułu przekroczenia przez kontrahentów Spółki określonego wolumenu zakupów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie powinno być wykazywane przez Spółkę jako zmniejszenie obrotu zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej zwanej „ustawa o VAT”...

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie premii pieniężnych kontrahentom Spółki w związku z osiągnięciem przez nich określonego wolumenu zakupów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. w szczególności udzielana premia pieniężna nie jest wynagrodzeniem za świadczenie przez kontrahentów na rzecz Spółki jakichkolwiek usług. Nie można również uznać, iż stanowi ona rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. w związku z tym, zdaniem Spółki udzielenie premii pieniężnej powinno być udokumentowane notą księgową wystawianą przez kontrahentów Spółki, lub przez Spółkę.

Opodatkowanie VAT wypłaty premii pieniężnej.

W celu stwierdzenia czy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też nie konieczne jest określenie czy stanowi ona czynność opodatkowaną określoną w ustawie o VAT.

Art. 5 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe wypłata przez Spółkę premii pieniężnej na rzecz kontrahentów w związku z przekroczeniem przez nich określonego poziomu zakupów nie będzie stanowiła wynagrodzenia za dokonaną dostawę towarów, ponieważ w związku z wypłatą premii pieniężnej nie następuje przeniesienie przez kontrahentów na rzecz Spółki prawa do rozporządzania jak właściciel jakimikolwiek towarami.

Uznanie premii pieniężnej za wynagrodzenie za świadczenie usług.

Należy zatem rozważyć, czy wypłata premii pieniężnej będzie związana ze świadczeniem usług określonym w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Konieczna w tym względzie jest analiza pewnych istotnych elementów, których brak uniemożliwia uznanie danej czynności za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. w szczególności jest to: istnienie określonego świadczenia o charakterze wzajemnym oraz istnienie beneficjenta tego świadczenia.

Natomiast, w przedstawionym stanie faktycznym jedynym świadczeniem wzajemnym pomiędzy Spółką a jej kontrahentami jest dokonywanie dostawy towarów. Wyłącznie w tym przypadku w zamian za przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (dostawa - świadczenie Spółki), Spółka otrzymuje wynagrodzenie od kontrahentów (świadczenie wzajemne). z kolei kontrahenci w zamian za wynagrodzenie otrzymują towary. Kontrahenci Spółki nie są zobowiązani do dokonania na rzecz Spółki żadnego świadczenia w zamian za „premię pieniężną” (przedmiotowa premia wypłacana jest jedynie w związku z dobrowolnym przekroczeniem przez kontrahentów Spółki określonego wolumenu nabycia towarów od Spółki).

W szczególności, Spółka nie może domagać się od swoich kontrahentów spełnienia określonego świadczenia, za które wypłacana byłaby premia pieniężna. Jedynym podmiotem zobowiązanym jest Spółka, która przekazuje określoną w umowie premię pieniężną, w przypadku przekroczenia określonego poziomu zakupów przez jej kontrahentów.

Ponadto, Spółki nie można uznać za beneficjenta jakiegoś świadczenia, ponieważ jej kontrahenci nie są zobowiązani do dokonywania zakupów o określonej wysokości. Niezrealizowanie przez nich określonego wolumenu obrotów nie skutkuje dla nich negatywnymi konsekwencjami umownymi. Sprawia to, że ewentualna korzyść Spółki jest niepewna. Spółka nie może na podstawie określonego postanowienia umownego np. podejmować określonych decyzji gospodarczych. Spółka nie ma też możliwości egzekwowania od swoich kontrahentów dokonania zakupów w określonej wysokości.

W tej perspektywie wypłata „premii pieniężnej” na rzecz kontrahentów Spółki nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż de facto wypłata tej premii nie stanowi zapłaty za świadczenie kontrahentów na rzecz Spółki.

Dodatkowo, należy wskazać, iż uznanie, że „premie pieniężne” stanowią wynagrodzenie za świadczenie kontrahentów na rzecz Spółki w postaci nabycia towarów w określonej ilości, prowadziłoby do wniosku, zgodnie z którym, jedna i ta sama czynność, jaką jest sprzedaż towarów byłaby opodatkowana podwójnie. Raz jako dostawa towarów realizowana przez Spółkę, a drugi raz jako świadczenie usług realizowane przez kontrahentów Spółki. Taka interpretacja byłaby natomiast niezgodna z zasadami przyjętymi w krajowym systemie prawa podatkowego.

Na zakaz podwójnego opodatkowania w krajowym prawie podatkowym wskazywał Trybunał Konstytucyjny, na przykład w orzeczeniu z dnia 25 października 2004 r., sygn. akt SK 33/03, oraz Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. akt FPS 2/02. Dodatkowo zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawa podatkowego (R. Mastalski: Skutki prawne wystawienia faktury w podatku od towarów i usług, „Przegląd Podatkowy” 2001, nr 7, s. 26) podwójne opodatkowanie jest sprzeczne z zasadą równości i powszechności opodatkowania wyrażoną w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. u. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.), dalej zwana „Konstytucją”.

Podwójne opodatkowanie jest także sprzeczne z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. u. UE l z 2006 r., Nr 347 poz. 1 ze zm.), dalej jako „Dyrektywa VAT”, w szczególności z art. 36 oraz art. 145 ust. 2 Dyrektywy VAT.

Z przytoczonych powyżej argumentów wynika, iż zarówno prawo krajowe, jak i wspólnotowe wyraźnie sprzeciwia się podwójnemu opodatkowaniu tej samej transakcji. a takim właśnie byłoby opodatkowanie sprzedaży towarów przez Spółkę, raz jako dostawy towarów a drugi raz jako świadczenia usług.

Uznanie premii pieniężnej za rabat.

Zdaniem Spółki, nie można również uznać udzielanej przez nią premii pieniężnej za rabat określony w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont).

W praktyce gospodarczej można wyróżnić dwa rodzaje rabatów: (i) udzielane przed dokonaniem transakcji (tzw. rabaty przedtransakcyjne), oraz (ii) udzielane po dokonaniu transakcji (tzw. rabaty potransakcyjne). Przepisy ustawy o VAT dotyczą jednak tylko drugiego rodzaju rabatów, gdyż rabaty przedtransakcyjne wpływają na wielkość obrotu przed dokonaniem transakcji, a więc podstawa opodatkowania uwzględnia już rabat.

Przepisy ustawy o VAT stanowią, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwotę udzielonego rabatu. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży. Charakter brzmienia tego przepisu wskazuje na wymóg, aby rabat był udzielany w stosunku do konkretnej kwoty należnej z tytułu sprzedaży (ceny towaru), czyli także konkretnej dostawy towarów.

Natomiast, premia pieniężna udzielana przez Spółkę nie ma formy zmniejszenia ceny sprzedawanego kontrahentom towaru, nie wpływa na obrót. Nie odnosi się bowiem ona do żadnej konkretnej dostawy, czy partii towarów, ani też nawet dostaw w określonym przedziale czasowym. Również z ustaleń pomiędzy kontrahentami wynika, że udzielana premia pieniężna ma dodatkowy charakter i nie zmienia ceny towarów. Udzielana premia ma raczej charakter gratyfikacji, bonusu, który ma zachęcać kontrahentów do dokonywania zakupów od Spółki, a nie jest przy tym związana z dokonanymi dostawami towarów i nie ma wpływu na cenę sprzedawanych przez Spółkę towarów.

Potwierdzenie stanowiska Spółki w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Stanowisko przywołane przez Spółkę znajduje uzasadnienie w ustalonym orzecznictwie sądów administracyjnych. Sądy uznają, że wypłata premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu VAT, oraz potwierdzają, że takie świadczenie powinno być udokumentowane notą księgową. Wnioskodawca powołuje się na wybrane wyroki sądów administracyjnych:

• wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt i FSK 94/06,

• wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 11 lutego 2009 r., sygn. akt i SA/Bd 784/08,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2056/08,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1196/08,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1195/08,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1194/08,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1193/08,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4080/06,

• wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 marca 2008 r., sygn. akt i SA/Ke 100/08,

• wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Gl 1571/07,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 marca 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2505/08,

• wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2008 r., sygn. akt i FSK 1527/07.

Stanowisko Ministra Finansów zawarte w interpretacjach indywidualnych.

Spółka pragnie wskazać, że stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w najnowszych interpretacjach indywidualnych. Zgodnie z tym stanowiskiem premia pieniężna otrzymywana przez kontrahentów Spółki za przekroczenie określonego poziomu obrotów, jeżeli nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony kontrahentów, nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. w oparciu o ustaloną, w podobnych stanach faktycznych, linię interpretacyjną Minister Finansów stwierdza, iż tego rodzaju świadczenie nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT, oraz powinno być udokumentowane notą księgową. Dla potwierdzenia powyższych argumentów Spółka pragnie przedstawić następujące interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 czerwca 2009 r., nr ITPP2/443W-18/09/MD,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2009 r., nr IPPP2/443-346/09-2/BM,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2009 r., nr IPPP2/443-382/09-2/AS,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 lipca 2009 r., nr ITPP2/443-285/09/AD.

Konkludując, zdaniem Spółki, czynności wypłaty przez Spółkę premii pieniężnych na rzecz swoich kontrahentów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT ani jako świadczenie usług, ani jako zmniejszenie obrotu u Spółki. w konsekwencji, powinny być udokumentowane przez kontrahentów Spółki notami księgowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z analizy sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje dostaw towarów na rzecz kontrahentów posiadających siedzibę na terytorium Polski, w innych krajach Unii Europejskiej, a także poza jej granicami. Dostawy te są rozpoznawane dla potrzeb podatku VAT odpowiednio jako dostawy krajowe, wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej „WDT”) oraz eksport towarów.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przez eksport towarów – w myśl art. 2 pkt 8 ustawy - rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE l 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W świetle art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne przedmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m. in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca – na mocy § 13 ust. 2 rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Ponadto, należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 5 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych przez dostawców uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z wielkością osiągniętego obrotu i nie wiąże się z wykonywaniem na rzecz sprzedawcy dodatkowych czynności (zobowiązanie do prowadzenia akcji o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym etc.), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ww. rozporządzeniu w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w celu podniesienia wartości sprzedaży swoich towarów zamierza podpisać ze swoimi kontrahentami specjalne umowy handlowe dotyczące udzielania „premii za przekroczenie określonych wolumenów zakupów”. Na podstawie ww. umów, Zainteresowany zobowiązuje się, po przekroczeniu przez kontrahenta określonego w umowie wolumenu (wartości) zakupów od Spółki, w danym okresie rozliczeniowym, do wypłaty premii pieniężnej na rzecz tego kontrahenta. Premia pieniężna zostanie określona w ujęciu procentowym, w wysokości uzależnionej od wielkości (wartości) zakupów od Spółki. Wypłacane przez Spółkę premie mają wyłącznie charakter pieniężny i odnoszą się do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta w okresie obowiązywania umowy, choć w wyjątkowych przypadkach premie mogą dotyczyć wszystkich dostaw, ale tylko określonych grup towarów (np. wierteł do metalu). Zainteresowany przyznaje premie za okresy roczne (to najczęstsza praktyka), a w wyjątkowych przypadkach premie mogą być przyznawane za okresy kwartalne bądź miesięczne. w związku z otrzymywaniem „premii pieniężnych” kontrahenci Spółki nie będą zobowiązani do dokonywania żadnych innych dodatkowych czynności niż nabycie towarów od Spółki, w szczególności czynności o charakterze reklamowo-marketingowym.

Z analizy sprawy wynika, iż wypłacane przez Wnioskodawcę premie pieniężne (bonusy) nie stanowią wynagrodzenia za świadczone usługi przez jego kontrahentów. Poza zakupem towarów (osiągnięciem określonego obrotu), nie wykonują oni bowiem żadnych dodatkowych czynności na jego rzecz. Tym samym, otrzymywanie premii pieniężnych przez kontrahentów nie jest w żaden sposób związane z uzyskaniem przez Spółkę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać składania przez odbiorców zamówień, czy też dokonywania zakupów.

Natomiast, premie pieniężne wypłacane przez Spółkę na rzecz kontrahentów można przyporządkować do konkretnych dostaw, bowiem wielkość zakupów uprawniająca do uzyskania premii pieniężnych ustalona jest na podstawie sumy nabyć dokonanych przez kontrahenta w Spółce w danym okresie rozliczeniowym (miesiąc, kwartał, rok). Zatem, wysokość premii zróżnicowana jest ze względu na wielkość zakupów i stanowi ona ustalony procent wielkości zakupów w danym czasie. Wypłata premii następuje po osiągnięciu określonego w umowie handlowej poziomu zakupów i odnosi się generalnie do całości zakupów zrealizowanych u dostawcy.

Aby więc ustalić wysokość premii należnej nabywcom towarów, zsumowane muszą być poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczenie premii stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw w całym okresie rozliczeniowym objętym gratyfikacją w postaci przyznanej premii.

Zgodnie z treścią art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.) o swobodzie umów zobowiązaniowych, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przyznane premie pieniężne dla kontrahentów Spółki, należy traktować jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, który zmniejszy podstawę opodatkowania dokonanych przez Wnioskodawcę dostaw krajowych, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz eksportu towarów. Wobec powyższego, w przypadku przyznania kontrahentom przez Wnioskodawcę rabatu, w związku z dokonanym przez nich nabyciem towarów, Zainteresowany obowiązany będzie do wystawienia faktur korygujących do dostaw krajowych, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz eksportu towarów, w związku z którymi został on udzielony.

Reasumując, premie pieniężne udzielone przez Wnioskodawcę kontrahentom w związku z osiągnięciem przez kontrahentów określonego wolumenu zakupów - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - są traktowane jak rabat. Obniżają one podstawę opodatkowania dokonanych dostaw krajowych, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz eksportu towarów, tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i winne być udokumentowane wystawionymi przez Zainteresowanego fakturami korygującymi.

Nadmienia się, iż powołane we wniosku wyroki sądów administracyjnych stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.