INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z dnia 11 listopada 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2010 r. (data wpływu 5 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących otrzymanie bonusów marketingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących otrzymanie bonusów marketingowych. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 lutego 2010 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W miesiącu październiku Wnioskodawczyni otrzymała faktury kosztowe VAT na premie pieniężne za realizację obrotów i bonusy marketingowe. w związku z licznymi wątpliwościami dotyczącymi odliczenia VAT od faktur za premie i bonusy opodatkowanych stawką podatku VAT 22%, Zainteresowana zwraca się o zajęcie stanowiska w tej sprawie. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - produkcja grzejników centralnego - ogrzewania w celu uatrakcyjnienia kontaktów z klientem (współpracy), Wnioskodawczyni jest zmuszona stosować działalność konkurencyjną w stosunku do innych producentów.

W ramach prowadzonej współpracy firma udziela bonusów za działania marketingowe.

W ramach tych działań firma odbiorcy zobowiązuje się do utrzymania stanów magazynowych towarów na poziomie gwarantującym ich bieżącą dostępność dla aktualnych i potencjalnych klientów. Odbiorca poprzez własną kadrę prowadzi permanentne działania szkoleniowo- marketingowe dla swoich klientów, tak aby towary Wnioskodawczyni były traktowane priorytetowo w relacji do towarów konkurencji. Działania kontrahenta przybierają różne formy, tj. prowadzi on oznaczenie punktów sprzedaży logotypami, dostarcza materiały drukowane dotyczące oferty, reklamuje firmę i produkty (w gazetkach, bilbordach). Na takie usługi firma udziela określonego bonusu i otrzymuje faktury VAT od kontrahenta.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni ma wątpliwości odnośnie odliczenia podatku VAT od otrzymanych faktur za premie i bonusy. Do tej pory organy podatkowe i Minister Finansów zajmowali stanowisko, że czynności te powinny być opodatkowane VAT, a co za tym idzie Wnioskodawczyni miała prawo do odliczenia podatku VAT. Jednak po wydaniu orzeczenia WSA w Łodzi z dnia 15 października 2009 r., sygn. akt i SA/Łd 528/09, Sąd uchylił interpretację organu podatkowego. w opinii Sądu, premie pieniężne nie są odpłatnym świadczeniem usług, nie ma więc potrzeby wystawiania faktur VAT i odprowadzania podatku VAT. Wnioskodawczyni jako podatnik nie wie jak się zachować w stosunku do otrzymanych faktur VAT. Jest zmuszona zapłacić za faktury wartość brutto klientowi.

Pismem z dnia 3 lutego 2010 r. Zainteresowana doprecyzowała opisany we wniosku stan faktyczny o następujące informacje:

1. Wypłacone premie mają charakter pieniężny. Odbiorca towarów wystawia faktury VAT, za które Wnioskodawczyni jest zobowiązana zapłacić określoną wartość pieniężną brutto wynikającą z faktury. Nie ma innej gratyfikacji.
2. Premia jest przyznawana za okres półrocza.
3. Aby uzyskać premie za marketing odbiorca dbał o to, aby klient otrzymał towar jakiego szuka. Prowadził działalność promocyjną odnośnie wyrobów firmy Wnioskodawczyni na terenie swojego działania. Na szkoleniach lub spotkaniach dla instalatorów lub innych odbiorców (sklepy, mniejsze hurtownie) przedstawiano ofertę wzorów Wnioskodawczyni. Przekazywano informację jak należy instalować grzejniki. w swoich punktach sprzedaży kontrahent prezentował banery reklamowe, a w katalogach informacje o firmie Zainteresowanej i wyrobach.
4. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawczyni nie jest w stanie podać symbolu PKWiU. Zwrócono się telefonicznie o poradę do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Niestety nie udało się ich ustalić. Na wydanie pisemnej odpowiedzi Ośrodek ma 30 dni.
5. Umowa o współpracy handlowej określa zasady współpracy stron w zakresie sprzedaży i dostaw produktów, a porozumienie zawiera procentowe wielkości premii i rabaty. w umowach zawartych pisemnie określono kwoty premii i rabatów udzielanych procentowo, warunki zamówienia, transportu, płatności, zgodność z polskimi przepisami (atesty, certyfikaty, oznakowania). Natomiast zasady wynagradzania za świadczone usługi, działania jakie prowadzi odbiorca zostały wynegocjowane ustnie. Pracownicy firmy Wnioskodawczyni realizując zadania służbowe mają możliwość weryfikacji działań jakie firma odbiorcy podejmuje.
6. Nie było sytuacji, aby odbiorca nie podejmował żadnych działań w stosunku do firmy Wnioskodawczyni, do których się zobowiązał. Jeśli nie byłoby akcji marketingowych nie byłoby podstawy do wystawienia faktury za działalność marketingową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jak stosować art. 8, art. 29, art. 86, art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT... Czy przysługuje odliczenie podatku VAT od otrzymanej faktury za działania marketingowe bonus marketingowy za i półrocze zgodnie z umową, w ramach których firma zobowiązuje się do dokonania określonych działań marketingowych na rzecz firmy Wnioskodawczyni i produkowanych wyrobów...

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla faktur opodatkowanych stawką VAT 22% obejmujących bonusy marketingowe przysługuje odliczenie podatku VAT. w ramach prowadzonej współpracy dochodzi do określonych zachowań nabywcy. Nabywca towarów w opisanym przypadku świadczy na rzecz firmy usługi. Jako gratyfikacje za te usługi wystawia faktury VAT za działalność marketingową, utrzymanie pełnej oferty asortymentowej itp. – jako bonusy marketingowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Według art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych przez nabywców uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni ramach prowadzonej współpracy udziela bonusów za działania marketingowe. w ramach tych działań firma odbiorcy zobowiązuje się do utrzymania stanów magazynowych towarów na poziomie gwarantującym ich bieżącą dostępność dla aktualnych i potencjalnych klientów. Odbiorca poprzez własną kadrę prowadzi permanentne działania szkoleniowo-marketingowe dla swoich klientów, tak aby towary Wnioskodawczyni były traktowane priorytetowo w relacji do towarów konkurencji. Działania kontrahenta przybierają różne formy, tj. prowadzi on oznaczenie punktów sprzedaży logotypami, dostarcza materiały drukowane dotyczące oferty, reklamuje firmę (produkty w gazetkach, bilbordach). Na takie usługi firma udziela określonego bonusu i otrzymuje faktury VAT od kontrahenta. Aby uzyskać premie za marketing odbiorca dbał o to, aby klient otrzymał towar jakiego szuka. Prowadził działalność promocyjną odnośnie wyrobów firmy Wnioskodawczyni na terenie swojego działania. Na szkoleniach lub spotkaniach dla instalatorów lub innych odbiorców (sklepy, mniejsze hurtownie) przedstawiano ofertę wzorów Wnioskodawczyni. Przekazywano informację jak należy instalować grzejniki. w swoich punktach sprzedaży kontrahent prezentował banery reklamowe, a w katalogach informacje o firmie Zainteresowanej i wyrobach.

Nie było sytuacji, aby odbiorca nie podejmował żadnych działań w stosunku do firmy Wnioskodawczyni, na które się zobowiązał. Jeśli nie byłoby akcji marketingowych, to nie byłoby podstawy do wystawienia faktury za działalność marketingową.

Z powyższego wynika więc, iż bonusy marketingowe są udzielane kontrahentom w zamian za wykonywanie dodatkowych świadczeń, tj. działań marketingowych, reklamowych, promocyjnych.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz stan prawny stwierdzić należy, iż bonusy marketingowe udzielane w zamian za świadczenie dodatkowych czynności, tj. działań marketingowych, reklamowych, promocyjnych stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które winno być udokumentowane fakturą VAT i opodatkowane 22% stawką podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W związku z uznaniem czynności wykonywanych przez kontrahentów na rzecz Wnioskodawczyni jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, wyłączenie wskazane w powołanym wyżej art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie ma zastosowania. Zatem, Zainteresowanej przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących bonusy marketingowe, na zasadach wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z udzielaniem bonusów marketingowych kontrahentom na ogólnych zasadach.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących otrzymanie bonusów marketingowych. Kwestie dotyczące stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych oraz stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów zostały załatwione w interpretacjach nr ILPP1/443-1496/09-4/AT oraz ILPB1/415-68/10-4/AG z dnia 26 lutego 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.