INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 24 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie premii pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie premii pieniężnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.), w którym doprecyzowano opisany stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego artykułami elektrotechnicznymi. Nabywa towary handlowe od producentów lub innych hurtowni, a sprzedaje towary przede wszystkim firmom budowlanym zajmującym się montażem urządzeń elektrotechnicznych. Spółka jest związana ze swoimi kontrahentami umowami handlowymi, które przewidują, iż po uzyskaniu odpowiedniej wielkości obrotów nabywcy towarów handlowych przysługuje bonus pieniężny w określonej w umowie wysokości zarówno w odniesieniu do zakupów, jak i sprzedaży. Spółka otrzymuje bonusy pieniężne od swych dostawców, a płaci swoim odbiorcom w okresach kwartalnych lub rocznych.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż:

• uzyskiwane i udzielane premie pieniężne związane są z zakupami i dostawami zrealizowanymi w trakcie jednego roku obrotowego,

• uzyskiwane i udzielane premie pieniężne związane są z sumą zakupów i dostaw zrealizowanych w okresie rozliczeniowym w relacji do konkretnego dostawcy lub odbiorcy. Nie można zatem powiązać ich wartości z poszczególnymi zakupami lub dostawami lecz ich sumą w okresie rozliczeniowym,

• warunkiem uzyskania lub udzielenia premii pieniężnej jest tylko wartość zrealizowanych zakupów lub dostaw,

• w zamian za udzielone premie nie zachodzi świadczenie żadnych innych usług takich jak: promocja, marketing, reklama,

• Spółka otrzymuje premie pieniężne za okresy kwartalne lub rocznie w zależności od postanowień zwartych w umowie z kontrahentami,

• wysokość premii zależy wprost od wysokości obrotów i jest ustalana jako % ich wartości,

• wypłata premii nie zależy od działań podjętych lub niepodjętych innych niż zakupy lub dostawy.
  
  

W związku ze zmianą stanowiska prezentowanego przez organy skarbowe, w tym przez Ministerstwo Finansów, Spółka ponownie składa zapytanie w przedmiotowej sprawie – poprzednia odpowiedź dla Spółki była wydana w dniu 4 czerwca 2008 r. nr ….

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane i przekazywane bonusy pieniężne z tytułów wypracowania określonej kwoty obrotów handlowych bez innych świadczeń i dodatkowych usług, podlegają ustawie o podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 i art. 8 ustawy z uwagi na to, iż należy je traktować jak usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, bonusy pieniężne z tytułu wypracowania określonej kwoty obrotów płacone przez kontrahentów obrotu towarowego bez wykonywania dodatkowych świadczeń nie spełniają normy wynikającej z art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie można zaliczyć ich ani do towarów, ani do usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy.

Usługa, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku – art. 29 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej (handel hurtowy artykułami elektrotechnicznymi), zarówno nabywa towary handlowe od producentów oraz od innych hurtowni, jak również sprzedaje towary przede wszystkim firmom budowlanym. Zgodnie z umowami zawartymi z kontrahentami, Spółka otrzymuje od swoich dostawców, jak również udziela swoim odbiorcom bonusy pieniężne. Przedmiotowe umowy przewidują, iż po uzyskaniu odpowiedniej wielkości obrotów nabywcy towarów handlowych przysługuje bonus pieniężny w określonej w umowie wysokości – zarówno w odniesieniu do zakupów, jak i sprzedaży. Bonus ten wypłacany jest za okres kwartalny lub roczny. Warunkiem uzyskania lub udzielenia premii pieniężnej jest tylko wartość zrealizowanych zakupów lub dostaw w trakcie jednego roku obrotowego. Natomiast, w zamian za udzielone premie nie zachodzi świadczenie żadnych innych usług takich jak: promocja, marketing, reklama. Ponadto, wypłata premii nie zależy od działań podjętych lub niepodjętych innych niż zakupy lub dostawy. Wysokość premii zależy wprost od wysokości obrotów i jest ustalana jako % ich wartości.

Wobec powyższego w sytuacji, gdy zarówno Spółka, która otrzymuje bonus pieniężny od swoich dostawców, jak i odbiorcy, którym Wnioskodawca wypłaca bonus pieniężny nie są w żaden sposób zobowiązani do świadczenia jakichkolwiek usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym i reklamowym na rzecz dostawcy towarów, to stwierdzić należy, iż nie wykonują oni żadnych dodatkowych czynności poza dokonywaniem zakupów towarów od dostawcy. Oznacza to, że opisane we wniosku bonusy pieniężne zarówno wypłacane, jak i otrzymywane przez Wnioskodawcę nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem świadczenia wzajemnego, gdyż brak jest takich działań, które są czynnościami dodatkowymi do jakich zobligowany jest odbiorca towaru postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania bonusu pieniężnego. Za taką czynność dodatkową nie można uznać dokonywania zakupów towarów zarówno przez Wnioskodawcę, jak i przez odbiorców Spółki w trakcie określonego przedziału czasowego w ustalonej w umowie wysokości.

Zatem, z przedmiotowego wniosku wynika, że Spółka otrzymuje od kontrahentów oraz wypłaca swoim odbiorcom bonus pieniężny będący gratyfikacją wyłącznie z tytułu osiągnięcia odpowiedniej wielkości obrotów w przewidzianym okresie rozliczeniowym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż otrzymujący premię pieniężną nie świadczy wobec kontrahenta usług w rozumieniu art. 8 ustawy. A zatem, otrzymywane i przekazywane bonusy pieniężne z tytułu wypracowania określonej kwoty obrotów handlowych bez innych świadczeń i dodatkowych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, ani zapłaty za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych w zakresie, czy opisana przez Wnioskodawcę premia pieniężna stanowi rabat obniżający wartość towarów, który powinien być dokumentowany fakturami korygującymi – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT – zmniejszający podstawę opodatkowania, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.