Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-312/12-2/MC
z 5 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia

20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania różnic kursowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącą działalność handlowo – usługową i czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zawiera i rozlicza transakcje zarówno w walucie polskiej, jak i obcej. Różnice kursowe rozlicza na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka jest właścicielem nieruchomości, które są zarówno wykorzystywane na własne potrzeby, jak i są przedmiotem najmu. Natomiast grunty posiada jako użytkownik wieczysty. Z uwagi na wysokie obciążenia podatkowe, Spółka dokonała sprzedaży części nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania w tej części. Zgodnie z zapisem zawartym w akcie notarialnym, cena sprzedaży została określona w złotych na kwotę 2.275.500,00. Natomiast zapłatę określono w ratach w następujący sposób:

• kwota 227.367,69 EURO, stanowiąca równowartość 50% ceny sprzedaży netto, tj. kwoty 925.000,00 zł przeliczonej według kursu średniego NBP z dnia przeprowadzenia transakcji, została określona jako pierwsza rata, która ma być zapłacona w walucie obcej – EURO,
• pozostałe raty zostały określone w złotych, a ich zapłata ma także nastąpić w złotych.
  
  

W ślad za zawartym aktem notarialnym, Spółka wystawiła fakturę VAT, w której wartość transakcji z tytułu sprzedaży nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania określiła w złotych. Natomiast w warunkach zapłaty określono sposób płatności określony w akcie notarialnym.

Z uwagi na różne kursy, jakie mogą wystąpić pomiędzy przychodem należnym, a wartością tego przychodu określoną w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, Spółka przewiduje, że może wystąpić dodatnia, bądź ujemna różnica z tytułu przeliczeń według wyżej określonych kursów, która nie będzie stanowiła różnicy kursowej w świetle zapisów zawartych w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a powstała różnica będzie dla Spółki neutralna podatkowo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różnica powstała w wyniku zapłaty dokonanej w walucie obcej na poczet należności wynikającej z przychodu określonego w złotych stanowi różnice kursowe w świetle art. 15a ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, a jeżeli nie, to czy stanowi przychód podatkowy lub koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, różnica powstała w wyniku zaliczenia świadczenia pieniężnego w EURO otrzymanego z tytułu zapłaty na poczet należności wynikającej z przychodu określonego w złotych jest neutralna podatkowo - nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodów, ani po stronie przychodów. Powstała różnica na kursach ma charakter rachunkowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mają możliwość ustalania różnic kursowych dla celów podatkowych na podstawie przepisu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo według zasad przewidzianych w ustawie o rachunkowości.

W przypadku, gdy dany podatnik nie wybrał metody ustalania różnic kursowych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, wówczas stosuje on regulację zawartą w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 powołanej ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Natomiast z brzmienia art. 15a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość przychodu naliczonego, wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z kolei, art. 15a ust. 3 pkt l tej ustawy stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

W świetle wyżej przytoczonych uregulowań, można stwierdzić, że aby powstały różnice kursowe muszą wystąpić łącznie dwa elementy:

• określenie w fakturze należności w walucie obcej,
• otrzymanie faktycznej zapłaty w walucie obcej.
  
  

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Ministra Finansów m.in. w interpretacji z dnia 14.04.2010 r. sygn. IPPB5/423-77/10-3/IŚ, z dnia 04.03.2009 r. sygn. IPPB5/423-269/08-4/AS.

Wnioskodawca ma świadomość, że przywołane wyżej interpretacje nie stanowią powszechnie obowiązującego prawa, jednakże stanowią one istotną wskazówkę dla interpretacji niejasnych przepisów lub sytuacji, których ustawodawca nie unormował.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że powstałe różnice nie spełniają warunków określonych w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią one różnic kursowych, a tym samym, nie mogą stanowić przychodów, bądź kosztów uzyskania przychodów, a powstałe na rozrachunkach różnice będą miały w przedmiotowej sprawie wyłącznie bilansowy charakter.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.