INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego. Jest małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do potrzeb tej działalności Wnioskodawczyni zakupiła za kwotę 38.000 zł samochód o dopuszczalnej masie całkowitej 3.500 kg.

Wnioskodawczyni chciała skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji środków trwałych, dlatego też okręgowa stacja kontroli pojazdów przeprowadziła dodatkowe badanie, o którym mowa w art. 81 ust. 11 pkt 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym.

Jego brzmienie:

niezależnie od badań, o których mowa w ust. 3-5, dodatkowemu badaniu technicznemu podlega pojazd dla którego określono wymagania techniczne w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W wyniku tego badania Wnioskodawczyni otrzymała zaświadczenie, iż badanie zostało przeprowadzone w oparciu o art. 81 ust. 1 i pkt 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym, a zakupiony samochód spełnia wymagania określone w ustawie o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Kserokopię tego zaświadczenia Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zgodnie z art. 86 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług i art. 5c ust. 2. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Zainteresowana podała, iż dowód rejestracyjny przedmiotowego pojazdu zawiera właściwą adnotację o spełnieniu wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d) ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zaświadczenie o przeprowadzonym dodatkowym badaniu jest wydawane zgodnie z tą samą podstawą prawną. W związku z powyższym samochód spełniający kryteria ustawy o podatku od towarów i usług, spełnia też warunki ustawy o podatku dochodowym, a to pozwała Zainteresowanej zastosować jednorazowy odpis amortyzacyjny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Określenie „mały podatnik” jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy i oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Obecnie zasady pomocy de minimis reguluje rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Powyższe rozporządzenie stosuje się od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r., co wynika z art. 6, tego aktu prawnego.

Zgodnie z powołanym przepisem, łączna wartość tej pomocy w okresie trzech lat nie może przekroczyć 200.000 euro, a dla podmiotów gospodarczych działających w sektorze transportu drogowego nie może przekroczyć 100.000 euro.

Jednak art. 1 ust. 1 lit. g) ww. rozporządzenia nie ma zastosowania do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego, przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.

W świetle powyższego, ulga w postaci jednorazowego odpisu amortyzacyjnego jakkolwiek stanowi pomoc publiczną, to nie stanowi pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego. Zatem podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych mają możliwość korzystania z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych dla potrzeb tej działalności samochodów ciężarowych.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z brzmieniem art. 5c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Stosownie do treści art. 5c ust. 2 ww. ustawy kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

To, czy dany pojazd samochodowy jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 5c ust. 1, ustalane jest na podstawie badania technicznego, przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów (udokumentowane zaświadczeniem) oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego odpowiednią adnotację.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest „małym podatnikiem”. Zakupiła na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód. Przeprowadzone dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów (potwierdzone stosownym zaświadczeniem) oraz wpis w dowodzie rejestracyjnym wskazują, iż zakupiony pojazd jest samochodem ciężarowym. Kopia zaświadczenia została złożona właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z dyspozycją art. 5c ust. 2 cyt. ustawy.

Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku informacje, należy uznać, iż Wnioskodawczyni może skorzystać z możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego samochodu ciężarowego na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.