INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010 r. (data wpływu 7 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 1 lipca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych na rzecz Spółki usług polegających na udzielaniu pożyczek i możliwości zastosowania do nich zwolnienia od podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych na rzecz Spółki usług polegających na udzielaniu pożyczek i możliwości zastosowania do nich zwolnienia od podatku.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu sfinansowania bieżącej działalności, zamierza zaciągnąć pożyczki pieniężne od zagranicznych podmiotów z grupy kapitałowej, których siedziby znajdują się w Holandii oraz w Szwajcarii. Pożyczkodawcy nie są udziałowcami Spółki i nie prowadzą działalności jako pośrednicy banku ani jako inne instytucje finansowe. Do ich statutowej działalności nie należy także działalność finansowa. Wynagrodzenie będą stanowiły odsetki ustalone na podstawie zawartych umów pożyczki. Podmioty udzielające pożyczek będą podatnikami nie posiadającymi siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności, ani stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski. Przedmiotowe usługi będą świadczone dla siedziby Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczki, które otrzyma Spółka w przyszłości od pożyczkodawców będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu nabycia usług pośrednictwa finansowego oraz będą podlegać zwolnieniu od podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego treść art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usługi zawartą w ww. ustawie, gdyż można zidentyfikować beneficjenta usługi, jakim jest pożyczkobiorca korzystający z udostępnionego kapitału przez określony czas oraz świadczącego usługę, czyli pożyczkodawcę, który osiąga korzyść w postaci odsetek od udostępnionego kapitału. W opinii Spółki pożyczki udzielane przez pożyczkodawców, bez względu na fakt, iż działalność finansowa nie stanowi ich podstawowej działalności, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu. Zdaniem Spółki powołującej treść art. 28b ustawy, za miejsce świadczenia usług polegających na udzielaniu pożyczki należy uznać kraj pożyczkobiorcy, tj. Polskę. Cytując treść art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz powołując się na poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, Spółka wskazała, że opisane transakcje należy zakwalifikować jako usługi pośrednictwa finansowego. W Jej ocenie do rozliczenia podatku z tytułu przedmiotowych pożyczek zobowiązana będzie Spółka jako podatnik - na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 ustawy, jednakże transakcje te będą podlegać zwolnieniu od podatku. Końcowo wskazała, że przedstawione stanowisko potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień zawartych w ust. 2 powyższego artykułu, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Na mocy ust. 3 tegoż artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Przez import usług – w myśl art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r. ze zm.), miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W treści art. 43 Dyrektywy 2006/112/WE prawodawca unijny wskazał, iż do celu stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług:

1. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 2 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług;
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem, która jest zidentyfikowana do celów VAT, uznaje się za podatnika.

Powyższe regulacje znalazły odzwierciedlenie w przepisach krajowych tj. art. 28a i 28b ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie w odniesieniu do niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zwolnił od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 3, wskazane zostały usługi pośrednictwa finansowego – PKWiU sekcja J ex (65-67) – z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20,-00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Z przestawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, w celu sfinansowania bieżącej działalności, zamierza zaciągnąć w przyszłości pożyczki pieniężne od zagranicznych podmiotów, mających siedziby w Holandii oraz Szwajcarii. Pożyczkodawcy nie posiadają siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności, ani stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski, a przedmiotowe usługi świadczone są dla siedziby Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w związku z tym, iż pożyczki będą udzielane na rzecz Spółki, jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług, miejscem ich świadczenia i opodatkowania będzie terytorium Polski tj. miejsce, w którym usługobiorca posiada swoją siedzibę.

Z powołanych regulacji zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że w sytuacji, gdy usługodawca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie usługobiorca, czyli Spółka.

Wobec powyższego – o ile przedmiotowe usługi będą usługami sklasyfikowanymi w sekcji J (65-67) jako usługi w zakresie pośrednictwa finansowego i nie będą mieściły się w wyjątkach wskazanych w poz. nr 3 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług – będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Należy podkreślić, że tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji statystycznej usług. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na podmiocie zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m. in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowego sklasyfikowania usługi polegającej na rozłożeniu na raty należności, Wnioskodawca może zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii określenia miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych w 2009 r. na rzecz Spółki usług polegających na udzielaniu pożyczek i możliwości zastosowania do nich zwolnienia od podatku dokonano w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-423a/10/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.