INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 14 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie gier hazardowych. W związku z zasadniczą zmianą warunków prowadzania tej działalności, zaistniałą w związku z wejściem w życie z dniem 01 stycznia 2010r. ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009r. Nr 201, poz. 1540), zmuszona zostanie - na skutek braku możliwości przedłużania (co gwarantowane było poprzednią ustawą o grach losowych) działalności w salonach gier na automatach - do ich zlikwidowania w terminie upływu ważności obecnych zezwoleń. Chcąc zabezpieczyć kontynuowanie działalności w zakresie gier hazardowych Spółka będzie występować o koncesje na prowadzenie kasyn gry w rozumieniu ustawy o grach hazardowych i zamierza - po uzyskaniu takich koncesji - prowadzić kasyna gry. Wnioskodawca przygotowując się do prowadzenia działalności hazardowej w kasynach gry, chciałby mieć jasność m.in. odnośnie wszystkich aspektów podatkowych z tym związanych. Kierując się tą przesłanką wnioskodawca przedstawia następujące zdarzenie przyszłe. Pracownicy prowadzonego przez Spółkę - na podstawie przepisów ustawy o grach hazardowych - kasyna gry (głównie krupierzy), obsługując klientów otrzymywać będą (bo taki jest zwyczaj w obecnie funkcjonujących kasynach gry) napiwki od klientów/graczy, jako wyraz zadowolenia tych ostatnich z tytułu ich obsługi przez danego pracownika (w tym np. po uzyskaniu wygranej). Otrzymywane przez pracowników napiwki będą ich przychodem - w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tzw. innych źródeł, bowiem Spółka nie tylko, że nie ma jakichkoiwiek podstaw prawnych aby otrzymywane przez wyróżnionego w ten sposób - zgodnie z wolą klienta/gracza - poszczególnego pracownika kasyna napiwki traktować jako swój przychód z prowadzonych w kasynie gier ( w przekonaniu Spółki byłaby to zwykła kradzież), ale wręcz jest obligowana przepisami ustawy o grach hazardowych (i związanych z tą ustawą aktów wykonawczych) do precyzyjnego oddzielenia otrzymywanych przez poszczególnych pracowników kasyna napiwków od przychodów z prowadzonych w kasynie gier żywych. To ostatnie znajduje szczególne odzwierciedlenie w następujących przepisach, które wnioskodawca w przypadku prowadzenia kasyna gry będzie obowiązany przestrzegać w szczególności:

1. sposób ustalania podstawy opodatkowania podatkiem od gier (w zakresie urządzanych w kasynach gier na stołach gry), którą - zgodnie z art. 73 pkt 7 ustawy o grach hazardowych - ustala się na podstawie różnicy między sumą wpłat gotówkowych z tytułu wymiany żetonów w kasie i na stole gry, a sumą wypłaconych z kasy kwot za zwrócone żetony;
2. wskazany w art. 23 ust. 7 ustawy o grach hazardowych obowiązek przystosowania urządzeń do gry (tu: stołów do gry) do ochrony praw grających i realizacji przepisów tej ustawy (w tym przypadku - obowiązek przystosowania stołów do gry do poprawnego ustalenia podstawy opodatkowania podakiem od gier);
3. obowiązek prowadzenia przez Spółkę rejestru napiwków wg ustalonego wzoru, zgodnie z art. 73 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych w związku z § 9 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 stycznia 2010r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. z 2010 Nr 8, poz. 37).
   
   

W celu skutecznego wypełnienia wskazanych wyżej przepisów i nie dopuszczenia - zgodnie z ich wymogami - do pomieszania żetonów uwzględnianych dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania Spółki podatkiem od gier z żetonami otrzymywanymi przez pracowników prowadzących gry żywe od klientów/graczy jako napiwków wnioskodawca zamierza wyposażyć stoły do gry w kasynie w pojemniki na napiwki, tzw. tip boxy (podobnie jak to jest powszechnie stosowane w obecnie funkcjonujących kasynach w Polsce i innych krajach). Tip boxy służyć będą również do rzetelnego ustalenia wartości zarówno zgromadzonych w danym dniu napiwków, jak i kwot tych napiwków otrzymanych przez poszczególnych pracowników w wyniku dokonywanego (zwyczajowo między samymi pracownikami - Spółka nie zamierza w jakikolwiek sposób w to ingerować) podziału zgromadzonej łącznie kwoty (puli) napiwków w celu wpisania tych kwot w prowadzonym w danym kasynie rejestru napiwków. Jak to wcześniej podkreślano Spółka nie zamierza, wypełniając nałożone ustawą o grach hazardowych obowiązki, w żaden sposób ani zawłaszczać na swoją rzecz otrzymywanych przez pracowników kasyna napiwków od klientów (np. poprzez włączenie ich do obowiązującego w Spółce Regulaminu Wynagradzania, czy umów o pracę), ani też - w jakikolwiek sposób ingerować w dokonywany przez tych pracowników podział zgromadzonych przez nich napiwków. Po dokonanym podziale otrzymane przez pracowników napiwki w postaci żetonów będą zamienione na gotówkę w kasach Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka - będąc zobowiązaną do prowadzenia rejestru napiwków i dokonując zamiany napiwków otrzymanych przez pracowników kasyna od klientów w postaci żetonów do gry na gotówkę - będzie miała obowiązek sporządzić informację (w rozumieniu art. 42a ustawy o podatku dochodwym od osób fizycznych) o wysokości przychodów pracowników kasyna z tytułu otrzymywanych przez nich napiwków od klientów i przekazać ją podatnikowi (tu: pracownikowi kasyna otrzymującemu przychód w postaci napiwku) oraz właściwemu dla tego podatnika urzędowi skarbowemu...

Zdanie wnioskodwacy, przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że obowiązek sporządzenia wskazanej w powyższym pytaniu informacji spoczywa m.in. na osobach prawnych (a taką jest wnioskodawca). Wnioskodawca nie będzie dokonywał bezpośrednio wypłat pracownikom kasyna należności w postaci napiwków (pracownicy otrzymywać je będą od klientów/graczy w postaci żetonów i jedynie dokonają zamiany tych żetonów na gotówkę w kasach Spółki), nie będzie również obowiązany do pobierania od tych napiwków zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ale z tytułu obowiązku wynikającego z ustawy o grach hazardowych prowadzenia rejestru tych napiwków posiadać będzie dane niezbędne do sporządzenia informacji w rozumieniu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dlatego powinien taką informację sporządzić i przekazać ją podatnikowi (tu: pracownikowi kasyna) oraz właściwemu dla niego urzędowi skarbowemu w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek pracy (pkt 1) oraz inne źródła (pkt 9).

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Napiwki otrzymywane przez pracowników zawsze będą stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), bądź przychód, z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 tej ustawy). O zakwalifikowaniu napiwków do jednego z wyżej wymienionych źródeł decyduje sposób ich otrzymania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż pracownicy pracujący u wnioskodawcy - na podstawie przepisów ustawy o grach hazardowych - kasyna gry (głównie krupierzy), obsługując klientów, otrzymywać będą napiwki od klientów/graczy, jako wyraz zadowolenia tych ostatnich z tytułu ich obsługi przez danego pracownika (w tym np. po uzyskaniu wygranej). Spółka jest obligowana przepisami ustawy o grach hazardowych (i związanych z tą ustawą aktów wykonawczych) do precyzyjnego oddzielenia otrzymywanych przez poszczególnych pracowników kasyna napiwków od przychodów z prowadzonych w kasynie gier żywych. W związku z tym na wnioskodawcy spoczywał będzie m.in. obowiązek prowadzenia rejestru napiwków wg ustalonego wzoru. Wnioskodawca zamierza wyposażyć stoły do gry w kasynie w pojemniki na napiwki, tzw. tip boxy. Tip boxy służyć będą również do rzetelnego ustalenia wartości zarówno zgromadzonych w danym dniu napiwków, jak i kwot tych napiwków otrzymanych przez poszczególnych pracowników w wyniku dokonywanego (zwyczajowo między samymi pracownikami - Spółka nie zamierza w jakikolwiek sposób w to ingerować) podziału zgromadzonej łącznie kwoty (puli) napiwków w celu wpisania tych kwot w prowadzonym w danym kasynie rejestru napiwków. Jak to wcześniej podkreślano Spółka nie zamierza w jakikolwiek sposób ingerować w dokonywany przez tych pracowników podział zgromadzonych przez nich napiwków. Po dokonanym podziale otrzymane przez pracowników napiwki w postaci żetonów będą zamienione na gotówkę w kasach Spółki.

W dniu 19 stycznia 2010r. weszło w życie nowe rozporządzenie regulujące kwestie warunków prowadzenia rejestru napiwków w kasynie gry – jest to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 04 stycznia 2010r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. z 2010r. Nr 8, poz. 57). Z treści § 9 ust. 1 tegoż rozporządzenia wynika, iż podmioty urządzające gry w kasynach gry są obowiązane prowadzić rejestr napiwków, według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, odrębnie dla każdego kasyna gry. Rejestr ten winien zawierać następujące dane: liczbę porządkową, datę wpisu, wartość napiwków zgromadzonych danego dnia oraz imiona i nazwiska pracowników kasyna, którym są wypłacane te napiwki wraz z wartością napiwków wypłaconym poszczególnym pracownikom kasyna, datą wypłaty napiwku i podpisem odbioru.

Przedstawiona w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja przychodu ze stosunku pracy daje podstawę do zaliczenia należności otrzymanej przez pracownika w formie napiwków, której wartość wynikać będzie z rejestru napiwków - do przychodów ze stosunku pracy. Powyższe wynika też z faktu, iż źródłem i podstawą wypłaty omawianej należności jest łączący wnioskodawcę z pracownikiem stosunek pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z postanowieniami art. 39 ust. 1 zdanie pierwsze powołanej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5.

Mimo iż wnioskodawca nie będzie ingerował w dokonywany przez pracowników podział napiwków, to jednak na podstawie prowadzonego rejestru napiwków, do którego prowadzenia będzie zobowiązany płatnik jest on w stanie określić kwotę napiwków jaką otrzyma konkretny pracownik w określonym czasie. Napiwki nie będą przez graczy przekazane bezpośrednio do rąk konkretnego pracownika, ale stworzą jedna pulę. To owa pula zostanie podzielona na poszczególne wypłaty dla pracowników, a obowiązkiem pracodawcy jest ewidencjonować cały przebieg zdarzenia. Zatem napiwki będą miały charakter przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w momencie wystawienia przez wnioskodawcę imiennej informacji PIT-8C dla pracowników byłoby niezgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.