INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2010r. (data wpływu 18 czerwca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2010r. (data wpływu 10 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej stawki podatku VAT na roboty budowlane – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej stawki podatku VAT na roboty budowlane. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2010r. (data wpływu 10 sierpnia 2010r.) znak: IBPP4/443-888/10/EJ, będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 lipca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działający przy Sanktuarium zainwestował w budowę obiektu budowlanego pod nazwą „…”. Inwestycja realizowana jest przy udziale Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Działania 5.3 Inwestycje w sferę dziedzictwa kulturowego, turystyki i sportu Oś 5 Wzrost jakości infrastruktury społecznej oraz inwestycje w dziedzictwo kulturowe, turystykę i sport” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Stowarzyszenie nie jest płatnikiem podatku VAT.

W kwietniu 2010r. podpisano umowę z firmą budowlaną na:

• rozbudowę Centrum poprzez wybudowanie budynku Obsługi Ruchu Turystycznego wraz z utwardzonym dojazdem, pochylnią dla osób niepełnosprawnych, schodami zewnętrznymi i infrastrukturą techniczną
• rozplanowanie i przygotowanie oznakowania dla 130 km ścieżek rowerowych i pieszych w rejonie S. wraz z modernizacją i budową nowych miejsc odpoczynku.
  
  

Budynek będzie posiadał łączną powierzchnię użytkową 1497m². Budynek czterokondygnacyjny posiadający: piwnice 266m² , parter 455m² , I piętro 387m² i poddasze użytkowe 389 m² . W piwnicach mieścić się będą pomieszczenia techniczne i gospodarcze oraz zespół toalet ogólnodostępnych. Na parterze budynku przewidziana jest strefa wejściowa, obszerny hol przy informacji turystycznej, kawiarnio-bar z zapleczem kuchennym i socjalnym, zespół pomieszczeń biurowo-administracyjnych oraz sklep z dewocjonaliami połączony z wypożyczalnią rowerów. Na I piętrze mieścić się będzie 14 pokoi 3-osobowych, w tym jeden dla osób niepełnosprawnych, świetlica, pomieszczenie magazynowe. Na poddaszu użytkowym będzie 10 pokoi 3-osobowych w tym jeden dla osób niepełnosprawnych, świetlica, pomieszczenia magazynowe. Budynek jest sklasyfikowany w PKOB jako budynek niemieszkalny w klasie 1212 - budynki zakwaterowania turystycznego, pozostałe. Zawarta umowa przewiduje wynagrodzenie ryczałtowe płatne zgodnie z harmonogramem rzeczowo finansowym, będącym załącznikiem do umowy (na podstawie art. 632 k.c.). Wynagrodzenie ryczałtowe brutto zawiera 22 % stawkę podatku VAT. Harmonogram rozdziela koszty budowy budynku, przyłączy, chodników, wjazdów, oznakowania ścieżek rowerowych i pieszych, budowę miejsc odpoczynku oraz wyposażenie budynku. Przedmiotem robót jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 12 obiekt budownictwa mieszkalnego jako całość (w tym przypadku budynek zakwaterowania turystycznego, którym znajdują się pomieszczenia mieszkalne i biurowe, WC).

W piśmie z dnia 6 sierpnia 2010r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż pod stwierdzeniem „rozgraniczyć stawki podatku VAT dla poszczególnych grup robót” rozumie stawki VAT dla poszczególnych robót budowlanych tj.: roboty zewnętrzne – przygotowanie terenu, roboty – budowa obiektu podstawowego, roboty instalacyjne, roboty wykończeniowe wewnętrzne, przyłącza mediów, urządzenie terenu – chodniki, tarasy, wjazd, oznakowanie ścieżek i szlaków rowerowych i pieszych i pieszych, wykonanie miejsc spoczynkowych z opisem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pomimo udzielenia zamówienia publicznego jednej firmie i podpisania jednej umowy na wykonanie całości prac należy rozgraniczyć stawki podatku VAT dla poszczególnych grup robót i jakie stawki podatku należy zastosować...

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w piśmie z dnia 6 sierpnia 2010r.), na fakturze zgodnie z umową wykonawca prawidłowo wykazuje wynagrodzenie jedną kwotą za cały zakres rzeczowy umowy i stosuje jedną stawkę podatku VAT i nie należy wyszczególniać poszczególnych robót. Tym bardziej, że do faktury dołączony jest protokół z wykonanych prac. Wyodrębnienia wykonanych robót dokonuje wykonawca we własnym zakresie na podstawie sporządzonej dokumentacji projektowej i kosztorysowej. Zastosowana na wszystkie roboty stawka podatku VAT 22% jest również prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel(...).

Natomiast pojęcie świadczenia usług zostało określone w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(...).

W myśl art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy, stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. przepisu, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²;
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto, zgodnie z § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

-w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Mając na uwadze powyższe przepisy, obniżona stawka w wysokości 7% ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do czynności związanych z budową, remontem i przebudową obiektów, których głównym celem jest cel mieszkaniowy.

Wskazać należy także, że dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Rozporządzenie przyporządkowuje poszczególne budynki do sekcji, działów, grup oraz klas. Zgodnie z cyt. rozporządzeniem w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Przy czym, dział PKOB 11 obejmuje:

• budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
• budynki zbiorowego zamieszkania - 113.
  
  

Natomiast dział PKOB 12 obejmuje:

• hotele i budynki zakwaterowania turystycznego - 121,
• budynki biurowe - 122,
• budynki handlowo-usługowe - 123,
• budynki transportu i łączności - 124,
• budynki przemysłowe i magazynowe - 125,
• ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej - 126,
• pozostałe budynki niemieszkalne - 127.
  
  

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, przy czym budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie formułują definicji lokalu użytkowego ani lokalu mieszkalnego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Natomiast w myśl ust. 4 ww. przepisu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie „pomieszczeniami przynależnymi”.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi inwestycję polegającą na budowie obiektu budowlanego pn. „…”. Rozbudowa Centrum polega na wybudowaniu budynku Obsługi Ruchu Turystycznego wraz z utwardzonym dojazdem, pochylnią dla osób niepełnosprawnych, schodami zewnętrznymi i infrastrukturą techniczną. Umowa z firmą budowlaną obejmuje także rozplanowanie i przygotowanie oznakowania dla 130 km ścieżek rowerowych i pieszych w rejonie S. wraz z modernizacją i budową nowych miejsc odpoczynku. Budynek będzie posiadał łączną powierzchnię użytkową 1497m2. Budynek czterokondygnacyjny posiadający: piwnice 266m2 , parter 455m2 , I piętro 387m2 i poddasze użytkowe 389 m2 . W piwnicach mieścić się będą pomieszczenia techniczne i gospodarcze oraz zespół toalet ogólnodostępnych. Na parterze budynku przewidziana jest strefa wejściowa, obszerny hol przy informacji turystycznej, kawiarnio-bar z zapleczem kuchennym i socjalnym, zespół pomieszczeń biurowo-administracyjnych oraz sklep z dewocjonaliami połączony z wypożyczalnią rowerów. Na I piętrze mieścić się będzie 14 pokoi 3-osobowych, w tym jeden dla osób niepełnosprawnych, świetlica, pomieszczenie magazynowe. Na poddaszu użytkowym będzie 10 pokoi 3-osobowych w tym jeden dla osób niepełnosprawnych, świetlica, pomieszczenia magazynowe. Budynek jest sklasyfikowany w PKOB jako budynek niemieszkalny w klasie 1212 - budynki zakwaterowania turystycznego, pozostałe.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że jeżeli przedmiotem inwestycji jest obiekt budowlany zaklasyfikowany wg PKOB do klasy 1212, a więc budynek niemieszkalny, wszystkie czynności wymienione w harmonogramie robót będą podlegały opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT w wysokości 22%, gdyż ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do tej ustawy, nie zostały przewidziane dla usług budowlanych, dotyczących tak sklasyfikowanych obiektów, stawki preferencyjne lub zwolnienie od podatku.

Zauważa się, iż stosownie do § 37 pkt 2 ww. rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT stawkę 7% VAT obniża się do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, jednakże pokoje 3-osobowe znajdujące się na I piętrze i na poddaszu budowanego budynku nie spełniają definicji lokalu mieszkalnego cyt. wyżej.

W świetle powyższych przepisów wszystkie czynności budowlane lub remontowe, wyszczególnione w harmonogramie robót załączonym do zawartej z wykonawcą umowy, wykonywane poza obiektami budownictwa mieszkaniowego, tj. na zewnątrz tych obiektów (np. przyłącza, chodniki, wjazdy, miejsca odpoczynku, oznakowanie ścieżek rowerowych i pieszych oraz wyposażenie budynku) podlegają także opodatkowaniu stawką VAT 22%. Czynności te nie spełniają przesłanek przewidzianych w cyt. wyżej przepisach, a warunkujących zastosowanie stawki obniżonej do wysokości 7%.

Wprawdzie wskazane przez Wnioskodawcę roboty wyszczególnione w harmonogramie kosztów wykonywane poza budynkiem będą miały charakter samoistny, niemniej jednak, ponieważ każda z poszczególnych grup robót podlega opodatkowaniu według tej samej stawki VAT tj. 22%, to nie zachodzi konieczność „rozgraniczania stawki podatku VAT dla poszczególnych grup robót”.

W świetle powyższego bez znaczenia pozostaje czy w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzyma jedną fakturę obejmującą wykonanie prac w całości czy też na fakturze wyszczególnione zostaną poszczególne grupy robót.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, iż kwestie dotyczące klasyfikacji przedmiotowego obiektu budowlanego do właściwego grupowania wg PKOB nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikację i przy założeniu, że jest ona prawidłowa.

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy i nie odnosi się do kontrahenta świadczącego usługi na rzecz Wnioskodawcy, bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo-prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.