2013.02.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-1002/12-2/AW
z 22 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej, prowadzonej przez Burmistrza. Podstawowym przedmiotem działalności tego zakładu jest świadczenie usług gastronomicznych PKD: 56.10.A - Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne, oraz usług noclegowych PKD: 55.10.Z - Hotele i podobne obiekty zakwaterowania. Powyższa lokalizacja działa pod nazwą handlową oraz posiada nadany numer statystyczny REGON. Jednostka posiada wyodrębnione rachunki bankowe związane z prowadzoną działalnością operacyjną oraz własną domenę internetową. Powyższa działalność prowadzona jest w obiektach będących własnością Wnioskodawcy, w skład których wchodzą m.in. budynki barów, restauracji i hotelu oraz budowle stanowiące infrastrukturę techniczną, posadowione na gruncie także stanowiącym własność przedsiębiorcy. Do świadczenia usług gastronomicznych i noclegowych Wnioskodawca wykorzystuje maszyny, urządzenia i wyposażenie zarówno własne jak i użytkowane na podstawie umów o leasing operacyjny. Wnioskodawcy przysługuje wyłączne prawo do znaku towarowego słowno-graficznego i posiada na powyższe świadectwo ochronne wydane przez Prezesa Urzędu Patentowego RP.

Ponadto Wnioskodawca w dodatkowym miejscu wykonywania działalności prowadzi działalność o charakterze budowlanym PKD: 41.10.Z – Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków i PKD: 41.20.Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, z przeznaczeniem na sprzedaż lub wynajem. Działka gruntu, na której prowadzone są przedmiotowe prace jest własnością Wnioskodawcy. Na dzień składania niniejszego wniosku prace budowlano - montażowe są na ukończeniu. Dotychczas podmiot nie uzyskiwał przychodów z tego źródła. Jednostka lokalna przyjęła nazwę handlową. Jednostka posiada wyodrębnione rachunki bankowe związane z tą działalnością operacyjną oraz własną domenę internetową.

W skład zbywanych aktywów ZCP wejdą składniki majątku według grup KŚT 0 - 8, w tym działki gruntu, wszystkie budynki i budowle, wszelkie maszyny, urządzenia i wyposażenie oraz wartości niematerialne i prawne (oprogramowanie komputerowe), stanowiące kompletne zaplecze techniczne i administracyjne dla potrzeb świadczonych usług gastronomicznych i noclegowych oraz część zobowiązań. Z Transakcji wyłączone zostaną pojedyncze pozycje środków transportu, które pozostaną w majątku firmowym Wnioskodawcy. Wyłączone z transakcji składniki majątku trwałego nie wpłyną w żaden sposób na pełną funkcjonalność zespołu zbywanych aktywów trwałych. Zbyciu podlegać będzie także wartość aktywów tworząca nakłady na środki trwałe w budowie. Na zbywane aktywa obrotowe złożą się materiały i towary handlowe niezbędne do świadczenia usług z zakresu zakwaterowania i gastronomii. Cena Transakcji obejmie także tzw. goodwill - wartość firmy ZCP wynikającą z nazwy przedsiębiorstwa, jego marki, pozycji rynkowej, lokalizacji, renomy, reputacji, zdolności do generowania zysków - rozumiany jako suma wartości elementów pozamajątkowych, pozamaterialnych. Ponadto postanowiono, że wszystkie składniki aktywów, które wprost nie będą wymienione w załącznikach do przyszłej umowy zbycia ZCP, będą stanowiły przedmiot Transakcji.

Podmiot Wnioskodawcy wykorzystuje system księgowo - rachunkowy do prowadzenia wspólnej rachunkowości dla całego przedsiębiorstwa, natomiast konta księgowe i ich zespoły są skonstruowane odrębnie dla dwóch rodzajów działalności. Na podstawie ww. wyodrębnień możliwe jest w szczegółowym zakresie ustalenie danych dot. aktywów i pasywów powyższych jednostek, z uwzględnieniem majątku trwałego, obrotowego, należności, środków pieniężnych oraz zobowiązań operacyjnych i finansowych służących realizacji zadań ww. wyodrębnionych oddziałów.

Po planowanym zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa:

na Spółkę przejdą wszelkie zobowiązania wynikające z zawartych przez Wnioskodawcę umów o pracę z tymi pracownikami, dla których miejscem wykonywania pracy jest ZCP-, stanowiący 99 % ogółu zatrudnionych (podstawa prawna: Art. 23 (1) Kodeksu pracy - zgodnie z zasadą przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę zostaną oni przejęci przez Spółkę),
na Spółkę przejdzie ogół praw i zobowiązań wynikających z zawartych przez Wnioskodawcę umów dot.:
- dostaw energii elektrycznej,
- usług telekomunikacyjnych,
- usług radiowo - telewizyjnych,
- usług pocztowych,
- najmu i dzierżawy,
- współpracy handlowej z dostawcami i odbiorcami ZCP,
- usług utrzymania czystości,
- monitoringów i ochrony,
- dostaw wody,
- odprowadzania ścieków,
- usługi z zakresu konserwacji i serwisów,
- usługi internetowe,
- umowy ubezpieczenia majątku trwałego i obrotowego,
- umowy ubezpieczenia z tyt. OC przedsiębiorcy i pracodawcy,
- umowy licencyjne,
- itp. związane z działalnością gastronomiczno-noclegową ZCP.

Spółce zostanie przekazana baza informacji o kontaktach handlowych z dostawcami i odbiorcami ZCP,
Spółka przejmie dokumentacje projektowe, techniczne, technologiczne, gwarancyjne, itp. dot. działalności z zakresu świadczenia usług zakwaterowania i gastronomii,
Spółka stanie się stroną decyzji administracyjnych wydanych przez właściwe organy, m.in.:
- Urząd Wojewódzki ,
- Powiatową Państwową Inspekcję Sanitarną.,
- Urząd Radiokomunikacji Elektronicznej,
- Urząd Dozoru Technicznego.,
- Urząd Miasta,
- Starostwo Powiatowe.,

Wnioskodawca wyrazi zgodę, aby Spółka w terminie dwóch lat od przeniesienia prawa własności ZCP używała nieodpłatnie dotychczasowej nazwy identyfikującej firmę, po tym okresie zostanie zastąpione przez nabywającą Spółkę inną nazwą własną.

W wyniku przeniesienia prawa własności ZCP, na dzień Transakcji:

na Spółkę nie będzie przeniesione prawo własności do środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych i w kasie Wnioskodawcy, oraz obowiązki wynikające z umowy kredytu w rachunku bieżącym,
Spółka nie nabędzie praw do wierzytelności handlowych (należności) powstałych przed dniem zbycia ZCP,
z transakcji zbycia wyłączone będą:
- operacyjne długi handlowe oraz publicznoprawne (zobowiązania) Wnioskodawcy, powstałe przed dniem zbycia ZCP,
- długoterminowe zobowiązania finansowe Wnioskodawcy z tyt. umowy inwestycyjnego kredytu bankowego oraz umów o leasing operacyjny, będą przejęte przez nabywającego w drodze umów cesji lub potrącone z ceny sprzedaży w drodze kompensacyjnego rozliczenia z wierzytelnością zbywającego,
- prawa pierwszeństwa do uzyskania praw ochronnych na zgłoszone znaki towarowe słowno-graficzne, wynikające z dokonanych dwóch zgłoszeń do Urzędu Patentowego RP,
- prawo ochronne do znaku towarowego słowno-graficznego wydane przez Prezesa Urzędu Patentowego R.P., z terminem do dnia 07.03.2014 r. (powyższy znak Wnioskodawca faktycznie wykorzystywał w okresie do dnia 31.03.2005 r)

pojedyncze pozycje środków transportu, niesłużące zaopatrzeniu ZCP,
działka gruntu zlokalizowana poza miejscem prowadzenia przedmiotu Transakcji (ujęta w aktywach Wnioskodawcy jako inwestycja długoterminowa w nieruchomości),
umowa o leasing operacyjny dot. samochodu osobowego, użytkowanego przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisaną transakcję zbycia poszczególnych składników majątkowych, tworzących łącznie część przedsiębiorstwa, z wyłączeniem m. in. należności i części zobowiązań oraz środków pieniężnych związanych z prowadzaną dotychczas działalnością gospodarczą ZCP, można potraktować jako transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e) ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana do zbycia część przedsiębiorstwa ZCP, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wobec czego transakcja zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przedmiot umowy zawartej pomiędzy stronami spełnia definicję z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, korzystając tym samym z regulacji zawartej w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zgodnie z którym zorganizowana część przedsiębiorstwa to „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa odnajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez władze podatkowe. Przykładowo w interpretacji z dnia 18 czerwca 2009 r. nr IPPB5/423-152/09-2/MB Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż: „Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Na gruncie prawa cywilnego, zgodnie z art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) (dalej: KC) przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono (to przedsiębiorstwo) w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55(1) KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że ustawodawca pozostawił stronom transakcji swobodę co do tego, które elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej. Oczywiście, swoboda ta nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Jeśli wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

Najważniejszym zatem czynnikiem przesądzającym o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej. Tak też wskazano w doktrynie: ,,W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo.” (A. Bartosiewicz, K. Kubacki, Komentarz do art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Zgodnie z praktyką organów podatkowych, co potwierdza interpretacja indywidualna prawa podatkowego z dnia 18 maja 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nr IPTPP2/443-30/11-3/BM: ,,O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).”

W odniesieniu do wyodrębnienia finansowego praktyka organów podatkowych również wypracowała jednolite stanowisko, które przykładowo zawarł Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r. nr IBPP3/4441-23/11/IK:
„Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).”

Organy podatkowe również wypowiadają się w kwestii wyodrębnienia funkcjonalnego. Zgodnie z rozpowszechnionym poglądem, który również wyrażony został w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 marca 2011 r. nr ILPP2/443-2032/10-2/AD: „Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, to kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.”

Z powyższego wyłania się konkluzja, że to więzi organizacyjne między składnikami zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które umożliwiają jej prowadzenie działalności gospodarczej są czynnikiem decydującym o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w znaczeniu, jakim posługują się przepisy prawa podatkowego.

Na kluczową rolę tego czynnika wskazuje liczne orzecznictwo. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 września 2011 r. o sygn. I FSK 1383/10 wskazał: „Aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych był zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu u.p.t.u., wystarczy samodzielne wykonywanie jego zadań gospodarczych”.

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Nie chodzi tu jednakże o dowolne składniki, lecz o ich taki zespół, który połączony jest więzią organizacyjną, która pozwoli nabywcy kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie, w jakim prowadził ją zbywca.

Planowany do zbycia przez Wnioskodawcę zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż spełnia ustawowe przesłanki określone w jego definicji, a tym samym może funkcjonować samodzielnie, jak i w obrębie innego przedsiębiorstwa, prowadząc we własnym zakresie działalność gospodarczą tożsamą z działalnością podstawową zbywającego.

Spółka nie będzie zmuszona poszukiwać nowych kontrahentów, ani kooperantów, jak też nie będzie pozbawiona wszelkich praw wynikających z przejmowanych umów i zezwoleń. Tym samym, w wyniku Transakcji nabywający ma możliwość niezwłocznego podjęcia działalności w oparciu o jej przedmiot. Co więcej, jest zobligowana to zrobić, by wypełnić ciążące na nim, przejęte od Wnioskodawcy wszelkie zobowiązania, w tym wynikające z przejętych umów.

Art. 6 pkt 1 wyłącza zastosowanie przepisów ustawy o VAT do transakcji zbycia przedsiębiorstwa i zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak Wnioskodawca wykazał powyżej, Transakcja stanowi transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym w opisanym stanie faktycznym zastosowanie ma przewidziane w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT wyłączenie stosowania tejże ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, fakt wyłączenia z przedmiotu transakcji pojedynczych składników majątku obrotowego netto oraz majątku trwałego - nie stanowiących determinującej funkcji dla uznania Transakcji - pozostaje bez wpływu na kwalifikację zbywanego zespołu składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Taka ocena zgodna jest z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1/443-353/12-2/AS z dnia 23.07.2012 r.: „W ocenie tut. organu zgodzić należy się z Wnioskodawcą, iż fakt wyłączenia niektórych składników z przedmiotu transakcji, mianowicie należności i zobowiązań pieniężnych powstałych do dnia podpisania umów, pozostaje bez wpływu na kwalifikację nabywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa.”

W kwestii zobowiązań wypowiedział się także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 28 kwietnia 2011 r. o sygn. akt III SA/Wa 1766/10: „Przejęcie aktywów, z których wyłączone są zobowiązania, może być uznane za przejęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.”

Wnioskodawca ponadto zauważa, że włączenie zobowiązań pieniężnych, które pozostaną poza przedmiotem Transakcji, miałoby charakter sztuczny, a efektem tego byłoby jedynie obniżenie ceny zbycia przedmiotu Transakcji. Nie ma to jednakże żadnego wpływu na funkcjonowanie przedmiotu Transakcji jako przedsiębiorstwa u nabywcy i możliwość kontynuowania jego działalności.

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia ,,zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonej w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że „pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”.

Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że w kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie należności i ogółu zobowiązań pieniężnych jest okolicznością decydującą o braku uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli przedmiotowy zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawione powyżej uregulowania oraz praktykę stosowania prawa podatkowego planowana transakcja będzie stanowiła transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, nie będzie podlegała zakresowi podatku VAT.

Jak wynika z powoływanego wcześniej orzecznictwa, sam fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji zbycia nie może niweczyć uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o ile wyłączone składniki nie będą miały istotnego związku z planowaną do zbycia działalnością. Tak też sytuacja kształtuje się w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle powyższego należy zatem zauważyć, że przedmiot Transakcji stanowił zespół składników niematerialnych i materialnych zorganizowany w sposób pozwalający prowadzić działalność gospodarczą jedynie w oparciu o składniki wchodzące w jego skład.

Podsumowując swoje stanowisko odnośnie zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, Wnioskodawca stwierdza, iż w pełni uzasadnione jest uznanie Transakcji za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiotowy zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W związku z faktem, że Transakcja będzie stanowiła transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, znajduje do niej zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przez co do Transakcji nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami natomiast, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie zatem stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, iż powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ((Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb tego podatku należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wobec powyższego, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z okoliczności sprawy przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług gastronomicznych oraz usług noclegowych. Jednostka posiada wyodrębnione rachunki bankowe związane z prowadzoną działalnością operacyjną oraz własną domenę internetową. Powyższa działalność prowadzona jest w obiektach będących własnością Wnioskodawcy, w skład których wchodzą m.in. budynki barów, restauracji i hotelu oraz budowle stanowiące infrastrukturę techniczną, posadowione na gruncie także stanowiącym własność Wnioskodawcy. Do świadczenia usług gastronomicznych i noclegowych Wnioskodawca wykorzystuje maszyny, urządzenia i wyposażenie zarówno własne jak i użytkowane na podstawie umów o leasing operacyjny.

Ponadto Wnioskodawca w dodatkowym miejscu wykonywania działalności, prowadzi działalność o charakterze budowlanym (realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, z przeznaczeniem na sprzedaż lub wynajem). Działka gruntu, na której prowadzone są przedmiotowe prace jest własnością Wnioskodawcy. Jednostka ta również posiada wyodrębnione rachunki bankowe związane z tą działalnością operacyjną oraz własną domenę internetową.

Wnioskodawca planuje zbyć ZCP (Transakcja), świadczącą usługi w zakresie gastronomii i hotelarstwa na rzecz Spółki z o.o. (Spółka), z którą zawarł przedwstępną umowę sprzedaży ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka będzie kontynuowała działalność gospodarczą zbywcy. W skład zbywanych aktywów wejdą składniki majątku, w tym działki gruntu, wszystkie budynki i budowle, wszelkie maszyny, urządzenia i wyposażenie oraz wartości niematerialne i prawne (oprogramowanie komputerowe), stanowiące kompletne zaplecze techniczne i administracyjne dla potrzeb świadczonych usług gastronomicznych i noclegowych oraz część zobowiązań. Z Transakcji wyłączone zostaną pojedyncze pozycje środków transportu, które pozostaną w majątku firmowym Wnioskodawcy. Wyłączone z transakcji składniki majątku trwałego nie wpłyną w żaden sposób na pełną funkcjonalność zespołu zbywanych aktywów trwałych. Zbyciu podlegać będzie także wartość aktywów tworząca nakłady na środki trwałe w budowie. Na zbywane aktywa obrotowe złożą się materiały i towary handlowe niezbędne do świadczenia usług z zakresu zakwaterowania i gastronomii. Cena Transakcji obejmie także tzw. goodwill - wartość firmy wynikającą z nazwy przedsiębiorstwa, jego marki, pozycji rynkowej, lokalizacji, renomy, reputacji, zdolności do generowania zysków - rozumiany jako suma wartości elementów pozamajątkowych, pozamaterialnych. Ponadto postanowiono, że wszystkie składniki aktywów, które wprost nie będą wymienione w załącznikach do przyszłej umowy zbycia ZCP, będą stanowiły przedmiot Transakcji.

Wnioskodawca wykorzystuje system księgowo - rachunkowy do prowadzenia wspólnej rachunkowości dla całego przedsiębiorstwa, natomiast konta księgowe i ich zespoły są skonstruowane odrębnie dla działalności ZCP, która ma być przedmiotem sprzedaży i odrębnie dla ZCP, której przedmiotem jest działalność budowlana. Na podstawie ww. wyodrębnień możliwe jest w szczegółowym zakresie ustalenie danych dotyczących aktywów i pasywów powyższych jednostek, z uwzględnieniem majątku trwałego, obrotowego, należności, środków pieniężnych oraz zobowiązań operacyjnych i finansowych służących realizacji zadań ww. wyodrębnionych oddziałów.

Po planowanym zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obejmującej usługi gastronomiczne i noclegowe, na Spółkę przejdą wszelkie zobowiązania wynikające z zawartych przez Wnioskodawcę umów o pracę pracownikami, ogół praw i zobowiązań wynikających z zawartych przez wnioskodawcę umów dotyczących m.in. dostaw energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych, najmu i dzierżawy, współpracy handlowej z dostawcami i odbiorcami, monitoringów i ochrony, dostaw wody, odprowadzania ścieków, umowy ubezpieczenia majątku trwałego i obrotowego, umowy licencyjne. Spółce zostanie przekazana baza informacji o kontaktach handlowych z dostawcami i odbiorcami, dokumentacje projektowe, techniczne, technologiczne, gwarancyjne, itp. dot. działalności z zakresu świadczenia usług zakwaterowania i gastronomii. Nabywca stanie się stroną decyzji administracyjnych wydanych przez właściwe organy, m.in. Urząd Wojewódzki, Powiatową Inspekcję Sanitarną czy Starostwo Powiatowe. Ponadto, w terminie dwóch lat od przeniesienia prawa własności zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Spółka będzie nieodpłatnie używała dotychczasowej nazwy identyfikującej firmę.

W wyniku przeniesienia prawa własności ZCP, na dzień Transakcji na Spółkę nie będzie przeniesione m.in. prawo własności do środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych i w kasie Wnioskodawcy, oraz obowiązki wynikające z umowy kredytu w rachunku bieżącym. Spółka nie nabędzie praw do wierzytelności handlowych (należności) powstałych przed dniem zbycia ZCP. Z transakcji zbycia wyłączone będą operacyjne długi handlowe oraz publicznoprawne (zobowiązania) Wnioskodawcy, powstałe przed dniem zbycia ZCP. Długoterminowe zobowiązania finansowe Wnioskodawcy z tytułu umowy inwestycyjnego kredytu bankowego oraz umów o leasing operacyjny, będą przejęte przez nabywającego w drodze umów cesji lub potrącone z ceny sprzedaży w drodze kompensacyjnego rozliczenia z wierzytelnością zbywającego. Z transakcji wyłączona będzie również działka gruntu zlokalizowana poza miejscem prowadzenia przedmiotu Transakcji, umowa o leasing operacyjny dotycząca samochodu osobowego, użytkowanego przez Wnioskodawcę.

Z opisu sprawy wynika więc, iż obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych i hotelarskich oraz w zakresie usług budowlanych. Przedmiot planowanej transakcji, obejmujący określone składniki materialne i niematerialne oraz pracowników, związany z wykonywaniem działalności gastronomicznej i hotelowej, będzie wskazywał na wyodrębnienie organizacyjne w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W ramach wyodrębnienia finansowego, poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, bowiem – jak wskazał Wnioskodawca - konta księgowe i ich zespoły są skonstruowane odrębnie dla działalności polegającej na świadczeniu usług gastronomicznych i noclegowych oraz odrębnie dla działalności związanej z budownictwem mieszkaniowym. Spełniona będzie również przesłanka odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, gdyż zbywana część przedsiębiorstwa będzie zdolna do prowadzenia niezależnej działalności w zakresie usług gastronomicznych i hotelarskich, samodzielnie realizując zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Nabywający będzie miał możliwość niezwłocznego podjęcia i kontynuacji działalności Wnioskodawcy.

W ocenie tut. Organu zgodzić należy się z Wnioskodawcą, iż fakt wyłączenia niektórych składników z przedmiotu transakcji, między innymi: prawa własności do środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych i w kasie Wnioskodawcy, oraz obowiązków wynikających z umowy kredytu w rachunku bieżącym, prawa do wierzytelności handlowych (należności) powstałych przed dniem zbycia, operacyjnych długów handlowych oraz publicznoprawych (zobowiązań) Wnioskodawcy, powstałych przed dniem przedmiotowej sprzedaży, pozostaje bez wpływu na kwalifikację sprzedawanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podkreślić należy, iż interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonej w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, na które to Wnioskodawca powołał się w przedmiotowym wniosku (wyrok z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), wyrok z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever).

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE, nie ma podstaw do przyjęcia, że nieprzeniesienie niektórych należności i zobowiązań pieniężnych jest okolicznością decydującą o braku uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli przedmiotowy zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego i powołanych przepisów oraz uwzględniając orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, iż wskazany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem planowanego zbycia, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W rezultacie czego, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin