INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2010r. (data wpływu 26 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2010r. (data wpływu 21 czerwca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania produktów na cele degustacji, opatrzonych etykietami „próbka bezpłatna-nie do sprzedaży” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 czerwca 2010r. (data wpływu 21 czerwca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania produktów na cele degustacji, opatrzonych etykietami „próbka bezpłatna-nie do sprzedaży”.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł umowę handlową, w której zobowiązuje się produkować na zlecenie wyroby o składzie i nazwie uzgodnionej z odbiorcą, opatrzone etykietami z nazwą własną odbiorcy i identyfikacyjnym numerem weterynaryjnym producenta, które będą sprzedawane wyłącznie do sklepów odbiorcy. Zgodnie z zapisami umowy handlowej, na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazywania równowartości 5% wartości netto sprzedanych produktów na potrzeby degustacji, co ma na celu zwrócenie uwagi potencjalnego nabywcy a tym samym zwiększenie zapotrzebowania na sprzedawany produkt.

Spółka dostarczy produkty przeznaczone na degustację na podstawie dowodu dostawy wystawionego przez siebie z adnotacją: „towar na degustację zgodnie z umową” oraz opatrzone etykietą „próbka bezpłatna-nie do sprzedaży”.

W piśmie uzupełniającym z dnia 21 czerwca 2010r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i wskazał, iż sprzedaż wyrobów odbiorcy, o którym mowa w powyższym wniosku, w pierwszym pełnym miesiącu obowiązywania umowy wyniosła 4.100 kg. W odniesieniu do tej sprzedaży, wydano w celach degustacyjnych 220 kg wyrobów. Wyroby w celach degustacyjnych wydane są w odstępach miesięcznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie produktów na cele degustacji, opatrzonych etykietami „próbka bezpłatna-nie do sprzedaży” podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywana równowartość 5% wartości netto sprzedanych produktów na potrzeby degustacji, z adnotacją: „towar na degustację zgodnie z umową” oraz opatrzone etykietą „próbka bezpłatna-nie do sprzedaży” nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ponieważ spełnione są warunki zakwalifikowania ich do kategorii próbek zdefiniowanych w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 7 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 powołanej ustawy o VAT, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których łączna wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie „niewielka ilość towaru” może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru. O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje w myśl art. 7 ust. 7 ww. ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu – jednemu – odbiorcy w danym okresie.

Zatem nieodpłatne przekazanie klientowi niewielkiej ilości towaru w celu uzyskania zamówienia, zakupu tego towaru umożliwiające mu poznanie jakości i walorów smakowych wyrobów oferowanych przez podatnika, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy.

We wniosku wskazano, iż Wnioskodawca zawarł umowę handlową, w której zobowiązuje się produkować na zlecenie wyroby o składzie i nazwie uzgodnionej z odbiorcą, opatrzone etykietami z nazwą własną odbiorcy i identyfikacyjnym numerem weterynaryjnym producenta, które będą sprzedawane wyłącznie do sklepów odbiorcy. Zgodnie z zapisami umowy handlowej, na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazywania równowartości 5% wartości netto sprzedanych produktów na potrzeby degustacji, co ma na celu zwrócenie uwagi potencjalnego nabywcy a tym samym zwiększenie zapotrzebowania na sprzedawany produkt.

Spółka dostarczy produkty przeznaczone na degustacje na podstawie dowodu dostawy wystawionego przez siebie z adnotacją: „towar na degustację zgodnie z umową” oraz opatrzone etykietą „próbka bezpłatna-nie do sprzedaży”.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazany wyżej stan prawny należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie pojedynczych sztuk produktów, jako niewielkiej ilości towaru zachowujących jego skład i właściwości, stanowi próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. W sytuacji natomiast, kiedy miarą sprzedaży danego towaru (wyrobu) jest np. sztuka czy też kilogram, to nieodpłatne przekazanie wolumenu tego towaru, stanowiącego wielokrotność tej miary, nie może zostać potraktowane, w ocenie tut. organu, jako przekazanie próbki, w rozumieniu ww. przepisu.

Zatem przekazanie w celach degustacyjnych przez Wnioskodawcę jednemu odbiorcy wyrobów w ilości 220 kg, nie może być uznane za przekazanie próbki, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Ilość ta nie jest bowiem niewielką (najmniejszą) ilością towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów. Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność, iż ww. ilość stanowi jedynie 5% wartości obrotu miesięcznego Wnioskodawcy z tym kontrahentem.

Jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciach związanych z wytworzeniem ww. towarów, wówczas ich przekazanie, jako czynność zrównana z dostawą towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zauważa się, że Wnioskodawca, odwołując się do definicji próbki, wskazał przepis art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tymczasem pojęcie próbki zostało zdefiniowane w przepisie art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Należy jednakże wskazać, iż powyższe nie ma wpływu na rozstrzygnięcie podjęte w przedmiotowej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.