INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 06 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 11 stycznia 2010r.), uzupełnionym w dniu 15 marca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 02 marca 2010r. Znak: IBPB II/1/415-20/10/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 15 marca 2010r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni i jej mąż – z którym od roku jest w konflikcie – są rodzicami małoletniego syna, urodzonego w listopadzie 2002r. Z uwagi na liczne konflikty pomiędzy małżonkami w trakcie 2009r. wnioskodawczyni zamieszkiwała z małoletnim synem i wychowywała go następująco:

1. od 01 stycznia 2009r. do 10 marca 2009r. zamieszkiwała wspólnie z mężem i synem; w tym czasie małżonkowie wspólnie wychowywali i utrzymywali syna,
2. od 11 marca 2009r. do 10 września 2009r. wnioskodawczyni przeprowadziła się i zameldowała z synem u rodziców w mieście S.; w tym okresie sama utrzymywała i wychowywała syna,
3. od 11 września 2009r. do 11 listopada 2009r. znowu zamieszkała z mężem i synem; w tym czasie małżonkowie wspólnie wychowywali i utrzymywali syna (wnioskodawczyni jest tam zameldowana na pobyt czasowy),
4. od 12 listopada 2009r. do 31 grudnia 2009r. (do nadal) wnioskodawczyni mieszka z synem w mieście S., od tego czasu wychowuje syna sama, a od męża otrzymuje jedynie alimenty na syna.
   
   

Reasumując wnioskodawczyni stwierdza, że sama wychowywała i utrzymywała syna 233 dni w trakcie 2009r. Natomiast wspólnie z mężem – 132 dni w trakcie 2009r.

Wnioskodawczyni informuje, iż:

• syn jest dzieckiem małoletnim,
• syn nie pobiera zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej,
• syn uczęszcza do państwowej szkoły podstawowej,
• syn nie uzyskał przychodów w trakcie 2009r.,
• syn nie uzyskuje przychodów opodatkowanych podatkiem liniowym.
  
  

Od 12 listopada 2009r. mąż nie utrzymuje z wnioskodawczynią żadnych kontaktów, w związku z tym nie ma ona możliwości porozumienia się w sprawie rozliczenia ulgi prorodzinnej za 2009r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni - w związku z brakiem kontaktu z mężem i tym samym brakiem możliwości porozumienia się w sprawie rozliczenia ulgi prorodzinnej – może odliczyć bez konsultacji z mężem kwotę obliczoną w następujący sposób:

• ulga roczna - 1.112,04 zł, tj. 92,67 zł miesięcznie czyli 3,08 zł dziennie,
• 233 dni x 3,08 zł = 717,64 zł (kwota za okres, w którym wnioskodawczyni sama opiekowała się małoletnim synem),
• 3,08 zł : 2 rodziców = 1,54 zł,
• 132 dni x 1,54 zł = 203,28 zł (połowa kwoty za okres, w którym małżonkowie wspólnie opiekowali się małoletnim synem)...
  
  

Wnioskodawczyni powołując się na treść art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, iż przysługuje jej prawo odliczenia od podatku za 2009r. ulgi prorodzinnej w kwocie 920,92 zł, która – w ocenie wnioskodawczyni - stanowi sumę kwoty przypadającej na okres, w którym wnioskodawczyni sama opiekowała się małoletnim synem i połowy kwoty za okres, w którym małżonkowie wspólnie opiekowali się małoletnim synem.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2009r. - od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W tym miejscu należy zauważyć, że dziecko pozostaje aż do osiągnięcia pełnoletności pod władzą rodzicielską. Władza ta przysługuje obojgu rodzicom.

Władza rodzicielska przysługuje tylko jednemu z rodziców jedynie w przypadkach, gdy:

1. jedno z rodziców nie żyje,
2. jedno z rodziców nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych,
3. jedno z rodziców zostało pozbawione władzy rodzicielskiej,
4. władza rodzicielska jednego z rodziców została zawieszona.
   
   

Przy czym władza rodzicielska obejmuje w szczególności:

1. obowiązek i prawo do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka,
2. wychowywanie dziecka,
3. kierowanie dzieckiem,
4. obowiązek troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka,
5. przygotowywanie dziecka do życia w społeczeństwie odpowiednio do jego uzdolnień.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (czyli w 2009r. 1/6 z 556,02 zł = 92,67 zł), za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W myśl art. 27f ust. 3 powyższej ustawy w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim z ojcem małoletniego syna. Przy czym władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom (z wniosku nie wynika, iżby którykolwiek z rodziców został jej pozbawiony). W związku z tym – zgodnie z cyt. art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców.

Jeżeli zatem w istocie w okresie od 11 marca 2009r. do 10 września 2009r. oraz od 12 listopada 2009r. do 31 grudnia 2009r. wnioskodawczyni samodzielnie wykonywała władzę rodzicielską nad synem (tj. samodzielnie: sprawowała pieczę nad osobą i majątkiem dziecka, wychowywała dziecko, kierowała dzieckiem, troszczyła się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka oraz przygotowywała dziecko do życia w społeczeństwie), to w takiej sytuacji nabyła prawo do odliczenia całości ulgi przypadającej za ww. okresy, pod warunkiem jednakże, że za ten okres współmałżonek nie skorzysta z ulgi prorodzinnej. Również odliczenie pozostałej części ulgi będzie wymagało uzgodnienia przez małżonków proporcji, w jakiej dokonają odliczenia za okresy, w których wspólnie wykonywali władzę rodzicielską nad synem. Wynika to z faktu, iż brak takiego uzgodnienia może spowodować, iż suma odliczeń dokonanych przez małżonków - w ich zeznaniach podatkowych za 2009r. - przekroczy kwotę 1.112,04 zł (92,67 zł x 12 miesięcy) rocznie. Ustawodawca natomiast jednoznacznie określił limit odliczenia tytułem omawianej ulgi i wskazał, w jakich przypadkach ulga winna być dzielona wg klucza 1/30 kwoty miesięcznej za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. W przypadku, gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, tejże proporcji nie można ściśle zastosować. Ulga bowiem przysługuje im wspólnie i podlega wykazaniu w zeznaniu w częściach równych lub wg proporcji przez małżonków przyjętej.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.