INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 03 czerwca 2010 roku (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 09 czerwca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2010r. (data wpływu 19 lipca 2010r. ) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 29 czerwca 2010r. znak IPPP2/443-397/10-2/KOM, o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania faktury VAT w przypadku braku wprowadzenia jej do obrotu na skutek braku doręczenia przesyłki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 czerwca 2010 roku wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania faktury VAT w przypadku braku wprowadzenia jej do obrotu na skutek braku doręczenia przesyłki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2010r. (wpływ 10 lipca 2010r).

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Firma Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na sprzedaży wysyłkowej książek i innych towarów. Jest to realizacja zamówień składanych drogą telefoniczną przez klientów. Wysyłki realizowane są kurierem bądź pocztą. Zdarza się, że klient nie odbiera zamawianego towaru i towar wraca do firmy. Zdarza się, iż przesyłkę adresowaną do firmy odbiera ktoś inny i jeżeli osoba, która składała zamówienie twierdzi, iż przesyłki nie zamawiała, odsyła ją na adres naszej firmy. Powyższe przypadki są incydentalne, ale się zdarzają. Firma nie nagrywa rozmów z klientami, tak więc nie kwestionuje ich twierdzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy do umowy sprzedaży nie doszło, a faktura VAT sprzedaży nie została wprowadzona do obrotu, można ją anulować...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy przesyłka wraca „niezwłocznie” w całości tzn. przesyłka z fakturą, to traktujemy taki przypadek jako sytuację, w której do transakcji nie doszło. Oryginał faktury z kopią zostaje przekreślony z adnotacją „Anulowana”. Dodatkowo do faktury dołączone są dokumenty (list przewozowy, kopia nadania) potwierdzające fakt wysyłki i dokonanego zwrotu towaru.

W przypadku zwrotu towaru zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów lub innych powodów wskazanych przez klienta wystawiamy fakturę korygującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży.

W praktyce zdarzają się jednak przypadki, że po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub zawiera ona błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) wynika, że podstawową formą korygowania faktury jest – w myśl § 13 i § 14 – wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach zgodnie z § 15 cyt. rozporządzenia – noty korygującej. Zatem generalna zasada dotycząca korygowania danych zawartych w fakturze polega na wystawieniu faktury korygującej.

Żaden z przepisów ustawy ani rozporządzenia nie zawiera jednak regulacji odnoszących się do możliwości anulowania wystawionej przez podatnika faktury VAT. Niemniej jednak w praktyce, w celu uproszczenia obrotu, w przypadku gdy wystawiona faktura VAT nie została jeszcze wprowadzona do obrotu prawnego (tj. odebrana przez nabywcę) uznaje się powszechnie, że nie ma konieczności poprawiania błędów na fakturze poprzez wystawienie faktury korygującej. Dopuszczalne jest anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Wówczas sprzedawca powinien przechowywać oryginał i kopię faktury wraz z wyjaśnieniem.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wystawia faktury VAT. Jednakże, czasami zdarzają się sytuacje, w których pomimo wystawienia przez Wnioskodawcę faktury, nie dochodzi do faktycznego wykonania czynności, którą taka faktura dokumentuje, gdyż przesyłka wraz z fakturą wraca „niezwłocznie” w całości do sprzedawcy. Klient nie odbiera zamawianego towaru i towar wraca do firmy. W takich przypadkach Spółka dokonuje jej anulowania i pozostawia kopię i oryginał w swojej dokumentacji. Zdarza się również, iż Spółka wysyła zamawiającemu przesyłkę wraz z fakturą dokumentującą czynność, ale klient po wcześniejszym jej odebraniu, odsyła przesyłkę wraz z fakturą. Towar zostaje zwrócony sprzedawcy. Spółka wówczas w celu usunięcia powstałego błędu oraz odzwierciedlenia w swoich księgach stanu zgodnego z rzeczywistością wystawia fakturę korygującą. W związku z powyższym Spółka zadała pytanie, co do możliwości anulowania faktur w przyszłości, w sytuacji, kiedy nie dochodzi do czynności, które dokumentuje faktura.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż Wnioskodawca może w drodze wyjątku anulować niesłusznie wystawioną fakturę, pod warunkiem, iż nie doszło do faktycznego wykonania czynności określonych w fakturze oraz, że przedmiotowa faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego, a Wnioskodawca ma w swojej dokumentacji oryginał i kopię faktury (kontrahent nie uwzględnił faktury w swoich ewidencjach).

Podkreślenia wymaga fakt, iż anulowanie faktury VAT powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Ponadto, podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych. Sprzedawca winien posiadać zarówno kopię, jak i oryginał anulowanej faktury, a z przedmiotowego dokumentu jednoznacznie powinno wynikać, że został on anulowany(np. poprzez przekreślenie oryginału i kopii faktury oraz adnotacji „anulowano”).

Organ podatkowy pragnie zauważyć, że ustawa o VAT określa w art. 106 obowiązek dokumentowania przez podatników wykonania czynności opodatkowanych poprzez wystawienie faktury VAT, natomiast nie reguluje kwestii wystawiania faktur korygujących.

Wystawianie faktur korygujących uregulowane zostało w § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem fakturowym. Przepis § 13 ust. 1 w/w rozporządzenia stanowi, iż fakturę korygującą wystawia podatnik udzielający rabatu. Ponadto, stosownie do treści § 13 ust. 3 w/w rozporządzenia przepis dotyczący wystawiania faktur korygujących stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów, zwrotu nabywcy kwot nienależnych, zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli faktura została wprowadzona do obiegu prawnego, dokumentuje faktycznie dokonane czynności, jednakże po jej wystawieniu miał miejsce jeden z przypadków wskazanych w § 13 i § 14 rozporządzenia – należy wystawić fakturę korygującą.

Reasumując, w przypadku sporządzenia faktur dokumentujących czynności, które nie doszły do skutku, Wnioskodawca ma prawo anulować takie faktury pod warunkiem, że nie zostały one wprowadzone do obrotu prawnego. Anulowanie faktury dotyczy tylko tych przypadków, gdy faktura dokumentuje czynność niedokonaną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.