INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23.03.2010 r. (data wpływu 29.03.2010 r.) oraz piśmie z dnia 10.06.2010 r.(data wpływu 17.06.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-287/10-2/AM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia otrzymanej dotacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą od 25.03.2008 r. zajmującą się głównie działalnością związaną z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów w formie uproszczonej, czyli kasowej. Rozlicza się na zasadach ogólnych płacąc podatek liniowy 19% na podstawie art. 9a ust 2 oraz art. 30 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r.

W dniu 22.07.2009 r. Wnioskodawca podpisał umowę o dofinansowanie w ramach działania 8.1 - wspieranie działalności gospodarczej w dziedzinie gospodarki elektronicznej osi priorytetowej 8. Społeczeństwo informacyjne - zwiększenie innowacyjności gospodarki Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007 - 2013.

Dofinansowanie będzie dotyczyło realizacji projektu. W dniu 31.08.2009 r. Wnioskodawca otrzymał dotację w formie zaliczki w wysokości 30% wartości projektu - 165.000 zł. Z umowy wynika, iż 85% wydatków kwalifikowanych będzie pokryte z dotacji unijnej a 15% z własnych środków.

Pierwsze zakupy dotyczące projektu, które były dokonane w miesiącach 08 - 12/2009 zostały sfinansowane w 100% z zaliczki - tak stanowi umowa. W związku z uruchomieniem projektu pojawiły się wątpliwości co do prawidłowego rozliczenia projektu w kosztach podatkowych i prawidłowego ujęcia dokumentów związanych z projektem w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jak również czy dotacja korzysta ze zwolnienia podatkowego.

Jednocześnie pismem z dnia 10.06.2010 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o wskazując, iż otrzymana dotacja w formie zaliczki została przeznaczona na zakup:

Środki trwałe:

• Komputer stacjonarny
• Komputer stacjonarny z monitorem 2 szt.,
• Komputer przenośny z ekranem 2 szt.,
• Drukarka biurowa
  
  

Wartości niematerialne i prawne.”

• Program do symbolicznych obliczeń matematycznych,
• Pakiet oprogramowania biurowego,
• Oprogramowanie umożliwiające szybkie prototypowanie interfejsów aplikacji WWW,
• Oprogramowanie do rysowania diagramów i schematów koncepcyjnych I projektowych
  
  

Usługi informatyczne, techniczne i doradcze;

• System zarządzania projektem i wymiany informacji w firmie,
• Hosting dla kodu źródłowego wraz z kontrolą wersji i możliwością komentowania zmian,
• Serwery wirtualne przetwarzające zapytania,
  
  

Koszty ogólne.

• Telefony komórkowe, telefon stacjonarny, faks,
• Prowadzenie księgowości,
• Materiały biurowe,
• Najem sal konferencyjnych,
• Usługi pocztowe,
  
  

Analizy i usługi eksperckie

• Usługi prawne,
• zakup analiz rynkowych w przygotowaniach do projektu
  
  

Promocja projektu

• obsługa marketingowa,
• public relations,
• promocje sezonowe
  
  

Wynagrodzenia brutto wraz z pozapłacowymi kosztami pracy

• główny programista,
• handlowiec,
• pozapłacowe koszty pracy właściciela firmy,
  
  

Jednocześnie wnioskodawca wskazuje, iż zakupy dokonane w miesiącach 08-12/2009 były finansowane z zaliczki, którą otrzymał, natomiast zakupy, które dokonał i dokonuje w 2010 r. finansuje z własnych środków a następnie czeka na refundację.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W sytuacji kiedy zakupy dotyczące projektu zostały sfinansowane w 100% zaliczki to w którym momencie 15% wartości faktury powinny być dane w koszty podatkowe czy w momencie pomniejszenia kolejnej refundacji o 15% ...

Jeśli te wydatki były poczynione w 2009 r. a do końca kwietnia Wnioskodawca złoży zeznanie podatkowe a refundację otrzyma po kwietniu 2010 r. to czy powinien skorygować zeznanie roczne PIT-36L...

Po wykorzystaniu zaliczki Wnioskodawca najpierw sam finansował zakupy dotyczące projektu a później składał wniosek o refundację - czy w tej sytuacji powinien odnosić wszystkie koszty na bieżąco w dacie poniesienia wydatku, czyli w dacie faktury a w momencie refundacji robiąc korektę kosztów...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro zakupy za okres 08-12/2009 dotyczące projektu zostały sfinansowane w 100% zaliczki to nie należy ich ujmować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ponieważ na ten moment nie są kosztem podatkowym. Wnioskodawca wprowadził je do odrębnej ewidencji prowadzonej dla celów rozliczenia projektu. W tej sytuacji Wnioskodawca ma wątpliwość w którym momencie 15% wartości faktur powinny być dane w koszty podatkowe - czy w momencie pomniejszenia kolejnej refundacji o 15% ...

Zdaniem Wnioskodawcy tak ponieważ w tym momencie będą zaangażowane własne środki.

Zdaniem Wnioskodawcy jeśli te wydatki były poczynione w 2009 r. i do końca kwietnia złoży zeznanie podatkowe a refundację otrzyma po kwietniu 2010 r. to powinien dopisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wszystkie wydatki w wysokości 15% wartości faktury.

Po wykorzystaniu zaliczki Wnioskodawca będzie najpierw sam finansował zakupy dotyczące projektu a później będzie składał wniosek o refundację. W takiej sytuacji zdaniem Wnioskodawcy powinien odnosić wszystkie koszty na bieżąco w dacie poniesienia wydatku, czyli w dacie faktury a w momencie refundacji robić korektę kosztów.

W ocenie Wnioskodawcy otrzymana dotacja korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również wydatki sfinansowane bezpośrednio z dochodów o których mowa powyżej nie są kosztem podatkowym na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 i 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, iż otrzymana dotacja nie powinna być wykazana w zeznaniu rocznym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również m. in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

1. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
2. ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
   
   

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Z powyższego wynika więc, że zwolnione z opodatkowania na podstawie ww. przepisu są dochody, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki, a mianowicie:

• dochody te są sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy, pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych,
• podatnik uzyskujący te dochody bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.
  
  

Środków na finansowanie wydatków ponoszonych przy realizacji projektów w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka nie można uznać za pochodzące bezpośrednio ze źródeł podmiotów zagranicznych. Zakwalifikować je bowiem należy jako środki stanowiące wydatki budżetu państwa, czyli tzw. dotacje rozwojowe. Dlatego też nie mogą być one uznane za przychody wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.) sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r., programy operacyjne, o których mowa w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, są finansowane według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 29 grudnia 2006 r. Należy zauważyć, iż ustawa powyższa została zastąpiona nową ustawą z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240), która (z pewnymi wyjątkami) weszła w życie dnia 1 stycznia 2010 r.

W tym miejscu należy zauważyć, że w złożonym wniosku wskazano, iż dotacja została przyznana w 2009 r. i dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. A zatem wniosek należało rozpatrzyć na gruncie stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, tj. wskazując przepisy ustawy o finansach publicznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, a więc również w świetle treści art. 5 ust. 3 pkt 2 tej ustawy środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa. W myśl natomiast art. 106 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o finansach publicznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 20 grudnia 2008 r.), wydatkami budżetu państwa są m.in. dotacje, przez które ustawa ta rozumie w szczególności wskazane w art. 106 ust. 2 pkt 3a tego aktu prawnego – podlegające szczególnym zasadom rozliczania wydatki budżetu państwa przeznaczone na realizację programów, projektów i zadań finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, 3a i 4, zwane „dotacjami rozwojowymi”.

W myśl art. 202 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2-4, są przeznaczone na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Przy czym zgodnie z art. 202 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, środki przeznaczone na realizację programów i projektów, z udziałem środków, o których mowa w ust. 1, mogą być wykorzystane na dotacje rozwojowe dla jednostek sektora finansów publicznych oraz innych podmiotów będących beneficjentami tych środków, a także dla instytucji pośredniczących oraz podmiotów, którym w ramach programu finansowanego z udziałem tych środków, została powierzona realizacja zadań odnoszących się bezpośrednio do beneficjentów.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej stają się, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, dochodami tegoż budżetu, z którego realizowane są wydatki budżetu państwa na finansowanie programów, projektów i zadań, na których wprowadzenie w życie uzyskano te środki. W konsekwencji tzw. środki pomocowe pochodzące m.in. z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, jak również środki krajowe przeznaczone na realizację programów operacyjnych, są wydatkami budżetu państwa, jako tzw. dotacje rozwojowe.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż środki pochodzące z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej oraz środki krajowe, przeznaczone na realizację programów operacyjnych, objętych okresem programowania 2007–2013, jako dotacje, są wydatkami budżetu państwa i spełniają przesłanki zwolnienia ujętego w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże wyłącznie u jej beneficjenta.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż dofinansowanie jakie otrzyma Wnioskodawca związane będzie z realizacją projektu wdrażanego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Program ten, jest jednym z programów operacyjnych stanowiących realizację Narodowych Strategicznych Planów Odniesienia 2007-2013.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie Wnioskodawca jest beneficjentem środków pochodzących z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, środki otrzymane w związku z realizacją tego programu, w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne stanowią dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania na podstawie cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać jednakże należy, iż konsekwencją zwolnienia z opodatkowania ww., a otrzymanych przez Wnioskodawcę środków, jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tych środków sfinansowanych.

Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Jeżeli jednak otrzymaną dotację Wnioskodawczyni przeznaczy na sfinansowanie wydatków inwestycyjnych np. na zakup środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych, wówczas, mając na uwadze brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymane środki finansowe, w tej części, nie będą stanowiły przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast dokonywane od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odnosząc się natomiast do kwestii zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz sposobu ich ewidencjonowania należy wskazać, iż:

W myśl ogólnej zasady dotyczącej kosztów uzyskania przychodów wyrażonej w art. 22 ust. 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych (kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki - winien:

• być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo – skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu.

W świetle powołanego przepisu - kosztem uzyskania przychodu są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Z ustawowej definicji kosztu podatkowego wynika zatem, że aby uznać konkretny wydatek za koszt uzyskania przychodu, musi on mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Obowiązek wykazania celowości i związku poniesionego wydatku ze źródłem przychodu (przychodem) spoczywa na podatniku, co jest zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Zgodnie bowiem z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki lub lokale będące odrębną własnością – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy albo umowy określonej w art. 23a pkt 1 zwane „środkami trwałymi”. W świetle powyższego środek trwały musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania.

Art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa ogólną zasadę potrącalności kosztów w czasie. W myśl tej regulacji koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Stosownie do treści art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż zasady określone w ust. 5 - 5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Podatnicy mogą więc prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów stosując do potrącalności kosztów jedną z dwóch metod:

• metodę – określoną w art. 22 ust. 5–5c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w sposób przewidziany dla podatników prowadzących księgi podatkowe,
• potrącając koszty w roku ich poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy.
  
  

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez moment poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Powyższy przepis obowiązuje wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów.

A zatem dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury.

Reasumując na tle powołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż środki uzyskane z dotacji przeznaczonej na cele inne niż inwestycyjne będą stanowiły przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki bezpośrednio sfinansowane ww. przychodami zwolnionymi od podatku, nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast środki uzyskane z dotacji przeznaczone na zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Stanowisko Pana, iż otrzymana dotacja korzysta ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 21 ust.1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należało uznać za nieprawidłowe.

Wydatki poniesione w okresie od 08-12/2009 zostały sfinansowane w całości z zaliczki otrzymanej na poczet przyznanej Wnioskodawcy dotacji. Oznacza to, iż wydatki poniesione do wysokości otrzymanej dotacji (zaliczki) nie stanowią kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Koszem uzyskania przychodu będzie natomiast kwota wydatków w części przekraczającej wartość otrzymanej dotacji (zaliczki), które stanowią środki własne Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, skoro wszystkie wydatki w 2009 r. były pokryte dotacją to wydatki te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego za 2009 r.

Natomiast wydatki sfinansowane w 2010 ze środków własnych Wnioskodawca powinien ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w momencie ich poniesienia. Natomiast po otrzymaniu refundacji dokonać korekty poniesionych kosztów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.