INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.12.2009 r. (data wpływu 21.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla dostawy i montażu sprzętu medycznego (mammograf oraz sprzęt komputerowy), stanowiącego wyrób medyczny;
• nieprawidłowe - w zakresie stawki dla dostawy fartuchów i ubrań ochronnych, gogli i okularów ochronnych oraz urządzeń do kontroli jakości i stałości aparatury rentgenowskiej;
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku dla usługi adaptacji pomieszczeń.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21.12.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy montażu i uruchomienia mammografu cyfrowego wraz z adaptacją pomieszczeń oraz wyposażeniem i serwisem gwarancyjnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka dostarcza szeroki asortyment sprzętu medycznego, m.in. systemy i rozwiązania w zakresie: tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, mammografii, intensywnej terapii i anestezjologii, które to klasyfikowane są jako wyroby medyczne. Samo urządzenie jest wyrobem medycznym jednakże jako samodzielne urządzenie nie jest w stanie prawidłowo działać bez wyposażenia dodatkowego i odpowiednio przygotowanego środowiska pracy. Dlatego też przedmiotem zamówień i dostaw są nie same urządzenia, ale systemy zawierające w swoim zestawie takowe urządzenia oraz elementy konieczne do uruchomienia a następnie prawidłowego wykorzystywania tych urządzeń.

Spółka chce przystąpić do postępowania przetargowego, którego opis brzmi: Dostawa, montaż i uruchomienie mammografu cyfrowego wraz z adaptacją pomieszczeń oraz wyposażeniem (wykonaniem systemu archiwizacji i dystrybucji danych obrazowych), serwisem gwarancyjnym.

Ponieważ jednak sprzedawane urządzenia i zestawy są systemami złożonymi częstokroć z wielu elementów opodatkowanych różnymi stawkami VAT pojawia się problem stosowania prawidłowej stawki VAT przy tzw. sprzedaży złożonej.

Mammograf jest wyrobem medycznym klasy llB i posiada certyfikat zgodności wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, co pozwala zastosować preferencyjną stawkę VAT 7%. (art. 41 ust. 2 ustawy o VAT).

Dostawa mammografu wraz z jego wyposażeniem, instalacją oraz niezbędnymi pracami adaptacyjnymi stanowi świadczenie jednolite i realizacja każdego z jego składników jest konieczna do wypełnienia świadczenia głównego tj. dostawy aparatu (mammografu). Elementy dodatkowego wyposażenia składające się na omawianą dostawę pozostają w funkcjonalnym związku z tym urządzeniem. Jednocześnie elementy te stanowią oferowane standardowo (z pewnymi drobnymi różnicami) wyposażenie i świadczenia przy dostawie mammografu. Tworzą one bowiem jeden, funkcjonalny zespół składników, pozwalających zainstalować mammograf cyfrowy w wydzielonym i specjalnie dostosowanym pomieszczeniu oraz prawidłowo go eksploatować, zgodnie z jego pełnymi funkcjonalnościami medycznymi. Mammograf jako element zestawu jest wyrobem medycznym, jednakże dla jego prawidłowej pracy konieczne jest dodatkowe wyposażenie, bez którego nie będzie w stanie spełnić swej funkcjonalności medycznej.

Do wyposażenia dodatkowego, nierozerwalnie związanego z funkcjonowaniem mammografu zaliczyć możemy:

1. Sprzęt komputerowy: komputer z oprogramowaniem, serwer, monitor, drukarka, — służące: zbieraniu danych z urządzenia medycznego jakim jest mammograf, archiwizacji danych obrazowych, udostępniania informacji o wynikach badania personelowi medycznemu, przesyłowi, dystrybucji i analizie danych obrazowych. Mammograf bez wyposażenia dodatkowego w sprzęt komputerowy z oprogramowaniem nie spełnia w pełni zadań medycznych.
2. Fartuchy i ubrania ochronne, gogle i okulary ochronne, - konieczne elementy wyposażenia działającego mammografu w celu zabezpieczenia pracujących przy nim ludzi oraz badanych pacjentów przed skutkami niepożądanego promieniowania.
3. Urządzenia do kontroli jakości i stałości aparatury rentgenowskiej — wyposażenie niezbędne do sprawdzania prawidłowości działania mammografu oraz kontroli jakości promieniowania w celu zabezpieczenia pacjentów oraz stałości uzyskiwanych obrazów diagnostycznych w trakcie eksploatacji sprzętu rentgenowskiego.
4. Adaptacja pomieszczeń, która związana jest z typem urządzenia i jego wymaganiami technicznymi oraz ochronnymi. Obejmować może m.in.: wmurowanie i instalacja elementów zwiększających ochronę radiologiczną pomieszczenia i jednocześnie zabezpieczające osoby przebywające w pobliżu przed promieniowaniem, instalacja lub przeróbka instalacji wentylacyjnej i klimatyzacyjnej celem zapewnienia prawidłowych warunków pracy mammografu.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle opisanego zdarzenia Spółka może zastosować jednolitą stawkę VAT 7% dla wyposażenia dodatkowego wymienionego w punktach 1-3 przy realizacji „Dostawa, montaż i uruchomienie mammografu cyfrowego wraz z adaptacją pomieszczeń oraz wyposażeniem (wykonaniem systemu archiwizacji i dystrybucji danych obrazowych), serwisem gwarancyjnym”, jako świadczenia jednolitego...
2. Czy w świetle opisanego zdarzenia Spółka może zastosować jednolitą stawkę VAT 7% dla prac adaptacyjnych opisanych w punkcie 4 przy realizacji „Dostawa, montaż i uruchomienie mammografu cyfrowego wraz z adaptacją pomieszczeń oraz wyposażeniem (wykonaniem systemu archiwizacji i dystrybucji danych obrazowych), serwisem gwarancyjnym”, jako elementu świadczenia jednolitego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dla urządzeń medycznych z dziedziny rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej, sprzętu rentgenowskiego, intensywnej terapii, anestezjologii, a w tym szczególnym wypadku mammografu wymienione powyżej elementy stanowią niezbędne dodatkowe wyposażenie w odniesieniu do całości sprzedawanych wyrobów medycznych. Z tego powodu dodatkowe wyposażenie powinno zostać włączone w cenę zestawu i zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 15 oraz ust. 3, ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896) powinno zostać objęte jednolitą stawką VAT 7%. Wynika to również z faktu, że wraz z podstawowym urządzeniem medycznym (w tym wypadku aparatem do badań mammograficznych), jest sprzedawane dodatkowe wyposażenie stanowiące jako całość sprzęt służący do działalności medycznej, który w opinii Spółki powinien być objęty jednolitą stawką VAT - 7%.

Prace adaptacyjne, które są konieczne do zainstalowania, uruchomienia a następnie prawidłowej eksploatacji w tym przypadku mammografu, zdaniem spółki są elementem świadczenia jednolitego i powinny być włączone w cenę zestawu i objęte jedną stawką podatku VAT 7%.

Z doświadczenia Spółki wynika, że dodatkowe wyposażenie i konieczne prace adaptacyjne zwyczajowo nie przekracza 15% wartości w całości zamówienia i tym samym nie jest elementem wiodącym w sprzedaży a jedynie uzupełnieniem złożonej sprzedaży wyrobu medycznego, dla którego jako świadczenia jednolitego w całości powinna być zastosowana jednolita stawka VAT - 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla dostawy i montażu sprzętu medycznego (mammograf oraz sprzęt komputerowy), stanowiącego wyrób medyczny;
• nieprawidłowe - w zakresie stawki dla dostawy fartuchów i ubrań ochronnych, gogli i okularów ochronnych oraz urządzeń do kontroli jakości i stałości aparatury rentgenowskiej;
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku dla usługi adaptacji pomieszczeń.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z brzmieniem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W pozycji 106 załącznika nr 3 wymienione zostały bez względu na symbol PKWiU – „wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika”.

Definicję pojęcia „wyrób medyczny” zawiera art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 ze zm.), który stanowi, że przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

- który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych, stosownie do którego ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro. Taki zapis wskazuje, iż za wyrób medyczny uznawane jest również wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia. Z kolei przez „wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia” należy rozumieć przedmioty, które, nie będąc wyrobami medycznymi, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę wyrobu medycznego (art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o wyrobach medycznych).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dostarcza szeroki asortyment sprzętu medycznego, m.in. systemy i rozwiązania w zakresie: tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, mammografii, intensywnej terapii i anestezjologii, które to klasyfikowane są jako wyroby medyczne. Samo urządzenie jest wyrobem medycznym jednakże jako samodzielne urządzenie nie jest w stanie prawidłowo działać bez wyposażenia dodatkowego i odpowiednio przygotowanego środowiska pracy. Dlatego też przedmiotem zamówień i dostaw nie są same urządzenia, ale systemy zawierające w swoim zestawie takowe urządzenia oraz elementy konieczne do uruchomienia a następnie prawidłowego wykorzystywania tych urządzeń.

Wnioskodawca chce przystąpić do postępowania przetargowego, którego opis brzmi: Dostawa, montaż i uruchomienie mammografu cyfrowego wraz z adaptacją pomieszczeń oraz wyposażeniem (wykonaniem systemu archiwizacji i dystrybucji danych obrazowych), serwisem gwarancyjnym.

Mammograf jest wyrobem medycznym klasy llB i posiada certyfikat zgodności wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, co pozwala zastosować preferencyjną stawkę VAT 7%. (art. 41 ust. 2 ustawy o VAT).

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż dostawa mammografu wraz z jego wyposażeniem, instalacją oraz niezbędnymi pracami adaptacyjnymi stanowi świadczenie jednolite i realizacja każdego z jego składników jest konieczna do wypełnienia świadczenia głównego tj. dostawy aparatu (mammografu). Elementy dodatkowego wyposażenia składające się na omawianą dostawę pozostają w funkcjonalnym związku z tym urządzeniem. Jednocześnie elementy te stanowią oferowane standardowo (z pewnymi drobnymi różnicami) wyposażenie i świadczenia przy dostawie mammografu. Tworzą one bowiem jeden, funkcjonalny zespół składników, pozwalających zainstalować mammograf cyfrowy w wydzielonym i specjalnie dostosowanym pomieszczeniu oraz prawidłowo go eksploatować, zgodnie z jego pełnymi funkcjonalnościami medycznymi. Mammograf jako element zestawu jest wyrobem medycznym, jednakże dla jego prawidłowej pracy konieczne jest dodatkowe wyposażenie, bez, którego nie będzie w stanie spełnić swej funkcjonalności medycznej.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż mammograf wraz z jego montażem oraz sprzęt komputerowy niezbędny do jego prawidłowego funkcjonowania będące przedmiotem dostawy mieszczą się w szeroko pojętej definicji wyrobu medycznego, w wyniku czego podlegają one na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 7 %.

Należy jednak zauważyć, iż towary wskazane przez Wnioskodawcę w pkt 2 i 3 nie stanowią elementów niezbędnych do uruchomienia i prawidłowej pracy mammografu. Ww. wyroby stanowią jedynie elementy dodatkowe, które będą służyć do zapewnienia bezpieczeństwa osobom korzystającym z przedmiotowego wyrobu medycznego oraz do kontroli jakości promieniowania w celu zabezpieczenia pacjentów oraz stałości uzyskiwanych obrazów diagnostycznych w trakcie dalszej eksploatacji przedmiotowego wyrobu medycznego. Tak więc, należy stwierdzić, iż towary wskazane przez Wnioskodawcę w pkt 2 i 3 tj. fartuchy i ubrania ochronne, gogle i okulary ochronne, a także urządzenia do kontroli jakości i stałości aparatury rentgenowskiej nie stanowią wyposażenia umożliwiającego używanie mammografu zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę, w wyniku czego nie będą podlegać jednolitej stawce 7% jako stawce przewidzianej dla wyrobu medycznego określonego w poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy lecz będą opodatkowane według właściwych dla siebie stawek.

Z przytoczonej wyżej definicji wyrobu medycznego wynika, iż obejmuje ona narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone do stosowania, zgodnie ze wskazanym w definicji przeznaczeniem. Definicja ta zatem nie obejmuje prac adaptacyjnych pomieszczeń, w których wyrób medyczny będzie zainstalowany. Prace takie nie mieszczą się również w definicji „wyposażenia wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia”. A zatem, skoro ustawodawca w poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wyraźnie odniósł się do wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, a definicja ta nie obejmuje swoim zakresem prac budowlano – montażowych pomieszczeń, w których zainstalowane zostaną wyroby medyczne oraz z uwagi na fakt, iż przeprowadzane będą w budynku innym niż obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku tj. 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tak więc, mimo, iż adaptacja pomieszczeń związana jest z typem urządzenia i jego wymaganiami technicznymi oraz ochronnymi, nie można uznać, że usługi takie stanowią element kompleksowego świadczenia, jakim jest dostawa wyrobu medycznego. Złożenie przez nabywcę zamówienia na wyrób medyczny wraz z jego instalacją i adaptacją pomieszczeń wynika z przyczyn praktycznych i niewątpliwej korzyści dla kontrahenta wynikającej z dostarczenia sprzętu oraz przystosowaniem pomieszczenia, w którym będzie on obsługiwany. Jednakże nie pozwala to na uznanie, że dostawa ta nabiera jednorodnego charakteru i może w całości korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT. Nie ma bowiem znaczenia stosunek cywilnoprawny łączący strony, tzn. w jaki sposób strony umówiły się na rozliczenie transakcji. Postanowienia łączące strony w zakresie jednej dostawy towarów wraz z montażem oraz świadczeniem prac adaptacyjnych nie mogą decydować o wysokości stawki podatku. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku decyduje faktyczna czynność, z którą ustawa o VAT wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia umowne między podmiotami. Prace adaptacyjne pomieszczeń czy też inne dodatkowe usługi, o wykonaniu których Strony postanowiły w umowie, mimo, iż są związane z czynnością dostawy wyrobu medycznego, mogą być odmiennie opodatkowane. Pomiędzy dostawą urządzenia a wykonaniem prac adaptacyjno – montażowych nie zachodzi ścisły związek nie pozwalający na rozdział tych świadczeń. Co do zasady jedna dostawa towarów podlega jednej stawce podatku VAT, jednakże możliwe jest oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary i usługi stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencyjną stawką podatku VAT oraz z drugiej strony towary czy usługi wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów czy świadczenia usług wyłączonych z preferencji pobierany był podatek według stawki podstawowej.

Należy więc zaznaczyć, iż dostawa i uruchomienie mammografu cyfrowego wraz z adaptacją pomieszczeń oraz wyposażeniem mimo, iż są przedmiotem jednego przetargu na wykonanie zamówienia publicznego, mogą być odmiennie opodatkowane. Pomiędzy dostawą wyrobów medycznych, a dostawą pozostałych towarów oraz wykonaniem pozostałych robót budowlanych związanych z adaptacją pomieszczeń nie zachodzi ścisły związek nie pozwalający na rozdział tych świadczeń. Co do zasady jedne świadczenie usług podlega jednej stawce podatku VAT, jednakże możliwe jest oddzielne opodatkowanie określonych składników tej usługi, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary i usługi stanowią przedmiot jednej umowy na realizację zamówienia publicznego, która z jednej strony obejmuje świadczenie główne (dostawę i montaż wyrobu medycznego) objęte preferencyjną stawką podatku VAT 7% oraz z drugiej strony towary czy usługi (niezależnie od tego jaką część zamówienia stanowią) podlegające podstawowej stawce podatku VAT, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów i świadczenia usług wyłączonych z preferencji pobierany był podatek według właściwej dla nich stawki.

Reasumując, dostawa sprzętu medycznego (mammograf oraz sprzęt komputerowy), stanowiącego wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, podlega na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 106 zał. nr 3 do ustawy, opodatkowaniu według preferencyjnej stawki podatku VAT, tj. 7%. Natomiast pozostałe towary (fartuchy i ubrania ochronne, gogle i okulary ochronne i urządzenia do kontroli jakości i stałości aparatury rentgenowskiej) nie korzystają z preferencji podatkowej na podstawie ww. przepisu i jeśli nie są wymienione w innych pozycjach załącznika do ustawy podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 22%.

Natomiast z uwagi na fakt, iż prace adaptacyjne przeprowadzane będą w budynku innym niż obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku tj. 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.