INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest przedsiębiorstwem zajmującym się produkcją kosmetyków i artykułów chemicznych. Produkcja kosmetyków i artykułów chemicznych (dalej: produktów) odbywa się w składzie podatkowym prowadzonym przez Spółkę. Do produkcji Zainteresowany wykorzystuje alkohol etylowy skażony zgodnie z wymogami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy z dnia 26 lutego 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 32, poz. 251 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie środków skażających.

Spółka nabywa alkohol etylowy skażony w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i wprowadza go do składu podatkowego.

Alkohol etylowy skażony jest wykorzystywany przez Zainteresowanego do produkcji na dwa sposoby. Po pierwsze, stanowi on składnik produktów, tj. wchodzi bezpośrednio w skład wyprodukowanych produktów (np. perfum, dezodorantów, odświeżaczy do powietrza). Po drugie, jest on wykorzystywany do mycia używanych przez nią w procesie produkcji linii produkcyjnych, zbiorników (w których następuje mieszanie składników produktów), jak również rurociągów (którymi przemieszczany jest gotowy produkt) - zwanych łącznie dalej jako: linie produkcyjne.

Mycie linii produkcyjnych alkoholem etylowym skażonym jest elementem procesu produkcji i służy do:

• czyszczenia oraz odkażania linii produkcyjnych,
• neutralizacji zapachów na liniach produkcyjnych między poszczególnymi seriami produkcyjnymi różnych produktów.

Zgodnie z przyjętym sposobem rozliczania stanów alkoholu etylowego skażonego (gospodarką produkcyjno-magazynową Spółki), alkohol etylowy skażony wykorzystywany do mycia linii produkcyjnych jest przypisany do zużycia produkcyjnego serii produkcyjnej, która następuje bezpośrednio po myciu.

Przykładowo, jeśli na tej samej linii produkcyjnej po produkcji dezodorantu X następuje produkcja dezodorantu Y, to alkohol wykorzystywany do mycia linii technologicznej stanowi zużycie w produkcji dezodorantu Y.

Alkohol etylowy skażony wykorzystywany przez Spółkę do mycia linii produkcyjnych pozostający po procesie mycia nie nadaje się do ponownego wykorzystania. Jest on bowiem zanieczyszczony pozostałościami po produkcji kosmetyków lub artykułów chemicznych. Może również posiadać określoną nutę zapachową produktów z poprzedniej serii produkcyjnej. W efekcie, po wstępnym oczyszczeniu następującym w Spółce - z uwagi na wymogi przepisów ochrony środowiska - zanieczyszczony alkohol etylowy skażony jest przekazywany przez Spółkę do oczyszczalni ścieków w celu utylizacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym alkohol etylowy skażony, wykorzystywany przez Spółkę do mycia linii produkcyjnych, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie jako alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi...

Zdaniem Wnioskodawcy, alkohol etylowy skażony środkiem skażającym wskazanym w rozporządzeniu w sprawie środków skażających, wykorzystywany przez Spółkę do produkcji kosmetyków i artykułów chemicznych w procesie mycia linii technologicznych, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej na warunkach wskazanych w tym przepisie.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zwolnienie od akcyzy alkoholu etylowego skażonego.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez Ministra Finansów spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, dalej: ustawa o wyrobie alkoholu etylowego (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Powyższe zwolnienie stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisów wspólnotowych określających ramowe zasady opodatkowania alkoholu etylowego akcyzą. Stosownie bowiem do art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej, Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów, w szczególności:

• gdy są one denaturowane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi.

Warunki stosowania zwolnienia od akcyzy na gruncie ustawy akcyzowej.

Stosownie do art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, zwolnieniu od akcyzy ze względu na przeznaczenie podlega alkohol etylowy skażony środkami skażającymi określonymi przez Ministra Finansów:

• wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Na podstawie brzmienia przepisu art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, dla celów stosowania zwolnienia od akcyzy zasadnicze znaczenie ma więc nadanie alkoholowi etylowemu skażonemu określonego przeznaczenia, którym jest wykorzystywanie do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. W opinii Spółki, wykorzystanie alkoholu etylowego skażonego do mycia linii produkcyjnych spełnia wyżej wymieniony warunek określonego przeznaczenia alkoholu etylowego skażonego.

Takie rozumienie przepisów wynika, zdaniem Zainteresowanego, z literalnego brzmienia przepisów, tj. językowej wykładni przepisu art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej. Zgodnie z doktryną i zasadami interpretowania przepisów prawa podatkowego, wykładnia językowa ma podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa. Jednocześnie, jak wskazuje się w doktrynie w procesie interpretacji prawa należy przyjmować takie znaczenie terminów i zwrotów użytych w tekście przepisów prawnych, jakie mają one w języku powszechnym, tj. w języku etnicznym, w jego najczęściej spotykanej postaci. Równocześnie, jeżeli jakieś wyrażenie nie zostało zdefiniowane w akcie prawnym, to dokonując wykładni znaczenia danego przepisu należy posłużyć się znaczeniem języka powszechnego - w piśmiennictwie i orzecznictwie podatkowym wykładnia językowa utożsamiana jest bowiem z rozumieniem słownikowym.

Dla potwierdzenia powyższego rozumienia przepisu art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej można przytoczyć definicję słownikową słowa „wykorzystywać”. Zgodnie z „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” Wydawnictwa Naukowego PWN, „wykorzystywać” znaczy, m.in.:

• „użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku”
• „posłużyć się kimś, aby zrealizować własne cele”.

Sposób w jaki Wnioskodawca wykorzystuje alkohol etylowy skażony do mycia spełnia definicję pojęcie „wykorzystywać” z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, gdyż alkoholowi etylowemu nadawane jest określone przeznaczenie - jest on wykorzystywany w określonym procesie produkcyjnym. Przepis powyższy nie uzależnia natomiast zwolnienia od całkowitego „zużycia” alkoholu etylowego, tj. takiego zastosowania, po którym alkohol przestałby fizycznie istnieć.

Biorąc pod uwagę, że prawodawca posługuje się językiem w sposób racjonalny, należy podkreślić, iż gdyby intencją ustawodawcy było, aby alkohol etylowy przestał fizycznie istnieć w efekcie wykorzystywania do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (np. poprzez wejście w skład produktu lub wyparowanie), to taki warunek stosowania zwolnienia od akcyzy byłby wskazany w przepisach ustawy akcyzowej. W związku z tym, że takiego warunku nie przewiduje treść art. 32 ust. 4 pkt 2 taki warunek nie może być nałożony na podstawie rozszerzającej interpretacji przepisów ustawy akcyzowej.

Wyżej wskazana wykładnia polskich przepisów o podatku akcyzowym jest również zgodna z art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej. Wspólnotowe przepisy obowiązujące w zakresie powyższego zwolnienia nie zakładają, że skażony alkohol etylowy powinien zostać zużyty w całości w procesie produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (tj. w całości wejść w skład wytworzonego produktu, czy też przestać istnieć w wyniku wytwarzania produktów w procesie produkcyjnym). Art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej zwalnia bowiem od akcyzy produkty objęte dyrektywą, w szczególności, gdy są one „denaturowane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi”.

Również inne wersje językowe dyrektywy strukturalnej posługują się niedokonaną formą przymiotnika „używane”, np. w wersji niemieckiej używa się słówka „verwendet” (które w tłumaczeniu na polski oznacza „używane”).

Należy również podkreślić, że wyżej wskazane wspólnotowe zwolnienie od akcyzy jest zwolnieniem obligatoryjnym, do którego implementacji do krajowego porządku prawnego są obowiązane rządy poszczególnych Państw Członkowskich. Jednocześnie, przepisy wspólnotowe pozostawiają władzom Państw Członkowskich możliwość określenia warunków stosowania tego zwolnienia. Rządy krajowe nie mogą jednak w żaden sposób ograniczać zakresu przedmiotowego stosowania zwolnienia od akcyzy.

Podsumowując powyższe, stosownie do brzmienia przepisu art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, nie ulega wątpliwości, że alkohol etylowy skażony, przeznaczony do mycia linii technologicznych, wykorzystywany przez Spółkę do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi podlega zwolnieniu od akcyzy. Tym bardziej, że zgodnie z prowadzoną przez Spółkę gospodarką produkcyjno-magazynową, alkohol wykorzystywany do płukania linii technologicznych zaliczany jest do zużycia produkcyjnego konkretnego produktu, tj. do produkcji produktu następującej po płukaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1)

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza wykorzystywać alkohol etylowy skażony do mycia używanych w procesie produkcji linii produkcyjnych, zbiorników (w których następuje mieszanie składników produktów), jak również rurociągów (którymi przemieszczany jest gotowy produkt) - zwanych łącznie dalej jako: linie produkcyjne.

Mycie linii produkcyjnych alkoholem etylowym skażonym jest elementem procesu produkcji i służy do:

• czyszczenia oraz odkażania linii produkcyjnych,
• neutralizacji zapachów na liniach produkcyjnych między poszczególnymi seriami produkcyjnymi różnych produktów.

Alkohol etylowy skażony wykorzystywany przez Spółkę do mycia linii produkcyjnych pozostający po procesie mycia nie nadaje się do ponownego wykorzystania - z uwagi na wymogi przepisów ochrony środowiska zanieczyszczony alkohol etylowy skażony jest przekazywany przez nią do oczyszczalni ścieków w celu utylizacji.

Wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Natomiast w myśl art. 93 ust. 4 ustawy, stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

Z powyższego wynika, iż alkohol etylowy skażony (klasyfikowany do pozycji CN 2207) zaliczany jest przez prawodawcę do grupy wyrobów zdefiniowanych jako alkohol etylowy.

Przedmiotowy wyrób podlega więc, co do zasady, opodatkowaniu ww. stawką akcyzy. Tym niemniej prawodawca przewidział, iż w pewnych przypadkach może on zostać zwolniony od tego podatku.

Zgodnie z przepisem art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Interpretacja językowa tego przepisu wskazuje, iż sam alkohol etylowy skażony w powyższy sposób nie jest wyrobem, który podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego. Zgodnie bowiem z brzmieniem ww. przepisu, zwolnieniu podlega wyłącznie alkohol etylowy skażony, wykorzystany do produkcji określonych wyrobów (produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi).

W tej kwestii Wnioskodawca wskazał, iż: „(…) dla celów stosowania zwolnienia od akcyzy zasadnicze znaczenie ma więc nadanie alkoholowi etylowemu skażonemu określonego przeznaczenia, którym jest wykorzystywanie do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. W opinii Spółki wykorzystanie alkoholu etylowego skażonego do mycia linii produkcyjnych spełnia wyżej wymieniony warunek określonego przeznaczenia alkoholu etylowego skażonego”.

Proponowana przez Zainteresowanego wykładnia przepisów nie może zostać zaakceptowana, gdyż pomija istotną, na gruncie cyt. powyżej uregulowania, kwestię.

Skoro prawodawca wskazał, iż alkohol ten podlega zwolnieniu, gdy jest wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, to przepis zakłada wykorzystanie alkoholu „do produkcji wyrobów” nie zaś – jak odbywa się to w przypadku Spółki – „przy produkcji wyrobów”. W tym drugim przypadku zwolniony byłby bowiem sam skażony alkohol etylowy bez nakładania dodatkowych warunków.

Podkreślić należy, iż w ww. przypadku istotny jest sens całego uregulowania, a nie wyłącznie jego część odnosząca się do słowa „wykorzystywać”. Przepis warunkuje bowiem zwolnienie od wykorzystania ww. wyrobu do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Wnioskodawca odnosząc się do postulatu racjonalnego ustawodawcy wskazuje, iż: „(…) gdyby intencją ustawodawcy było, aby alkohol etylowy przestał fizycznie istnieć w efekcie wykorzystywania do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (np. poprzez wejście w skład produktu lub wyparowanie), to taki warunek stosowania zwolnienia od akcyzy byłby wskazany w przepisach ustawy akcyzowej”.

W opinii tut. Organu, brzmienie językowe analizowanego przepisu świadczy właśnie o konieczności uzyskania w wyniku wykorzystania tego wyrobu (surowca, tj. skażonego alkoholu etylowego) innego produktu, który – co przesądza o takim rozumieniu przepisu – zawężony został wyłącznie do określonej grupy towarów, tj. nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. W przeciwnym wypadku racjonalny prawodawca nie ograniczałby wykorzystania skażonego alkoholu etylowego tylko do grupy wyrobów, które nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi.

Wskazać również należy, iż przedmiotowe zwolnienia od akcyzy uregulowane są – jak trafnie zauważa Zainteresowany – w przepisach prawa wspólnotowego.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych, Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów:

1. gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego;
2. gdy są one denaturowane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi;
3. gdy są one używane do produkcji octu oznaczonego kodem taryfowym CN 2209;
4. gdy są one używane do produkcji lekarstw określonych w dyrektywie 65/65/EWG;
5. gdy są one używane do produkcji substancji smakowo-aromatycznych, używanych do wytwarzania środków spożywczych i napojów bezalkoholowych, o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 1,2 % obj.;
6. gdy są one używane bezpośrednio lub jako składnik do półproduktów służących do wytwarzania środków spożywczych (rozlewanych lub innych), pod warunkiem że w każdym przypadku zawartość alkoholu w tych produktach nie przekracza: 8,5 litra czystego alkoholu na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów czystego alkoholu na 100 kg produktu dla wszystkich innych wyrobów.

Powyższe zwolnienia mają – na co słusznie zwraca uwagę Wnioskodawca – obligatoryjny charakter.

Z kolei w świetle zapisów zawartych w ustępie 2 tego artykułu, Państwa członkowskie mogą zwolnić produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zapewnienia prawidłowego i uczciwego stosowania tych zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym przypadkom uchylania się od tych przepisów oraz ich omijania lub naruszania, gdy produkty te są używane:

1. jako próbki do analiz, do niezbędnych prób produkcyjnych lub do celów naukowych;
2. do badań naukowych;
3. do celów medycznych w szpitalach i aptekach;
4. do procesów produkcyjnych, pod warunkiem że produkt końcowy nie zawiera alkoholu;
5. do produkcji komponentów, które nie są objęte podatkiem akcyzowym w myśl niniejszej dyrektywy.

W opinii tut. Organu, wspólnotowe przepisy obowiązujące w zakresie powyższego zwolnienia zakładają, że skażony alkohol etylowy powinien zostać zużyty w procesie produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (tj. wejść w skład wytworzonego produktu lub przestać istnieć w wyniku wytwarzania produktów w procesie produkcyjnym)”.

Zwolnienie produktów objętych ww. dyrektywą jest bowiem możliwe tylko wówczas, gdy są one denaturowane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi.

Polski prawodawca posłużył się podobną konstrukcją wskazując, iż skażony alkohol etylowy ma zostać wykorzystany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Odnosząc się końcowo do pozostałych argumentów podniesionych przez Wnioskodawcę, zauważyć należy, iż pogłębiona analiza polskich uregulowań przedstawiona na tle prawodawstwa wspólnotowego jest w wielu kwestiach – na które zwrócono powyżej uwagę – trafna. Tym niemniej wnioski jakie wysnuwa Zainteresowany, po dokonaniu analizy wykorzystania alkoholu etylowego skażonego do mycia w związku z definicją pojęcia „wykorzystywać” użytego w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, nie są prawidłowe.

Reasumując, w przedstawionym we wniosku przypadku, przeznaczenie skażonego alkoholu etylowego do mycia linii technologicznych nie będzie uprawniać Spółki do zwolnienia tego wyrobu od podatku akcyzowego.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek odnośnie przedstawionego zdarzenia przyszłego. Natomiast, rozstrzygnięcie w zakresie stanu faktycznego zawiera odrębna interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2010 r. nr ILPP3/443-31/10-2/TW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.