INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2009r. (data wpływu 16 grudnia 2009r.), uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2010r. (data złożenia w tut. organie 16 lutego 2010r.), oraz pismem z dnia 19 lutego 2010r. (data złożenia w tut. organie 19 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonanej w 2008r. sprzedaży działki nr 534/6 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonanej w 2008r. sprzedaży działki nr 534/6.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lutego 2010r. (data złożenia w tut. organie 16 lutego 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 lutego 2010r. oraz pismem z dnia 19 lutego 2010r. (data złożenia w tut. organie 19 lutego 2010r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 17 stycznia 1979r. małżonek Wnioskodawcy otrzymał od rodziców na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego nieruchomość o pow. 18,7670 ha objętą księgą wieczystą. W dniu 27 stycznia 2004r. Wnioskodawca umową o rozszerzeniu wspólności ustawowej stał się współwłaścicielem gospodarstwa. W 2008r. (8 lutego 2008r.) pragnąc polepszyć swoją sytuację materialną Wnioskodawca znalazł kupca na działkę o pow. 2036 m2 (działka nr 534/6). Działkę tę Wnioskodawca sprzedał. Wnioskodawca zamierza incydentalnie dokonać sprzedaży działki o pow. 1,80 ha. Działka 301/78 o łącznej powierzchni 6,1991 ha, z której będzie wydzielona działka 1,80 ha jest w trakcie podziału geodezyjnego. Wnioskodawca sprzedając wydzieloną działkę będącą jego majątkiem osobistym pragnie polepszyć swoją sytuację życiową, pozyskać pieniądze na swoje utrzymanie. Wnioskodawca ma kupca na wydzieloną działkę. Wnioskodawca od dnia 23 grudnia 2006r. jest wdową i jedynym właścicielem gospodarstwa rolnego. Działka, która ma być przedmiotem sprzedaży oznaczona jest w planie zagospodarowania przestrzennego symbolami (co oznacza tereny usług publicznych o znaczeniu ogólnomiejskim i powiatowym oraz tereny mieszkaniowe). Wnioskodawca nie prowadził nigdy i ma zamiaru prowadzić działalności gospodarczej. Nie ma zamiaru nabywać nieruchomości celem ich sprzedaży ani w żaden sposób zajmować się sprzedażą profesjonalną nieruchomości, która byłaby źródłem stałego dochodu. Wnioskodawca z powodów zdrowotnych nie może pracować na roli a nie przysługuje mu żadne świadczenie z KRUS (jedynie renta po mężu w wysokości 300 zł kwartalnie).

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT czynny. Działka o pow. 2036 m2 nr działki 534/6 którą Wnioskodawca sprzedał w 2008r. w momencie sprzedaży była nieruchomością niezabudowaną. Małżonek Wnioskodawcy był osobą która długotrwale chorowała i dlatego zdecydował się na rozszerzenie wspólności ustawowej, aby uregulować własność majątkową.

Działka należąca do Wnioskodawcy od momentu wejścia w jej posiadanie:

1. nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT,
2. działka którą Wnioskodawca sprzedał nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy od podatków i usług. Na działce o powierzchni 2036 m2 użytki rolne zostały sklasyfikowane jako pastwiska trwałe (łąki). Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej z tego gruntu. Gospodarstwo rolne którego właścicielami był małżonek Wnioskodawcy a które otrzymał od rodziców na podstawie umowy o przekazanie gospodarstwa rolnego a w roku 2004 rozszerzył wspólność na Wnioskodawcę obejmowało łącznie ponad 18 ha gruntów w tym działkę będącą przedmiotem sprzedaży. Sprzedawany grunt był zawsze tylko łąką. To na pozostałym terenie prowadził uprawy zbóż. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym. Stan zdrowia małżonka i samego Wnioskodawcy doprowadził do tego, że Wnioskodawca nie może z powodów zdrowotnych pracować na roli. Pieniądze uzyskiwane ze sprzedaży działek przeznaczał na swoje utrzymanie.
   
   

Nieruchomość należąca do Wnioskodawcy nigdy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. W związku z przedmiotową działką Wnioskodawca uzyskiwał dopłaty unijne od 2004r. w wysokości ok. 1000 złotych na rok na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca w żaden sposób nie dokonywał uatrakcyjnienia przedmiotowej działki. Grunt rolny został przekształcony na tereny mieszkalnictwa rezydencjonalnego z inicjatywy miasta i gminy, które uchwaliło dla tego terenu plan zagospodarowania przestrzennego w 2001r. Wnioskodawca razem z małżonkiem wystąpili o geodezyjne wydzielenie działki w celu jej sprzedaży.

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości - ale nie przeznaczał ich do sprzedaży aż do 2009r. Wnioskodawca dokonywał wcześniej sporadycznej sprzedaży gruntów w tym w 2006r. sprzedał działkę 60 arów - oznaczoną w ewidencji gruntów jako łąka - a w planie zagospodarowania przestrzennego miasta jako tereny mieszkaniowe oznaczone symbolem MN.

Pieniądze uzyskiwane ze sprzedaży gruntów Wnioskodawca przeznaczał na poprawę swoich warunków życiowych i leczenie męża.

Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży gruntów, ale w związku ze sprzedażą nie zapłacił podatku VAT. Z tytułu sprzedaży nie składał deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, iż nabył grunty objęte przedmiotową interpretacją w #189; części na podstawie umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej z dnia 27 stycznia 2004r., a w #189; części na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku po małżonku z dnia 7 maja 2007r. Małżonek Wnioskodawcy nabył grunty na podstawie przekazania gospodarstwa rolnego sporządzonego 17 stycznia 1979r.

Wnioskodawca jeszcze raz pragnie podkreślić, że nie nabył gruntów w celu ich dalszej, celowej odprzedaży. Sprzedawane przez Wnioskodawcę grunty nie były wykorzystywane w jego działalności rolniczej, gdyż stanowiły łąki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym powstanie obowiązek zapłaty podatku VAT od sprzedaży działki pod zabudowę stanowiącej majątek osobisty, niezwiązany z działalnością gospodarczą...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT incydentalna sprzedaż działki stanowiącej majątek osobisty Wnioskodawcy, która nie została nabyta w celu dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca dostał ją w ramach rozszerzenia umowy majątkowej małżeńskiej, a sprzedaje celem poprawienia bytu, a nie uzyskiwania stałego dochodu w ramach działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2009r., gdyż we wniosku z dnia 11 grudnia 2009r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (sprzedaż działki w 2008r.)

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega co do zasady każda odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Jednakże ustawodawca daje podatnikom szereg możliwości zastosowania zwolnień podatkowych.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 tej ustawy zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w wyraźnie wskazanym w przepisie zakresie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych – art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy o VAT rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim. Natomiast przez usługi rolnicze, zgodnie z art. 2 pkt 21, rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 15 cyt. ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro", fermową hodowlę chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę wcześniej przytoczoną definicję działalności gospodarczej uznać należy, iż rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych.

Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, jest co do zasady rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, iż w dniu 17 stycznia 1979r. małżonek Wnioskodawcy otrzymał od rodziców na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego nieruchomość o pow. 18,7670 ha. W dniu 27 stycznia 2004r. Wnioskodawca umową o rozszerzeniu wspólności ustawowej stał się współwłaścicielem gospodarstwa. W dniu 8 lutego 2008r. Wnioskodawca znalazł kupca na działkę o pow. 2036 m2 (działka nr 534/6). Działkę tę Wnioskodawca sprzedał. Wnioskodawca zamierza incydentalnie dokonać sprzedaży działki o pow. 1,80 ha. Działka 301/78 o łącznej powierzchni 6,1991 ha, z której będzie wydzielona działka 1,80 ha jest w trakcie podziału geodezyjnego. Wnioskodawca sprzedając wydzieloną działkę będącą jego majątkiem osobistym pragnie polepszyć swoją sytuację życiową, pozyskać pieniądze na swoje utrzymanie (od dnia 23 grudnia 2006r. jest wdową i jedynym właścicielem gospodarstwa rolnego). Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT czynny i nie prowadził nigdy i nie ma zamiaru prowadzić działalności gospodarczej. Nie ma zamiaru nabywać nieruchomości celem ich sprzedaży ani w żaden sposób zajmować się sprzedażą profesjonalną nieruchomości, która byłaby źródłem stałego dochodu. Wnioskodawca z powodów zdrowotnych nie może pracować na roli a nie przysługuje mu żadne świadczenie z KRUS (jedynie renta po mężu w wysokości 300 zł kwartalnie).

Działka nr 534/6 o pow. 2036 m2, którą Wnioskodawca sprzedał w 2008r. w momencie sprzedaży była nieruchomością niezabudowaną. Małżonek Wnioskodawcy był osobą która długotrwale chorowała i dlatego zdecydował się na rozszerzenie wspólności ustawowej, aby uregulować własność majątkową. Wnioskodawca nabył grunty objęte przedmiotową interpretacją w #189; części na podstawie umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej z dnia 27 stycznia 2004r., a w #189; części na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku po małżonku z dnia 7 maja 2007r.

Działka należąca do Wnioskodawcy od momentu wejścia w jej posiadanie nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy od podatków i usług. Na działce o powierzchni 2036 m2 użytki rolne zostały sklasyfikowane jako pastwiska trwałe (łąki). Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej z tego gruntu. Gospodarstwo rolne którego właścicielem był małżonek Wnioskodawcy, a które otrzymał od rodziców na podstawie umowy o przekazanie gospodarstwa rolnego a w 2004r. rozszerzył wspólność na Wnioskodawcę, obejmowało łącznie ponad 18 ha gruntów, w tym działkę będącą przedmiotem sprzedaży. Sprzedawany grunt był zawsze tylko łąką. To na pozostałym terenie prowadził uprawy zbóż. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym. Stan zdrowia małżonka i samego Wnioskodawcy doprowadził do tego, że Wnioskodawca nie może z powodów zdrowotnych pracować na roli. Pieniądze uzyskiwane ze sprzedaży działek przeznaczał na swoje utrzymanie.

Nieruchomość należąca do Wnioskodawcy nigdy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. W związku z przedmiotową działką Wnioskodawca uzyskiwał dopłaty unijne od 2004r. w wysokości ok. 1000 złotych na rok na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca w żaden sposób nie dokonywał uatrakcyjnienia przedmiotowej działki. Grunt rolny został przekształcony na tereny mieszkalnictwa rezydencjonalnego z inicjatywy miasta i gminy, które uchwaliło dla tego terenu plan zagospodarowania przestrzennego w 2001r. Wnioskodawca razem z małżonkiem wystąpili o geodezyjne wydzielenie działki w celu jej sprzedaży.

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości - ale nie przeznaczał ich do sprzedaży aż do 2009r. Wnioskodawca dokonywał wcześniej sporadycznej sprzedaży gruntów w tym w 2006r. sprzedał działkę 60 arów - oznaczoną w ewidencji gruntów jako łąka - a w planie zagospodarowania przestrzennego miasta jako tereny mieszkaniowe oznaczone symbolem MN. W związku z wcześniejszą sprzedażą gruntów Wnioskodawca nie zapłacił podatku VAT. Z tytułu sprzedaży nie składał deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R.

Pieniądze uzyskiwane ze sprzedaży gruntów Wnioskodawca przeznaczał na poprawę swoich warunków życiowych i leczenie męża. Wnioskodawca podkreśla, że nie nabył gruntów w celu ich dalszej, celowej odprzedaży. Sprzedawane przez Wnioskodawcę grunty nie były wykorzystywane w jego działalności rolniczej, gdyż stanowiły łąki.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej – art. 15 ust. 2 – należy uznać, iż rolnik w świetle ustawy o VAT, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą), bowiem działalność gospodarcza w rozumieniu ww. przepisu obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, zatem należy przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o VAT), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Uznając gospodarstwo rolne za przedsiębiorstwo, należy w dalszej kolejności stwierdzić, że sprzedaż gruntu będącego składnikiem tego gospodarstwa rolnego stanowi wyprzedaż majątku „przedsiębiorstwa” służącego prowadzeniu działalności gospodarczej – rolniczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne należy stwierdzić, że rolnik ryczałtowy (a takim jest Wnioskodawca) sprzedając w 2008r. działkę gruntową nie zbywał majątku osobistego, ale składnik pewnej całości tj. gospodarstwa rolnego. Posiadanego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego nie można uznać za majątek osobisty, gdyż jest to mienie służące w istocie prowadzonej działalności, natomiast sprzedaż części gruntu winna być traktowana jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną w sposób zorganizowany działalnością gospodarczą – rolniczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, na prowadzenie której Wnioskodawca otrzymywał dofinansowanie z funduszy unijnych.

Zauważyć należy, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 2007r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (tj. Dz. U. z 2008r. Nr 170, poz. 1051) rolnikowi przysługuje jednolita płatność obszarowa na będące w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, kwalifikujące się do objęcia tą płatnością zgodnie z art. 143b ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003, jeżeli:

1. na ten dzień posiada działki rolne o łącznej powierzchni nie mniejszej niż określona dla Rzeczypospolitej Polskiej w załączniku nr do rozporządzenia nr ;
2. wszystkie grunty rolne są utrzymywane zgodnie z normami przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;
        2a) przestrzega wymogów przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;
3. został mu nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności.
   
   

Z powyższego wynika, iż działka, którą Wnioskodawca sprzedał w 2008r. była wykorzystana przez Wnioskodawcę w celach zarobkowych tj. celem uzyskania dopłat rolniczych.

Bez znaczenia dla przedmiotowego stwierdzenia jest, iż sprzedany grunt był zawsze tylko łąką wobec faktu, iż w związku z przedmiotowa działką Wnioskodawca od 2004r. otrzymywał dopłaty (dochody) z funduszy unijnych.

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawca dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów, w tym w 2006r. sprzedał działkę o powierzchni 60 arów, oznaczoną w planie zagospodarowania przestrzennego miasta jako tereny mieszkaniowe.

Powyższe wskazuje, że przedmiotowe gospodarstwo rolne służyło celom zarobkowym Wnioskodawcy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zwolnienie wynikające z cytowanego wyżej przepisu przysługuje jednakże wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, sprzedana w 2008r. działka niezabudowana zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego obejmowała tereny mieszkalnictwa rezydencjonalnego.

W celu określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Mając powyższe na uwadze transakcja opisana we wniosku nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem dotyczy działki, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego obejmowała tereny mieszkalnictwa rezydencjonalnego czyli tereny przeznaczonych pod zabudowę.

Należy również stwierdzić, że dostawa przedmiotowej działki nie może korzystać z jakiegokolwiek zwolnienia od podatku VAT, bowiem w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ww. ustawy, zwolnienia podmiotowego określonego w ust. 1 i 9 tegoż artykułu (tj. ze względu na wartość sprzedaży niższą niż 50.000 zł), nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Zatem nawet w przypadku, gdy wartość sprzedaży wymienionego gruntu była niższa niż 50.000 zł, istnieje obowiązek opodatkowania tej transakcji.

Jeśli zaś chodzi o zwolnienie przedmiotowe dla dostawy gruntu niezabudowanego, to ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W przedmiotowej sprawie nie zachodzi ww. okoliczność, zatem przedmiotowa dostawa podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, dokonana przez Wnioskodawcę (rolnika ryczałtowego) w 2008r. dostawa działki przeznaczonej pod mieszkalnictwo rezydencjonalne, będącej częścią przejętego gospodarstwa rolnego, jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W tej sytuacji Wnioskodawca sprzedając omawiany grunt, nie zbywał majątku osobistego, ale majątek będący składnikiem gospodarstwa rolnego. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowej działki była czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się ponadto, że kwestia opodatkowania planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży działki o pow. 1,80 ha, która powstała po podziale działki nr 301/78, będzie przedmiotem odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.