INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 17 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług zarządzania nieruchomością, w których znajdują się lokale mieszkalne i niemieszkalne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku dla usług zarządzania nieruchomością, w których znajdują się lokale mieszkalne i niemieszkalne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest właścicielem nieruchomości stanowiących budynki mieszkalne. W dwóch budynkach znajdują się lokale użytkowe (niemieszkalne), których powierzchnia stanowi odpowiednio, w pierwszym - 39,63%, w drugim – 25,56% ogólnej powierzchni. Powyższy zasób komunalny Gmina zamierza oddać w administrowanie podmiotowi, który zostanie wyłoniony w ramach przeprowadzonego postępowania o zamówienie publiczne. Głównym kryterium jakie będzie decydowało o wyborze zarządcy będzie cena – stawka miesięczna za czynności administracyjne, eksploatacyjne i konserwacyjne w nieruchomościach wyrażona w zł/m2 powierzchni użytkowej.

W specyfikacji istotnych warunków zamówienia Gmina jako zamawiający jest zobowiązana określić sposób obliczenia ceny, a więc również określić wielkość należnego podatku VAT za wykonywanie usługi zarządzania, zarówno do budynków mieszkalnych jak i budynków mieszkalnych z częściowym udziałem w ich powierzchni lokali użytkowych.

W praktyce spotyka się zastosowanie do usług zarządzania nieruchomościami z lokalami użytkowymi, w których powierzchnia nie przekracza 50% powierzchni całkowitej budynku następujących stawek:

1. stawki 22% w odniesieniu do powierzchni niemieszkalnej i zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do powierzchni lokali mieszkalnych.
2. zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do powierzchni całkowitej budynku.
   
   

Pozostawienie tego zagadnienia (tj. określenia podatku VAT) bez dokładnego sprecyzowania może doprowadzić do naliczenia w składanych ofertach różnych stawek podatku VAT.

Zgodnie z przepisami prawa zamówień publicznych oraz orzecznictwem wydanym w tym zakresie, zastosowanie niewłaściwego podatku VAT przy obliczaniu ceny w przedkładanej ofercie jest błędem, który skutkuje odrzuceniem oferty.

Brak jednoznacznego stanowiska zamawiającego odnośnie naliczania podatku VAT przy wykonywaniu usług zarządzania budynkami mieszkalnymi z częściowym udziałem lokali użytkowych może doprowadzić do sytuacji, że postępowanie o zamówienie publiczne dla wyłonienia zarządcy nieruchomości będzie niemożliwe do rozstrzygnięcia.

Świadczenie usług zarządzania nieruchomościami sklasyfikowane jest według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu ex 70.32.11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest naliczanie stawki 22% podatku VAT od usług zarządzania nieruchomościami, w części dotyczącej lokali użytkowych (niemieszkalnych), zajmujących poniżej 50% powierzchni budynku mieszkalnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczanie 22% stawki podatku od powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego zarządzanego na zlecenie jest nieprawidłowe. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Z kolei zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r., Nr 224, poz. 1779), zwalnia się od podatku usługi w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 70.31.11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się - za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wskazuje art. 8 ust. 3 cyt. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie wynikające z § 12 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.).

I tak na podstawie ww. przepisu zwalnia się od podatku usługi w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 70.32.11);

Mając na uwadze treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że usługa w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi sklasyfikowana w PKWiU pod symbolem ex 70.32.11, z wyłączeniem wyceny nieruchomości, korzysta ze zwolnienia. Natomiast zarządu pozostałymi nieruchomościami podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22%.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że elementem warunkującym prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług dla czynności zarządzania nieruchomościami, jest charakter, przeznaczenie nieruchomości, w odniesieniu do którego usługa ta jest świadczona.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nieruchomość mieszkalna”. w tym zakresie należy zatem powołać się na definicję zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). W świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne wg PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach gdy proporcja powierzchni wykorzystywanej na cele mieszkalne jest mniejsza, budynek klasyfikowany jest jako niemieszkalny (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Gmina będąca właścicielem budynków mieszkalnych zamierza powierzyć zarząd tymi nieruchomościami podmiotowi, który zostanie wyłoniony w ramach postępowania o zamówienie publiczne. Jak wskazał Wnioskodawca, w przedmiotowych budynkach nie występuje sytuacja, aby lokale niemieszkalne zajmowały 50 i więcej % powierzchni budynków (w jednym budynku lokale użytkowe stanowią 39,63%, w drugim 25,56%).

Zatem zastosowanie zwolnienia od podatku na mocy § 12 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, uzależnione jest od mieszkalnego charakteru całej zarządzanej nieruchomości, nie zaś od przeznaczenia poszczególnych, znajdujących się w niej lokali. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zarządzanie odnosi się nie do nieruchomości jako całości ale do pojedynczego lokalu znajdującego się w tej nieruchomości.

W analizowanej sprawie, zwolnienie od podatku usług zarządzania nieruchomościami znajdzie zastosowanie w odniesieniu do całości zarządzanej nieruchomości, w której znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak również lokale użytkowe. Jeżeli jednak przedmiotem umowy zarządzania nieruchomością będą odrębne lokale użytkowe w budynku mieszkalnym zwolnienie to nie będzie miało zastosowania. Usługa zarządzania pojedynczym lokalem użytkowym podlegała będzie opodatkowaniu stawką podstawową.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.