INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29.04.2010 r. (data wpływu 5.05.2010 r.), uzupełnionym na wezwania tut. organu z dnia 12.07.2010 r. (skutecznie doręczone w dniu 16.07.2010 r.) oraz z dnia 28.07.2010 r. (skutecznie doręczone w dniu 03.08.2010 r.) w dniu 21.07.2010 r. (data wpływu 26.07.2010 r.) oraz w dniu 03.08.2010 r. (data wpływu 05.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.05.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

Wniosek został uzupełniony w dniu 21.07.2010 r. oraz w dniu 03.08.2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z mężem jest rolnikiem zarejestrowanym w KRUS. Wnioskodawczyni oraz jej mąż są właścicielami gospodarstwa rolnego o obszarze 8,5 ha, na którym prowadzą działalność rolniczą. Do roku 2003 obszar gospodarstwa wynosił 4,5 ha. W czerwcu i we wrześniu 2003 Wnioskodawczyni oraz jej mąż nabyli dwoma aktami notarialnymi 4 ha gruntu rolnego w celu powiększenia gospodarstwa rolnego.

W czerwcu 2007 r. gmina na obszarze ww. 4 ha uchwaliła nowy MPZP, na mocy którego teren ten został przeznaczony pod budownictwo. W maju 2008 r. na wniosek Strony i jej męża został dokonany podział przedmiotowego gruntu na 46 działek. Działki te Wnioskodawczyni wraz z mężem mają zamiar sprzedać firmie developerskiej w 2010 i 2011 roku.

Pismem z dnia 19.07.2010 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny poprzez udzielenie wyjaśnień, iż posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W przedmiotowym uzupełnieniu Wnioskodawczyni poinformowała również, że korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Produkty rolne i ogrodnicze Wnioskodawczyni sprzedawała i sprzedaje detalicznie na targowiskach. Wnioskodawczyni hodowała i hoduje zwierzęta: kury, perliczki, króliki i bażanty, które również były i są zbywane na ww. targowiskach. Natomiast grunt, którego dotyczy wniosek, był obsiewany łubinem i uprawiane były wczesne ziemniaki lub warzywa (pomidory, kapusta i kalafior).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni argumentuje, iż nie kupowała gruntu z zamiarem sprzedaży, tak ukształtowała się sytuacja po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego; wobec powyższego, Wnioskodawczyni i jej mąż zostali „jakoby zmuszeni” do sprzedaży.

Wnioskodawczyni uważa, że jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaje działki z majątku osobistego i nie podlega ona podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.

Art. 2 pkt 19 ustawy stanowi, iż przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez działalność rolniczą w myśl art. 2 pkt 15 ustawy rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ”in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej.

Natomiast w myśl art. 553 ustawy Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże w treści ustawy przewidziano preferencyjne (obniżone) stawki podatku od towarów i usług oraz zwolnienia od podatku.

W art. 43 ust. 1 powołanej ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt. 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni (wraz z mężem) jest rolnikiem zarejestrowanym w KRUS. Wnioskodawczyni oraz jej mąż są właścicielami gospodarstwa rolnego o obszarze 8,5 ha, na którym prowadzą działalność rolniczą. Do roku 2003 obszar gospodarstwa wynosił 4,5 ha. W czerwcu i we wrześniu 2003 Wnioskodawczyni wspólnie z mężem nabyła dwoma aktami notarialnymi 4 ha gruntu rolnego w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. W czerwcu 2007 r. gmina na obszarze ww. 4 ha uchwaliła nowy MPZP, na mocy którego teren ten został przeznaczony pod budownictwo. W maju 2008 r. na wniosek Strony i jej męża został dokonany podział przedmiotowego gruntu na 46 działek. Działki te Wnioskodawczyni wraz z mężem mają zamiar sprzedać firmie developerskiej w 2010 i 2011 roku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podaje, iż przedmiotowy grunt był obsiewany łubinem i uprawiane były wczesne ziemniaki lub warzywa (pomidory, kapusta i kalafior).

Ponadto Zainteresowana wyjaśnia, iż posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz, że korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Produkty rolne i ogrodnicze Wnioskodawczyni sprzedawała i sprzedaje detalicznie na targowiskach. Wnioskodawczyni hodowała i hoduje zwierzęta: kury, perliczki, króliki i bażanty, które również były i są zbywane na ww. targowiskach.

Mając na uwadze powołaną definicję działalności gospodarczej, należy uznać, iż planowane przez Zainteresowaną transakcje mają związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Podejmowane na przedmiotowej działce uprawy – ziemniaki, warzywa, zasianie łubinu – wskazują na fakt, że działka była wykorzystywana rolniczo. Nie bez znaczenia jest również fakt, że Wnioskodawczyni posiadała status rolnika ryczałtowego, bowiem tylko rolnik prowadzący działalność rolniczą może taki status posiadać. Jednakże, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, rolnik ryczałtowy korzysta ze zwolnienia od podatku tylko w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zatem rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Wskazać ponadto należy, iż ww. transakcja sprzedaży działek nie będzie korzystać również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, z uwagi na fakt, iż przedmiotem dostawy są grunty przeznaczone pod budownictwo. W konsekwencji, sprzedaż opisanych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 22%.

Reasumując, sprzedaż działek budowlanych, wykorzystywanych wcześniej w działalności rolniczej przez Wnioskodawcę posiadającego status rolnika ryczałtowego, podlega opodatkowaniu wg stawki podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.