INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.07.2010r. (data wpływu 08.07.2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 20.07.2010r. (data wpływu 23.07.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.07.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miejski Zakład Komunikacji Spółka z o.o. w Z jest spółką prawa handlowego powstałą w 1998 r. w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego. Jedynym właścicielem Spółki jest Miasto Z posiadające 100% udziałów w Spółce. Na Spółkę w trybie władczym został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych. Działalnością statutową Spółki jest świadczenie usług publicznych w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Z umowy Spółki wynika, iż „celem działalności Spółki jest wykonywanie zadania własnego Miasta Z, dotyczącego zaspakajania potrzeb mieszkańców w zakresie transportu zbiorowego”, a cel działalności znalazł odzwierciedlenie w szczegółowym opisie przedmiotu jej działalności. Ponadto Spółka świadczy usługi na terenie gmin na podstawie Porozumień zawartych pomiędzy Miastem Z a poszczególnymi gminami. Na podstawie ww. Porozumień powierzono Miastu Z zapewnienie lokalnego transportu zbiorowego na obszarze gmin, z którymi zawarto Porozumienia.

Władcze powierzenia Spółce do realizacji zadania własnego Miasta znajduje swoje uzasadnienie w Rozporządzeniu (WE) nr 1370/07 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23.10.2007r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego uchylającym Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 oraz (EWG) nr 1107/70. Na podstawie Rozporządzenia 1370/07 spółka określana jest jako tzw. podmiot wewnętrzny, będący wyodrębnioną prawnie jednostką podlegającą kontroli właściwego organu lokalnego. Kontrola, jaką sprawuje Miasto Z nad Spółką jest analogiczna, do kontroli, jaką Miasto prowadzi nad własnymi służbami. Natomiast zobowiązanie podmiotu wewnętrznego (Spółki) do świadczenia usługi publicznej jest definiowane jako wymóg określony przez właściwy organ do świadczenia usługi użyteczności publicznej w zakresie pasażerskiego transportu publicznego, których podmiot ze względu na swój własny interes gospodarczy bez rekompensaty nie podjąłby się w takim samym zakresie i na takich samych warunkach. Wypełniając powyższe unormowanie prawne MZK Spółka z o.o. ma za zadanie realizację konkretnego działania będącego zadaniem własnym Miasta Z. Zadanie to zostało powierzone do wykonywania w sposób bezpośredni, tym samym Spółka stała się w myśl Dyrektywy 1370/07 tzw. podmiotem wewnętrznym. Ze względu na fakt, iż usługi publicznego transportu zbiorowego mają charakter usług publicznych wysokość cen, opłat, po których są realizowane jest uchwalana przez Radę Miasta Z. Ponadto w Taryfie Przewozowej uwzględnione są wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia, przez co Spółka jest narażona na osiąganie straty. Oprócz działalności przewozowej Spółka w bardzo wąskim zakresie prowadzi działalność dodatkową. Środki finansowe z działalności dodatkowej nie są przeznaczone na finansowanie usług przewozowych. Wobec powyższego w związku z ponoszona stratą Spółka ma przyznawaną tzw. rekompensatę z tytułu wykonywania zadań przewozowych w zakresie publicznego transportu zbiorowego, powierzonych do realizacji w trybie władczym. Przedmiotowa rekompensata ma za zadanie wyrównać Spółce stratę poniesioną w związku ze świadczeniem usługi publicznej.

Szczegółowe określenie zakresu obowiązku świadczenia usług przewozowych przez Spółkę określone jest w umowie pomiędzy MZK Spółka z o.o. a Miastem Z zawartej dnia 01.01.2010r. na podstawie Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007, która w szczególności określa:

• zakres obowiązku świadczenia usługi, czas jej obowiązywania oraz zasięg terytorialny,
• zasady obliczania rekompensaty,
• plany eksploatacyjne,
• poziom opłat za każdy rodzaj usługi przewozowej na danej trasie z uwzględnieniem zniżek przysługujących osobom uprawnionym na podstawie właściwych przepisów,
• obowiązki Spółki wobec odbiorców oraz zasady korzystania z usług świadczonych przez Spółkę.
  
  

Umowa reguluje zasady odpowiedzialności Spółki wobec jednostki samorządu terytorialnego z tytułu wykonania lub nienależytego wykonania szczegółowych zobowiązań Spółki. Umowa ta nie ma charakteru odpłatnego, gdyż miasto nie nabywa na jej podstawie żadnych usług oraz dostaw. Umowa określa wzajemne relacje między Spółką a Miastem i nie podlega Ustawie „Prawo Zamówień Publicznych”, ponieważ źródłem świadczenia usługi przez Spółkę w tym przypadku nie jest umowa pomiędzy Miastem a Spółką, a jak już wyżej wspomniano umowa Spółki, w której powierzono wykonywanie usługi w zakresie lokalnego transportu zbiorowego MZK Spółka z o.o. Spółka nie dysponuje również uprawnieniami natury cywilnoprawnej do odstąpienia od realizacji usług czy też powstrzymania się świadczenia z przyczyn określonych w kodeksie cywilnym nawet w przypadku nie otrzymania rekompensaty.

Zasady przyznawania rekompensaty określone są szczegółowo w Załączniku do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007. Na jego podstawie rekompensata nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto wyliczonemu następująco: koszty poniesione w związku z realizacją usługi publicznej minus wszystkie dodatnie wpływy finansowe wygenerowane podczas wykonywania usługi (np.: przychody z biletów, reklama na autobusach) plus tzw. rozsądny zysk, przez który należy rozumieć stopę zwrotu z kapitału, która w danym państwie uznawana jest za normalną dla tego sektora usług. Zgodnie z wytycznymi Dyrektywy 1370/07 Spółka w umowie wykonawczej wskazała planowaną wysokość rekompensaty. Ponadto rekompensata podlega z mocy przepisów weryfikacji. Będzie korygowana na koniec danego roku w przypadku otrzymania przez Spółkę zbyt wysokiej wartości w stosunku do rzeczywistego poziomu kosztów i przychodów. Nadmierna wysokość rekompensaty jest uznawana za niedozwoloną pomoc publiczną.

Rekompensata nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności statutowej, tak więc zdaniem Spółki rekompensata nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu tymże podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W zaistniałym stanie faktycznym zdaniem Wnioskodawcy otrzymana od Miasta rekompensata jako dofinansowanie działalności operacyjnej pokrywające ujemny wynik finansowy uzyskany jako różnica przychodów i kosztów powstały w związku z realizacją obowiązku świadczenia usług przewozowych na warunkach określonych przez Miasto, nie wypełnia dyspozycji art. 29 ust. 1 ustawy o VAT a więc nie podlega pomniejszeniu o kwotę podatku VAT a następnie zaliczeniu do obrotu, gdyż nie ma wpływu na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług, czy takie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe...

W opinii Spółki zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), na podstawie którego opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, otrzymana przez Spółkę rekompensata nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi przewozowe, nie stanowiąc tym samym obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Termin rekompensata oznacza zrównoważenie, wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś, zlikwidowanie poniesionych strat lub krzywd itp. (Słownik wyrazów obcych PWN). Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, w myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-33, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku należnego. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Tak, więc włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce wówczas, gdy jest to dotacja celowa, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

Istotą otrzymania rekompensaty jest dofinansowanie kosztów działalności Spółki związanych z wykonywaniem usług przewozowych. Otrzymywana rekompensata byłaby wówczas opodatkowana gdyby była przeznaczona na sprzedaż usług czy towarów. Rekompensaty nie można przyporządkować konkretnej usłudze, w związku z tym nie wpływa na ceny urzędowe biletów, ustalane przez Radę Miasta. Rekompensata ta jest przeznaczona na cele powierzone Miastu Z na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, określającego zadanie własne gminy polegające na zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, a więc na finansowanie działalności Spółki, polegającej na planowaniu, organizacji i zarządzaniu miejskim transportem publicznym w Z. Oznacza to, że otrzymywana rekompensata ma charakter ogólny, a jej celem jest dotowanie działalności Spółki. Tym samym, zdaniem podatnika nie stanowi dopłaty do ceny usługi, a co za tym idzie, nie podlega opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy wynika, iż rekompensata, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca od Miasta na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności statutowej.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że ww. rekompensata nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.