INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu 7 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 24 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) oraz z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 10 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Powyższy wniosek uzupełniono pismami z dnia 24 czerwca 2010 r. oraz 6 sierpnia 2010 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 12 maja 1998 r. Wnioskodawca z inną osobą fizyczną na podstawie umowy sprzedaży nabyli w udziałach wynoszących po 1/2 części zabudowaną nieruchomość nierolną składającą się z działki oznaczonej numerem 5/58 o powierzchni 17,3314 ha. Na opisanej wyżej działce znajdowały się następujące budynki i budowle: budynek wielofunkcyjny, warsztat, wiata magazynowa, budynek administracyjny, wiata garażowa, trafostacja, linia kablowa, budynek nawozów, wiata stalowa, kotłownia miałowo-węglowa, przechowalnia warzyw, budynek bytowy, mujnia płytowa, płyta torfowa, portiernia, siedem zbiorników na paliwo, linia kablowa NN, oświetlenie terenu, linia wewnętrzna telefoniczna, place i drogi, ogrodzenie terenu, przewody co. i cw. przewody sieci rozdzielczej, dwa urządzenia chłodnicze.

Nieruchomość wyżej opisana została nabyta od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i położona jest na terenie przewidzianym w planie zagospodarowania przestrzennego Miasta na tereny o funkcji usługowej, magazynowej i produkcji. Cena zapłacona za nieruchomość nie zawierała podatku od towarów i usług. W dniu 20 sierpnia 2001 r. decyzją Naczelnika Wydziału Geodezji i Gospodarowania Mieniem Urzędu Miejskiego działka 5/58 została podzielona na działki 5/142 i 5/143. W dniu 23 lutego 2004 r. właściciele przedmiotowych działek przed Sądem Rejonowym I Wydział Cywilny zawarli ugodę, w wyniku której działkę 5/143 podzielono na działki 5/154, 5/155, 5/156, 5/157, 5/158, a działki 5/155 i 5/157 na wyłączną własność otrzymał Wnioskodawca, przy czym, jak wynika z dokumentacji geodezyjnej, działki 5/155 i 5/157 stanowią nadal nieruchomość zabudowaną. W roku 2010 Zainteresowany zobowiązany jest do sprzedaży działek 5/155 i 5/157 co zostało unormowane przedwstępną umową sprzedaży zawartą 13 maja 2010 r. Wnioskodawca nadmienia, iż w dniu nabycia przedmiotowej nieruchomości nie prowadził działalności gospodarczej oraz nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 8 września 2003 r. Wnioskodawca zgłosił rozpoczęcie działalności gospodarczej jednak do chwili obecnej nabyta 12 maja 1998 r. nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie była ujawniona w ewidencji środków trwałych związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, jak również nie była przedmiotem nakładów inwestycyjnych i nie służyła czynnościom opodatkowanym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Z pism z dnia 24 czerwca 2010 r. oraz 6 sierpnia 2010 r., stanowiących uzupełnienie do wniosku wynika, iż przedmiotowa nieruchomość była i jest nadal nieruchomością rolniczą (opłacany jest podatek rolny). Została nabyta w roku 1998 jako nieruchomość, na której wykonywano działalność rolniczą, obiekty zabudowy również były przystosowane do działalności rolniczej. Nieruchomość Zainteresowany zakupił z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej, tj. kontynuowania działalności wykonywanej przez poprzedniego właściciela.

Dostawa budynków, budowli i ich części nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, budynki i budowle związane z przedmiotową nieruchomością były używane do działalności rolniczej przez poprzedniego właściciela przez okres ok. 20 lat. Pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło ok. roku 1980. Od chwili nabycia nieruchomości do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów inwestycyjnych związanych z gruntami oraz budynkami i budowlami posadowionymi na tej nieruchomości. Do dnia dokonania dostawy na rzecz przyszłego właściciela Wnioskodawca również nie przewiduje żadnych nakładów inwestycyjnych na tej nieruchomości.

Zainteresowany nie ponosił żadnych nakładów inwestycyjnych, jak również żadne budynki i budowle nie były w ogóle przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W okresie od 1998 do 2010 r. Wnioskodawca dokonał nabycia, a następnie sprzedaży niżej opisanych nieruchomości:

• w roku 1998 Wnioskodawca nabył działkę pod budownictwo jednorodzinne, którą sprzedał w roku 2008 r.,
• w dniu 21 lipca 2004 r. Zainteresowany nabył 1/2 udziału w działce pod budownictwo jednorodzinne i sprzedał te udziały w dniu 21 marca 2005 r.,
• w dniu 10 marca 2006 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe i sprzedał ją w dniu 5 października 2007 r.
  
  

Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była przez Zainteresowanego udostępniana na podstawie umów najmu, dzierżawy osobom trzecim.

Ponadto, Zainteresowany wskazał, iż nigdy nie posiadał i obecnie nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), jak również nigdy nie był i obecnie nie jest rolnikiem dokonującym dostawy produktów rolnych pochodzących z własnych upraw i nie świadczył usług rolniczych, a w związku z tym nie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 3 ustawy.

Jedną z wymienionych w uzupełnieniu do wniosku nieruchomość - zabudowaną halą Wnioskodawca wynajmował odpłatnie jako osoba fizyczna - nieruchomość ta nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych związanych z działalnością gospodarczą.

Przedmiotowe nieruchomości były także wykorzystywane na cele osobiste. W chwili obecnej Zainteresowany nie ma zamiaru zbywać innych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego sprzedaż zabudowanej nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, czy też w ogóle nie podlega przepisom ustawy od podatku od towarów i usług jako sprzedaż majątku osobistego podatnika nie związanego z działalnością gospodarczą...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości zakupionej w roku 1998 nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na to, że nie stanowi ona działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy. Stanowisko swoje Zainteresowany opiera na następujących faktach: przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w roku 1998 z zamiarem inwestowania. Cena nieruchomości nie zawierająca podatku od towarów i usług jak również fakt, że Wnioskodawca nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT spowodowały, iż nie przysługiwało jakiekolwiek odliczenie podatku naliczonego związanego z nabytą nieruchomością. Ponadto w roku 2002 Sejm dokonał ustawowych zmian w zakresie budowy obiektów wielkogabarytowych zmuszając Wnioskodawcę do zaniechania planów inwestycyjnych.

W dniu 8 września 2003 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, jednak opisanej wyżej nieruchomości nigdy w żaden sposób nie ujawnił w księgach oraz ewidencji środków trwałych. Od roku 1998 na przedmiotowej nieruchomości, w związku z opisaną wyżej sytuacją Zainteresowany nie poczynił żadnych nakładów inwestycyjnych. Z uwagi na ciągłe ponoszenie kosztów związanych z przedmiotową nieruchomością (podatek od nieruchomości) i brakiem perspektyw na rozpoczęcie jakiejkolwiek działalności na tych działkach, Wnioskodawca zmuszony jest sprzedać tę nieruchomość. Jednak z uwagi na zaistniały stan Zainteresowany uważa, że transakcja sprzedaży będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przepisy zaś ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały w tym przypadku zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami – wg zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary lub usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Pojęcie częstotliwości natomiast należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej (handlowej).

W tym miejscu należy podkreślić, iż zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar sprzedaży ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Zainteresowany w dniu 12 maja 1998 r. nabył z inną osobą fizyczną (w udziałach wynoszących po 1/2 części) na podstawie umowy sprzedaży zabudowaną nieruchomość rolniczą (opłacany jest podatek rolny), na której wykonywano działalność rolniczą, obiekty zabudowy również były przystosowane do działalności rolniczej. Nieruchomość Zainteresowany zakupił z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej, tj. kontynuowania działalności wykonywanej przez poprzedniego właściciela, ale nigdy nie posiadał i obecnie nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również nigdy nie był i obecnie nie jest rolnikiem dokonującym dostawy produktów rolnych pochodzących z własnych upraw i nie świadczył usług rolniczych, a w związku z tym nie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. W dniu 20 sierpnia 2001 r. decyzją Naczelnika Wydziału Geodezji i Gospodarowania Mieniem Urzędu Miejskiego przedmiotowa działka została podzielona na działki 5/142 i 5/143. Następnie, w dniu 23 lutego 2004 r. właściciele przedmiotowych działek przed Sądem Rejonowym zawarli ugodę, w wyniku której działkę 5/143 podzielono na działki 5/154, 5/155, 5/156, 5/157, 5/158, a działki 5/155 i 5/157 na wyłączną własność otrzymał Wnioskodawca, przy czym, jak wynika z dokumentacji geodezyjnej, działki 5/155 i 5/157 stanowią nadal nieruchomość zabudowaną.

Przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie przewidzianym w planie zagospodarowania przestrzennego Miasta na tereny o funkcji usługowej, magazynowej i produkcji. Cena zapłacona za nieruchomość nie zawierała podatku od towarów i usług.

Ponadto, Zainteresowany wskazał, iż w dniu nabycia przedmiotowej nieruchomości nie prowadził działalności gospodarczej oraz nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dopiero w dniu 8 września 2003 r. Wnioskodawca zgłosił rozpoczęcie działalności gospodarczej jednak do chwili obecnej nabyta 12 maja 1998 r. nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie była ujawniona w ewidencji środków trwałych związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, jak również nie była przedmiotem nakładów inwestycyjnych i nie służyła czynnościom opodatkowanym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość nie była również nigdy przez Zainteresowanego udostępniana na podstawie umów najmu, dzierżawy osobom trzecim.

Jak wskazał Zainteresowany, w okresie od 1998 do 2010 r. dokonał nabycia, a następnie sprzedaży niżej opisanych nieruchomości:

• w roku 1998 Wnioskodawca nabył działkę pod budownictwo jednorodzinne, którą sprzedał w roku 2008 r.,
• w dniu 21 lipca 2004 r. Zainteresowany nabył 1/2 udziału w działce pod budownictwo jednorodzinne i sprzedał te udziały w dniu 21 marca 2005 r.,
• w dniu 10 marca 2006 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe i sprzedał ją w dniu 5 października 2007 r.
  
  

Jedną z wymienionych wyżej nieruchomość – zabudowaną halą Wnioskodawca wynajmował odpłatnie jako osoba fizyczna – nieruchomość ta nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych związanych z działalnością gospodarczą.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej.

Niewątpliwie w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca z tytułu dokonania dostawy nieruchomości wypełnia definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, i tym samym występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Przede wszystkim Zainteresowany w sposób częstotliwy dokonuje zbycia nieruchomości, które zakupił z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej (tj. kontynuowania działalności wykonywanej przez poprzedniego właściciela). Trudno więc uznać, że nabycie nieruchomości nastąpiło w celu zaspokojenia wyłącznie potrzeb osobistych, tj. do majątku osobistego. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż Zainteresowany dokonywał w ciągu ostatnich 12 lat kilkakrotnie zakupów i sprzedaży nieruchomości gruntowych, a ponadto przedmiotem transakcji będą działki wydzielone z gruntu.

Powyższe okoliczności wskazują jednoznacznie, że sprzedaż wyodrębnionych działek nie ma charakteru incydentalnego, czy też sporadycznego, lecz jest realizowana w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonywania dostaw gruntu w sposób częstotliwy i zorganizowany, w celu osiągnięcia korzyści finansowych.

Wskazać przy tym należy, że chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją podmiotu dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W efekcie zbycie opisanych we wniosku działek należy traktować jako działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując tej czynności działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowane podatkiem od towarów i usług są zatem dostawy, których przedmiotem są grunty, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć nie tylko sprzedaż, ale także umowy najmu i dzierżawy. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży lub oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części opodatkowana jest stawką VAT w wysokości 22%, również dostawa gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu), z którym te obiekty są trwale związane, jest taką stawką opodatkowana.

Natomiast jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również dostawa gruntu ze zwolnienia takiego będzie korzystać.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość zabudowana różnymi budynkami i budowlami. Nieruchomość ta została nabyta na podstawie umowy sprzedaży od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i położona jest na terenie przewidzianym w planie zagospodarowania przestrzennego miasta na tereny o funkcji usługowej, magazynowej i produkcji. Cena zapłacona za nieruchomość nie zawierała podatku od towarów i usług. Nieruchomość miała i ma charakter rolniczy (opłacany jest podatek rolny). Dostawa budynków budowli i ich części nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, budynki i budowle związane z przedmiotową nieruchomością były używane do działalności rolniczej przez poprzedniego właściciela przez okres ok. 20 lat. Wnioskodawca wskazał, iż pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło ok. roku 1980. Od chwili nabycia nieruchomości do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów inwestycyjnych związanych z gruntami oraz budynkami i budowlami posadowionymi na tej nieruchomości, jak również żadne budynki i budowle nie były w ogóle przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika więc, iż w przedmiotowej sprawie nieruchomość zabudowana będąca przedmiotem dostawy przez okres użytkowania nie była ulepszana, a ponadto, jak wskazał Zainteresowany, pierwsze zasiedlenie nastąpiło około roku 1980. Tym samym, dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa budynków, budowli i ich części nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione przepisy prawa oraz okoliczności opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem – jak wskazał Zainteresowany – nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, lub przed nim, jak również okres czasu, który upłynął od pierwszego zasiedlenia do dostawy jest dłuższy niż dwa lata. Ponadto w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy, zwolnieniem od podatku objęta jest również dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki i budowle.

Reasumując, sprzedaż zabudowanej nieruchomości podlega przepisom ustawy od podatku od towarów i usług i należy ją traktować jako działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca dokonując tej czynności działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Jednakże w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy, przedmiotowa transakcja korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wskazuje się ponadto, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność. Dotyczy to w szczególności oświadczenia Wnioskodawcy dotyczącego pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej została załatwiona w interpretacji nr ILPP1/443-627/10-7/AI w dniu 1 września 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.