INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2010r. (data wpływu 21 czerwca), uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2010r. (data wpływu 18 czerwca 2010r.) oraz pismem z dnia 16 lipca (data wpływu 19 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 czerwca 2010r. (data wpływu 18 czerwca 2010r.) oraz pismem z dnia 16 lipca 2010r. (data wpływu 19 lipca 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-421/10-3/AK z dnia 8 lipca 2010r. (data doręczenia 15 lipca 2010r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

B. Spółka z o.o. (dalej B. lub Spółka) zajmuje się produkcją opakowań kartonikowych (kartoników) i etykiet dla producentów z branży kosmetycznej i spożywczej. Spółka zawarła w dniu 12.01.2005 roku z Firmą Cukierniczą (dalej zwaną Odbiorcą) Umowę o współpracy (dalej: Umowa). Jej przedmiotem jest realizacja dostaw opakowań wg zamówienia Odbiorcy. W dniu 1 lutego 2005 roku na podstawie Aneksu nr 1 do Umowy wprowadzono zmiany polegające na wykreśleniu § 9 ust. 7 o następującej treści: „W załączniku nr 1 do niniejszej umowy dołączone zostało zestawienie opakowań będących w chwili obecnej w obrocie wraz z cenami oraz upusty jakie przyznane zostaną odbiorcy w zależności od poziomu jego rocznych zakupów” oraz dodaniu § 9a o następującej treści:

1. Za dokonanie zakupów przez Odbiorcę w danym roku kalendarzowym na kwotę 750.000 zł, Dostawca przyznaje Odbiorcy bonus w wysokości 1%, liczony od wartości netto zakupionych opakowań Dostawcy. Bonus wypłacony jest bezpośrednio na konto Odbiorcy na podstawie poprawnie wystawionej faktury VAT przez Odbiorcę w terminie zgodnym z przepisami prawa.
2. Za dokonanie zakupów przez Odbiorcę w danym roku kalendarzowym na kwotę 1.100.000 zł, Dostawca przyznaje Odbiorcy bonus w wysokości 2%, liczony od wartości netto zakupionych opakowań Dostawcy. Bonus wypłacony jest bezpośrednio na konto Odbiorcy na podstawie poprawnie wystawionej faktury VAT przez Odbiorcę w terminie zgodnym z przepisami prawa.
3. Za dokonanie zakupów przez Odbiorcę w danym roku kalendarzowym na kwotę 1.400.000 zł, Dostawca przyznaje Odbiorcy bonus w wysokości 3%, liczony od wartości netto zakupionych opakowań Dostawcy. Bonus wypłacony jest bezpośrednio na konto Odbiorcy na podstawie poprawnie wystawionej faktury VAT przez Odbiorcę w terminie zgodnym z przepisami prawa.
4. Za dokonanie zakupów przez Odbiorcę w danym roku kalendarzowym na kwotę 1.700.000 zł, Dostawca przyznaje Odbiorcy bonus w wysokości 4%, liczony od wartości netto zakupionych opakowań Dostawcy. Bonus wypłacony jest bezpośrednio na konto Odbiorcy na podstawie poprawnie wystawionej faktur, VAT przez Odbiorcę w terminie zgodnym z przepisami prawa.
5. Za dokonanie zakupów przez Odbiorcę w danym roku kalendarzowym na kwotę 2.000.000 zł, Dostawca przyznaje Odbiorcy bonus w wysokości 5%, liczony od wartości netto zakupionych opakowań Dostawcy. Bonus wypłacony jest bezpośrednio na konto Odbiorcy na podstawie poprawnie wystawionej faktury VAT przez Odbiorcę w terminie zgodnym z przepisami prawa.
6. Bonus roczny wypłacany jest po zakończeniu i rozliczeniu danego roku kalendarzowego.
7. Termin płatności faktur wymienionych w ust. 1-5 niniejszego paragrafu wynosi 60 dni od dnia dostarczenia poprawnie wystawionej faktur,.
   
   

Bonus wypłacany przez Spółkę na podstawie cyt. powyżej uregulowań umownych, nie jest więc związany z żadną konkretną dokonaną przez nią dostawą. Umowa nie zawiera żadnych innych warunków, od których byłoby uzależnione przyznanie bonusu, tzn. Odbiorca (F.) nie był w szczególności zobowiązany do odpowiedniej ekspozycji, reklamy czy jakichkolwiek innych działań. Tego rodzaju działania nie miałyby istotnego znaczenia, ponieważ przedmiotem dostawy były i są zindywidualizowane opakowania produkowane przez Spółkę wg określonego wzoru dostarczonego przez Odbiorcę.

F. Spółka z o.o. wystąpiła w dniu 14 marca 2008 roku z wnioskiem o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych od Spółki premii pieniężnych. Oceniając stanowisko Odbiorcy, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 28 maja 2008 roku, znak: IPPP1/443-518/08-2/IG potwierdził prawidłowość prezentowanego przez Odbiorcę stanowisko w zakresie uznania, że jest to świadczenie usług na naszą rzecz. Organ uznał, iż Odbiorca prawidłowo dokumentuje fakt otrzymania bonusu poprzez wystawienie faktury VAT. Jednocześnie stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Odbiorcy.

Zaistniałe zdarzenie

Mając powyższe na względzie Spółka, działając zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług w poszczególnych miesiącach 2008, 2009 i w okresie od stycznia do kwietnia 2010 roku korzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określonego w fakturach otrzymanych od Odbiorcy, dokumentujących otrzymany bonus uznany przez Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi.

Zdarzenie przyszłe

Spółka zamierza dokonywać w następujących po kwietniu 2010 roku okresach rozliczeniowych z obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, które będą określone na fakturach otrzymanych od Odbiorcy, dokumentujące bonus uznany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka prawidłowo postępowała obniżając w poszczególnych miesiącach 2008, 2009 i 2010 roku kwotę podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, określonego w fakturach, dokumentujących świadczenie usług przez Odbiorcę, za które wypłacane było wynagrodzenie w formie premii pieniężnej (bonusu rocznego) za zrealizowanie określonego poziomu zakupów w danym roku kalendarzowym...
2. Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia, w następujących po kwietniu 2010 roku okresach rozliczeniowych, kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, określonego w fakturach, dokumentujących świadczenie usług przez Odbiorcę, za które wypłacane było wynagrodzenie w formie premii pieniężnej (bonusu rocznego) za zrealizowanie określonego poziomu zakupów w danym roku kalendarzowym...
3. W przypadku negatywnej oceny stanowiska Spółki prosimy o wskazanie prawidłowego sposobu postępowania, w tym także korekty zaistniałych już skutków związanych z otrzymaną przez Odbiorcę interpretacją indywidualną oraz wykładnię przepisów art. 14b w związku z art. 14a Ordynacji podatkowej obligującego Ministra Finansów do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowany dotychczas sposób dokumentowania wypłacanych rocznych bonusów fakturą VAT jest na gruncie stanu prawnego obowiązującego w okresie zaistnienia zdarzeń, których wniosek dotyczy oraz dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, w tym stanowiska zaprezentowanego w interpretacji udzielonej Odbiorcy w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych od Spółki premii pieniężnych z dnia 28 maja 2008 roku nr IPPP1/443-518/08-2/IG - jest prawidłowy. Tym samym działając zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług Spółka miała w poszczególnych miesiącach 2008, 2009 i 2010 roku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określonego w fakturach otrzymanych od Odbiorcy, dokumentujących otrzymany bonus. Prawo to będzie również jej przysługiwało w następnych okresach rozliczeniowych, o ile nie zostaną zmienione przepisy w tym zakresie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 roku w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak stanowi ust. 2 tego przepisu - kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z przepisów tych wynika jednoznacznie, iż podatnikowi z tytułu nabycia towarów i usług, które są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych przysługuje niezbywalne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze, że Spółka:

• nabywa usługi od Odbiorcy towarów (F),
• usługi te niewątpliwie są wykorzystywane dla wykonania czynności opodatkowanych (sprzedaż opakowań jest opodatkowana stawką podstawową),
• Spółka posiada faktury VAT, które dokumentują wykonanie usług

należy uznać, iż wszystkie warunki konieczne dla uzyskania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego są spełnione.

Z drugiej strony nie zachodzi żadna z przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ust. 1 i ust. 3a ustawy. W konsekwencji, Spółka miała w poszczególnych miesiącach 2008, 2009 i w rozliczonych już okresach 2010 roku, ma i będzie miała prawo w przyszłości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez F. na udokumentowanie usług polegających na zrealizowaniu określonej wartości zakupów w określonym czasie.

Mając na uwadze powyżej zaprezentowane stanowisko, wg oceny Spółki, nie będzie potrzeby korygowania dotychczasowego sposobu rozliczania. Jednakże, wyłącznie z tzw. ostrożności procesowej, w razie uznania przez tut. Organ, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe zwracamy uwagę na to, iż w kontekście art. 14a Ordynacji podatkowej Minister Finansów ma obowiązek do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe. Ten obowiązek dotyczy również indywidualnych interpretacji wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej. Niedopuszczalna jest bowiem sytuacja, w której w tym samym stanie faktycznym, w zależności od okresu, w którym jest wydawana interpretacja - wykładnia prawa diametralnie różniłaby się od już udzielonej. Skoro ten sam stan faktyczny został już przez Organ oceniony jako świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu, bez uchylenia lub zmiany interpretacji wydanej dla kontrahenta Spółki nie jest możliwe wydanie interpretacji negatywnej w niniejszej sprawie. Wydaje się zbędnym w takim przypadku kierowanie not sygnalizacyjnych do jakiegokolwiek organu, ponieważ organem wydającym interpretacje indywidualne jest jeden organ - Minister Finansów. Absurdalną i sprzeczną z celem regulacji Rozdziału 1a Ordynacji podatkowej byłaby zatem taka sytuacja, gdy dla tego samego stanu faktycznego interpretacja przepisów prawa byłaby odmienna. Prowadziłoby to zatem do skutków, które są nie do zaakceptowania w demokratycznym państwie prawa - art. 2 Konstytucji RP oraz naruszałoby zasadę równości, o której mowa w art. 32 ustawy zasadniczej.

Reasumując, bez wcześniejszego uchylenia lub zmiany ww. interpretacji wydanej dla F. nie jest możliwe wydanie interpretacji, w której nie uznano by wypłaconych bonusów za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w niniejszej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) art. 86 cyt. ustawy, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 do 7.

Z powyższego wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 cyt. ustawy.

I tak, z art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 cyt. ustawy. Usługa, w rozumieniu ust. 1 art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Dodać należy, iż zgodnie art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest producentem opakowań kartonikowych (kartoników) i etykiet dla producentów z branży kosmetycznej i spożywczej. Spółka, w oparciu o umowę o współpracy zawartą z Firmą Cukierniczą wypłaca jej bonus, którego wielkość uzależniona jest od wielkości zakupów dokonanych w danym roku kalendarzowym przez Odbiorcę od Wnioskodawcy. Spółka podkreśliła, iż przedmiotowa umowa nie zawiera żadnych innych warunków, od których byłoby uzależnione przyznanie bonusu.

Kontrahent Spółki posiada indywidualną interpretację Ministra Finansów, że przedmiotowe premie pieniężne stanowią usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych i winne być dokumentowane fakturami VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w opisanym przypadku otrzymywane przez Odbiorcę bonusy nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dokonywanych przez Odbiorcę zakupów o określonej wielkości. Niezrealizowanie przez nabywcę zakupów o określonej wartości nie jest obwarowane żadną sankcją. Zatem należy uznać, iż w tej sytuacji otrzymujący bonus nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, a zatem czynność ta u niego nie podlega opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. Tym samym skoro wystawca faktury nie świadczy usług na rzecz Wnioskodawcy, to wystawione przez niego faktury zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługiwało i nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w trybie art. 86 cyt. ustawy wynikający z faktur VAT wystawionych przez Odbiorcę z tytułu otrzymania przez niego wynagrodzenia w formie premii pieniężnej (bonusu rocznego) za zrealizowanie określonego poziomu zakupów w danym roku kalendarzowym.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007r., minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Podstawowe znaczenie w przypadku interpretacji indywidualnej ma sama wykładnia, zaś stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) stanowi jedynie pewien jej aspekt. Wykładnia prawa podatkowego jest bowiem dokonywana nie w oderwaniu od stanu faktycznego – jak to ma miejsce w przypadku interpretacji ogólnej – lecz z perspektywy tego stanu, który już wystąpił albo też wystąpi w przyszłości.

W myśl art. 14d cyt. ustawy, interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4.

Stosownie do art. 14i § 2 cyt. ustawy, interpretacje indywidualne wraz z informacją o dacie doręczenia są niezwłocznie przekazywane organom podatkowym właściwym ze względu na zakres spraw będących przedmiotem interpretacji oraz właściwemu organowi kontroli skarbowej.

Mocą art. 14l ustawy Ordynacja podatkowa, w przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku.

Proces wydania interpretacji indywidualnej obejmuje nie tylko samo wydanie, rozumiane jako sporządzenie, nadanie odpowiedniej formy, opatrzenie datą oraz podpisem osoby upoważnionej, ale również doręczenie.

Zasady doręczania wszelkich pism, w tym również interpretacji indywidualnych, uregulowane zostały w rozdziale 5 działu IV ustawy Ordynacja podatkowa – doręczenia.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, iż dopiero z momentem doręczenia wydanej interpretacji indywidualnej osoba składająca wniosek o jej wydanie ma możliwość zapoznania się z jej treścią, w której zawarte jest rozstrzygnięcie uwzględniające stan faktyczny w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa. W związku z tym, iż Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i zawarła w nim szczegółowy opis stanu faktycznego tut. Organ wydał rozstrzygnięcia w oparciu o ten właśnie stan faktyczny, uznając iż bonusy roczne wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz Odbiorcy nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług, które podlegałyby opodatkowaniu.

Wskazać należy, iż interpretacja indywidualna wydana na wniosek Odbiorcy nie ma mocy wiążącej dla Spółki, albowiem jak już podkreślono, stosownie do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawców, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14n mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Należy ponadto wskazać na treść art. 14e cyt. ustawy, zgodnie z którym, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważnione do tego organy (m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Minister Finansów może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Końcowo informuje się, iż tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga kwestii ewentualnego uznania przedmiotowego świadczenia za rabat, bowiem nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska w sprawie oraz nie postawiono pytania. Niemniej należy zauważyć, że na gruncie prawa podatkowego przewiduje się możliwość zastosowania rabatu. Powołana wyżej Dyrektywa Rady 2006/112/WE, w art. 90 ust. 1 wskazuje, że podstawa opodatkowania jest obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie, w przypadku gdy podatnik dokona obniżenia ceny po dokonaniu dostawy. Stosowaniu powyższego nie sprzeciwiają się przepisy prawa krajowego. Zwrócić należy uwagę, że zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.