INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009r. (data wpływu 2 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie gruntu wykorzystywanego wyłącznie przez podatnika w całości do prowadzonej działalności gospodarczej, w sytuacji gdy na fakturze jako nabywca figuruje zarówno podatnik jak i jego małżonka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie gruntu wykorzystywanego wyłącznie przez podatnika w całości do prowadzonej działalności gospodarczej, w sytuacji gdy na fakturze jako nabywca figuruje zarówno podatnik jak i jego małżonka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną w zakresie usług transportu drogowego pojazdami uniwersalnymi. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca w dniu 13 grudnia 2006r. nabył grunt będący przedmiotem licytacji komornika. Przedmiotem licytacji był grunt sąsiadujący z działką wykorzystywaną już przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności a celem podatnika było powiększenie bazy transportowej. Ww. nabycie zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego w M. z dnia 22 stycznia 2007r. o przysądzeniu własności nieruchomości.

Ze względu na fakt, iż podatnik pozostaje w związku małżeńskim, a wspólność ustawowa nie została wyłączona, a zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym zgoda małżonka jest potrzebna do dokonania nabycia nieruchomości, w postanowieniu Sądu zostały podane dane podatnika oraz jego małżonki.

Następnie, na podstawie oświadczenia z dnia 20 marca 2007r., Wnioskodawca przekazał w całości grunt do wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności. Grunt używany jest wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika pomimo, iż małżonka Wnioskodawcy jest również podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą. Nieruchomość została przyjęta do ewidencji środków trwałych podatnika i obecnie stanowi część składową parkingu i placu manewrowego.

W dniu 20 marca 2008r. podatnik otrzymał fakturę VAT wystawioną w dniu 17 marca 2008r. przez komornika w imieniu dłużnika. Na fakturze w polu nabywca zostały podane dane zarówno Wnioskodawcy jak i jego małżonki. Wnioskodawca przez nieuwagę otrzymaną fakturę VAT wpiął do akt nabytej nieruchomości i nie wykazał podatku VAT w niej zawartego do odliczenia w deklaracji VAT-7. W toku spraw związanych ze zniesieniem hipoteki dłużnika przedmiotowa faktura VAT została ujawniona. W związku z błędem komornika polegającym na nieprawidłowym określeniu na fakturze numeru działki będącej przedmiotem licytacji podatnik wezwał komornika do dokonania korekty treści faktury. Faktura korygująca została przez komornika wystawiona w dniu 20 marca 2009r. Korekta dotyczy jedynie nazwy towaru, nie obejmuje swoim zakresem korekty kwot.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów obowiązujących w okresie, w którym podatnik otrzymał fakturę dokumentującą zakup gruntu, wykorzystywanego wyłącznie przez podatnika w całości w prowadzonej działalności gospodarczej, prawidłowe jest dokonanie odliczenia podatku naliczonego, wykazanego w tej fakturze w całości przez tego podatnika, w sytuacji gdy na fakturze jako nabywca figuruje zarówno podatnik jak i jego małżonka...

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczenie podatku naliczonego w przedstawionej sytuacji jest prawidłowe. Podatnik przeznaczył i wykorzystuje nabyty grunt na cele prowadzonej opodatkowanej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym - nie obejmuje go zatem dyspozycja art. 88 ust. 4 ustawy.

Ponadto w okresie, w którym podatnik otrzymał fakturę obowiązujący przepis art. 88 ust. 3 pkt 1 w powiązaniu z art. 88 ust. 1 pkt 2 wyraźnie stwierdzał, iż odliczenie podatku naliczonego przysługuje w przypadku nabycia gruntów.

W związku z powyższymi podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego i złożenia korekty deklaracji VAT-7 za okres, w którym otrzymał fakturę VAT, dokumentującą zakup gruntu. Zgodnie z art. 86 ust. 13 jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego we właściwy terminie może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy).

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

1. po pierwsze, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie czynnym podatnikom VAT,
2. po drugie, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.”
   
   

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r.), przepis ww. art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów;
2. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.
   
   

Należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008r. na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) nastąpiła zmiana niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (uchylono m.in. powołany art. 88 ust. 1 pkt 2 oraz art. 88 ust. 3).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16, 18.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r., jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) określił m. in. szczegółowe zasady wystawiania faktur.

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in.: imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Powyższe uregulowanie zawarte było w przepisie § 9 ust. 1 pkt 1 i 2, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów ww. rozporządzeń, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, czynny podatnik podatku VAT, prowadzi działalność opodatkowaną w zakresie usług transportu drogowego pojazdami uniwersalnymi. Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca w dniu 13 grudnia 2006r. nabył w drodze licytacji grunt, sąsiadujący z działką wykorzystywaną już przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności, celem powiększenia bazy transportowej. Ww. nabycie zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 22 stycznia 2007r. o przysądzeniu własności nieruchomości. Ze względu na fakt, iż podatnik pozostaje w związku małżeńskim, a wspólność ustawowa nie została wyłączona, w postanowieniu Sądu zostały podane dane podatnika oraz jego małżonki.

Następnie, na podstawie oświadczenia z dnia 20 marca 2007r., Wnioskodawca przekazał w całości grunt do wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności. Grunt używany jest wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika. Nieruchomość została przyjęta do ewidencji środków trwałych podatnika i obecnie stanowi część składową parkingu i placu manewrowego.

W dniu 20 marca 2008r. podatnik otrzymał fakturę VAT wystawioną w dniu 17 marca 2008r. przez komornika w imieniu dłużnika. Na fakturze w polu nabywca zostały podane dane zarówno Wnioskodawcy jak i jego małżonki. Wnioskodawca nie wykazał podatku VAT w niej zawartego do odliczenia w deklaracji VAT-7. W związku z błędem komornika polegającym na nieprawidłowym określeniu na fakturze numeru działki będącej przedmiotem licytacji podatnik wezwał komornika do dokonania korekty treści faktury. Faktura korygująca została przez komornika wystawiona w dniu 20 marca 2009r. Korekta dotyczy jedynie nazwy towaru, nie obejmuje swoim zakresem korekty kwot.

Należy wskazać, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa (jak wynika z wniosku ORD-IN w przedmiotowej sprawie występuje ustawowa wspólnota małżeńska). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w powołanym wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta ma na celu zapewnienie neutralności podatku od towarów i usług dla czynnych podatników VAT.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych i jest wykorzystywana wyłącznie do działalności opodatkowanej - zatem takie prawo co do zasady mu przysługuje.

Z wniosku wynika, iż nabycie przedmiotowego gruntu zostało udokumentowane fakturą VAT, na której w polu nabywca zostały podane dane zarówno Wnioskodawcy jak i jego małżonki.

Jeżeli z faktury VAT wynika, iż nabywcą danej usługi czy towaru jest szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo, które samo nie ma przymiotu podatnika – to pozbawienie Wnioskodawcy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z niej wynikającego, naruszałoby fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca, występując odrębnie jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury dokumentującej zakup ww. nieruchomości (gruntu), w takiej części, w jakiej ma on związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Tak więc Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktury VAT dokumentującej nabycie przedmiotowej nieruchomości, wykorzystywanej wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 i art. 90 ustawy o VAT, pomimo, że na fakturze tej wskazani są jako nabywcy Wnioskodawca wraz z żoną (pozostający we wspólności majątkowej), pod warunkiem, że faktura ta będzie wystawiona zgodnie z cyt. § 9 ust. 1 pkt 1 i 2, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008r., powołanego wcześniej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. (obecnie § 5 ust. 1, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r.).

Fakt, że na przedmiotowej fakturze będą wskazani, jako współwłaściciele, Wnioskodawca wraz z małżonką (pozostający we wspólności majątkowej), nie ma wpływu na kwestię możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu gruntu.

Należy ponadto wskazać, że zgodnie z przepisami art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Trzeba jednak pamiętać, że do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13 stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej (art. 86 ust. 15 ustawy o VAT) oraz należy mieć na uwadze wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, że interpretacja nie dotyczy zasadności opodatkowania bądź nie, dokonywanych przez Wnioskodawcę czynności, oraz zasadności odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowego gruntu, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania. Zgodnie z zapytaniem Wnioskodawcy za przedmiot interpretacji przyjęto jedynie kwestię prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej na oboje małżonków w sytuacji gdy grunt został zakupiony i przeznaczony na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę, czynnego podatnika VAT, działalności opodatkowanej.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.