INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15.06.2010r. (data wpływu 21.06.2010r.), uzupełnione pismem z dnia 12.07.2010r. (data wpływu 14.07.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.06.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek zawierał braki formalne. W związku z powyższym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 29.06.2010r., znak IPPP2/443-416/10-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji sprzętu AGD producenta niemieckiego na rynku polskim. W ramach prowadzonej działalności Spółka sprzedaje sprzęt AGD do sieci handlowych studiów kuchennych na podstawie zawartych umów. Spółka zawarła m.in. umowę handlową z kontrahentem, w której zostały szczegółowo sprecyzowane zasady wypłacania kontrahentowi bonusów za zakup sprzętu AGD. Bonusy te mają dwojaki charakter bonus miesięczny i bonus roczny i różnią się zasadami ich wypłaty. Zasady wypłaty bonusów miesięcznych są takie, że Spółka zobowiązuje się do zapłaty bonusu w wysokości określonego procentu od obrotu wykonanego w danym miesiącu na koniec każdego miesiąca kalendarzowego na podstawie faktury VAT wystawionej przez kontrahenta. Wypłata tego bonusu nie jest uzależniona od osiągnięcia konkretnego pułapu obrotu. Bonus ten nie jest również związany z żadną konkretną dostawą. Zasady wypłaty bonusów rocznych są takie, że Spółka zobowiązuje się do zapłaty bonusu w wysokości określonego procentu od obrotu rocznego za osiągnięcie przez kontrahenta wymaganego progu obrotu w roku kalendarzowym, przy czym określone są dwa progi obrotu i odpowiednie do nich dwie wysokości procentowe bonusu. Bonus roczny wypłacany jest zaliczkowo miesięcznie na podstawie faktury VAT wystawionej przez kontrahenta, a jego rozliczenie od całkowitego obrotu rocznego nastąpi po zakończeniu roku kalendarzowego. Ponadto w umowie nie ma żadnych zapisów o świadczeniu tzw. usług okołosprzedażowych (np. usługi marketingowe, promocyjne itp.), albowiem tego rodzaju usługi, o ile wystąpią będą fakturowane oddzielnie. Bonus roczny, podobnie jak bonus miesięczny, nie ma żadnego powiązania z konkretnymi dostawami, stanowi (bonus miesięczny również) dodatkową premię pieniężną za zakup sprzętu AGD od Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wyżej opisane rozliczenia bonusu miesięcznego i rocznego są prawidłowo dokumentowane fakturą VAT wystawioną przez kontrahenta z tytułu wypłaty bonusu...
2. Czy otrzymanie faktur VAT z tytułu wypłaty bonusu miesięcznego i rocznego uprawnia Spółkę do odliczenia podatku naliczonego VAT zawartego w tych fakturach...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Bonus miesięczny mimo to, że ma charakter bezwarunkowy, zachęca kontrahenta do zwiększenia zakupów, a więc do określonego zachowania, które w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usługi. Ponieważ bonus ten nie jest powiązany z żadną konkretną dostawą dlatego też nie może być traktowany jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że bonus ten stanowi wynagrodzenie za świadczenie usługi przez kontrahenta, które podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych i zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - powinien być udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez kontrahenta. Wnioskodawca uważa, że przyjęty przez strony umowy sposób rozliczenia bonusu rocznego w formie faktury VAT wystawionej przez kontrahenta otrzymującego bonus jest prawidłowy. Bonus roczny, podobnie jak bonus miesięczny nie jest powiązany z żadną konkretną dostawą co oznacza, że nie stanowi on rabatu. Wypłata bonusu rocznego jest uwarunkowana osiągnięciem określonych progów obrotu, tworzy się więc relacja zobowiązaniowa, która na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Słuszność naszego poglądu wydaje się potwierdzać interpretacja indywidualna IPPP2/443-423/07-63/PK Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 31.12.2007r. wydana kontrahentowi Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług dot. opodatkowania bonusów otrzymywanych od dostawców. Wnioskodawca uważa, że mamy prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach otrzymywanych od kontrahenta, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zarówno w przypadku bonusu miesięcznego jak i rocznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 do 7.

Z powyższego wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

I tak, z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy o VAT, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Dodać należy, iż zgodnie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje sprzęt AGD do sieci handlowych i studiów kuchennych na podstawie zawartych umów. Wnioskodawca zawarł z kontrahentem umowę handlową, w której zostały szczegółowo opisane zasady wypłacania kontrahentowi bonusów na zakup sprzętu AGD. Premie te mają dwojaki charakter: premie miesięczne Wnioskodawca wypłaca kontrahentowi w wysokości określonego procentu od obrotu wykonanego w danym miesiącu na koniec każdego miesiąca kalendarzowego na podstawie faktury VAT wystawionej przez kontrahenta. Wypłata tego bonusu nie jest uzależniona od osiągnięcia konkretnego pułapu obrotu, nie jest on również związany z żadną konkretną dostawą. Premię roczną z kolei Wnioskodawca wypłaca kontrahentowi po przekroczeniu wymaganego progu obrotów w roku kalendarzowym, przy czym określone są dwa progi obrotu i odpowiednie do nich dwie wysokości procentowe bonusu. Bonus roczny wypłacany jest zaliczkowo miesięcznie na podstawie faktury VAT wystawionej przez kontrahenta, a jego rozliczenie od całkowitego obrotu rocznego nastąpi po zakończeniu roku kalendarzowego. Ponadto w umowie o współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentem nie żadnych zapisów o świadczeniu usług okołosprzedażowych (np. usługi promocyjne, usługi marketingowe itp.) Wątpliwości Zainteresowanego sprowadzają się do tego czy wyżej opisane rozliczenia bonusu miesięcznego i rocznego są prawidłowo dokumentowane fakturą VAT wystawioną przez kontrahenta z tytułu wypłaty bonusu, a także czy otrzymanie faktur VAT z tytułu wypłaty bonusu miesięcznego i rocznego uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia podatku naliczonego VAT zawartego w tych fakturach.

Biorąc powyższe pod uwagę tut. Organ podatkowy stwierdza, że w przypadku, gdy bonusy pieniężne są wypłacane przez Wnioskodawcę w zamian i pod warunkiem osiągnięcia przez kontrahentów określonego progu obrotu w danym okresie rozliczeniowym (w przypadku bonusu miesięcznego próg obrotu nie ma znaczenia – jedynym warunkiem jest dokonywanie zakupów u Wnioskodawcy) nie zachodzą tutaj czynności związane ze świadczeniem usługi opodatkowanej podatkiem VAT, bowiem otrzymywane przez kontrahentów premie pieniężne nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać osiągnięcia przez kontrahentów określonego pułapu obrotów w ciągu ustalonych okresów rozliczeniowych (roku kalendarzowego). Za świadczenie usług nie można uznać także osiągniecie przez kontrahentów jakiegokolwiek obrotu bez określenia progu uprawniającego do wypłaty premii pieniężnej. Premia przyznana przez Wnioskodawcę stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT – zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem należy uznać, iż w tych sytuacjach otrzymujący premie nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem czynność ta u niego nie podlega opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT.

Podstawową zasadę prawa do odliczenia generuje przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Oprócz powyższych warunków, które podatnik powinien spełnić, aby mieć możliwość odliczenia podatku naliczonego inne ograniczenia wprowadza przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury, która dokumentuje czynność niepodlegającą opodatkowaniu lub zwolnioną od podatku. Dokonując analizy przedstawionego stanu faktycznego tut. Organ podatkowy stwierdził, iż otrzymujący premie (kontrahent) w zamian za osiągnięcie określonego progu obrotu w rocznym okresie rozliczeniowym (w przypadku premii miesięcznych również bez osiągnięcia tego pułapu) nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem czynność ta u niego nie podlega opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. W konsekwencji, skoro wystawca faktury nie świadczy usług na rzecz Wnioskodawcy, to wystawione przez niego faktury zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była analiza świadczenia przez kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy usług okołosprzedażowych (np. marketingowych, promocyjnych), bowiem Wnioskodawca w tym zakresie nie zadał pytania oraz nie przedstawił w stosunku do niego swojego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.