INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010r. (data wpływu 19 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „…” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 sierpnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina przystępuje do projektu pn. „…” współfinansowanego w 85% ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 oraz 15% ze środków budżetu miasta. Projekt polega na promocji oferty inwestycyjnej miasta, udział w targach i organizacji kampanii promującej z wykorzystaniem materiałów drukowanych, wizualizacji komputerowych i Internetu. Projekt składa się z następujących zadań:

1. Udział w targach inwestycyjnych (C., W., M., P.)
2. Przygotowanie i wykonanie materiałów promocyjnych (prezentacja multimedialna oraz film promocyjny)
3. Przygotowanie i wykonanie materiałów promocyjnych („niezbędnik inwestora”)
4. Przygotowanie i wykonanie materiałów promocyjnych (album)
5. Kampania promująca ofertę inwestycyjną miasta (billbordy)
6. Promocja w mediach związana z realizacją projektu.
   
   

Celem ogólnym projektu jest zwiększenie liczby nowych inwestycji na terenie miasta. Projekt będzie realizowany w okresie I – IV kwartał 2010r. Efekty realizowanego projektu nie będą generowały jakiegokolwiek przychodu. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jako nabywca towarów i usług w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi w ramach realizacji projektu figurować będzie Gmina.
2. Przedmiotem promocji będą tereny inwestycyjne należące do Gminy.
3. Gmina jest właścicielem konkretnych terenów inwestycyjnych, których dotyczy projekt. Tereny inwestycyjne są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczone są na cele inwestycyjne i znajdują się na terenie „Strefy Aktywności Gospodarczej” – Obszar A w Gminie.
4. Celem promocji terenów inwestycyjnych jest ich sprzedaż inwestorom.
5. Gmina będzie osiągała obroty ze sprzedaży terenów inwestycyjnych, które są opodatkowane podatkiem VAT.
   
   

Towary i usługi (wydatki) nabywane w związku z realizacją projektu nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Realizacja zadania odbywać się będzie w zakresie zadań własnych Gminy – art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).

W piśmie z dnia 5 sierpnia 2010r. wskazano, że Wnioskodawcą jest Gmina. Obecnie trwają postępowania przetargowe mające na celu wybranie wykonawców usług zawartych w projekcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „…” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w piśmie z dnia 5 sierpnia 2010r.), Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w składanym wniosku. W związku z powyższym koszty podatku VAT powinny być uznane jako koszty kwalifikowane. Urząd Miejski stoi na stanowisku, iż według przepisów § 13 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) – nie przysługuje mu prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy realizacji wydatków poniesionych dla ww. projektu. W myśl tego paragrafu zwolnione z podatku VAT są czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu i na własna odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy promocja gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy. Urząd Miejski wykonując zadania w zakresie promocji Miasta – a więc zadania zwolnione z podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. powyżej Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. nie posiada prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy realizacji przedmiotowego projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje więc wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zgodnie z przepisem § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanym ich specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz w zakresie promocji Gminy (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 18 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy (rada miasta) i wójt (burmistrz, prezydent).

W myśl art. 33 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o samorządzie gminnym, Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy (miasta).

Jak wynika z powyższego, urząd miasta nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd miasta jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno-organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu miasta, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu miasta.

Zatem Urząd Miasta działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy, jednakże osobowość prawną oraz zdolność do czynności prawnych ma wyłącznie Gmina.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach zadań własnych Gmina przystępuje do realizacji projektu pn. „…”. Projekt polega na promocji oferty inwestycyjnej miasta, udziale w targach i organizacji kampanii promującej z wykorzystaniem materiałów drukowanych, wizualizacji komputerowych i internetu. Celem ogólnym projektu jest zwiększenie liczby nowych inwestycji na terenie miasta. Z treści wniosku wynika, że przedmiotem promocji będą tereny inwestycyjne należące do Gminy. Gmina jest właścicielem konkretnych terenów inwestycyjnych, których dotyczy projekt. Tereny inwestycyjne są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczone są na cele inwestycyjne i znajdują się na terenie „Strefy Aktywności Gospodarczej – Obszar A w Gminie. Celem promocji terenów inwestycyjnych jest ich sprzedaż inwestorom. Gmina będzie osiągała obroty ze sprzedaży terenów inwestycyjnych, które są opodatkowane podatkiem VAT.

Z tak przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że tereny inwestycyjne będące przedmiotem promocji są gruntami, które Wnioskodawca planuje przeznaczyć na inwestycje poprzez pozyskanie inwestora i zagospodarowanie ich zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. Grunty te znajdują się na terenie Strefy Aktywności Gospodarczej – Obszar A w Gminie. Wnioskodawca wskazał, że celem promocji terenów inwestycyjnych jest ich sprzedaż inwestorom. Jak wyżej w uzasadnieniu interpretacji wskazano, istotne dla odliczenia podatku naliczonego jest przeznaczenie wykorzystania towaru, w tym wystarczający jest do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego zamiar lub intencja odnośnie wykorzystania w przyszłości danego towaru.

Zamiar i sposób wykorzystania terenów inwestycyjnych przez Gminę jest jasno określony. Kampania informacyjno-promocyjna ma przedstawić społeczeństwu, w tym inwestorom, ofertę inwestycyjną konkretnych gruntów znajdujących się na terenie Gminy objętych realizowanym projektem, przeznaczonych przez Gminę do sprzedaży. Jeżeli będzie zainteresowany Inwestor - Gmina dokona sprzedaży tych terenów, co wiąże się ewidentnie z wykonaniem czynności podlegających podatkowi VAT. Gmina sama wskazała we wniosku, ze będzie osiągała obroty ze sprzedaży terenów inwestycyjnych, które są opodatkowane podatkiem VAT.

Istnieje zatem wyraźny związek pomiędzy realizacją projektu (a więc nabywanymi towarami i usługami opodatkowanymi VAT) a wykonywanymi w przyszłości czynnościami opodatkowanymi – cele komercyjne. Komercjalizacja odbywać się będzie poprzez sprzedaż terenów inwestycyjnych objętych kampanią promocyjną w zakresie projektu „…”.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika ewidentnie, że Wnioskodawca podjął szereg powiązanych ze sobą działań promocyjnych mających na celu, w końcowym długookresowym efekcie, doprowadzenie do sprzedaży terenów inwestycyjnych znajdujących się na terenie „Strefy Aktywności Gospodarczej – Obszar A w Gminie. Wszystkie działania Wnioskodawcy są więc związane z realizacją przedsięwzięcia, które jako całość ma na celu doprowadzenie do sprzedaży tych terenów.

Sprzedaż gruntów jest w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów.

W konsekwencji z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizowanego projektu pn. „…”.

Tym samym Wnioskodawca będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy natomiast zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania uregulowania § 21 ust. 1 i 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem przepisy te przewidują możliwość zwrotu podatku zarejestrowanym podatnikom jedynie na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Nadmienia się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT od zakupów objętych dofinansowywanym ze środków unijnych w związku z realizacją projektu w ramach realizacji zadania będącego przedmiotem niniejszego wniosku może być zaliczony do kosztów kwalifikowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.