INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2010r. (data wpływu 20 kwietnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2010r. (data wpływu 7 lipca 2010r.) oraz pismem z dnia 20 lipca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lipca 2010r., (data wpływu 7 lipca 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 czerwca 2010r. znak IBPP1/443-354/10/AW oraz pismem z dnia 20 lipca 2010r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wraz z mężem właścicielem gospodarstwa rolnego przejętego od rodziców na podstawie umowy o dożywocie w 1995r. Prowadzi też własną działalność gospodarczą. Mąż Wnioskodawcy od 1986r. prowadzi eiektroinstalatorstwo, a Wnioskodawca od 1997r. pośrednictwo ubezpieczeniowe i finansowe. Obie firmy są płatnikami VAT, lecz w żaden sposób nie są związane z rolnictwem. Działalności rolniczej Wnioskodawca nie prowadzi, grunty orne są wydzierżawione.

Z powodu konieczności remontu domu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarczych Wnioskodawca zmuszony był sprzedać część gruntów rolnych, ujętych w Gminnym Planie Zagospodarowania Przestrzennego, pod zabudowę. Wyłączył część działki rolnej i przekształcił w działki budowlane. Pierwszą działkę sprzedał w 2008r., dwie następne w 2009r. W roku bieżącym zamierza sprzedać kolejną działkę.

Pieniądze w całości przeznaczone zostały na remont domu, głównie na wymianę dachu, wymianę okien, drzwi, podłóg, ścian i stropów.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Wnioskodawcą w niniejszej sprawie jest osoba wskazana w poz. 10 druku ORD-IN.
2. Płatnikiem VAT zwolnionym Wnioskodawca jest od 1 grudnia 2005r., a podatnikiem czynnym od 1 listopada 2007r.
3. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym.
4. Grunt rolny będący przedmiotem sprzedaży został nabyty w celu kontynuowania działalności rolniczej i tak był wykorzystywany do chwili sprzedaży.
5. Gospodarstwo rolne o pow. 7,74 ha przejęte od rodziców z zamiarem kontynuowania działalności rolniczej było prowadzone przez ok. 11 lat w zakresie ogólno-rolnym. Inwentarz żywy składał się z: 2 krów, 2-3 warchlaków (tuczników) i kilkunastu sztuk drobiu. Na gruntach ornych uprawiane były zboża i okopowe, które wykorzystywane były na pasze. Łąki i pastwiska służyły do wypasu bydła i produkcji siana na zimę. Z produktów rolnych sprzedawane było tylko mleko, przez pierwsze lata gospodarowania. Po sprzedaży jednej krowy mleko zużywane było na potrzeby początkowo 10-osobowej, później 7-osobowej rodziny. Trzoda chlewna i drób hodowane były wyłącznie na potrzeby własne. W 2006r. została sprzedana druga krowa i zlikwidowany ostatni tucznik. Od 2007r. część gruntów ornych zostało wydzierżawionych.
6. Zbyte działki zostały wydzielone z gruntu należącego do gospodarstwa rolnego, na których była prowadzona działalność rolnicza do momentu sprzedaży.
7. Przedmiotem produkcji rolnej na sprzedanym terenie była uprawa ziemniaków i warzyw, zużywanych na potrzeby własne.
8. Z przedmiotowego gruntu zostało wydzielonych 6 działek budowlanych po ok. 10 arów, o łącznej pow. 0,6262 ha oraz działka na drogi dojazdowe o pow. 0,0795 ha.
9. Działki w momencie sprzedaży były, jak również pozostałe niesprzedane, są niezabudowane i nieuzbrojone.
10. O wydaniu decyzji o warunkach zabudowy dla sprzedanych działek wystąpili nabywcy. Obszar ten od 2003r. ujęty jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy, jako teren przeznaczony pod zabudowę niską, mieszkalną jednorodzinną.
11. Dopłaty unijne uzyskiwane były z tyt. jednolitej płatności obszarowej od 2004r. do czasu sprzedaży. Pierwsza działka o pow. 0,1117 ha została wyłączona w 2008r., a pozostałe wytyczone i wyłączone w 2009r.
12. Dzierżawa jest nieodpłatna, dzierżawca na swój koszt uprawia i zbiera plony, a jedynym pożytkiem Wnioskodawcy jest to, że pole nie stoi ugorem. Sprzedane działki nie były przedmiotem dzierżawy, gdyż wykorzystywane były pod uprawę ziemniaków i warzyw na potrzeby własne.
13. Teren działek budowlanych wydzielony został z działki rolnej o pow. 2,5 ha, której znaczna część znajduje się na terenie przeznaczonym przez Gminę pod zabudowę niską, mieszkalną jednorodzinną. W przypadku zainteresowania zakupem następnych działek, wydzielone zostaną kolejne z ww. areału.
14. Z tytułu dokonanej sprzedaży działek nie został zapłacony podatek VAT.
15. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek w całości przeznaczone zostały na remont domu mieszkalnego wraz z zabudowaniami gospodarczymi, przejętego od rodziców. Dotychczas wyremontowana została część domu, gdzie wymieniono 2/3 dachu o pow. ok. 600 m2, wymieniono część podłóg, ścian, stropów oraz okien i drzwi. Pieniądze uzyskane z kolejnej sprzedaży działek w całości będą przeznaczone na kontynuowanie remontu domu.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż działek wydzielonych z gruntów rolnych i przeznaczonych pod budowę domów podlega opodatkowaniu VAT...

Jeśli tak, to w jaki sposób należy go odprowadzić, czy wykazać w deklaracji VAT z działalności gospodarczej, czy złożyć dodatkową deklarację oraz kto powinien zapłacić, oboje po połowie, czy jedno z nas, czyli Wnioskodawca lub mąż...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedane działki nie podlegają VAT, gdyż w oparciu o opisane wyroki sądowe w ww. sprawie istotny jest zamiar przy nabyciu działek. Jeśli podatnik kupił z zamiarem dalszej odsprzedaży, to wtedy działa w charakterze podatnika VAT. Wnioskodawca nie miał zamiaru odsprzedaży gruntów w momencie ich przejęcia. Obecnie nie sprzedaje ich w celu zakupu innych działek, co nosiłoby znamiona handlu, lecz wyłącznie z konieczności zdobycia środków na remont domu.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku konieczności zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek należy go uwzględnić w deklaracji składanej z prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest wraz z mężem właścicielem gospodarstwa rolnego przejętego od rodziców na podstawie umowy o dożywocie w 1995r. Prowadzi też własną działalność gospodarczą. Maż Wnioskodawcy od 1986r. prowadzi eiektroinstalatorstwo, a Wnioskodawca od 1997r. pośrednictwo ubezpieczeniowe i finansowe. Obie firmy są płatnikami VAT, lecz w żaden sposób nie są związane z rolnictwem. Działalności rolniczej Wnioskodawca nie prowadzi, grunty orne są wydzierżawione.

Z powodu konieczności remontu domu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarczych Wnioskodawca zmuszony był sprzedać część gruntów rolnych, ujętych w Gminnym Planie Zagospodarowania Przestrzennego, pod zabudowę. Wyłączył część działki rolnej i przekształcił w działki budowlane. Pierwszą działkę sprzedał w 2008r., dwie następne w 2009r. W roku bieżącym zamierza sprzedać kolejną działkę.

Pieniądze w całości przeznaczone zostały na remont domu, głównie na wymianę dachu, wymianę okien, drzwi, podłóg, ścian i stropów.

Ponadto podano, że:

1. Płatnikiem VAT zwolnionym Wnioskodawca jest od 1 grudnia 2005r., a podatnikiem czynnym od 1 listopada 2007r.
2. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym.
3. Grunt rolny będący przedmiotem sprzedaży został nabyty w celu kontynuowania działalności rolniczej i tak był wykorzystywany do chwili sprzedaży.
4. Gospodarstwo rolne o pow. 7,74 ha przejęte od rodziców z zamiarem kontynuowania działalności rolniczej było prowadzone przez ok. 11 lat w zakresie ogólno-rolnym. Inwentarz żywy składał się z: 2 krów, 2-3 warchlaków (tuczników) i kilkunastu sztuk drobiu. Na gruntach ornych uprawiane były zboża i okopowe, które wykorzystywane były na pasze. Łąki i pastwiska służyły do wypasu bydła i produkcji siana na zimę. Z produktów rolnych sprzedawane było tylko mleko, przez pierwsze lata gospodarowania. Po sprzedaży jednej krowy mleko zużywane było na potrzeby początkowo 10-osobowej, później 7-osobowej rodziny. Trzoda chlewna i drób hodowane były wyłącznie na potrzeby własne. W 2006r. została sprzedana druga krowa i zlikwidowany ostatni tucznik. Od 2007r. część gruntów ornych zostało wydzierżawionych.
5. Zbyte działki zostały wydzielone z gruntu należącego do gospodarstwa rolnego, na których była prowadzona działalność rolnicza do momentu sprzedaży.
6. Przedmiotem produkcji rolnej na sprzedanym terenie była uprawa ziemniaków i warzyw, zużywanych na potrzeby własne.
7. Z przedmiotowego gruntu zostało wydzielonych 6 działek budowlanych po ok. 10 arów, o łącznej pow. 0,6262 ha oraz działka na drogi dojazdowe o pow. 0,0795 ha.
8. Działki w momencie sprzedaży były, jak również pozostałe niesprzedane, są niezabudowane i nieuzbrojone.
9. O wydaniu decyzji o warunkach zabudowy dla sprzedanych działek wystąpili nabywcy. Obszar ten od 2003r. ujęty jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy, jako teren przeznaczony pod zabudowę niską, mieszkalną jednorodzinną.
10. Dopłaty unijne uzyskiwane były z tyt. jednolitej płatności obszarowej od 2004r. do czasu sprzedaży. Pierwsza działka o pow. 0,1117 ha została wyłączona w 2008r., a pozostałe wytyczone i wyłączone w 2009r.
11. Dzierżawa jest nieodpłatna, dzierżawca na swój koszt uprawia i zbiera plony, a jedynym pożytkiem Wnioskodawcy jest to, że pole nie stoi ugorem. Sprzedane działki nie były przedmiotem dzierżawy, gdyż wykorzystywane były pod uprawę ziemniaków i warzyw na potrzeby własne.
12. Teren działek budowlanych wydzielony został z działki rolnej o pow. 2,5 ha, której znaczna część znajduje się na terenie przeznaczonym przez Gminę pod zabudowę niską, mieszkalną jednorodzinną. W przypadku zainteresowania zakupem następnych działek, wydzielone zostaną kolejne z ww. areału.
13. Z tytułu dokonanej sprzedaży działek nie został zapłacony podatek VAT.
14. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek w całości przeznaczone zostały na remont domu mieszkalnego wraz z zabudowaniami gospodarczymi, przejętego od rodziców. Dotychczas wyremontowana została część domu, gdzie wymieniono 2/3 dachu o pow. ok. 600 m2, wymieniono część podłóg, ścian, stropów oraz okien i drzwi. Pieniądze uzyskane z kolejnej sprzedaży działek w całości będą przeznaczone na kontynuowanie remontu domu.
    
    

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowle i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż wydzielenie działek oraz dokonana transakcja sprzedaży ww. nieruchomości gruntowych ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą) posiada także rolnik. Jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, zwłaszcza że grunty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią składnik majątkowy tego gospodarstwa rolnego.

Z powyższego bezsprzecznie wynika, iż grunty, z których Wnioskodawca wyodrębnił sprzedane i przeznaczone do sprzedaży działki, zostały przez niego nabyte w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i takie gospodarstwo Wnioskodawca prowadził na przedmiotowych działkach, a zatem zostały one wykorzystane do działalności gospodarczej.

W przedstawionej sytuacji nie można bowiem uznać, że sprzedane grunty miały charakter majątku osobistego Wnioskodawcy, niewykorzystywanego na cele działalności gospodarczej, gdyż zostały one po nabyciu wykorzystane, jak wykazano wyżej, do prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej – sprzedaż mleka) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem w myśl powołanego już wcześniej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest również działalność rolnicza. Zatem w tych okolicznościach sprzedaż działek nie stanowi niczego innego jak wyprzedaż majątku należącego do „przedsiębiorstwa” Wnioskodawcy.

Ponadto istotnym elementem wskazującym również na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia. Czynności związane z wydzieleniem z posiadanego gruntu 6 działek budowlanych po około 10 arów wskazują na przygotowanie gruntu w sposób umożliwiający jego sprzedaż – znalezienie nabywców.

Również okoliczność podziału nieruchomości gruntowej na mniejsze działki wskazuje, iż powzięto zamiar sprzedaży w sposób zorganizowany i częstotliwy, zmierzający do osiągnięcia korzyści finansowych. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Z przedstawionego wniosku nie wynika bowiem, aby Wnioskodawca w jakikolwiek sposób zamierzał wykorzystać wydzielone działki na potrzeby osobiste. Przykładem takiego bowiem wykorzystania tych nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w przypadku zainteresowania zakupem następnych działek wydzielone zostaną kolejne z posiadanego przez Wnioskodawcę areału.

Wnioskodawca wskazał także, że uzyskiwał dopłaty unijne z tytułu jednolitej płatności obszarowej od 2004r. do momentu sprzedaży działek.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego nie można uznać, że działki sprzedane i przeznaczone do sprzedaży stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy.

W powyższej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku gruntów kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Powyższym czynnościom można jak najbardziej przypisać charakter częstotliwy. Nie można zatem uznać, aby wszystkie powyższe działania podejmowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia gruntu, jak i w czasie jego posiadania, Wnioskodawca podjął szereg działań wskazujących na zamiar związania nieruchomości z działalnością gospodarczą (choć jej rodzaj ulegał zmianie z rolniczej na sprzedaż działek), a zatem sprzedaż gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca jest z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto o osobistym charakterze dokonanych czynności nie może w tym przypadku przesądzać przeznaczenie przez Wnioskodawcę uzyskanych ze sprzedaży działek środków finansowych na potrzeby własne (remont domu), bowiem każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą, będącą źródłem jego utrzymania (głównym czy też dodatkowym), prowadzi ją właśnie po to, aby osiągać zyski i przeznaczać je na zaspokojenie m.in. osobistych potrzeb.

Podkreślić bowiem należy, iż jedynie w sytuacji, w której czynność ta miałaby związek z zaspokajaniem potrzeb czysto osobistych osoby ją wykonującej, można byłoby uznać, że nie jest to czynność wykona przez podatnika podatku od towarów i usług. W omawianej sytuacji jedynie osobisty charakter czynności mógłby świadczyć o tym, że nie jest ona związana z działalnością gospodarczą podatnika.

Reasumując, należy stwierdzić, że dla sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem interpretacji w okolicznościach wskazanych we wniosku, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż sprzedaż ta ma znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kwestii natomiast stawki podatku VAT dla sprzedaży ww. nieruchomości będącej przedmiotem interpretacji wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Z treści wniosku wynika, iż będące przedmiotem sprzedaży nieruchomości od 2003r. ujęte są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy, jako teren przeznaczony pod zabudowę niską, mieszkalną jednorodzinną.

Zatem dokonanie dostawy ww. nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Jak wynika z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

W świetle powyższego podatnik jest zobowiązany do wykazania w deklaracji dla podatku VAT kwoty obrotu i podatku należnego od dokonanej przez siebie sprzedaży. Jeśli zatem w przedmiotowej sprawie każda z działek jest sprzedawana przez Wnioskodawcę jak i małżonka Wnioskodawcy jako współwłaścicieli, tj. sprzedawcą i podatnikiem jest zarówno Wnioskodawca jak i małżonek, to Wnioskodawca winien w swojej deklaracji dla podatku VAT wykazać tę część sprzedaży, która przypada na Wnioskodawcę jako podatnika podatku VAT.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym prowadząc działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansowego, tym samym sprzedaż działek należy ująć w jednej deklaracji VAT jako obrót z działalności gospodarczej.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo, należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ zauważa, że niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy wskazanego we wniosku ORD-IN. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków. Jeżeli małżonek Wnioskodawcy jest zainteresowany uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej, powinien złożyć odrębny wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), pytanie oraz własne stanowisko w sprawie, jak również wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.