INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2010r. (data wpływu 27 maja 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2010r. (data wpływu 22 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lipca 2010r. (data wpływu 22 lipca 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 lipca 2010r. znak IBPP1/443-488/10/AW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W 2001r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców grunty rolne o powierzchni 0,945 ha. Grunty te stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy i w żaden sposób nie są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą w zakresie usług pomocy drogowej. Z powodów zdrowotnych i trudnej sytuacji materialnej rodziny Wnioskodawcy, w 2008r. Wnioskodawca powziął zamiar, iż sprzeda te grunty, aby poprawić byt swojej rodziny. Całkowity brak zainteresowania kupujących tą działką, brak miejscowego planu zagospodarowania, bliskość przyszłej autostrady, zmusił Wnioskodawcę do podjęcia działań w celu podziału tego gruntu na mniejsze działki. W tej sytuacji koniecznym stało się wystąpienie o warunki zabudowy.

W wyniku tego podziału powstało osiem działek budowlanych i droga wewnętrzna. Wszystkie te działki Wnioskodawca chce zbyć, tak jak wspomniał wcześniej, ze względów zdrowotnych i ekonomicznych, lecz mimo intratnej ceny jest to trudne do zrealizowania, na pewno niesprzyjającymi okolicznościami jest mało atrakcyjne miejsce i położenie działek. W pobliżu sąsiad posadowił na swoim terenie plac postojowy na swój liczny tabor transportowy TIR, a że jest to teren przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, to takie ewentualne sąsiedztwo nie zachęca do budowania domu na tak umiejscowionym gruncie. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą „Pomoc drogowa – transport pojazdów”. Grunt, który Wnioskodawca zamierza zbyć nigdy w żaden sposób nie był związany i wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Do tej pory Wnioskodawca nigdy nie zbywał żadnej nieruchomości, ani nie zajmował się ich sprzedażą, lecz okoliczności rodzinne zmusiły go do takich działań.

Grunt, który miał być zabezpieczeniem dzieci, kiedy będą wchodzić w dorosłe życie, musi być sprzedany, aby zabezpieczyć im teraźniejszość. W chwili obecnej Wnioskodawca sprzedał jedną z ośmiu działek.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny dotyczący sprzedaży jednej działki i jako zdarzenie przyszłe sprzedaż siedmiu pozostałych działek. W sumie, osiem tych działek powstało w wyniku podziału przekazanej przez ojca Wnioskodawcy aktem darowizny w dniu 14 maja 2001r. działki rolnej nr 10/1 obręb 13 o powierzchni 9458 metrów kwadratowych. W 2008r. z powodu kłopotów zdrowotnych i trudnej sytuacji bytowo-mieszkaniowej swojej rodziny, Wnioskodawca podjął decyzję o zbyciu działki. Brak zainteresowania nabywczego całą działką rolną zmusił Wnioskodawcę do podjęcia działań w celu podzielenia tego gruntu na mniejsze działki. W tej sytuacji konieczne było wystąpienie o wydanie warunków zabudowy i w wyniku tych czynności powstało osiem działek z warunkami zabudowy. Podzielenie w ten sposób gruntu, ułatwi jego zbycie i tym samym rozwiąże sytuację rodzinno-bytową Wnioskodawcy.
2. Jedna działka z ośmiu, które powstały w wyniku podziału działki nr 10/1 została sprzedana 18 maja 2010r. i z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca nie zapłacił podatku VAT.
3. Jednoosobową działalność gospodarczą POMOC DROGOWA Wnioskodawca prowadzi od 15 sierpnia 1992r.
4. Czynnym podatnikiem podatku VAT Wnioskodawca został od 1 lutego 2002r., by stać się korzystniejszym partnerem sieci ASSISTANCE oraz innych firm korzystających z usług Wnioskodawcy i jest to podatek z tytułu wykonywanych usług pomocy drogowej i transportu.
5. Wnioskodawca nie był i nie jestem rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
6. Odpowiadając na pytanie organu: „Jaka jest klasyfikacja działek, którą Wnioskodawca zamierza zbyć według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy, a jeśli nie ma takiego planu, to jakie jej przeznaczenie wynika ze studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy”, Wnioskodawca zacytował uzasadnienie decyzji Prezydenta Miasta o warunkach zabudowy, które brzmi:”Rozpatrując wniosek inwestora orzeczono jak w sentencji decyzji, ponieważ: Inwestycja polegająca na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych w myśl art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wymaga ustalenia warunków zabudowy, gdyż przepisy prawa budowlanego przewidują dla tej inwestycji konieczność uzyskania pozwolenia na budowę. Złożony przez inwestora wniosek o wydanie warunków zabudowy, spełnia kryteria wyznaczone przez ustawodawcę art. 52 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.Miasto w obszarze wskazanym we wniosku nie posiada miejscowego planu ogólnego, dlatego też niniejsza decyzja o warunkach zabudowy została przygotowana zgodnie z art. 60 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez osobę wpisaną na listę Okręgowej Izby Urbanistów.Przy opracowaniu niniejszej decyzji posiłkowano się Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego (uchwała Rady Miejskiej z dnia 15 lipca 1999r.). Wymogi w zakresie zabudowy i zagospodarowania przestrzennego terenu określono na podstawie przeprowadzonej analizy stanu faktycznego i prawnego oraz po stwierdzeniu zgodności inwestycji z przepisami odrębnymi. Ze względu na to, że budynki te posiadają zróżnicowaną architekturę i lokalizowane są w dużym rozproszeniu nie tworzą one uporządkowanego układu urbanistycznego dla projektowanego zamierzenia przyjęto wskaźniki jakie kształtują zabudowę na osiedlach mieszkaniowych jednorodzinnych o uporządkowanej formie urbanistyczno – architektonicznej. Pozwoli to w przyszłości na kształtowanie zabudowy sąsiednich terenów w sposób nawiązujący do nowoczesnych form architektonicznych i na prawidłowe kształtowanie w tym obszarze przestrzeni.Teren nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów na cele nierolnicze, gdyż przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004r. Nr 121, poz. 1266 z późn. zm.) nie stosuje się do gruntów rolnych stanowiących użytki rolne położone w granicach administracyjnych miast.Projekt decyzji uzgodniono z Wojewódzkim Zarządem Melioracji i Urządzeń Wodnych – decyzja z dnia 8 czerwca 2009r. o umorzeniu postępowania ze względu na brak w obszarze planowanej inwestycji urządzeń melioracji wodnych i gruntów zmeliorowanych.Uzgodnienia projektu decyzji w zakresie art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz trybie przewidywanym w art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego nie jest wymagane, ponieważ prezydent miasta na prawach powiatu jest równocześnie zarządcą drogi.
7. Nieruchomość Wnioskodawca objął na podstawie umowy darowizny, której akt sporządzony został 14 maja 2001r. miedzy Wnioskodawca a jego ojcem – właścicielem działki nr 10/1 obręb 13 o powierzchni 9458 metrów kwadratowych, która była i jest niezabudowaną i stanowiła rolę.
8. Działkę Wnioskodawca przejął na prośbę schorowanego ojca i w tym czasie nie miał możliwości i zamiaru prowadzić działalności rolniczej, również ze względu na warunki domowe (pierwsze dziecko do czwartego roku życia leczone w Klinice Dziecięcej w Krakowie-Prokocimiu, następnie narodziny drugiego dziecka, a obecnie poważna choroba matki (białaczka).
9. Przyjmując działkę od ojca, Wnioskodawca miał zamiar wykorzystać ją do celów rekreacyjnych.
10. Kilkanaście lat przed przejęciem jak i po przejęciu działki nie była prowadzona działalność rolna.
11. Przedmiotem sprzedaży jest całość gruntu tj. osiem działek, (jeżeli będą nabywcy).
12. Zarówno ta jedna, która jest już zbyta, jak i pozostałe działki nie są zabudowane i nie będą zabudowane i tym samym nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
13. Przedmiotowe działki w momencie zbycia będą w całości niezabudowane i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
14. O wydanie decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca wystąpił dnia 4 marca 2009r. Decyzję Wnioskodawca otrzymał w połowie lipca 2009r. i dotyczy budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą techniczną oraz podziału geodezyjnego na działce 10/1 obręb 13.
15. Wnioskodawca nie uzyskiwał ani też nie występował o dopłaty unijne dotyczące ww. gruntu.
16. Wnioskodawca nie dokonywał najmu, dzierżawy ani też działki te nie były przedmiotem umów o podobnym charakterze, nie czerpał i nie czerpie z tego tytułu pożytków.
17. Wnioskodawca nie posiada innych niż wskazane we wniosku nieruchomości, przeznaczone w przyszłości do sprzedaży i nie zamierza kiedykolwiek zajmować się handlem nieruchomościami.
18. Uzyskane środki pozwolą Wnioskodawcy na dokończenie budowy i wyposażenie domu, który będzie jego pierwszym lokalem mieszkalnym, na edukację dzieci, na zakup instrumentów muzycznych (córka jest uczennicą Państwowej Szkoły Muzycznej, syn również będzie uczniem tej szkoły) na ogólną poprawę bytu dzieci, a także pomoc chorej matce.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając grunty rolne nabyte w drodze darowizny od rodziców w 2001r., które zostały przekształcone w 2009r. na działki budowlane, sprzedaż ta musi być opodatkowana podatkiem od towarowi usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Argumentem przemawiającym za takim stanowiskiem jest to, że nabycie gruntów rolnych w drodze darowizny nie następowało z zamiarem dalszej ich odsprzedaży. Potwierdzeniem tego jest fakt posiadania gruntu od 2001r. do chwili obecnej. Ponadto istotne znaczenie ma to, że okoliczności jakie zmuszają Wnioskodawcę do ich sprzedaży, trudna sytuacja materialna rodziny oraz fakt, że czynności te nie da się potraktować jako działalność gospodarcza, nie będą dokonywane w sposób profesjonalny, zorganizowany i ciągły, zostaną ograniczone tylko do posiadanych własnych działek.

W podobnej sprawie stanowisko, jakie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 kwietnia 2010r. nr IPPP1-443-449/07-9/S/JF po orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2010r.: „Dostawa zarówno działek rolnych oraz tych, dla których została wydana decyzja o warunkach zabudowy, jak i położonych na terenach potencjalnego rozwoju o dominacji funkcji mieszkaniowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to w świetle artykułu 4 ust. 1 i 2 Dyrektywy, z tytułu wykonania takiej czynności, dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez wzglądu na to, czy czynność te wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007r. sygn. akt I FPS 3/07 oraz inne liczne orzeczenia NSA m.in. sygn. akt I FSK 1629/07, I FSK 1059/07, I FSK 7787/07, I FSK 474/07 potwierdzają stanowisko, że czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności oraz liczne orzecznictwo sądów administracyjnych i obowiązujące w tym zakresie przepisy podatkowe, Wnioskodawca uważa, że zawarte stanowisko w tej sprawie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowych gruntów, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Wnioskodawca nabył bowiem przedmiotowy grunt w 2001r. w drodze darowizny od rodziców jako grunt rolny. Kilkanaście lat przed przejęciem, jak i po przejęciu działki nie była prowadzona działalność rolna. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Prowadzi wprawdzie jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pomocy drogowej, jednakże grunt, o którym mowa we wniosku nigdy w żaden sposób nie był związany i wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Do tej pory Wnioskodawca nigdy nie zbywał żadnej nieruchomości, ani nie zajmował się ich sprzedażą. Wnioskodawca nie dokonywał najmu, dzierżawy ani też przedmiotowe działki, nigdy nie były przedmiotem umów o podobnym charakterze.

Środki uzyskane ze sprzedaży gruntu zostaną przeznaczone na dokończenie budowy i wyposażenie domu, który będzie jego pierwszym lokalem mieszkalnym, na edukację dzieci, na zakup instrumentów muzycznych (córka jest uczennicą Państwowej Szkoły Muzycznej, syn również będzie uczniem tej szkoły) na ogólną poprawę bytu dzieci, a także pomoc chorej matce.

Zatem w ocenie tut. organu nie można uznać przedmiotowej sprzedaży z majątku osobistego gruntu niezabudowanego za częstotliwą dostawę gruntów, grunt ten nie miał służyć, ani nigdy nie służył, żadnej działalności gospodarczej, a więc sprzedaż ta, w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tut. organ nie jest nią związany.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.