INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24.02.2010r. (data wpływu 25.02.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.02.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność handlową za pośrednictwem sklepu internetowego. Klientami są głównie podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarówno w Polsce, jak i w krajach Unii Europejskiej. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE.

Przedstawiana sprawa dotyczy sprzedaży wysyłkowej towaru z terytorium kraju - całkowita wartość netto sprzedawanych towarów do danego kraju członkowskiego nie przekroczyła limitu ustalonego dla sprzedaży wysyłkowej przez ustawodawstwo kraju nabywcy towaru.

Spółka wystawia faktury VAT potwierdzające wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju ze stawką 0%, gdyż spełnia wymogi określone w art. 42 ustawy o VAT i art. 23 ust. 14 ustawy o VAT.

Dotyczy pyt. 1 i 2:

Nabywca z Unii składa zamówienie internetowe na towar (łącznie z jego dostawą), po weryfikacji otrzymuje od Spółki fakturę pro forma. Klient robi przelew na konto Spółki w wysokości 100% wartości zamówienia. Po otrzymaniu przelewu Spółka dokonuje realizacji zamówienia poprzez spakowanie towaru, wystawienie faktury sprzedaży i przekazanie przesyłki do kuriera, który dostarcza towar nabywcy w przeciągu tygodnia (przed złożeniem deklaracji VAT Spółka otrzymuje potwierdzenie wywozu towaru). Na ogół dzień wpływu należności pokrywa się z dniem wystawienia faktury.

Jednak zdarzają się sytuacje, że należność wpływa na konto późnym popołudniem, gdy firma już nie pracuje. Zatem dopiero w dniu następnym Spółka realizuje zamówienie - pakuje towar, wystawia fakturę sprzedaży i przekazuje kurierowi. Na fakturze sprzedaży Spółka podaje datę sprzedaży (tu wpływu należności na konto), np. 31.01.2010r., i datę wystawienia faktury, np. 01.02.2010r. Wnioskodawca nadmienia, że nie wystawia faktur zaliczkowych.

W dniu wystawienia faktury sprawdza status podatkowy nabywcy w systemie wymiany danych VIES. Dla celów dowodowych Spółka drukuje potwierdzenie (podany numer jest ważny w danym momencie) i przechowuje je w dokumentacji dotyczącej danej transakcji.

Dotyczy pyt. 3:

Spółka wystawiając fakturę sprzedaży dla nabywcy unijnego (aktywny NIP UE) wykazuje odrębne pozycje na towary oraz dodatkowo pozycję za transport, który jest nieodłącznym elementem świadczenia należnego od nabywcy.

Klient zamawia towar łącznie z dostawą - co potwierdzone jest fakturą pro forma. Zatem Spółka obciąża nabywcę towaru tymi dodatkowymi kosztami, jakimi są koszty transportu, a w konsekwencji łączna kwota należna z tytułu sprzedaży zostaje o te koszty powiększona.

Faktura sprzedaży wystawiana jest ze stawką 0% na wszystkie pozycje - jako WDT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy dla sprzedaży wysyłkowej towarów z terytorium kraju, gdy spełnione są przesłanki do stosowania stawki 0% dla WDT...
   Dla podanego przykładu - w dniu wpływu 100% należności na konto Spółki 31.01.2010r., czy w dniu wystawienia faktury 01.02.2010r....
   Nie była wystawiana faktura zaliczkowa, towar został odebrany przez nabywcę unijnego przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT.
2. Na jaki dzień Spółka powinna potwierdzić aktywność NIP UE nabywcy... Na dzień wpływu należności na konto spółki 31.01.2010r., czy na dzień wystawienia faktury sprzedaży 01.02.2010r....
3. Czy koszty transportu wykazywane na fakturze sprzedaży w osobnej pozycji, a stanowiące nieodłączny element wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, mogą być opodatkowane stawką 0%...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Spółki obowiązek podatkowy dla sprzedaży wysyłkowej towarów z terytorium kraju, dla której otrzymano wpłatę należności w 100% na konto przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru - powstaje w dniu wystawienia faktury.
2. Weryfikacja NIP EU nabywcy powinna być dokonana w dniu wystawiania faktury.
3. Kierując się dyrektywą i indywidualnymi interpretacjami zamieszczonymi na stronie internetowej Ministerstwa Finansów Spółka stoi na stanowisku, że koszty transportu, których ciężar został przerzucony na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnej pozycji (odrębnego świadczenia opodatkowanego inną stawką VAT), lecz przyjmuje się je jako element świadczenia zasadniczego i stosuje się stawkę podatkową właściwą dla świadczenia zasadniczego; w tym wypadku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawka podatku wynosi 0%.
   Spełniając warunki art. 42 ustawy o VAT, w przypadku Spółki transport jest elementem pomocniczym podstawowej działalności, którą jest sprzedaż towarów do Unii. Usługi te włączone zostały w cenę należności. Zatem należy stosować stawkę VAT taką jak przy WDT - czyli 0%.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Natomiast ust. 6 cyt. artykułu stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl ust. 3 cyt. artykułu, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

W myśl ust. 3 cyt. artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność handlową za pośrednictwem sklepu internetowego. Klientami są głównie podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarówno w Polsce, jak i w krajach Unii Europejskiej. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Z wniosku wynika, że w przypadku sprzedaży dla podmiotów unijnych są to podatnicy posiadający aktywny NIP UE, co Spółka potwierdza sprawdzając status podatkowy nabywcy w systemie wymiany danych VIES.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że przedstawiana sprawa dotyczy sprzedaży wysyłkowej towaru z terytorium kraju (całkowita wartość netto sprzedawanych towarów do danego kraju członkowskiego nie przekroczyła limitu ustalonego dla sprzedaży wysyłkowej przez ustawodawstwo kraju nabywcy towaru).

Należy w tym miejscu wyjaśnić, co na gruncie ustawy o VAT oznacza pojęcie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Według definicji zawartej w art. 2 pkt 23 ustawy przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem, że dostawa dokonywana jest na rzecz:

• podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub innego niż wymieniony wyżej podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.
  
  

W świetle tego przepisu polski podatnik, dokonując dostawy towarów dla podmiotów z innych państw członkowskich UE będących zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej, nie spełnia warunków, aby czynność tę uznać za sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju. Powinien natomiast uznać opisaną sprzedaż, jeśli spełnione są warunki określone w przepisie art. 13 ust. 1, ust. 2 oraz ust. 6, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Nie należy bowiem mylić pojęcia sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, zdefiniowanego w art. 2 pkt 23 ustawy, ze sprzedażą dokonywaną za pośrednictwem Internetu na rzecz podmiotów będących zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej, którzy maja obowiązek rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Ad. pytanie 1)

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

W sytuacji, gdy przed upływem tego terminu podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia – ust. 2 powołanego artykułu.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny - ust. 3 powołanego artykułu.

Ponadto w myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, zastrzeżeniem ust. 2 i 3. (§ 10 ust. 1 rozporządzenia). W przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 3 ustawy, podatnik może wystawić fakturę potwierdzającą otrzymanie całości lub części ceny; w przypadku wystawienia faktury przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio (§ 10 ust. 2 rozporządzenia).

A zatem w sytuacji przedstawionej we wniosku, jeżeli w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka przed dokonaniem tej dostawy otrzymała całość należności za towar a następnie wystawiła fakturę VAT, obowiązek podatkowy z tytułu tej transakcji powstał z chwilą wystawienia przedmiotowej faktury, tj. w tym przypadku w dniu 01.02.2010r.

Ad. pytanie 2)

Pierwszy z warunków uprawniających podatnika do zastosowania stawki podatku 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, określonych w powołanym wyżej art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, dotyczy dokonania dostawy na rzecz podatnika posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Artykuł 42 ust. 1 pkt 1 ustawy nie wskazuje, na jaki dzień i w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Bazę numerów zawiera system VIES.

System VIES jest systemem informatycznym, umożliwiającym państwom członkowskim Unii Europejskiej wymianę informacji o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Zapewnia on również dostęp do bazy danych numerów identyfikacyjnych podatników VAT, stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych.

Od 1 stycznia 2004 roku podstawą prawną funkcjonowania tego systemu jest Rozporządzenie Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz.Urz. UE L Nr 264, str. 1 ze zm.).

Na mocy art. 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003, każde państwo członkowskie wyznacza jedno centralne biuro łącznikowe upoważnione do współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi. W Polsce powołano z dniem 1 stycznia 2004r. Biuro Wymiany Informacji o VAT Ministerstwa Finansów wraz z Ośrodkiem Zamiejscowym w Koninie. Jednocześnie należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008r. przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT (Dz.U. Nr 211, poz. 1330), wyznaczono Izbę Skarbową w Poznaniu, jako jednostkę organizacyjną, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT, o którym mowa w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 97 ust. 17-19 ustawy o VAT, na wniosek zainteresowanego biuro wymiany informacji o podatku od towarów i usług lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zidentyfikowanie bądź nie potwierdza zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Wniosek o identyfikację składa się na piśmie, faksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną. W takiej też formie udzielana jest odpowiedź.

Ponadto Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Należy zatem przyjąć, że wystarczającym i wiarygodnym sposobem potwierdzenia, że nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy jest posiadanie wydruku ze strony internetowej wskazanej powyżej, potwierdzającego aktualność numeru lub posiadanie potwierdzenia aktualności tego numeru otrzymane faksem lub mailem z Biura Wymiany Informacji o VAT (także od właściwego naczelnika urzędu skarbowego).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia dnia, na jaki należy potwierdzić ważność numeru NIP UE kontrahenta. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują tej kwestii. Biorąc pod uwagę fakt, iż dostawa powinna być dokonana na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, należy przyjąć, że numer ten powinien być aktualny w momencie dokonywania dostawy. W analizowanej sytuacji Spółka przed dostarczeniem towaru nabywcy otrzymała należność za ten towar i wystawiła fakturę VAT potwierdzającą dokonanie sprzedaży. A zatem właściwym, zdaniem tut. Organu, będzie uznanie, że weryfikacji NIP UE kontrahenta Wnioskodawca powinien dokonać w dniu wystawienia faktury.

Ad. pytanie 3)

Ustawodawca nie określił szczególnych zasad ustalania podstawy opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Obowiązuje zatem w tym zakresie przepis art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zagadnienie to zostało uregulowane w art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z tym przepisem, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
2. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z drugiej strony art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić, w tym również wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 31 ust. 2).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca opisał, iż Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz kontrahenta unijnego. Klient zamawia towar łącznie z dostawą, Spółka obciąża więc nabywcę towaru dodatkowymi kosztami, jakimi są koszty transportu, a w konsekwencji łączna kwota należna z tytułu sprzedaży zostaje o te koszty powiększona. Wystawiając fakturę sprzedaży Spółka wykazuje w odrębnej pozycji opłatę za transport. Faktura wystawiana jest ze stawką 0% na wszystkie pozycje - jako WDT.

Odnosząc stan faktyczny do przytoczonych powyżej regulacji prawnych wskazać należy, że podstawą opodatkowania jest całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy, obejmującego należność za dostawę towarów jak również za usługę transportową. W niniejszej sprawie nabywca towaru jest zobowiązany zapłacić dostawcy za dostarczony towar wraz z jego transportem, zatem wartość usługi transportu zwiększa podstawę opodatkowania transakcji dostawy towarów. W konsekwencji usługi te, jako niestanowiące odrębnego świadczenia od wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla dostawy towarów.

W kontekście powyższego bez znaczenia dla sposobu opodatkowania tego świadczenia pozostaje fakt, że usługa transportu jest ujmowana w osobnej pozycji na fakturze sprzedaży. W sytuacji wykazania tego świadczenia w dwóch pozycjach faktury stawka podatku VAT właściwa dla usługi transportowej będzie równa wysokości stawki dla dostawy towaru, tj. w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - 0%.

Zatem Spółka ma prawo zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 0% do kosztów transportu będących nieodłącznym elementem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – po spełnieniu warunków określonych w powołanym wyżej art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe – z zastrzeżeniem, że czynności, do których odnoszą się pytania Spółki, nie stanowią sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, w świetle art. 2 pkt 23 ustawy; stanowią natomiast wewnątrzewspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.