INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 28 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 13 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypłaconej osobie uprawnionej do jej podjęcia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypłaconej osobie uprawnionej do jej podjęcia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 2 lipca 2010 r. nr ILPB2/415-552/10-2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 2 lipca 2010 r., skutecznie doręczono dnia 6 lipca 2010 r., zaś w dniu 13 lipca 2010 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 12 lipca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 5 listopada 2009 r. został złożony wniosek do sądu rejonowego na kandydata do pełnienia funkcji kuratora do zarządu majątkiem rodzeństwa X, Y, Z, przebywających w domu dziecka. Jako wychowawca wyżej wymienionej placówki, Wnioskodawczyni wyraziła gotowość do pełnienia funkcji kuratora majątkowego. W dniu 13 listopada 2009 r. do zakładu ubezpieczeń społecznych trafiło pismo informujące o kandydaturze Zainteresowanej na kuratora majątkowego rodzeństwa oraz prośba o przekazywanie renty dzieci na Jej adres domowy do czasu zakończenia sprawy toczącej się w sądzie rejonowym. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż funkcje kuratora do zarządu majątkiem pełni się społecznie, nie uzyskując żadnych korzyści majątkowych. Z uwagi na to, iż nie odbyła się rozprawa w sądzie, Zainteresowana nie jest jeszcze w posiadaniu decyzji o ustanowieniu Jej kuratorem majątkowym. W dniu 19 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała z zakładu ubezpieczeń społecznych PIT-40A wystawiony na Jej nazwisko, w którym nie ma wzmianki o faktycznych osobach, do których należą pieniądze z renty. W powyższym formularzu PIT-40A Zainteresowana ujęta została jako jedyny podatnik. W związku z tym zasięgając niejednokrotnie informacji w zakładzie ubezpieczeń społecznych, w urzędzie skarbowym oraz w ogólnopolskiej informacji dla podatników Wnioskodawczyni uzyskała odpowiedź, iż jako podatnik ujęty w formularzu PIT-40A powinna rozliczyć rentę jako swój dochód. Wnioskodawczyni podkreśla, że rodzeństwo X, Y, Z nie są Jej dziećmi własnymi ani przysposobionymi, nie sprawuje też nad nimi opieki prawnej. Dzieci te są półsierotami przez co zakład ubezpieczeń społecznych nie może wystawić odrębnych formularzy PIT-40A na każde z dzieci i ich nazwiska. Doliczając ową rentę do własnych dochodów, dla Wnioskodawczyni wynikła niedopłata podatku w wysokości 556,02 zł, której nie byłoby gdyby rozliczała się samodzielnie, tylko z własnych faktycznych dochodów, bez doliczania renty dzieci.

Wnioskodawczyni wskazała również, iż świadczenia pieniężne (renta rodzinna wychowanków X, Y, Z) została wypłacona na podstawie dwóch pism od dyrekcji domu dziecka, a skierowanych do ZUS i sądu rejonowego oraz na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. § 43 i art. 130 i 131 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o Emeryturach i Rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 1998 r. Nr 162 poz. 1118).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni musi rozliczyć się z renty rodzeństwa, która nie jest Jej dochodem i nie czerpie z niej żadnych korzyści, a jeżeli tak to dlaczego...
2. Dlaczego Zainteresowana musi ponosić koszty w wysokości 556,02 zł, których nikt Jej nie zwróci, skoro realnie renta nie jest Jej dochodem...

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro renta rodzeństwa X, Y, Z wpływająca na Jej nazwisko nie jest faktycznie Jej dochodem, nie powinna się z niej rozliczać i co za tym idzie, nie powinna ponosić jakichkolwiek kosztów związanych z rentą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Powyższy przepis wprowadza obowiązek doliczania dochodów małoletnich dzieci (w wieku do 18 lat) własnych i przysposobionych, do dochodów rodziców. Wyjątek stanowi dochód uzyskany przez dziecko z własnej pracy, stypendium oraz dochód z przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku. Dochodów małoletnich dzieci nie dolicza się do dochodów rodziców także wówczas, gdy rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni została kandydatką na kuratora majątkowego rodzeństwa X, Y, Z przebywających w domu dziecka. W związku z powyższym na adres Wnioskodawczyni przekazywana jest renta rodzinna tych dzieci. Rodzeństwo X, Y, Z nie są dziećmi własnymi ani przysposobionymi Zainteresowanej, nie sprawuje też Ona nad nimi opieki prawnej.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie ma obowiązku doliczać renty rodzeństwa X, Y, Z do swoich dochodów i wykazywać ich w swoim zeznaniu rocznym.

Z uwagi na fakt, iż stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące pytania pierwszego zawartego we wniosku jest prawidłowe, odstąpiono od odpowiedzi na drugie pytanie, gdyż stało się ono bezprzedmiotowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Ponadto, w odpowiedzi na prośbę Wnioskodawczyni, dołączonej do pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w przedmiocie udzielenia pilnej odpowiedzi ze względu na zbliżający się termin odroczonej zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, tut. Organ informuje, że wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej załatwiane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Wniosek Zainteresowanej został rozpatrzony w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy Ordynacja podatkowa, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, z uwzględnieniem okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ do uzupełnienia wniosku, a jego uzupełnieniem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.