INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości robót związanych z likwidacją środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości robót związanych z likwidacją środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie produkcji prefabrykatów budowlanych (w szczególności betonowych - bloczki, pustaki, stropy, belki stropowe, kostka brukowa itp. ), ich dostawy do klientów, doradztwa technicznego w zakresie budownictwa, a także sprzedaży materiałów budowlanych. Ewidencja działalności prowadzona jest w oparciu o księgi rachunkowe. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Grunty, na których prowadzona jest działalność stanowią własność Wnioskodawcy.

Grunty oraz wybudowane na nich środki trwałe takie jak: place produkcyjne, magazynowe, manewrowe, drogi wewnętrzne oraz hale produkcyjne i magazynowe wprowadzone są do ewidencji środków trwałych. Budynki i budowle - grupa 1 i 2 KŚT są amortyzowane przez Wnioskodawcę zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych. Produkcja prefabrykatów budowlanych prowadzona jest na otwartej przestrzeni - placach produkcyjnych (produkcja poligonowa) oraz w halach produkcyjnych. Produkcja prowadzona w sposób poligonowy uzależniona jest od warunków atmosferycznych, które w znaczny sposób wpływają na jakość produkowanych prefabrykatów.

W związku z chęcią maksymalizacji przychodów poprzez zwiększenie ilości i jakości produkowanych wyrobów, Wnioskodawca podjął decyzję o budowie kolejnych dwóch hal produkcyjnych i przeniesieniu produkcji z placów (poligonów) do hal produkcyjnych. Pierwsze nakłady związane z budową hal poniesiono w 2009 roku. Do dzisiaj proces budowy hal nie jest jeszcze zakończony. Hale te powstaną w miejscach, gdzie znajdują się place produkcyjne oraz droga wewnątrzzakładowa (tak jak wcześniej wspomniano – wprowadzone są do ewidencji środków trwałych i amortyzowane).

W momencie rozpoczęcia prac rozbiórkowych (fizycznej likwidacji placów i drogi) w księgach rachunkowych dokonano zmniejszenia wartości środków trwałych oraz odpowiednio zmniejszenia umorzenia - placów i drogi - likwidowanych w celu rozbudowy hal. Wartość niezamortyzowaną placów oraz drogi zaliczono bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie likwidacji (odpowiednio luty i maj 2009 roku). Nakłady poniesione na częściową likwidację placów i drogi (praca sprzętu przy zrywaniu nawierzchni placów, drogi) zaliczono do kosztów wytworzenia nowych środków trwałych (środki trwałe w budowle) - dwóch hal produkcyjnych. Podkreślić należy raz jeszcze, że prowadzone inwestycje nie są związane ze zmianą rodzaju działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości robót związanych z likwidacją środków trwałych.

Czy słusznie postąpiono zaliczając wartość robót związanych z częściową likwidacją środków trwałych do kosztów wytworzenia nowych hal produkcyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z likwidacją środka trwałego (np. praca sprzętu w celu zerwania powierzchni betonowej z placu, drogi) w związku z budową nowego środka trwałego są w bezpośredni sposób związane z budową nowego środka trwałego i powinny zostać zaliczone do kosztów wytworzenia środków trwałych (zgodnie z art. 22g ust.4 updof).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z ustawowej definicji kosztu podatkowego wynika, że warunki uznania konkretnego kosztu (wydatku) za koszt podatkowy muszą być spełnione równocześnie. Uznanie konkretnego wydatku za koszt uzyskania przychodów uzależnione jest od związania go z przychodem takim związkiem przyczynowo-skutkowym, który oznacza, że poniesienie wydatku miało lub mogło mieć w kategoriach obiektywnych wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednie, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalności gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Jak podaje Wnioskodawca, w celu rozpoczęcia budowy kolejnych dwóch hal produkcyjnych i przeniesieniu produkcji z placów (poligonów) do hal produkcyjnych, konieczna była częściowa rozbiórka placu, drogi. Pierwsze nakłady związane z budową hal poniesiono w 2009 roku. Do dzisiaj proces budowy hal nie jest jeszcze zakończony.

Wnioskodawca podkreśla, że likwidacja środka trwałego nie jest związana ze zmianą działalności gospodarczej, w związku z czym w tej sprawie poniesione wydatki nie będą wyłączone z grupy wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu na podstawie przepisu art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

W świetle tego przepisu, w przypadku gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalności, to poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego.

Koszty rozbiórki związane z wyburzeniem budynku będą składową wartości początkowej nowo wytworzonego środka trwałego.

Zgodnie bowiem z art. 22g ust. 1 pkt 2 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 -18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia.

Przy czym, za koszt wytworzenia stosownie do treści art. 22g ust. 4 ww. ustawy, uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Reasumując, koszty związane z wyburzeniem starego środka trwałego nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, lecz na podstawie art. 22g ust. 4 zwiększą wartość początkową nowego środka trwałego i będą podlegały zaliczeniu w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne od nowo wytworzonego środka trwałego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środków trwałych) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 21 lipca 2010 r. nr ILPB1/415-548/10-2/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.