INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.06.2010 r. (data wpływu 29.06.2010 r.), uzupełnione w dniu 10.09.2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 30.08.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków Spółki w sytuacji zmiany przeznaczenia nabytego z Belgii nowego środka transportu z towaru handlowego na środek trwały - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.05.2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10.09.2010 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków Spółki w sytuacji zmiany przeznaczenia nabytego z Belgii nowego środka transportu z towaru handlowego na środek trwały.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (z siedzibą w Belgii) Oddział w Polsce, zwana dalej Oddziałem, dokonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wewnątrzwspólnotowych nabyć z Belgii samochodów marki x, importowanych uprzednio na teren Belgii od producentów w krajach azjatyckich, które po sprowadzeniu z Belgii do Polski są następnie sprzedawane krajowym odbiorcom. Sprowadzane z Belgii do Polski samochody marki x są samochodami ciężarowymi (tj. innymi niż samochody osobowe i zrównane z nimi) w rozumieniu art. 86 Ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004, Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej Ustawą o podatku VAT i zarazem spełniają kryteria zaliczenia do nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 tej ustawy.

Samochody te są na ogół sprowadzane z Belgii do Polski jako towar handlowy, z przeznaczeniem na odsprzedaż dla krajowych odbiorców, a jedynie sporadycznie z przeznaczeniem na własny użytek, jako środek trwały wpisany do ewidencji środków trwałych Oddziału. W przypadkach sprowadzania samochodów z przeznaczeniem do wykorzystywania jako własny środek trwały, Oddział, działając na podst. art. 103 ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku VAT, dokonuje zapłaty podatku VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia tych samochodów w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (obowiązek podatkowy powstaje w tym przypadku z chwilą ich otrzymania, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez dostawcę - vide art. 20 ust. 9 ustawy o podatku VAT) i jednocześnie składa do urzędu skarbowego informację VAT-23 o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu wraz z kopią faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu, przyjmowanego na stan środków trwałych. Na tej podstawie Oddział otrzymuje zaświadczenie VAT-25 potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu, które stanowi podstawę do dokonania rejestracji w Polsce nabytego z Belgii samochodu. Jednocześnie podatek VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia takiego samochodu, zapłacony przez Oddział w danym miesiącu zgodnie z regulacją art. 103 ust. 4 Ustawy o podatku VAT, podlega odliczeniu od kwoty podatku należnego, wykazywanego w miesięcznej deklaracji VAT-7 dla podatku od towarów i usług jest prezentowany w poz. 44 formularza VA T-7.

Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy samochód zostaje sprowadzony z Belgii do Polski jako towar handlowy, tj. z przeznaczeniem na sprzedaż dla odbiorcy, a dopiero po upływie kilku miesięcy Oddział podejmuje decyzję, aby samochód taki zarejestrować i zacząć wykorzystywać jako własny środek trwały. W celu rejestracji samochodu w Polsce na własny użytek Oddział musi przedstawić wydane przez Urząd Skarbowy zaświadczenie VAT-25, co z kolei musi być poprzedzone zapłatą podatku VAT w oparciu o przepisy art. 103 ust 4 ustawy o podatku VAT oraz złożeniem do Urzędu Skarbowego informacji VAT-23 wraz z kopią faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie takiego samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanej powyżej sytuacji, kiedy samochód stanowiący nowy środek transportu (w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy o podatku VAT zostaje sprowadzony z Belgii do Polski jako towar handlowy a następnie po kilku miesiącach zostaje podjęta przez Oddział decyzja o zarejestrowaniu tego samochodu na własny użytek, wówczas Oddział jest zobowiązany:

1. w momencie podjęcia decyzji o zaliczeniu go do własnych środków trwałych ( tj. z przeznaczeniem na własny użytek) nowego samochodu, sprowadzonego pierwotnie jako towar handlowy, zapłacić podatek VAT od nabycia tego samochodu, wymagany przepisami art. 103 ust. 4 ustawy o VAT, wraz z odsetkami naliczonymi za okres po upływie 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu, tj. od dnia sprowadzenia samochodu na teren Polski, nie później jednak niż od dnia wystawienia faktury przez dostawcę, z jednoczesnym złożeniem do urzędu Skarbowego informacji VAT-23 z tego tytułu wraz z kopią faktury dokumentującej wewnatrzwspolnotowe nabycie tego samochodu,
2. skorygować deklarację VAT-7 za miesiąc, w którym zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy o podatku VAT powinien zostać zapłacony podatek od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego samochodu, prezentując w poz. 44 korekty deklaracji VAT-7 podatek VAT z tego tytułu zapłacony i wykazany w informacji VAT-23, oraz
3. wystąpić do urzędu Skarbowego o stwierdzenie nadpłaty podatku VAT za miesiąc, za który jest korygowana deklaracja VAT-7, na podst. art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dn. 29 sierpnie 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tj.: Dz. U. 2005, Nr 8, poz. 60 z póżn. zm.)

- czy też:

1. w momencie podjęcia decyzji o zaliczeniu do własnych środków trwałych (tj. z przeznaczeniem na własny użytek,) nowego samochodu, sprowadzonego pierwotnie jako towar handlowy, zapłacić podatek VAT od nabycia tego samochodu, wymagany przepisami art. 103 ust. 4 ustawy o podatku VAT, wraz z odsetkami naliczonymi za okres po upływie 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu, tj. od dnia sprowadzenia samochodu na teren Polski, nie później jednak niż od dnia wystawienia faktury przez dostawcę, z jednoczesnym złożeniem do Urzędu Skarbowego informacji VAT-23 z tego tytułu wraz z kopią faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie tego samochodu, oraz
2. uwzględnić zapłacony i wykazany w informacji VAT-23 podatek VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego samochodu w poz. 44 deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym rzeczywiście nastąpiła zapłata tego podatku, tzn. za miesiąc bieżący, bez konieczności dokonywania korekty deklaracji VAT-7 wstecz, tzn. za miesiąc, w którym podatek wykazany w informacji VAT -23 powinien zostać zapłacony zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy o podatku VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej przypadku sprowadzenia z Belgii do Polski, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, samochodu stanowiącego nowy środek transportu jako towaru handlowego, a następnie dopiero po upływie kilku miesięcy podjęcia decyzji o zarejestrowaniu go w Polsce na własny użytek, prawidłowe i zgodne z logiką obrotu gospodarczego jest rozwiązanie, polegające na:

1. dokonaniu zapłaty zaległości podatkowej w podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu - wynikającej z konieczności zapłaty tego podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprowadzenia z Belgii do Polski takiego samochodu - wraz z naliczonymi odsetkami, a następnie na tej podstawie sporządzeniu i złożeniu informacji VAT-23,
2. uwzględnieniu zapłaconego i wykazanego w informacji VAT-23 podatku VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego samochodu w poz. 44 deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym rzeczywiście nastąpiła zapłata tego podatku, co jednocześnie będzie skutkować pomniejszeniem bieżącego zobowiązania podatkowego w podatku VAT za ten miesiąc albo powiększeniem kwoty nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym (do zwrotu przez Urząd Skarbowy lub do przeniesienia na następny miesiąc) o kwotę zapłaconej w tym miesiącu zaległości podatkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia takiego samochodu.
   
   

Praktyka życia gospodarczego pokazuje, że duże przedsiębiorstwa, zajmujące się sprowadzaniem samochodów z innych krajów Unii Europejskiej na terytorium Polski, w momencie ich wwozu na terytorium Polski na ogół nie posiadają jeszcze żadnej wiedzy na temat, które samochody zostaną zarejestrowane na ich własne potrzeby, a które sprzedane dla odbiorców. Jak wiadomo, w momencie, kiedy pojawi się potrzeba przyjęcia określonej ilości samochodów (jednego lub więcej) na własny stan przedsiębiorstwa, wówczas nie dokonuje ono ich zakupu od innych podmiotów, ale przyjmuje je do użytkowania z własnych zapasów, pochodzących z dokonywanych w ciągły sposób dostaw zza granicy. Ponieważ takie zdarzenia w dużych przedsiębiorstwach następują systematycznie, wówczas wymagałoby to nieomal ciągłego dokonywania procedury, polegającej na korygowaniu wstecz deklaracji VAT-7 (w przypadku, gdy taka deklaracja wykazuje nadwyżkę podatku VAT naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc, wymagałoby to niejednokrotnie korygowania deklaracji VAT-7 z kilku kolejnych miesięcy) i jednocześnie występowaniu o stwierdzenie nadpłaty podatku VAT z tytułu tychże korekt deklaracji VAT-7, co skutecznie utrudniałoby pracę zarówno działów finansowo-księgowych tych przedsiębiorstw, jak i urzędów skarbowych.

W tej sytuacji - zdaniem Wnioskodawcy - prawidłowe jest rozwiązanie, polegające na dokonywaniu w takich przypadkach wpłaty zaległości podatkowych w podatku VAT z tego tytułu wraz z należnymi odsetkami i na tej podstawie składaniu do urzędu skarbowego informacji VAT-23, będących podstawą do wydawania zaświadczeń VAT-25, niezbędnych przy rejestracji w Polsce takich samochodów, a jednocześnie wykazywaniu zapłaconych zaległości podatkowych, o których mowa powyżej, w deklaracjach VAT-7 za miesiące, w których nastąpiła ich rzeczywista zapłata (a nie za miesiące, w których zapłata powinna nastąpić).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w ww. art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a i pkt 2 ustawy o VAT powyższy przepis stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, natomiast dokonujący dostawy jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a (tj. czynny podatnik podatku od towarów i usług lub podatnik podatku od wartości dodanej).

Ponadto, ustęp 3 pkt 2 wyżej cyt. artykułu wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów występuje również w sytuacji, gdy nabywca jest inny podmiot niż wskazany w ust. 2, jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 20 ust. 9 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez unijnego podatnika, natomiast stosownie do art. 25 ust. 1 takie nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Tak więc czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej według stawki podatku właściwej dla dostawy tego towaru w kraju.

W stanie faktycznym Wnioskodawca, jako oddział belgijskiego przedsiębiorcy, dokonuje sprzedaży nowych środków transportu, nabytych z Belgii w ramach wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów. Samochody te traktowane są przez Wnioskodawcę na ogół jako towary handlowe, przeznaczone na sprzedaż dla krajowych odbiorców. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sytuacja, kiedy sprowadzony samochód jest towarem handlowym a po upływie kilku miesięcy Oddział podejmuje decyzję o zmianie przeznaczenia tego auta z towaru handlowego na środek trwały oraz jego zarejestrowaniu na terytorium Polski.

W myśl art. 103 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Przepis ten stosuje się w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z ust. 5 i 6 tegoż artykułu, podatnicy w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnie z ustalonym wzorem, informację o nabywanych środkach transportu. Do tej informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika. Powyższa informacja wraz z kopią faktury i dowodem zapłaty stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1. Zgodnie z tym przepisem, tj. art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4 ustawy.

Z przepisu art. 105 ust. 4 ustawy wynika, że w każdym przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu podatek powinien być obliczony i zapłacony do urzędu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, niezależnie od tego, w jakim terminie składana jest deklaracja, w której czynność ta (wewnątrzwspólnotowe nabycie) jest wykazywana, a także niezależnie od rodzaju tej deklaracji (VAT-7, VAT-7K, VAT-8). Dotyczy to również nabycia innych niż nowe środków transportu przez podatników rozpoznających wewnątrzwspólnotowe nabycie i składających deklaracje VAT-7, VAT-7K lub VAT-8. Powyższa regulacja przesuwa zatem termin zapłaty podatku, z rozliczenia na zasadach ogólnych, czyli do 25. dnia miesiąca następującego po okresie (miesiącu albo kwartale), w którym powstał obowiązek podatkowy na rozliczenie w ciągu 14 dni po powstaniu obowiązku podatkowego.

Obowiązek zapłaty podatku z tytułu nabycia nowego środka transportu w terminie 14 dniu od momentu powstania obowiązku podatkowego związany z rejestracją tego pojazdu na terytorium kraju lub jego użytkowaniem na terytorium kraju (jeżeli nie podlega rejestracji). Jeśli zatem Wnioskodawca sprowadza pojazdy w celach handlowych (nie ma zamiaru ich używania ani rejestrowania), to nie ma obowiązku bezpośredniej przyspieszonej płatności podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów, który nakłada na niego art. 103 ust. 3 i 4 ustawy.

Zmiana przeznaczenia nowego środka transportu nabytego jako towar handlowy na środek trwały, powoduje, że Wnioskodawca zobowiązany będzie do złożenia informacji podatkowej VAT-23 wraz z dowodem wpłaty podatku należnego z tytułu przemieszczenia nowego środka transportu, w celu otrzymania zaświadczenia VAT-25.

Należy przy tym zauważyć, że podjęcie decyzji o zmianie statusu nabytego uprzednio środka transportu jako towaru handlowego na środek trwały, nie może mieć wpływu na zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego, który w tej sytuacji powstaje zgodnie z art. 20 ust. 9 ustawy o VAT, a należny podatek winien być obliczony i wpłacony w terminie 14 dni od tego momentu, wraz z wymaganymi odsetkami.

Powyższe zdarzenie rodzić będzie obowiązek złożenia deklaracji korygującej VAT-7 i wykazania podatku należnego z tytułu WNT przedmiotowego samochodu. W poz. 44, zgodnie z objaśnieniem do deklaracji VAT-7, wykazuje się podatek należny od wewnatrzwspólnotowego nabycia środków transportu, wykazany w poz. 34, podlegający wpłacie na rachunek bankowy urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Korektę deklaracji VAT-7 należy złożyć za miesiąc, w którym wystąpił obowiązek podatkowy z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia nowego środka transportu. W sytuacji, gdy korekta ta spowoduje powstanie nadpłaty, w rozumieniu art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca wraz z korektą deklaracji winien złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty.

Reasumując, Wnioskodawca w sytuacji zmiany przeznaczenia nowego środka transportu z towaru handlowego na środek trwały po kilku miesiącach od daty jego wewnątrzwspólnotowego nabycia, winien z tego tytułu zapłacić podatek w należnej wysokości wraz z należnymi odsetkami. Jednocześnie winien dokonać korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym wystąpił obowiązek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tego pojazdu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.