INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości do spółki jawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości do spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Głównym przedmiotem działalności spółki jest działalność deweloperska. Drugim wspólnikiem jest mąż Wnioskodawczyni, małżonków obowiązuje umowa o odrębności majątkowej. Ewidencja podatkowa jest prowadzona w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zapisy są dokonywane „metodą kasową”. Formą opodatkowania u każdego ze wspólników jest 19% podatek liniowy. Do 21 kwietnia bieżącego roku wkłady małżonków do spółki były równe, tj. wynosiły po 50 %. Taki sam był udział wspólników w zyskach i stratach.

W kwietniu bieżącego roku mąż Wnioskodawczyni zwiększył swój wkład do spółki poprzez wniesienie niezabudowanej nieruchomości, którą wcześniej (w 2008 roku) otrzymał tytułem darowizny. Wniesiona nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.

W umowie spółki małżonkowie określili wartość nieruchomości na poziomie odpowiadającym cenom rynkowym dla tego rodzaju gruntów na lokalnym rynku. W wyniku zwiększenia wkładu męża do 71,59%, wkład Wnioskodawczyni zmniejszył się do 28,41 %. Udział wspólników w zyskach i stratach jest odpowiedni do wniesionych wkładów.

Na tej działce spółka będzie budowała budynki mieszkalne z mieszkaniami przeznaczonymi na sprzedaż. Dlatego w podatkowej księdze przychodów i rozchodów nieruchomość została zaewidencjonowana jako materiał podstawowy w wartości określonej przez wspólników w akcie notarialnym. Jeśli w bieżącym roku nieruchomość ta (lub jej część) nie zostanie sprzedana, to będzie wykazana w spisie z natury sporządzanym na dzień 31 grudnia.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni dodaje, że niezależnie od opisanej wyżej spółki jawnej prowadzi również działalność na własne nazwisko w zakresie handlu artykułami przemysłowymi. Ta działalność jest opodatkowana w formie ryczałtu ewidencjonowanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wniesienie wkładu do spółki w postaci nieruchomości spowoduje u Wnioskodawczyni powstanie przychodu do opodatkowania...
2. Czy w przypadku zmiany umowy spółki w ten sposób, że każdy ze wspólników będzie uczestniczył w zyskach i stratach np. po 50%, niezależnie od proporcji wniesionych wkładów, spowoduje u Wnioskodawczyni powstanie przychodu z tytułu wniesienia do spółki wkładu rzeczowego przez drugiego wspólnika...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni wniesienie przez drugiego wspólnika nieruchomości w formie wkładu do spółki jawnej nie spowoduje u niej powstania przychodu niezależnie od wysokości udziału w zyskach i stratach spółki. Wniesienie wkładu niepieniężnego do istniejącej już spółki jawnej stanowi zwiększenie majątku spółki, lecz nie powoduje u wspólników powstania z tego tytułu przychodów do celów podatkowych. Z uwagi na wyraźne przeznaczenie wnoszonego wkładu, celowe jest zakwalifikowanie go jako bieżącego kosztu spółki (majątek obrotowy).

Przychody i koszty uzyskania przychodów przypadające na wspólnika Spółki, należy ustalić z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. proporcjonalnie do prawa w udziale w zysku.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wniesienie wkładu rzeczowego do spółki osobowej nie jest w art. 23 ani w innym przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione jako koszt nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu.

Niezależnie od tego czy określony w umowie udział w zyskach i stratach będzie odpowiadał wielkości wniesionych wkładów czy też będzie od nich różny, wspólnicy zapłacą podatek od przypadającej na każdego z nich części zysku

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo- akcyjna.

Spółka jawna, zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych jest więc spółką osobową.

W myśl art. 3 ustawy Kodeks spółek handlowych, przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Zgodnie z art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnej, ale nie posiada osobowości prawnej.

Stosownie do art. 48 § 2 ww. Kodeksu, wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy. Jeżeli wspólnikami takiej spółki są osoby fizyczne, podlegają one odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

W związku z powyższym, przychody i koszty związane z działalnością spółki osobowej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki.

Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli więc wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wniesienie nieruchomości do spółki jawnej przez jednego z jej wspólników stanowi zwiększenie majątku Spółki, lecz w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie generuje u pozostałych wspólników tej Spółki przychodu.

W szczególności zaznaczyć należy, iż ww. czynność prawna nie powoduje powstania przychodu o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody z działalności gospodarczej uważa się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy.

Przytoczony wyżej przepis nie dotyczy czynności wniesienia wkładu do spółki osobowej, bowiem wartość wnoszonego wkładu nigdy nie jest nieodpłatnym świadczeniem dla pozostałych wspólników spółki. Celem powstania i funkcjonowania Spółki jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, a wspólnik może w tym celu wnieść wkład do spółki.

Zatem czynność wniesienia wkładu wynika z samej istoty tworzenia i funkcjonowania takiej spółki. Tym samym brak jest podstaw do kwalifikacji tego typu zdarzenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Drugim wspólnikiem jest mąż Wnioskodawczyni, który zwiększył swój wkład do spółki poprzez wniesienie niezabudowanej nieruchomości. Na nieruchomości tej spółka będzie budowała budynki mieszkalne z mieszkaniami przeznaczonymi na sprzedaż.

W tym miejscu nadmienić należy odnosząc się do przedstawionego stanowiska Wnioskodawczyni, iż zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W świetle powyższego wartość nieruchomości wniesionej do Spółki jawnej tytułem wkładu niepieniężnego przez męża Wnioskodawczyni, należy traktować jako wydatki Spółki poniesione na nabycie nieruchomości w sensie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy. Jednocześnie będzie ona mogła być włączona do podstawy ustalenia przypadających na Wnioskodawczynię jako wspólnika spółki kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży budynków wybudowanych na tej nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z uwzględnieniem przepisów art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wniesienie do Spółki jawnej przez jednego z jej wspólników wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości niezabudowanej nie powoduje w momencie wniesienia tego wkładu u pozostałych wspólników tej Spółki, powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż czynność ta nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.