INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku (data wpływu 5 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 września 2010r. (data wpływu 14 września 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług transportowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi transportowej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 września 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, Spółka komandytowa, jest producentom słonych przekąsek. Spółka posiada siedzibę na terytorium kraju. Spółka sprzedaje na terenie Polski towary firmie z siedzibą w Niemczech. Następnie niemiecka spółka sprzedaje towary z Polski do krajów UE i do krajów spoza UE. Spółka niemiecka dla celów działalności w Niemczech posiada NIP-UE DE, natomiast dla sprzedaży towarów z Polski jest zarejestrowana w Polsce jak podatnik VAT i posiada polski NIP-UE. Spółka niemiecka nie posiada w Polsce oddziału ani przedstawicielstwa.

W myśl zawartej przez Spółkę umowy, dostawa towarów na rzecz niemieckiego kontrahenta następuje co do zasady, w oparciu o formułę INCOTERMS 2000 "EX WORKS".

Wnioskodawca wykonuje również na rzecz swojego niemieckiego kontrahenta z polskim NIP-UE usługi związane bezpośrednio ze sprzedażą tych towarów. Jest to między innymi usługa transportu towarów z Polski do krajów spoza UE, na który spółka wystawia faktury VAT ze stawką obniżoną 0%. Spółka posiada w swojej dokumentacji dowody świadczenia usług transportu towarów w postaci listów przewozowych lub dokumentów spedycyjnych jak też ww. faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Gdzie znajduje się miejsce świadczenia usługi transportu towarów z Polski do krajów spoza UE, wykonywanej przez polską spółkę na rzecz spółki niemieckiej zarejestrowanej w Polsce jako polski podatnik VAT...

Jaka należy zastosować stawkę podatku VAT w przypadku fakturowania tego rodzaju usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b punkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Spółka ustaliła na podstawie posiadanego przez nabywcę usługi polskiego numeru identyfikacji podatkowej, że miejscem opodatkowania ww. usług jest terytorium Polski.

W związku z powyższym wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczenie usług transportu towarów z Polski do krajów poza UE dla niemieckiego kontrahenta zarejestrowanego w Polsce jako podatnik VAT, należy traktować jako usługę krajową z obniżoną stawką VAT.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku z późniejszymi zmianami, stawka podatku VAT w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Zgodnie z art. 83 ust. 3 ww. ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego są listy przewozowe, dokumenty spedytorskie lub inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie z państwem spoza UE, oraz faktury wystawione przez przewoźnika.

W związku z powyższym wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczenie usług transportu towarów z Polski do krajów spoza UE dla niemieckiego kontrahenta zarejestrowanego w Polsce jako podatnik VAT, należy traktować jako usługę transportu międzynarodowego i ma prawo stosować obniżoną stawkę VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na postawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału :

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej

ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników będą uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. W Polsce oraz w innych krajach UE wykonywanie takiej działalności wiąże się ze statusem podatnika VAT. Jednak status podatnika według tej definicji nie jest, co do zasady, uzależniony od rejestracji do VAT jako podatnika VAT czynnego. Dlatego podatnikiem według tych regulacji jest podatnik VAT czynny oraz korzystający ze zwolnienia.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z brzmieniem przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2010 r. co do zasady gdy usługa świadczona jest na rzecz podatnika (według definicji ustawowej z art. 28a ustawy), miejsce jej świadczenia będzie znajdować się w kraju, w którym posiada on siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania (dotyczy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), ewentualnie stałe miejsce prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, w przypadku gdy usługi są świadczone dla tego miejsca. Tę zasadę ogólną będziemy stosować, gdy usługa będzie świadczona na rzecz podatnika i przepisy < art. 28e, 28f, 28g, 28i, 28j, 28n ustawy> nie będą przewidywać specjalnych zasad ustalania miejsca świadczenia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca świadczy usługi transportowe na rzecz podatnika zarejestrowanego w Polsce to miejscem świadczenia tej usługi będzie terytorium Polski.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Natomiast przez usługi transportu międzynarodowego, na mocy art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty.

Jak wynika wniosku transport towarów będzie dokonywany z Polski do kraju spoza Wspólnoty tym samym, w świetle powyższego, transport ten należy traktować jako transport międzynarodowy.

Stosownie do art. 83 ust. 5 ustawy o VAT, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23 pkt 1, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2.

Stawka podatku 0% ma więc zastosowanie w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego, jeżeli zostały spełnione wyżej wymienione warunki. Dokumenty, jakimi należy posłużyć się dla wykazania świadczenia usług transportu międzynarodowego winny okoliczność tę jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie czynności.

Analiza powyższych uregulowań wskazuje zatem, że w transporcie międzynarodowym dla zastosowania 0% stawki podatku wymagane jest posiadanie dokumentu w postaci listu przewozowego, dokumentu spedytorskiego lub innego dokumentu potwierdzającego w sposób jednoznaczny fakt przekroczenia granicy z państwem trzecim oraz fakturę potwierdzającą wykonanie tej usługi.

Mając na uwadze, iż Wnioskodawca posiada ww. dokumenty, a usługa transportu międzynarodowego świadczona jest dla podatnika polskiego usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium kraju stawką 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.