INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2010r. (data wpływu 29 czerwca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2010r. (data wpływu 29 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii stawki podatku od towarów i usług na usługi w zakresie wykonania z kostki brukowej: dojazdów, podjazdów, do domu jednorodzinnego (PKOB 11), robienie chodników wokół posesji, alejek przed domem jednorodzinnym, placu przed domem jednorodzinnym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2010r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2010r. (data wpływu 29 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii stawki podatku od towarów i usług na usługi w zakresie wykonania z kostki brukowej: dojazdów, podjazdów, do domu jednorodzinnego (PKOB 11), robienie chodników wokół posesji, alejek przed domem jednorodzinnym, placu przed domem jednorodzinnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również firma) ma zamiar prowadzić działalność w zakresie usług brukarskich dla firm oraz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. W swojej działalności firma będzie wykonywać z kostki brukowej m.in. parkingi, aleje dojazdowe, chodniki, podjazdy pod budynki oraz domy jednorodzinne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku od towarów i usług powinny być opodatkowane usługi dotyczące wykonania z kostki brukowej: dojazdów, podjazdów, do domu jednorodzinnego {PKOB 11), robienie chodników wokół posesji, alejek przed domem jednorodzinnym, placu przed domem jednorodzinnym oraz czy w przypadku takich usług po stronie wykonawcy wystąpi obniżona stawka VAT 7% czy podstawowa 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, do końca 2007r. przepisy przewidywały stosowanie obniżonej stawki 7 % zarówno w stosunku do robót budowlanych i remontów dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, jak i w stosunku do robót budowlanych dotyczących infrastruktury towarzyszącej temu budownictwu.

Od 1 stycznia 2008r. przepisy obecnie obowiązujące nie przewidują stosowania obniżonej stawki 7 % do robót budowlanych i remontów dotyczących infrastruktury towarzyszącej, a w konsekwencji roboty takie i remonty opodatkowane są stawką podstawową 22 %.

Odnosi się to do robót i remontów dotyczących infrastruktury towarzyszącej wszelkiego rodzaju, a więc zarówno infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, jak również infrastruktury towarzyszącej pozostałemu budownictwu.

W praktyce jednak pewne wątpliwości budzi, jakie roboty budowlane i remonty dotyczą infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu (i są bezwzględnie opodatkowane stawką podstawową 22%), a jakie dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego (i mogą korzystać z obniżonej stawki 7 %). Jak stanowi art. 146 ust. 3 ustawy o VAT, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumie się:

• sieci rozprowadzające wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
• urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
• urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Reasumując, jeżeli przedmiotem robót budowlano-montażowych jest budynek mieszkalny to wówczas do tych robót stosuje się obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 7%. W skład społecznego budownictwa wchodzi również infrastruktura, bowiem chodnik oraz podjazd do domu jednorodzinnego stanowi jedną całość wraz z tym domem. Zaliczenie danej inwestycji do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, polegającej na urządzaniu i zagospodarowaniu terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego w odniesieniu do dróg, dojść czy dojazdów, wynikać musi z projektu architektoniczno-budowlanego danego obiektu, przystosowanego do istniejących warunków zabudowy danego terenu na którym posadowiony jest budynek. Poza tym celem ustawodawcy było utrzymanie obniżonej stawki 7%, jaka obowiązywała przed zmianami przepisów, a nie zawężenie powyższej stawki. Ponadto takie zawężenie stawki dla usług brukarskich polegających na wykonywaniu m.in. podjazdów pod domy jednorodzinne czy chodników wokół domów spowoduje zatrzymanie rozwoju tej dziedziny. Zatem mając powyższe na względzie zastosowanie powinna mieć obniżona stawka 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Ponadto zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto w myśl § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r, w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: robót budowlanych, remontu, czy robót konserwacyjnych, dla tego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z uregulowań zawartych w ww. ustawie Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

W takim brzmieniu przepisów ustawodawca nie przewidział pojęcia „infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu". Z treści zacytowanych wyżej przepisów wynika, iż preferencyjna 7% stawka podatku nie dotyczy budowy, remontów i konserwacji infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Pojęcie infrastruktury towarzyszącej zdefiniowane zostało w art. 146 ust. 3 ustawy o VAT, w sposób następujący:

Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust 1 pkt 2 lit a, rozumie się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Przepis art. 146 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, mimo iż jest częścią tej ustawy, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy, to przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki podatku dla tego typu robót, ustała z dniem 1 stycznia 2008r.

Należy zauważyć, iż stawkę 7% stosuje się wyłącznie w odniesieniu do robót w budynku. Natomiast ww. roboty odnoszące się do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, w obecnie obowiązującym stanie prawnym, nie zostały objęte stawką 7%, ponieważ ani w art. 41 ust. 12 ustawy, ani w przepisach wykonawczych do ustawy ustawodawca nie posłużył się tym terminem.

Zatem ustawodawca w sposób jednoznaczny wskazał do jakich obiektów lub ich części ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 7%, co oznacza, że począwszy od dnia 1 stycznia 2008r., ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a cyt. ustawy, roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne związane z infrastrukturą towarzyszącą podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (dalej również firma) ma zamiar prowadzić działalność w zakresie usług brukarskich dla firm oraz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. W swojej działalności firma będzie wykonywać z kostki brukowej m.in. parkingi, aleje dojazdowe, chodniki, podjazdy pod budynki.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, usługi dotyczące wykonania z kostki brukowej: dojazdów, podjazdów, do domu jednorodzinnego (PKOB 11), robienie chodników wokół posesji, alejek przed domem jednorodzinnym, placu przed domem jednorodzinnym, należy opodatkować stawką w wysokości 22%, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, opisane we wniosku roboty, w ocenie tut. organu, należy zaliczyć do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą obiektom budownictwa mieszkaniowego. Czynności te bowiem wykonywane są poza bryłą budynku, dlatego też, opodatkowane powinny być stawką 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.