INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy powstaną różnice kursowe w momencie przewalutowania pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy powstaną różnice kursowe w momencie przewalutowania pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest stroną umowy pożyczki z dnia 1 sierpnia 2003 r. (pożyczkobiorca) zawartej w walucie obcej - USD. W dniu 21 maja 2010 r. Spółka zawarła aneks do wskazanej umowy pożyczki, na podstawie którego nastąpiło przewalutowanie pożyczki udzielonej w USD na PLN po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wejścia aneksu w życie (21 maja 2010 r.).

Spółka ustala różnice kursowe na podstawie przepisów art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej: CIT).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w wyniku przewalutowania pożyczki z USD na PLN w momencie przewalutowania pożyczki powstaną różnice kursowe (odpowiednio dodatnie bądź ujemne)...

Zdaniem Spółki, w momencie przewalutowania pożyczki nie doszło do powstania różnic kursowych, ponieważ operacji przewalutowania nie można utożsamiać ze spłatą pożyczki (brak transferu środków pieniężnych).

Zgodnie z art. 15a ust. 1 CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W związku z powyższym, zgodnie z postanowieniami ustawy CIT, dla ustalenia różnic kursowych kluczowe są dwa momenty:

• chwila udzielenia / otrzymania pożyczki,
• chwila zwrotu / spłaty pożyczki.
  
  

Za dzień spłaty pożyczki, zgodnie z art. 15a ust. 7 CIT, należy uznać dzień uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. W związku z tym należy w pierwszej kolejności przeanalizować czy w rozumieniu przepisów ustawy CIT, czynność przewalutowania pożyczki winna być traktowana jako uregulowanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie. Zdaniem Spółki, zawarcie aneksu do obowiązującej umowy pożyczki w USD, zgodnie z którym nastąpiła zmiana waluty USD na PLN nie może być traktowane jako spłata zadłużenia, ale wyłącznie jako zmiana sposobu prezentacji takiego zadłużenia (wyrażenie w innej walucie). W związku z powyższym należy uznać, że wykonanie zobowiązania z tytułu udzielonej pożyczki następuje wyłącznie z chwilą jej faktycznego zwrotu. Przewalutowanie zaś stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty pożyczki udzielonej w określonej walucie, na tą samą kwotę wyrażoną w innej walucie.

Zatem w ramach operacji przewalutowania:

• nie dochodzi do transferu / przelewu środków pieniężnych,
• nie dochodzi do spłaty zobowiązania wynikającego z zawartej umowy pożyczki,
• zmianie ulega jedynie waluta, w której udzielona została pożyczka.
  
  

W świetle powyższego należy uznać, iż przy przewalutowaniu pożyczki nie doszło do powstania różnic kursowych, o których stanowi ustawa CIT. Przewalutowanie to jest neutralne podatkowo.

Reasumując, w opisanej sytuacji przewalutowanie pożyczki z USD na PLN nie ma wpływa na rozliczenia podatkowe Spółki. Wynika to z faktu, że przewalutowania pożyczki nie można utożsamiać z „dniem uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie”, o którym mówi art. 15a ust. 7 CIT. W związku z powyższym w momencie przewalutowania pożyczki nie dochodzi do powstania podatkowych różnic kursowych.

Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2009 r., sygnatura IBPBI/2/423-554/09/AM,
• interpretacji indywidualnej z dnia 09 kwietnia 2010 r., sygnatura ILPB3/423-85/10-4/MM.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), przychodami – z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 – są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 tej ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Z treści tego przepisu wynika m.in., że różnice kursowe, mające wpływ na podstawę opodatkowania mogą powstać w dacie spłaty pożyczki, która została zaciągnięta i jest spłacana w walucie obcej.

W przypadku przewalutowania pożyczek, nie dochodzi natomiast do uregulowania zobowiązań. Po przewalutowaniu pożyczki, pożyczkobiorca nadal jest obowiązany ją spłacić, a pożyczkodawca nadal może się domagać zwrotu tej pożyczki. Tak więc dokonanie przewalutowania pożyczki nie ma wpływu na wygaśnięcie zobowiązania wynikającego z jej zaciągnięcia.

Zatem, przewalutowanie pożyczki z USD na PLN, nie spowoduje powstania dodatnich bądź ujemnych różnic kursowych, stanowiących przychód bądź koszt jego uzyskania, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania dotyczącego ustalenia czy powstaną różnice kursowe w momencie spłaty pożyczki przewalutowanej wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.