INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2009r. (data wpływu do tut. organu 18 listopada 2009r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 29 stycznia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży karty podarunkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży karty podarunkowej.

Wniosek uzupełniono pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 29 stycznia 2010r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak IBPP1/443-1167 i 1168/09/MS z dnia 12 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja pozostałej odzieży dzianej. Przeważającą wartość przychodów Wnioskodawcy stanowią wartości uzyskane z tytułu sprzedaży garniturów męskich szytych na indywidualne zamówienie. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT, zobowiązany jest do prowadzenia ksiąg handlowych, dochody z tytułu prowadzonej działalności opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób prawnych. Sprzedaż dla osób fizycznych ewidencjonowana jest za pomocą kasy rejestrującej.

Wnioskodawca w celu pozyskania szerszych rynków zbytu planuje uruchomić system sprzedaży oparty na emisji kart podarunkowych. Karty podarunkowe zostały wydrukowane. Każda została zidentyfikowana indywidualnym numerem. Został również opracowany regulamin, zgodnie z którym ww. karta będzie uprawniać okaziciela do dokonania zakupu za kwotę wymienioną na karcie w okresie do 180 dni od chwili nabycia karty. Po upływie tego terminu karta będzie tracić swoją ważność. Zgodnie z regulaminem za niezrealizowanie karty nie jest możliwy zwrot gotówki. Również jeśli wartość zamówionego towaru będzie mniejsza niż nominał karty - różnica nie będzie zwracana. W sytuacji zamówienia towaru o wartości przekraczającej nominał karty - klient dokonywał będzie stosownej dopłaty.

Zasady korzystania z Programu Gift Certificate:

1. Karta prezentowa zwana dalej „Gift Certificate" jest wystawiana przez Wnioskodawcę i oznaczona indywidualnym numerem.
2. Gift Certificate jest do nabycia u Wnioskodawcy w dowolnie ustalonej cenie brutto zawierającej 22% VAT, która jest zaznaczona na karcie.
3. Warunkiem otrzymania Gift Certificate jest wypełnienie zamówienia oraz 100% wpłata zamawianej wartości na rachunek podany w zamówieniu. Formularz zamówienie można otrzymać wysyłając e-mail.
4. Gift Certificate może być zrealizowany na zakup dowolnego produktu z oferty Wnioskodawcy. Program Gift Certificate jest ogólnie dostępny w województwie mazowieckim oraz podkarpackim.
5. Jeśli wartość realizowanych zakupów przekroczy wartość określoną na karcie, osoba składająca zamówienie u Wnioskodawcy na jej podstawie, zobowiązana jest dopłacić różnicę w momencie składania zamówienia.
6. Gift Certificate nie może być realizowany częściowo i nie może być wymieniony na gotówkę.
7. Warunkiem realizacji Gift Certificate jest umówienie spotkania z doradcą Wnioskodawcy, przedstawienie Gift Certificate podczas składania zamówienia, złożenie zamówienia w wysokości Gift Certificate. Dalsza realizacja zamówienia przebiega na warunkach ogólnych dotyczących obsługi Klienta u Wnioskodawcy.
8. Gift Certificate jest ważny do ostatniego dnia szóstego miesiąca od daty zakupu.
9. Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za zagubienie Gift Certificate.
   
   

Karta podarunkowa jest dokumentem poświadczającym dokonania wpłaty środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy. Przedłożenie tej karty w terminie do 180 dni od daty jej wydania upoważnia okaziciela do złożenia zamówienia na oferowane garnitury przez Wnioskodawcę. Okaziciel ma prawo wyboru dowolnego garnituru z całej oferty Wnioskodawcy.

Osoba nabywająca kartę w zamyśle opracowanego systemu sprzedaży może sprezentować tę kartę innej osobie, która z kolei ma prawo do złożenia zamówienia na oferowane przez Wnioskodawcę garnitury. Stąd nazwa „karta podarunkowa”.

System sprzedaży oparty na „kartach podarunkowych” ma przyczynić się do zwiększenia sprzedaży gdyż poszerza rynek zbytu o odbiorców dokonujących prezentów na rzecz innych osób. Karta podarunkowa nie posiada wartości motywacyjnych do dokonania zakupów. Jest ogólnodostępna dla klientów Wnioskodawcy. Klient nie musi spełnić żadnych warunków aby móc nabyć kartę. Karta uprawnia do zakupu jakiegokolwiek towaru oferowanego przez Wnioskodawcę. Karta uprawnia do zakupu towarów w cenach rynkowych tj. takich samych jak dla klientów dokonujących zakupów w tradycyjnej formie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Za pomocą jakich dokumentów należy udokumentować sprzedaż karty podarunkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, karta podarunkowa jest dokumentem, który poświadcza przysługujące jego posiadaczowi uprawnienia do nabycia towarów o określonej wartości. Sprzedaż karty podarunkowej nie jest zaliczane do sprzedaży towarów i usług, więc nie może podlegać VAT. Pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych nie zalicza się do przychodów. Tak więc sprzedaż karty podarunkowej za gotówkę lub przelewem powinna być potwierdzona notą księgową lub dokumentem wewnętrznym. Nie powinna być zaewidencjonowana w kasie rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 (…).

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez sprzedaż, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, szczegółowe zasady dotyczące wystawiania faktur, danych które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania, zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.)

Zgodnie z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Natomiast zgodnie z § 10 ust. 3 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

W myśl ust. 4 pkt 6 tego § 10 faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.

Ponadto zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Zgodnie z przepisem art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Ponadto zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przy czym w myśl postanowień art. 111 ust. 4 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Jak stwierdzono w interpretacji z dnia 19 lutego 2010r. znak: IBPP1/443-1168/09/MS czynność odpłatnego przekazania karty podarunkowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie będąc odpłatną dostawą towarów ani odpłatnym świadczeniem usług nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto dokonana przez klientów Wnioskodawcy wpłata środków pieniężnych w związku z nabyciem karty podarunkowej nie stanowi zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o VAT.

W konsekwencji w świetle powołanych postanowień art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, § 10 ust. 1, ust. 2, ust. 3 i ust. 4 pkt 6 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. oraz art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, czynność odpłatnego przekazania karty podarunkowej, z uwagi na to, iż nie jest odpłatną dostawą towarów ani odpłatnym świadczeniem usług jak również nie stanowi zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o VAT nie może być dokumentowana przez Wnioskodawcę fakturą VAT lub rachunkiem. Z tych samych względów przedmiotowe odpłatne przekazanie karty podarunkowej osobom fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolnikom ryczałtowym nie podlega również ewidencjonowaniu za pomocą kas rejestrujących, o którym mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Przy czym nadmienić należy, iż przepisy o podatku od towarów i usług nie zawierają zakazu dokumentowania sprzedanego bonu towarowego notą księgową czy innym dokumentem wewnętrznym. Zatem w przypadku, kiedy transakcji między dwoma podmiotami nie można udokumentować fakturą lub rachunkiem czy też paragonem (jak w przypadku przekazanie karty podarunkowej), wówczas w celu potwierdzenia transakcji może zostać wystawiona nota księgowa lub dokument wewnętrzny.

Należy zauważyć, iż dopiero realizacja bonu, czyli fizyczne nabycie towaru przez klienta, regulującego zapłatę poprzez wręczenie bonu towarowego (karty podarunkowej), będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wydanie towarów za bony towarowe (karty podarunkowe) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych według stawek właściwych dla danego towaru. Wówczas w przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 19 i 29 ustawy o VAT. Przy czym Wnioskodawca przedmiotowe wydanie towarów będzie obowiązany udokumentować zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT fakturą VAT. Natomiast w przypadku gdy wydanie nastąpi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych Wnioskodawca będzie zobowiązany przedmiotowe wydanie zaewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej, zgodnie z postanowieniami art. 111 ust. 1 ustawy o VAT oraz ewentualnie fakturą VAT na życzenie tych osób.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy zaliczenia do przychodów pobranych wpłat lub zarachowanych należności gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, a zgodnie z oznaczeniem w poz. 41 i 47 wniosku ORD-IN dotyczy on wyłącznie podatku VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.