INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010r. (data wpływu 9 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2010r. (data wpływu 26 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wyłączenia obrotu uzyskanego ze sprzedaży opisanych we wniosku gruntów, ciągnika oraz samochodu, przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 i 91 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wyłączenia obrotu uzyskanego ze sprzedaży opisanych we wniosku gruntów, ciągnika oraz samochodu, przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 i 91 ustawy o VAT.

W odpowiedzi na wezwanie tut. organu z dnia 13 maja 2010r. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 maja 2010r. (data wpływu 26 maja 2010r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi w ramach jednego przedsiębiorstwa (nazwa, imię i nazwisko) działalność rolniczą w gospodarstwach rolnych (posiada kilkadziesiąt ha gruntów rolnych) i pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzi księgi rachunkowe stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości oraz jest podatnikiem VAT czynnym.

Działalność rolnicza dla potrzeb ustawy o VAT zdefiniowana jest w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, stanowiącym, iż działalnością rolniczą jest m.in. produkcja roślinna i zwierzęca (...). Przepis art. 2 pkt 16 ustawy o VAT stanowi z kolei, co rozumiane jest pod pojęciem gospodarstwa rolnego i w tym zakresie odsyła do ustawy o podatku rolnym. Art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Wszystkie wymienione wyżej definicje dotyczące działalności rolniczej i gospodarstwa rolnego Wnioskodawca spełnia. W posiadanych gospodarstwach rolnych Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą zdefiniowaną w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT oraz w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych. Art. 2 ust. 1 pkt 2 UPDOF stanowi, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej.

W ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy prowadzi on 2 rodzaje działalności:

• pozarolniczą działalność gospodarczą od grudnia 1999 roku i w ramach tej działalności osiąga obecnie przychody m.in. z dzierżawy, najmu, z usług noclegowych; oraz
• rolniczą działalność, w ramach której prowadzi chów i hodowlę koni, uprawy polowe (płody rolne - jak np. rzepak, kukurydza, inne), pobór nasienia od ogierów zarodowych, wszystko w gospodarstwach rolnych wyżej zdefiniowanych.
  
  

Przychody/obroty osiągane z dwóch ww. rodzajów działalności bieżącej, operacyjnej, w tym z najmu, dzierżawy, usług, sprzedaży płodów rolnych, innych (rolniczych czy pozarolniczych), są opodatkowane podatkiem VAT według właściwych stawek.

Prowadząc wyżej opisane rodzaje działalności: rolniczą i pozarolniczą w ramach jednego przedsiębiorstwa osoby fizycznej Wnioskodawca zakupił i posiada składniki majątkowe tworzące rzeczowe aktywa trwałe firmy Wnioskodawcy. Rzeczowe aktywa trwałe zgodnie z ustawą o rachunkowości (Wnioskodawca przypomina, iż prowadzi księgi rachunkowe) to m.in. nieruchomości jak np. budynki, budowle, grunty, w tym grunty rolne tworzące gospodarstwa rolne, maszyny, urządzenia, sprzęt informatyczny, sprzęt specjalistyczny, sprzęt rolniczy (np. kombajny, ciągniki, inne), samochody oraz inne, które znajdują się również na ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Prowadząc działalność rolniczą oraz pozarolniczą, do sprzedaży towarów czy wykonywanych usług Wnioskodawca wystawia faktury VAT według właściwych stawek podatkowych (3%, 7%, 22%).

W 2009r. całość sprzedaży Wnioskodawcy była opodatkowana (działalność operacyjna), z wyjątkiem następujących transakcji dokumentujących zbycie (sprzedaż) składników majątkowych (aktywów trwałych zdefiniowanych w ustawie o rachunkowości) firmy Wnioskodawcy, jak:

• sprzedaż gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego (osiem transakcji),
• sprzedaż ciągnika wykorzystywanego wyłącznie w działalności rolniczej,
• sprzedaż samochodu wykorzystywanego w obu rodzajach działalności.
  
  

Transakcje te były zwolnione z VAT według przepisów art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym z tytułu działalności rolniczej od dnia 1 września 2004r. Wcześniej prowadził działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy. Natomiast pozarolniczą działalność gospodarczą jako podatnik VAT czynny prowadzi od grudnia 1999r.

Wnioskodawca nabył grunty w: K. i P. w 2004r. na podstawie aktów notarialnych, bez faktury VAT, a tym samym bez prawa odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca nabył ciągnik jako osoba prywatna przed 1 grudnia 1999r., bez prawa odliczenia podatku naliczonego. W dniu 31 października 2004r. przyjął go do ewidencji środków trwałych na podstawie wyceny rzeczoznawcy.

Wnioskodawca użytkował samochód na podstawie umowy leasingu, następnie wykupił go w grudniu 2007r. na podstawie faktury VAT, odliczając 60% naliczonego podatku od towarów i usług, nie więcej niż 6.000 zł. Został oddany do użytkowania w styczniu 2008r. Wnioskodawca używał go dla prowadzonej działalności rolniczej oraz pozarolniczej i następnie sprzedał w lipcu 2009r. jako towar używany ze stawką zwolnioną na mocy art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych gruntów oraz od ciągnika. Nabycie samochodu Wnioskodawca opisał powyżej.

Grunty, samochód oraz ciągnik nie zostały przez Wnioskodawcę nabyte celem odsprzedaży, lecz celem wykorzystania ich dla prowadzonej działalności gospodarczej. Stanowiły one składniki majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz były wpisane do ewidencji środków trwałych, z zastrzeżeniem, iż odpis amortyzacyjny od ciągnika nie stanowił podatkowego kosztu uzyskania przychodów.

Grunty oraz ciągnik były wykorzystywane w działalności rolniczej, z której przychody są w całości opodatkowane według właściwych stawek VAT. Natomiast samochód był wykorzystywany w obu rodzajach działalności, tj. w rolniczej oraz pozarolniczej.

Wartość początkowa samochodu wykupionego z leasingu była mniejsza niż 15.000 zł, natomiast wartość początkowa gruntów oraz ciągnika przekraczała kwotę 15.000 zł. Grunty w K. zostały oddane do użytkowania 31 grudnia 2004r. (wpis do ewidencji środków trwałych firmy). Grunty w P. zostały oddane do użytkowania 31 grudnia 2004r. (wpis do ewidencji środków trwałych firmy).

Ciągnik został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 października 2004r.

Samochód został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 stycznia 2008r.

Ciągnik został sprzedany w grudniu 2009r. Samochód został sprzedany w lipcu 2009r.

Grunty w P. zostały sprzedane (ze stawką zwolnioną):

• 15 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 15 stycznia 2009r. fv zaliczkowa,
• 28 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 28 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 4 lutego 2009r. fv zaliczkowa,
• 4 lutego 2009r. fv zaliczkowa,
• 3 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 11 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 11 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 27 września 2009r. fv zaliczkowa,
• 26 października 2009r. fv sprzedaży.
  
  

Grunty w K. zostały sprzedane (ze stawką zwolnioną):

• 19 czerwca 2009r. fv zaliczkowa,
• 30 czerwca 2009r. fv sprzedaży.
  
  

Przychody osiągnięte ze sprzedaży gruntów w K. oraz P. stanowią przychody bilansowe firmy, natomiast podatkowo są zwolnione w myśl updof - art. 10 ust 1 pkt 8 + powiązane przepisy.

W 2009r. w całości (tj. w 100%) Wnioskodawca odliczał podatek naliczony.

Nie był i nie jest celem Wnioskodawcy handel nieruchomościami i ruchomościami. Wszelki zakup rzeczowych składników majątkowych jest związany celowo z prowadzoną działalnością rolniczą i pozarolniczą. Jednakże z uwagi na różne sytuacje, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży posiadanych składników majątkowych. Dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości ma charakter uboczny i nie jest celem prowadzonej działalności. Głównym celem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest działalność rolnicza (sprzedaż płodów rolnych) oraz pozarolnicza (najem, dzierżawa i inne), z której przychody są w całości opodatkowane wg właściwych stawek VAT. Nie jest zamiarem Wnioskodawcy zajmowanie się handlem nieruchomościami, a dokonana sprzedaż dotyczy składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Gdyby Wnioskodawca podlegał w zakresie działalności rolniczej regulacjom przepisów ustawy o podatku dochodowym, to zarówno grunty jak i ciągnik stanowiłyby środki trwałe podlegające amortyzacji. Wskazać tu należy, iż w myśl ustawy o rachunkowości ww. składniki stanowią środki trwałe, a jedynie odpis amortyzacyjny od ciągnika nie stanowi podatkowego kosztu uzyskania przychodów.

Samochód służył obu rodzajom działalności, zatem stanowi środek trwały w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy licząc proporcję za 2009r. zgodnie z przepisami art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca powinien wyłączyć (wykluczyć) z obrotu (czyli do obrotu nie wlicza się) sprzedaż gruntów, ciągnika i samochodu opisanych w części faktycznej, a tym samym, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego za 2009r....

Zdaniem Wnioskodawcy, licząc proporcję za 2009r. zgodnie z przepisami art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług powinien wyłączyć z obrotu sprzedaż gruntów, ciągnika i samochodu, a tym samym przysługuje mu prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego za 2009r., gdyż dokonywane zakupy w całości służyły sprzedaży opodatkowanej.

Przy nabyciu gruntów rolnych oraz ciągnika Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Co prawda przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do działalności rolniczej, zatem nie można przyjąć, iż powyższe stanowią środki trwałe w rozumieniu cyt. ustawy, jednakże w myśl ustawy o rachunkowości stanowią one środki trwałe. Gdyby odnosiły się do sytuacji Wnioskodawcy regulacje podatku dochodowego, to również sprzedane ruchomości oraz nieruchomości, stanowiłyby środki trwałe. Zatem dla potrzeb podatku od towarów i usług należy przyjąć, że stanowią one środki trwałe, a tym samym zgodnie z art. 90 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług nie należy uwzględniać ich jako składnik dla wyliczenia proporcji.

Przy nabyciu samochodu Wnioskodawca odliczał 60% podatku naliczonego, ale z uwagi na fakt, iż wartość nabycia była mniejsza niż 15.000 zł, a ponadto minął rok od oddania samochodu do użytkowania do momentu sprzedaży, zatem w myśl przepisów art. 91 Wnioskodawca nie powinien dokonywać korekty w związku ze sprzedażą samochodu. Wnioskodawca nadmienia, iż oddanie do użytkowania było 31 stycznia 2008r., za 2008r. przysługiwało mu prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego, a zbycie powyższego samochodu nastąpiło w lipcu 2009r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednocześnie, według ust. 2 ww. artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jak stanowi art. 90 ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r.) do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ww. ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

I tak, stosownie do art. 91 ust. 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r.) w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r.) korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi w ramach jednego przedsiębiorstwa działalność rolniczą w gospodarstwach rolnych (posiada kilkadziesiąt ha gruntów rolnych) i pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzi księgi rachunkowe stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym z tytułu działalności rolniczej od dnia 1 września 2004r. Wcześniej prowadził działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy. Natomiast pozarolniczą działalność gospodarczą jako podatnik VAT czynny prowadzi od grudnia 1999r.

W posiadanych gospodarstwach rolnych Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą zdefiniowaną w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT oraz w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych. Art. 2 ust. 1 pkt 2 UPDOF stanowi, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej.

W ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy prowadzi on 2 rodzaje działalności:

• pozarolniczą działalność gospodarczą od grudnia 1999 roku i w ramach tej działalności osiąga obecnie przychody m.in. z dzierżawy, najmu, z usług noclegowych; oraz
• rolniczą działalność, w ramach której prowadzi chów i hodowlę koni, uprawy polowe (płody rolne - jak np. rzepak, kukurydza, inne), pobór nasienia od ogierów zarodowych, wszystko w gospodarstwach rolnych wyżej zdefiniowanych.
  
  

Przychody/obroty osiągane z dwóch ww. rodzajów działalności bieżącej, operacyjnej, w tym z najmu, dzierżawy, usług, sprzedaży płodów rolnych, innych (rolniczych czy pozarolniczych), są opodatkowane podatkiem VAT według właściwych stawek.

Prowadząc wyżej opisane rodzaje działalności: rolniczą i pozarolniczą w ramach jednego przedsiębiorstwa osoby fizycznej Wnioskodawca zakupił i posiada składniki majątkowe tworzące rzeczowe aktywa trwałe firmy Wnioskodawcy. Rzeczowe aktywa trwałe zgodnie z ustawą o rachunkowości to m.in. nieruchomości jak np. budynki, budowle, grunty, w tym grunty rolne tworzące gospodarstwa rolne, maszyny, urządzenia, sprzęt informatyczny, sprzęt specjalistyczny, sprzęt rolniczy (np. kombajny, ciągniki, inne), samochody oraz inne, które znajdują się również na ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Prowadząc działalność rolniczą oraz pozarolniczą, do sprzedaży towarów czy wykonywanych usług Wnioskodawca wystawia faktury VAT według właściwych stawek podatkowych (3%, 7%, 22%).

W 2009r. całość sprzedaży Wnioskodawcy była opodatkowana (działalność operacyjna), z wyjątkiem następujących transakcji dokumentujących zbycie (sprzedaż) składników majątkowych (aktywów trwałych zdefiniowanych w ustawie o rachunkowości) firmy Wnioskodawcy, jak:

• sprzedaż gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego (osiem transakcji),
• sprzedaż ciągnika wykorzystywanego wyłącznie w działalności rolniczej,
• sprzedaż samochodu wykorzystywanego w obu rodzajach działalności.
  
  

Transakcje te były zwolnione z VAT według przepisów art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nabył grunty w: K. i P. w 2004r. na podstawie aktów notarialnych, bez faktury VAT, a tym samym bez prawa odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca nabył ciągnik jako osoba prywatna przed 1 grudnia 1999r., bez prawa odliczenia podatku naliczonego. W dniu 31 października 2004r. przyjął go do ewidencji środków trwałych na podstawie wyceny rzeczoznawcy.

Wnioskodawca użytkował samochód na podstawie umowy leasingu, następnie wykupił go w grudniu 2007r. na podstawie faktury VAT, odliczając 60% naliczonego podatku od towarów i usług, nie więcej niż 6.000 zł. Został oddany do użytkowania w styczniu 2008r. Wnioskodawca używał go dla prowadzonej działalności rolniczej oraz pozarolniczej i następnie sprzedał w lipcu 2009r. jako towar używany ze stawką zwolnioną na mocy art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych gruntów oraz od ciągnika. Nabycie samochodu Wnioskodawca opisał powyżej.

Grunty, samochód oraz ciągnik nie zostały przez Wnioskodawcę nabyte celem odsprzedaży, lecz celem wykorzystania ich dla prowadzonej działalności gospodarczej. Stanowiły one składniki majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz były wpisane do ewidencji środków trwałych, z zastrzeżeniem, iż odpis amortyzacyjny od ciągnika nie stanowił podatkowego kosztu uzyskania przychodów.

Grunty oraz ciągnik były wykorzystywane w działalności rolniczej, z której przychody są w całości opodatkowane według właściwych stawek VAT. Natomiast samochód był wykorzystywany w obu rodzajach działalności, tj. w rolniczej oraz pozarolniczej.

Wartość początkowa samochodu wykupionego z leasingu była mniejsza niż 15.000 zł, natomiast wartość początkowa gruntów oraz ciągnika przekraczała kwotę 15.000 zł. Grunty w K. zostały oddane do użytkowania 31 grudnia 2004r. (wpis do ewidencji środków trwałych firmy). Grunty w P. zostały oddane do użytkowania 31 grudnia 2004r. (wpis do ewidencji środków trwałych firmy).

Ciągnik został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 października 2004r.

Samochód został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 stycznia 2008r.

Ciągnik został sprzedany w grudniu 2009r. Samochód został sprzedany w lipcu 2009r.

Grunty w P. zostały sprzedane (ze stawką zwolnioną):

• 15 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 15 stycznia 2009r. fv zaliczkowa,
• 28 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 28 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 4 lutego 2009r. fv zaliczkowa,
• 4 lutego 2009r. fv zaliczkowa,
• 3 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 11 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 11 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 27 września 2009r. fv zaliczkowa,
• 26 października 2009r. fv sprzedaży.
  
  

Grunty w K. zostały sprzedane (ze stawką zwolnioną):

• 19 czerwca 2009r. fv zaliczkowa,
• 30 czerwca 2009r. fv sprzedaży.
  
  

Przychody osiągnięte ze sprzedaży gruntów w K. oraz P. stanowią przychody bilansowe firmy, natomiast podatkowo są zwolnione w myśl updof - art. 10 ust 1 pkt 8 + powiązane przepisy.

W 2009r. w całości (tj. w 100%) Wnioskodawca odliczał podatek naliczony.

Nie był i nie jest celem Wnioskodawcy handel nieruchomościami i ruchomościami. Wszelki zakup rzeczowych składników majątkowych jest związany celowo z prowadzoną działalnością rolniczą i pozarolniczą. Jednakże z uwagi na różne sytuacje, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży posiadanych składników majątkowych. Dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości ma charakter uboczny i nie jest celem prowadzonej działalności. Głównym celem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest działalność rolnicza (sprzedaż płodów rolnych) oraz pozarolnicza (najem, dzierżawa i inne), z której przychody są w całości opodatkowane wg właściwych stawek VAT. Nie jest zamiarem Wnioskodawcy zajmowanie się handlem nieruchomościami, a dokonana sprzedaż dotyczy składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Gdyby Wnioskodawca podlegał w zakresie działalności rolniczej regulacjom przepisów ustawy o podatku dochodowym, to zarówno grunty jak i ciągnik stanowiłyby środki trwałe podlegające amortyzacji. Wskazać tu należy, iż w myśl ustawy o rachunkowości ww. składniki stanowią środki trwałe, a jedynie odpis amortyzacyjny od ciągnika nie stanowi podatkowego kosztu uzyskania przychodów.

Samochód służył obu rodzajom działalności, zatem stanowi środek trwały w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy licząc proporcję za 2009r. zgodnie z przepisami art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług powinien wyłączyć z obrotu sprzedaż gruntów, ciągnika i samochodu opisanych w części faktycznej, a tym samym, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego za 2009r.

Dokonując analizy przytoczonych wyżej regulacji prawnych, w szczególności przepisu art. 90 ust. 5 ustawy stwierdzić należy, iż na mocy tego przepisu przy obliczaniu wskaźnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, do obrotu nie wlicza się obrotu z tytułu dokonanej przez podatnika dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

W tym miejscu wyjaśnienia wymaga, iż wyłączenie z obliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ww. ustawy, obrotu z tytułu dostawy środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika, znajduje swoje uzasadnienie w przepisach regulujących zasady korekty rozliczenia proporcjonalnego w przypadku ich nabycia. Określanie wysokości podatku podlegającego odliczeniu, który związany jest z nabytymi środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, następuje na zupełnie innych zasadach (oznaczanie części podatku do odliczenia odbywa się bowiem w określonych przypadkach w okresie 5-letnim, czy nawet 10-letnim).

Należy zwrócić również uwagę na specyfikę zasad postępowania w przypadku, gdy towary lub usługi wymienione w ust. 2 przepisu art. 91 ustawy o VAT zostaną sprzedane w okresie korekty (co znajduje swój wyraz w regulacjach art. 91 ust. 4 – 7a ustawy o VAT).

Odpowiednia konstrukcja przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na uniknięcie sytuacji, w której efekt korekty byłby niejako „zdublowany” poprzez nie tylko odpowiednią korektę podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu środka trwałego, ale również poprzez obniżenie kwoty podatku podlegającego odliczeniu w odniesieniu do wszystkich pozostałych zakupów rozliczanych przy zastosowaniu proporcji w związku z uwzględnieniem danej sprzedaży przy ustaleniu proporcji. Stąd też wyłączenie, o którym mowa w przepisie art. 90 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca w 2009r. dokonał dostawy składników majątkowych przedsiębiorstwa (aktywów trwałych zdefiniowanych w ustawie o rachunkowości), tj. gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, ciągnika wykorzystywanego wyłącznie w działalności rolniczej, oraz samochodu wykorzystywanego w obu rodzajach działalności. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe transakcje były zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisów art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Pozostała sprzedaż dokonana przez Wnioskodawcę w 2009r. w całości była opodatkowana (działalność operacyjna).

Wnioskodawca zaznacza, iż w posiadanych gospodarstwach rolnych prowadzi działalność rolniczą zdefiniowaną w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT oraz w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje na przepis art. 2 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej.

Jednakże Wnioskodawca zauważa, iż gdyby podlegał w zakresie działalności rolniczej regulacjom przepisów ustawy o podatku dochodowym, to zarówno grunty jak i ciągnik stanowiłyby środki trwałe podlegające amortyzacji. Wskazać należy, iż w myśl ustawy o rachunkowości ww. składniki stanowią środki trwałe, a jedynie odpis amortyzacyjny od ciągnika nie stanowi podatkowego kosztu uzyskania przychodów.

Samochód służył obu rodzajom działalności (rolniczej i pozarolniczej), zatem stanowi środek trwały w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

Wnioskodawca podkreśla jednak, iż grunty, samochód oraz ciągnik nie zostały przez Wnioskodawcę nabyte celem odsprzedaży, lecz celem wykorzystania ich dla prowadzonej działalności gospodarczej. Stanowiły one składniki majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz były wpisane do ewidencji środków trwałych, z zastrzeżeniem, iż odpis amortyzacyjny od ciągnika nie stanowił podatkowego kosztu uzyskania przychodów.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż obrotu uzyskanego z dostawy gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, ciągnika (wykorzystywanego wyłącznie w działalności rolniczej) oraz samochodu (wykorzystywanego w działalności rolniczej i pozarolniczej), które stanowiły środek trwały w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (lub mogłyby stanowić, gdyby Wnioskodawca podlegał w zakresie działalności rolniczej regulacjom przepisów ustawy o podatku dochodowym) oraz były używane przez podatnika na potrzeby jego działalności, na podstawie art. 90 ust. 5 ustawy nie wlicza się do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca, obliczając wskaźnik proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, powinien wyłączyć z obrotu sprzedaż ww. gruntów, ciągnika oraz samochodu.

Z kolei przepis ustawy o podatku od towarów i usług zawarty w art. 90 ust. 6 wskazuje na wyłączenie, zgodnie z którym do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia transakcji sporadycznych, o których mowa wyżej. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994r. pod pojęciem należy rozumieć „zjawiający się, występujący od czasu do czasu, nieregularnie, rzadko trafiający się, przypadkowy”.

Natomiast w kontekście orzecznictwa ETS transakcja nie może zostać uznana za sporadyczną, jeśli stanowi bezpośrednie, stałe i istotne rozszerzenie/uzupełnienie działalności gospodarczej podatnika.

Wnioskodawca wskazał, że jego celem nie był i nie jest handel nieruchomościami (czy też ruchomościami). Wszelki zakup rzeczowych składników majątkowych jest związany celowo z prowadzoną działalnością rolniczą i pozarolniczą. Jednakże z uwagi na różne sytuacje, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży posiadanych składników majątkowych. Dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości ma charakter uboczny i nie jest celem prowadzonej działalności. Głównym celem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest działalność rolnicza (sprzedaż płodów rolnych) oraz pozarolnicza (najem, dzierżawa i inne), z której przychody są w całości opodatkowane według właściwych stawek VAT. Nie jest zamiarem Wnioskodawcy zajmowanie się handlem nieruchomościami, a dokonana sprzedaż dotyczy składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika nie wynika zatem, iż sprzedaż nieruchomości jest działalnością planowaną wliczoną w schemat funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wprost przeciwnie, przedmiotowe nieruchomości nie zostały nabyte przez Wnioskodawcę celem odsprzedaży, lecz celem wykorzystania ich dla prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomości stanowiły składnik majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz były wpisane do ewidencji środków trwałych. Sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę pełni funkcję uboczną, nie jest bowiem celem prowadzonej przez niego działalności, stąd ww. transakcji sprzedaży nieruchomości nie można uznać za bezpośredni, stały i konieczny element działalności Wnioskodawcy.

Okoliczności sprawy wskazują zatem, iż przedmiotowe transakcje dotyczące sprzedaży nieruchomości w zaistniałej sytuacji uznać można za sprzedaż sporadyczną, o której mowa w art. 90 ust. 6 ustawy.

Odnosząc zatem przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w stosunku do dostawy nieruchomości (gruntów) oraz ruchomości (ciągnika oraz samochodu) zachodzą wyłączenia zawarte w art. 90 ust. 5 ustawy o VAT, jak również transakcje w zakresie dostawy nieruchomości można uznać za sporadyczne, co wypełnia założenia art. 90 ust. 6 ustawy o VAT.

Tym samym nie należy uwzględniać kwoty obrotu uzyskanego ze sprzedaży ww. nieruchomości oraz ruchomości w obrocie, na podstawie którego obliczana jest proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, co oznacza, iż przedmiotowe transakcje nie mają wpływu na strukturę sprzedaży za rok 2009 w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Jeżeli zatem w 2009r. całość sprzedaży Wnioskodawcy była opodatkowana, z wyjątkiem transakcji będących przedmiotem zapytania (co do których Wnioskodawca wskazał, iż były zwolnione z VAT na podstawie przepisów art. 43 ustawy o VAT), wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego za 2009r.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej obowiązku dokonania ewentualnej korekty związanej ze sprzedażą towarów lub usług wymienionych w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, przytoczyć należy następujące przepisy prawa:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008r.) w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008r.) w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 91 ust. 6 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008r.) w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Jak stanowi przepis art. 91 ust. 7 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008r.) przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 7a (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008r.) w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył grunty w K. i P. w 2004r. na podstawie aktów notarialnych, bez faktury VAT, a tym samym bez prawa odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca nabył ciągnik jako osoba prywatna przed 1 grudnia 1999r., bez prawa odliczenia podatku naliczonego, natomiast w dniu 31 października 2004r. przyjął go do ewidencji środków trwałych na podstawie wyceny rzeczoznawcy.

Wnioskodawca użytkował samochód na podstawie umowy leasingu, następnie wykupił go w grudniu 2007r. na podstawie faktury VAT, odliczając 60% naliczonego podatku od towarów i usług, nie więcej niż 6.000 zł. Został on oddany do użytkowania w styczniu 2008r. Wnioskodawca używał go dla prowadzonej działalności rolniczej oraz pozarolniczej i następnie sprzedał w lipcu 2009r. jako towar używany ze stawką zwolnioną na mocy art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wartość początkowa samochodu wykupionego z leasingu była mniejsza niż 15.000 zł, natomiast wartość początkowa gruntów oraz ciągnika przekraczała kwotę 15.000 zł. Grunty w K. zostały oddane do użytkowania 31 grudnia 2004r. (wpis do ewidencji środków trwałych firmy). Grunty w P. zostały oddane do użytkowania 31 grudnia 2004r. (wpis do ewidencji środków trwałych firmy).

Ciągnik został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 października 2004r.

Samochód został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 stycznia 2008r.

Ciągnik został sprzedany w grudniu 2009r. Samochód został sprzedany w lipcu 2009r.

Grunty w P. zostały sprzedane (ze stawką zwolnioną):

• 15 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 15 stycznia 2009r. fv zaliczkowa,
• 28 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 28 stycznia 2009r. fv sprzedaży,
• 4 lutego 2009r. fv zaliczkowa,
• 4 lutego 2009r. fv zaliczkowa,
• 3 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 11 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 11 marca 2009r. fv sprzedaży,
• 27 września 2009r. fv zaliczkowa,
• 26 października 2009r. fv sprzedaży.
  
  

Grunty w K. zostały sprzedane (ze stawką zwolnioną):

• 19 czerwca 2009r. fv zaliczkowa,
• 30 czerwca 2009r. fv sprzedaży.
  
  

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, z tytułu nabycia przedmiotowych gruntów (w K. i P.) oraz ciągnika, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wartość początkowa gruntów oraz ciągnika przekraczała kwotę 15.000 zł. Dla dostawy ww. składników majątku trwałego Wnioskodawca zastosował stawkę zwolnioną na mocy art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie z treści wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca dokonywał korekty, o której mowa w przepisie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT (5 lub 10-letniej).

Zauważyć należy, iż powołany wyżej przepis art. 91 ust. 7 ww. ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca dla dostawy ww. składników majątku trwałego zastosował zwolnienie od podatku, wówczas – zgodnie z art. 91 ust. 6 ww. ustawy - w celu dokonania korekty należałoby przyjąć, że dalsze wykorzystanie tych towarów jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku.

Jeżeli jednak Wnioskodawcy przy nabyciu ww. gruntów i ciągnika nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i Wnioskodawca z takiego prawa nie skorzystał, to nie jest on obowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, gdyż nie doszło do zmiany przeznaczenia ww. składników majątku Wnioskodawcy, brak zatem podstaw do zastosowania przepisu art. 91 ust. 7 ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii związanej z ewentualną korektą podatku naliczo nego z tytułu nabycia samochodu zauważyć należy, iż zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 91 ust. 2 ww. ustawy ostatnie zdanie, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zatem w stosunku do środków trwałych o wartości do 15.000 zł korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (jednorazowo).

Tak więc w przypadku samochodu stanowiącego środek trwały o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł, który został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 31 stycznia 2008r., oraz co do którego Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, stwierdzić należy, że w tej konkretnej sytuacji brak jest podstaw do dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego, oczywiście pod warunkiem, iż ww. środek trwały w okresie korekty wykorzystywany był wyłącznie do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zaznaczyć należy, iż sprzedaży samochodu dokonano w lipcu 2009r. a zatem po zakończeniu roku, którego dotyczyłby ewentualny wymóg dokonania korekty.

Wobec powyższego, Wnioskodawca w związku ze sprzedażą ww. samochodu nie jest obowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego z tytułu jego nabycia. Fakt sprzedaży samochodu pozostaje bez wpływu na wysokość podatku naliczonego przysługującego do odliczenia w 2009r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż ocena poprawności zastosowanego zwolnienia przy sprzedaży opisanych we wniosku gruntów, ciągnika i samochodu nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż Wnioskodawca w tym zakresie nie sformułował pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie. Tak więc fakt zastosowania zwolnienia od podatku na mocy przepisów art. 43 ustawy o VAT dla ww. transakcji sprzedaży nieruchomości i ruchomości przyjęto jako element stanu faktycznego.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.