INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie alkoholu etylowego całkowicie skażonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

Pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.) uzupełniono ww. wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca produkuje odkażacz organiczny o składzie:

• alkohol etylowy – 88l,
• alkohol izopropylowy – 10l,
• benzoesan denatonium (bitrex) – 2g,
• glikol propylenowy – 2l,
• barwnik – fiolet krystaliczny.

Surowcem do produkcji jest alkohol etylowy całkowicie skażony alkoholem izopropylowym w ilości 3l na 100l 100% alkoholu etylowego oraz 2g benzoesanu denatonium na 100l 100% alkoholu etylowego.

Do tego alkoholu dodaje się alkohol izopropylowy, glikol propylenowy oraz barwnik.

Ze złożonego uzupełnienia wynika, iż alkohol etylowy całkowicie skażony zużyty do produkcji odkażacza będzie skażony zgodnie z wymaganiami Łotwy wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93. Kod CN odkażacza to 3814 00 90.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyprodukowany odkażacz organiczny (na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego) jest produktem zwolnionym od akcyzy...

Zdaniem Wnioskodawcy, odkażacz organiczny wyprodukowany na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego, do którego dodaje się alkohol izopropylowym, glikol propylenowy oraz barwnik jest produktem zwolnionym od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Polskie uregulowania dotyczące opodatkowania wyrobów akcyzowych, zawarte zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zgodnie natomiast z art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zamierza produkować odkażacz organiczny, o kodzie CN 3814 00 90. Zainteresowany planuje użyć do jego produkcji alkohol etylowy całkowicie skażony zgodnie z wymaganiami Łotwy wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93.

Łotwa w pkt 3 zgłosiła minimalną ilość – na 100 litrów spirytusu – mieszanki następujących substancji:

• aceton lub izopropylalkohol 3 litry,
• benzoesan denaturujący 2 gramy.

Prawodawca w przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1. Jedynymi warunkami dla zastosowania tego zwolnienia są warunki zawarte w treści cyt. powyżej przepisu art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do jego skażenia na podstawie rozporządzenia Komisji WE nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego. Zużycie go do produkcji organicznego odkażacza o kodzie CN 3814 00 90 nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym Zainteresowany może produkować i sprzedawać odkażacz organiczny o kodzie CN 3814 00 90 z całkowicie skażonego alkoholu etylowego bez konieczności zapłaty podatku akcyzowego lub dochowania dodatkowych (poza prawidłowym skażeniem) warunków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.