INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2010r. (data wpływu 16 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2010r. (data wpływu 4 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług zakwaterowania w domach studenckich – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług zakwaterowania w domach studenckich. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 września 2010r. (data wpływu 4 października 2010r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w załączniku nr 4 poz. 1 wykazano, iż usługi zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich PKWiU ex 55.23.15 są zwolnione z podatku od towarów i usług. Nie zawarto tam żadnych dodatkowych obwarowań. Urząd Statystyczny w Łodzi wyraził opinię, iż usługi zakwaterowania studentów i pracowników Uczelni w domach studenckich mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55.23.15, natomiast zakwaterowanie pozostałych osób z zewnątrz w tych samych domach studenckich ujął do grupowania PKWiU 55.23.13. Wnioskodawca uważa, że nie powinno być takiego podziału skoro w ustawie o podatku od towarów i usług ustawodawca wykazał ze stawką „zw” usługi zakwaterowania w domach studenckich. Została wskazana stawka preferencyjna właśnie dla usług zakwaterowania świadczonych przez Dom Studencki bez względu na to kto korzysta z noclegów. Ponadto Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych zgodnie z postanowieniem art. 25 i 40 ustawy z dnia 29 czerwca 1995r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 ze zm.) jest upoważniony do interpretowania obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, co oznacza pomoc zainteresowanym podmiotom w wyborze grupowania określonego wyrobu lub usługi których zaklasyfikowanie należy do obowiązków samego producenta/usługodawcy, co wynika wprost z zasad metodycznych klasyfikacji. Informacje wydane przez służby statystyki publicznej, nie mają charakteru wiążącego. Mogą być jedynie pomocą w ustaleniu właściwego grupowania.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mimo opinii z Ośrodka Statystycznego w Łodzi właściwym będzie stosowanie jednej stawki do zakwaterowania w domach studenckich bez podziału na osoby z Uczelni i z zewnątrz...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 23 września 2010r.), zakwaterowanie w domach studenckich podlega jednej stawce podatku VAT, tj. „zw” bez względu na to kto korzysta z tych noclegów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Stosownie natomiast do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, zarówno towary jak i usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy, zaś obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, stanowiącym wykaz towarów i usług zwolnionych od podatku, w pozycji 1 wymieniono usługi z grupowania PKWiU ex 55.23.15 „Usługi zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich”.

Z kolei na podstawie art. 41 ust. 2 i poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 55.2 – „Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15)” – są opodatkowane obniżoną 7% stawką podatku od towarów i usług.

Użycie przez ustawodawcę „ex” przy grupowaniu PKWiU, oznacza że dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

W związku z powyższym istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę, w oparciu o stanowisko Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 55.23.15 „Usługi krótkotrwałego zakwaterowania, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane” oraz PKWiU 55.23.13. „Usługi wynajmu pozostałych umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania”.

Zatem biorąc pod uwagę treść cytowanych przepisów oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, iż usługi zakwaterowania studentów i pracowników Uczelni w domach studenckich, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55.23.15 podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, natomiast usługi zakwaterowania świadczone na rzecz osób z zewnątrz, tzn. innych niż studenci czy pracownicy Uczelni, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 55.23.13, opodatkowane są 7% stawką podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy ponadto zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.