INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2010 r. (data wpływu 28 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 4 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur z tytułu leasingu samochodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur z tytułu leasingu samochodów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 4 października 2010 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy kompleksowe usługi pomocy drogowej (tzw. usługi assistance).

Spółka świadczy zarówno usługi podlegające opodatkowaniu VAT, jak też usługi zwolnione od tego podatku. W odniesieniu do kosztów ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością, dokonuje ona bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług do sprzedaży opodatkowanej lub zwolnionej (i odpowiednio odlicza podatek VAT lub traktuje go jako nieodliczalny). W przypadku kosztów, których nie da się bezpośrednio przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej lub zwolnionej, Spółka odlicza podatek VAT naliczony według tzw. proporcji sprzedaży, określonej zgodnie z przepisami art. 90 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Fizyczne wykonanie niektórych czynności wchodzących w skład świadczonych przez Spółkę usług jest zlecane współpracującym z nią podwykonawcom. W przypadku usług nabywanych od podwykonawców, Spółka przyporządkowuje podatek naliczony z nimi związany bezpośrednio do czynności opodatkowanych lub zwolnionych od VAT (i odpowiednio odlicza podatek VAT lub traktuje go jako nieodliczalny).

Jednym z podstawowych narzędzi wykorzystywanych przez podwykonawców dla celów świadczonych na rzecz Spółki usług są specjalistyczne samochody (z odpowiednim wyposażeniem technicznym/narzędziami), które umożliwiają m.in. naprawę uszkodzonego pojazdu na drodze. Zamierzeniem Spółki jest, aby - oprócz wskazanej powyżej funkcji technicznej - samochody budowały też jej rozpoznawalność poprzez ich odpowiednie oznakowanie graficzne.

W celu realizacji powyższych zamierzeń, Spółka planuje wyleasingowanie floty specjalistycznych samochodów (na podstawie umów leasingu operacyjnego), które będą wyposażone w odpowiednie narzędzia oraz oznakowane graficznie. Samochody te będą spełniać warunki techniczne uprawniające Spółkę do odliczenia 100% kwoty podatku VAT (na podstawie z art. 86 ust. 4 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT).

Wyleasingowane samochody zostaną następnie przekazane przez Spółkę jej podwykonawcom w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Podwykonawcy będą uprawnieni do wykorzystywania wynajętych od Spółki samochodów dla celów:

• usług świadczonych na jej rzecz oraz
• realizacji zdarzeń drogowych wykonywanych we własnym zakresie (tj. nie na zlecenie Spółki).
  
  

Wyleasingowane samochody będą przeznaczone przez Spółkę wyłącznie dla celów odpłatnego wynajmu na rzecz podwykonawców (tj. nie będą użytkowane przez jej pracowników).

Podwykonawcy będą płacili Spółce miesięczne wynagrodzenie za korzystanie z samochodu wynajmowanego od niej. Spółka jest obecnie w trakcie ustalania z podwykonawcami zasad rozliczeń, w tym stawek z tytułu wynajmu samochodów. Wynagrodzenie swoim zakresem będzie obejmować zarówno wykorzystywanie samochodów przez podwykonawców do świadczenia usług na rzecz Spółki, jak również wykorzystywanie samochodu dla realizacji zdarzeń drogowych wykonywanych przez podwykonawców we własnym imieniu (tzn. nie na jej zlecenie). Z uwagi na uwarunkowania biznesowe, w praktyce może wystąpić sytuacja, w której kwota czynszu otrzymywanego przez Spółkę z tytułu wynajmu danego samochodu na rzecz podwykonawcy będzie niższa niż rata leasingowa płacona przez nią z tytułu leasingu tego samochodu na rzecz firmy leasingowej.

Usługi wynajmu samochodów będą stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 22%.

Spółka i jej podwykonawcy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że dopuszczalna masa całkowita pojazdów będzie niższa niż 3,5 tony. Zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, Spółka będzie w posiadaniu stosownych zaświadczeń Okręgowej Stacji Pojazdów potwierdzających spełnienie wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o VAT dla wszystkich pojazdów. Zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, dowody rejestracyjne będą zawierały stosowną adnotację potwierdzającą spełnienie wymagań, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. oddanie pojazdu w odpłatne użytkowanie (wynajem, dzierżawa). Jest to udokumentowane w załączonym do wniosku odpisie KRS, w dziale 3, rubryce 1, w punktach 60 i 61 (wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wykazanej na fakturach otrzymywanych od spółki leasingowej, dokumentujących opłaty z tytułu leasingu samochodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wykazanej na fakturach otrzymywanych od spółki leasingowej, dokumentujących opłaty z tytułu leasingu samochodów.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki:

1. nabywane towary lub usługi są wykorzystywane dla celów czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) oraz
2. nie mają zastosowania ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT przewidziane w przepisach ustawy o VAT.

Ad. 1 (związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi)

Prawo do odliczenia podatku VAT związanego z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT jest elementem konstrukcyjnym wspólnego europejskiego systemu VAT, stanowiącym realizację zasady neutralności (tj. podstawowej zasady podatku VAT).

Na gruncie prawa wspólnotowego, zasada ta została wyrażona w art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywy 112) oraz art. 17 ust. 2 poprzedzającej ją Vl Dyrektywy (77/388/WE).

Wskazane powyżej regulacje zostały zaimplementowane do polskiego porządku prawnego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124).

Zgodnie zatem z brzmieniem wskazanego przepisu, prawo podatnika do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych towarów i usług jest uzależnione od związku dokonywanych zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Innymi słowy, aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, nabywane towary i usługi powinny być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Podejście takie znajduje jednoznaczne potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS) oraz polskich sądów administracyjnych. W orzecznictwie podkreśla się, iż - badając związek pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnością, dla której dane zakupy są dokonywane - należy brać pod uwagę bezpośrednie wykorzystywanie nabytych towarów i usług, nawet jeżeli docelowo mają być one wykorzystane dla celów transakcji o innym charakterze. Innymi słowy, prawo do odliczenia będzie przysługiwać podatnikowi, który nabywa towary i usługi w związku z transakcjami opodatkowanymi, nawet jeżeli docelowym efektem ma być transakcja zwolniona. Podejście takie zostało przedstawione m.in. w wyroku ETS w sprawie C-4/94 (BLP Group pIc), a także orzeczeniach WSA we Wrocławiu z dnia 9 marca 2004 r. (sygn. I SA/Wr 3258/2001) oraz WSA w Poznaniu z dnia 14 stycznia 2010 r. (sygn. I SA/Po 822/09).

Analogiczne stanowisko jest prezentowane w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 12 czerwca 2008 r. (sygn. IP-PP2-443-713/08-2/SAP) potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, zgodnie z którym „należy podkreślić, że w przypadku możliwości ustalenia bezpośredniego związku pomiędzy dokonywanymi zakupami a działalnością opodatkowaną brak jest obowiązku dokonywania rozliczenia podatku naliczonego współczynnikiem sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem. Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy VAT, rozliczenie współczynnikiem sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem następuje wyłącznie w przypadku, gdy nie jest możliwe, wyodrębnienie całości lub części kwot związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Jak wskazano powyżej w przedmiotowym przypadku Bank jest w stanie dokonać takiego bezpośrednio przyporządkowania i wyodrębnić koszty, które bezpośrednio związane są z usługą dzierżawy. Jednocześnie należy podkreślić, że w przedmiotowym stanie faktycznym brak jest możliwości dokonania odmiennego niż powyższe przyporządkowania dokonywanych zakupów do transakcji podlegających opodatkowaniu. W szczególności, brak jest możliwości bezpośredniego powiązania wydatków związanych z zakupem i funkcjonowaniem terminali a sprzedażą usług pośrednictwa finansowego”.

Przekładając powyższą analizę na sytuację Spółki, należy podkreślić, iż nabywane przez nią usługi leasingu wskazanych samochodów będą bezpośrednio i bezspornie związane z wykonywanymi przez nią czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (tj. odpłatnym wynajmem samochodów). Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - świadczy również usługi zwolnione od VAT, ponieważ jak zostało wskazane powyżej, nabywane usługi leasingu będą w sposób bezpośredni związane wyłącznie z opodatkowanymi usługami wynajmu samochodów; we wskazanym zdarzeniu przyszłym brak będzie natomiast możliwości bezpośredniego powiązania wydatków ponoszonych na opłaty leasingowe z innymi usługami świadczonymi przez Spółkę.

Ad. 2 (ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego)

Przepisy ustawy o VAT przewidują określone ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od pewnych kategorii zakupów dokonywanych przez podatników VAT.

Przykładowo, w odniesieniu do podmiotów użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3 m.in. na podstawie umowy leasingu, zastosowanie znajduje ograniczenie określone w art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą (przy czym suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł).

Niemniej, powyższe ograniczenie nie dotyczy przypadków określonych w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, tj.:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczono do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, wyleasingowane przez Spółkę samochody będą spełniały warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT. Niezależnie, będą one również spełniały warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b tej ustawy, tj. zostaną one oddane w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i będą przeznaczone przez Spółkę wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.

W konsekwencji, w omawianym przypadku nie będzie miało zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 7 ustawy o VAT. Dodatkowo, nie będą miały zastosowania inne ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia określone w przepisach o VAT.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną oba wskazane wcześniej warunki, tj.

1. nabywane usługi leasingu samochodów będą wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie i bezpośrednio dla celów czynności opodatkowanych oraz
2. nie znajdą zastosowania ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT określone w przepisach ustawy o VAT.

Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wykazanej na fakturach otrzymywanych od spółki leasingowej, dokumentujących opłaty z tytułu leasingu samochodów.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Istotą niniejszej interpretacji jest prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach otrzymywanych od spółki leasingowej, dokumentujących opłaty z tytułu leasingu samochodów.

Kwestię tą rozstrzygają poniższe przepisy prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Stosownie do zapisów ust. 4 powołanego artykułu, przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Art. 86 ust. 5a ustawy stwierdza natomiast, że kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł – art. 86 ust. 7 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany, czynny podatnik podatku VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy kompleksowe usługi pomocy drogowej (tzw. usługi assistance). Spółka świadczy zarówno usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, jak też usługi zwolnione od tego podatku. W odniesieniu do kosztów ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością, dokonuje ona bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług do sprzedaży opodatkowanej lub zwolnionej i odpowiednio odlicza podatek VAT lub traktuje go jako nieodliczalny. W przypadku kosztów, których nie da się bezpośrednio przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej lub zwolnionej odlicza ona podatek według proporcji, określonej zgodnie z przepisami art. 90 ust. 2-6 ustawy. Fizyczne wykonanie niektórych czynności wchodzących w skład świadczonych przez nią usług jest zlecane współpracującym z nią podwykonawcom. Jednym z podstawowych narzędzi wykorzystywanych przez podwykonawców dla celów świadczonych na jej rzecz usług są specjalistyczne samochody (z odpowiednim wyposażeniem technicznym/narzędziami), które umożliwiają m.in. naprawę uszkodzonego pojazdu na drodze. W celu realizacji powyższych zamierzeń, Wnioskodawca planuje wyleasingowanie floty specjalistycznych samochodów (na podstawie umów leasingu operacyjnego), które będą wyposażone w odpowiednie narzędzia oraz oznakowane graficznie. Samochody te będą spełniać warunki techniczne uprawniające Spółkę do odliczenia 100% kwoty podatku VAT (na podstawie z art. 86 ust. 4 pkt 1 lub 2 ustawy).

Wyleasingowane samochody zostaną następnie przekazane przez Zainteresowanego jego podwykonawcom w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Podwykonawcy będą uprawnieni do wykorzystywania wynajętych samochodów dla celów:

• usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy oraz
• realizacji zdarzeń drogowych wykonywanych we własnym zakresie (tj. nie na jego zlecenie).
  
  

Wyleasingowane samochody będą przeznaczone przez Zainteresowanego wyłącznie dla celów odpłatnego wynajmu na rzecz podwykonawców (tj. nie będą użytkowane przez jego pracowników). Podwykonawcy będą płacili Spółce miesięczne wynagrodzenie za korzystanie z samochodu wynajmowanego od niej. Wnioskodawca jest obecnie w trakcie ustalania z podwykonawcami zasad rozliczeń, w tym stawek z tytułu wynajmu samochodów. Wynagrodzenie swoim zakresem będzie obejmować zarówno wykorzystywanie samochodów przez podwykonawców do świadczenia usług na rzecz Spółki, jak również wykorzystywanie samochodu dla realizacji zdarzeń drogowych wykonywanych przez podwykonawców we własnym imieniu (tzn. nie na jej zlecenie). Usługi wynajmu samochodów będą stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 22%.

Zainteresowany wskazał jednocześnie, że będzie w posiadaniu stosownych zaświadczeń Okręgowej Stacji Pojazdów potwierdzających spełnienie wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy dla wszystkich pojazdów oraz że dowody rejestracyjne będą zawierały stosowną adnotację potwierdzającą ich spełnienie, zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy.

W przypadku gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i zwolnionymi od podatku, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy, mające na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi są wykorzystywane przez niego do wykonywania np. czynności zwolnionych od podatku.

W sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to stosownie do przepisu art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku czy też niepodlegających opodatkowaniu. Najistotniejszym bowiem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Wnioskodawca wskazał, że wyleasingowane samochody będą przeznaczone przez niego wyłącznie do celów odpłatnego wynajmu na rzecz podwykonawców, a oni będą mu płacili miesięczne wynagrodzenie za korzystanie z samochodu.

W oparciu o art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W konsekwencji oddanie w najem samochodów stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak poinformował Zainteresowany, samochody które będą przez niego leasingowane będą spełniać warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy oraz że będzie on w posiadaniu stosownych zaświadczeń Okręgowej Stacji Pojazdów potwierdzających spełnienie wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy dla wszystkich pojazdów, a dowody rejestracyjne będą zawierały stosowną adnotację potwierdzającą spełnienie tych wymagań. Ponadto, przedmiotowe samochody zostaną oddane w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i będą przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres dłuższy niż sześć miesięcy, a także że przedmiotem jego działalności jest m.in. oddanie pojazdu w odpłatne używanie (wynajem, dzierżawa).

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wykazanej na fakturach otrzymywanych od spółki leasingowej, dokumentujących opłaty z tytułu leasingu samochodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wydaje interpretację indywidualną wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony we wniosku, a nie dołączonych do niego dokumentów. W związku z powyższym, załączony do złożonego wniosku odpis aktualny z rejestru przedsiębiorców KRS nie był przedmiotem merytorycznej oceny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.