2012.09.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-650/12-4/EN
z 24 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług przesyłu ścieków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług przesyłu ścieków. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.), w którym wskazano przedmiot wniosku, jako stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Od 2010 r. Gmina ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami oraz kolektorem przesyłowym w miejscowości T na terenie Gminy (dalej: infrastruktura kanalizacyjna). Ponoszone w tym zakresie wydatki są dokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Gmina rozważała, że przedmiotowa infrastruktura kanalizacyjna, po zakończeniu inwestycji i jej oddaniu do użytkowania/uruchomieniu, będzie służyła Gminie do świadczenia odpłatnych usług odprowadzania ścieków. W tym celu Gmina rozważała zawarcie odpowiednich umów z mieszkańcami (względnie z firmami i instytucjami zlokalizowanymi na terenie wskazanej miejscowości) i obciążanie ich za świadczone usługi odprowadzania ścieków, na podstawie wystawianych faktur VAT. W takim przypadku wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7. Infrastruktura kanalizacyjna pozostałaby przy tym własnością Gminy, a powyższe kwoty wynagrodzenia za usługi odprowadzania ścieków stanowiłyby jej dochód. Techniczne czynności związane z obsługą przedmiotowej infrastruktury, Gmina zamierzała zlecić administratorowi, tj. Spółka z o.o. (dalej: P. lub Spółka), który na podstawie stosownej umowy, byłby odpowiedzialny m.in. za pobieranie od mieszkańców należnych Gminie opłat za usługi odprowadzania ścieków i przekazywanie ich na rachunek Gminy, wystawianie i rozsyłanie w imieniu Gminy faktur VAT oraz kontrolowanie sposobu korzystania z infrastruktury kanalizacyjnej przez użytkowników. Wszelkie podejmowane przez administratora w powyższym zakresie czynności wykonywane byłyby jednak w imieniu Gminy i na jej rzecz, wskutek czego na wystawianych fakturach za świadczenie usług odprowadzania ścieków, jako sprzedawca widnieć miała Gmina.

Przedmiotowa infrastruktura kanalizacyjna nie została jeszcze oddana do użytkowania, stąd też w chwili składania wniosku powyższe rozwiązanie nie zostało jeszcze wprowadzone w życie. Niemniej jednak, obecnie Gmina rozważa wdrożenie innego rozwiązania w przedmiotowym zakresie. Rozwiązanie to polegałoby na pozostawieniu wybudowanego majątku w gestii Gminy i świadczeniu przy jego pomocy na rzecz P. odpłatnej usługi przesyłu ścieków. Innymi słowy, Gmina zawarłaby z P. cywilnoprawną umowę na odpłatne świadczenie przez Gminę (jako właściciela sieci) na rzecz P. usługi przesyłu ścieków bytowo-gospodarczych na odcinku od nieruchomości mieszkańców (ewentualnie instytucji, firm, etc.) miejscowości T do stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w T) urządzeń kanalizacyjnych. W konsekwencji Gmina zrezygnowałaby z samodzielnego świadczenia usług odprowadzenia ścieków na rzecz odbiorców, natomiast przedmiotowa infrastruktura, również w całości, służyłaby Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu.

Jednocześnie, to P. dokonywałby czynności świadczenia usług odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców (ewentualnie instytucji, firm, etc.). Umowy na te usługi zawierane byłyby pomiędzy Spółką i mieszkańcami. Gmina nie byłaby stroną tych umów. Spółka świadczyłaby zatem dla mieszkańców miejscowości T kompleksową usługę w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków, korzystając przy tym z udostępnionej jej w ramach usługi przesyłu infrastruktury kanalizacyjnej wybudowanej w T, będącej elementem całej, rozbudowanej infrastruktury gminnej zarządzanej przez Spółkę, w tym w szczególności sieci, oczyszczalni ścieków.

Skoro bowiem Spółka nie jest właścicielem przedmiotowej sieci, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz Spółki odpłatnej usługi przesyłu.

Z tytułu umowy przesyłu Gmina obciążałaby P. kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższej usługi przesyłu na rzecz Spółki Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7. Zawarta z P. umowa na świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie powodowałaby wydania, czy też powstania władztwa ze strony Spółki w stosunku do infrastruktury kanalizacyjnej. Obsługa techniczna, serwis, koszty eksploatacyjne, remonty i naprawy przedmiotowych urządzeń kanalizacyjnych w miejscowości Tarnów pozostałyby zasadniczo po stronie Gminy – jako, że infrastruktura pozostałaby w posiadaniu Gminy.

Gmina podkreśliła, iż podobne rozwiązanie funkcjonuje np. w branżach energetycznej i ciepłowniczej, gdzie przedsiębiorstwa przesyłowe, tj. właściciele sieci nie dzierżawią tychże sieci na rzecz przedsiębiorstw produkcyjnych, czy dystrybutorów energii elektrycznej i cieplnej, ale właśnie świadczą na ich rzecz usługi przesyłu.

Gmina rozważa wdrożenie powyższego rozwiązania bezpośrednio po oddaniu przedmiotowej infrastruktury kanalizacyjnej do użytkowania. Tym samym, nie dojdzie do sytuacji, w której przedmiotowa infrastruktura mogłaby służyć do wykonywania innych czynności, w szczególności niepodlegających opodatkowaniu VAT, np. nieodpłatne użyczenie na rzecz Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana usługa przesyłu ścieków będzie stanowić czynność opodatkowaną VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana usługa przesyłu ścieków będzie stanowić czynność opodatkowaną VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustaw o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, zdaniem Gminy świadczona przez nią w przyszłości za wynagrodzeniem, na podstawie umowy zawartej ze Spółką, usługa przesyłu ścieków, na gruncie ustawy o VAT powinna być traktowana jako odpłatne świadczenie usług.

Stanowisko takie, wprawdzie w odniesieniu do usług przesyłu gazu a nie ścieków, znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2009 r. o sygn. IPPP1-443-80/09-5/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, przedstawiając własne stanowisko w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług przesyłowych jednocześnie potwierdził, iż są to czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Ponadto, zdaniem Gminy, ani ustawa o VAT, ani też wydane na jej podstawie rozporządzenia, nie przewidują zwolnienia z VAT dla przedmiotowej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. v

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy).

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z kolei, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż zwolnieniem od podatku VAT nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Od 2010 r. Gmina ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami oraz kolektorem przesyłowym w miejscowości T na terenie Gminy. Gmina wskazała, iż przedmiotowa infrastruktura kanalizacyjna nie została jeszcze oddana do użytkowania. Gmina rozważa wdrożenie rozwiązania, które polegałoby na pozostawieniu wybudowanego majątku w gestii Gminy i świadczeniu przy jego pomocy na rzecz P. Spółka z o.o. odpłatnej usługi przesyłu ścieków. Innymi słowy, Gmina zawarłaby z P. cywilnoprawną umowę na odpłatne świadczenie przez Gminę (jako właściciela sieci) na rzecz P. usługi przesyłu ścieków bytowo-gospodarczych na odcinku od nieruchomości mieszkańców (ewentualnie instytucji, firm, etc.) miejscowości T do stanowiących majątek Spółki innych (aniżeli w T) urządzeń kanalizacyjnych. W konsekwencji Gmina zrezygnowałaby z samodzielnego świadczenia usług odprowadzenia ścieków na rzecz odbiorców, natomiast przedmiotowa infrastruktura, również w całości, służyłaby Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu.

Gmina podkreśliła, iż skoro Spółka nie jest właścicielem przedmiotowej sieci, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz Spółki odpłatnej usługi przesyłu.

Z tytułu umowy przesyłu Gmina obciążałaby P. kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższej usługi przesyłu na rzecz Spółki Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7. Zawarta z P. umowa na świadczenie usługi przesyłu w żaden sposób nie powodowałaby wydania, czy też powstania władztwa ze strony Spółki w stosunku do infrastruktury kanalizacyjnej. Obsługa techniczna, serwis, koszty eksploatacyjne, remonty i naprawy przedmiotowych urządzeń kanalizacyjnych w miejscowości T pozostałyby zasadniczo po stronie Gminy – jako, że infrastruktura pozostałaby w posiadaniu Gminy.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że na podstawie zawartej umowy świadczone przez Gminę na rzecz Spółki (P.), usługi przesyłu ścieków stanowią niewątpliwie czynność cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), a zatem dla tej czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest traktowana jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Reasumując opisana usługa przesyłu ścieków będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia w przedstawionym stanie faktycznym,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług przesyłu ścieków.

W pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin