INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2010 r. (data wpływu 14 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 1 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nieodpłatnych świadczeń u Wnioskodawczyni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nieodpłatnych świadczeń u Wnioskodawczyni.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 sierpnia 2010 r. znak ILPB1/415-683/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 23 sierpnia 2010 r., a w dniu 1 września 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 30 sierpnia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W skład spółki cywilnej wchodzi 9 wspólników, którzy nie są ze sobą spokrewnieni, 5 z nich użytkuje swoje samochody prywatne na potrzeby spółki. Samochody nie są wpisane do ewidencji środków trwałych, a rozliczane są na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu i kosztów eksploatacji do wysokości limitu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie nieodpłatnych świadczeń u Wnioskodawczyni.

Czy w tej sytuacji koszty eksploatacji pojazdu stanowić będą koszt spółki bez uwzględniania przychodów z tytułu nieodpłatnego świadczenia dla pozostałych wspólników, z wyłączeniem właściciela samochodu osobowego...

Zdaniem Wnioskodawczyni, powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń u pozostałych wspólników z wyłączeniem właściciela pojazdu, co wynika z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o pdof. Wysokość tego przychodu wyznaczać będzie cena rynkowa przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępniania (art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o pdof).

Natomiast w sytuacji wykonywania nieodpłatnego świadczenia na rzecz spółki przez wspólnika tej spółki przychód nie powstanie, gdyż dokonuje niejako świadczeń sam sobie. U pozostałych wspólników w związku z uzyskaniem nieodpłatnego świadczenia należy ustalić przychód proporcjonalnie do ich prawa w udziale w zysku spółki. Potwierdzeniem tego stanowiska jest pismo MF z dnia 4 kwietnia 2002 r. nr PB4/AK-031-23/02. Wspólnikami nie są osoby spokrewnione, a więc nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o pdof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Spółka cywilna nie jest samodzielnym podmiotem prawa. Jest to umowa cywilnoprawna zawarta między wspólnikami w celu wspólnego osiągnięcia zamierzonego celu gospodarczego. Konsekwencją powyższego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uznanie za podatnika poszczególnych wspólników tej spółki, którzy dochód ze wspólnie prowadzonej działalności gospodarczej ustalają zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

A więc, kiedy samochód będący własnością osoby trzeciej (nie należącej do I lub II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn) jest nieodpłatnie używany przez podatnika do celów działalności gospodarczej na podstawie umowy użyczenia, u użytkownika powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy w związku z art. 21 ust. 1 pkt 125 tej ustawy).

Z przedstawionych informacji wynika, iż kilku wspólników spółki cywilnej korzysta z prywatnych samochodów w celu załatwiania spraw związanych z prowadzoną w formie spółki cywilnej działalnością gospodarczą.

Zatem, skoro Wnioskodawczyni jako wspólniczka spółki cywilnej będzie wykorzystywała w działalności gospodarczej swój prywatny samochód, to po Jej stronie nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Natomiast w przypadku, kiedy samochód osobowy innego wspólnika zostanie użyczony Wnioskodawczyni na cele prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, wówczas po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem prawidłowe.

Tut. organ jednocześnie informuje, iż w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacje indywidualne wydawane są zatem wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

Skoro zatem, przedmiotem zapytania złożonego przez Panią wniosku jest m.in. kwestia dotycząca powstania nieodpłatnych świadczeń u pozostałych wspólników spółki cywilnej, uzasadnionym jest w tej części pozostawienie pytania bez rozstrzygnięcia.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne – wspólników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. kosztów uzyskania przychodów) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 10 września 2010 r. nr ILPB1/415-683/10-4/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.